Ja daar ben ik weer met wat nieuws er gaat op het moment van alles door me heen en kan dit gevoelsmatig niet goed plaatsen en lijkt het wel alsof ik veel sneller geirriteerd ben waar ook mijn vriend me op aanspreekt soms zeg ik tegen hem dat het niet waar is maar als ik er later rustig over nadenk kom ik er achter dat er wel een kern van waarheid inzit herkennen jullie dit ook ???????????? liefs en groetjes , Jeny
Ja, ik had dat zelf vooral in het begin van de zwangerschap. Ik kon zelfs boos en agressief worden van een pakje boter dat uit de koelkast viel of een cd-hoesje dat niet goed dicht ging. Soms schrok ik van mezelf. Gelukkig is dat nu al een tijd helemaal over. Ik had stiekem ook wel een beetje medelijden met mijn man. Die heeft ook heel wat te verduren gehad. Maar nu lachen we er om!
Haha, heel herkenbaar! Soms hoeft mijn man maar verkeerd te kijken of ik wordt al boos op hem. Ik probeer me zoveel mogelijk te beheersen maar soms lukt het me gewoon echt niet. Gelukkig kan hij er wel om lachen. (wat mij op dat moment dan nog kwaaier maakt)
Haha, wat grappig om te lezen allemaal. Ik heb er echt totaal geen last van. Misschien ben ik zelfs wel relaxter dan anders.
Ik heb het met twee dingen, Irriteer me enorm aan: - Geluiden - Drukke omgeving Gister reden ze 10x op en neer met een opgevoerde motor, dacht dat ik gek werd. Of over de markt lopen en er loopt iemand met een fiets voor je AAAAHHH
haha dat herken ik ook ja, kan me erg irriteren aan mensen die in de supermarkt traag voor me lopen of als iemand met een deur gooit, krijg ik soms gewoon zin om te meppen! Gaat wel weer over
oh vreselijk he! en achteraf eigenlijk om niks! maar soms ook om zoveel! dan begint het te kriebelen in mijn benen en oeh, dan kun je zo geirriteerd raken. als er nu iets gebeurd (helemaal tijdens die benauwdheid) dan is het ook al te laat voor mij
O ja daar heb ik ook last van,soms zit ik echt gewoon mezelf in de weg echt zo vervelend is dat en mijn vriend heeft het af en toe ook niet makkelijk met mij
ja idd heel snel geirriterd en chaggie.. dat is gelukkig nu over maar dat heb ik wel heel erg gehad!!
Waar ik vooral last van heb is extreme gevoeligheid... Kan om alles, maar dan ook alles een probleem maken...Arme kanjer van mij weet af en toe niet wat hij met me aanmoet.. en dan huilen he! dan is het er weer uit en is het goed.. Ik probeer er niet teveel aandacht aan te geven, want dat heeft geen zin, wordt het alleen maar erger van
Hier nog een, het gaat nu iets beter maar het zit er nog steeds in. Ik had al weinig geduld voor de zwangerschap maar nu tolereer ik dus helemaal niets. Zou laatst zelf een pizza maken, kocht kant en klaar deeg die was al uitgerold en al maar ik dacht ja die moet nog meer uitgerold worden want het was te klein naar mijn zin. Toen ging het dus helemaal mis, het kleefde als de t*ring dus ik er een bal van gemaakt en geprobeerd met meer meel uit te rollen nee hoor de pizza bleef alleen maar kleiner. Nou toen barste dus de bom het deeg vloog in de vuilnisemmer en het meel + alle andere dingetjes zoals deegroller vloog dus letterlijk door de hele keuken, stampte met beide voeten op de grond was vuurrood en vloekte alle duivels uit de hel. Jammer voor mij natuurlijk moest het wel weer opruimen na dat ik afgekoeld was. Ja dit was dus maar één van die bommen hihi