rotgeld

ik ken het, het is niet makkelijk, stteeds maar weer afvragen redden we het tot het eind.. hebben we genoeg in huis..

Tis gewoon erg lastig..

 

Geldzaken maken mij ook nerveus. Ook al redden wij het hier elke maand (net), toch vaak een beetje angst voor roodstaan en onverwachte rekeningen. Hier wel wat geld op de spaarrekening gelukkig, maar er komt niet echt meer wat bij. Sparen schiet er de laatste maanden erg bij inn

 

hier is het ook altijd oppassen geblazen. We komen rond hoor, maar houden niet veel over en soms moet er hier ook weleens geschoven worden met een rekening.

Maar ik bedenk wel altijd zo: Als ik en mijn gezin gezond zijn, een dak boven ons hoofd hebben, de rekeningen netjes betaald en we iedere dag te eten hebt, mogen wij totaal niet klagen.....Er zijn enorm veel mensen op de wereld die het stukken slechter hebben dan wij.

 

Wij hebben 2 leningen lopen. Eentje van mijn huis met m'n ex, wordt hopelijk opgelost binnenkort. En een lening voor de auto bij m'n vader. Wij redden het elke maand en de laatste 4 maanden niks van de spaar afgehaald. Ben best trots
Maar ook wel eens bang voor een onverwachte 'klapper'......

 

Veel mensen denken dat ik genoeg heb dat is dus niet zo en voor mij is ook uitkijken! .

 

Zal niet zeggen dat we het slecht hebben maar elke keer als we denken dat we bij zijn en daadwerkelijk kunnen gaan sparen komt er wat tussen, hetzij een auto die naar de garage moet of een wasmachine die stuk gaat of iets...gelukkig hadden we de sinterklaas- en verjaardagscadeau's voor zoontje al in huis. Gezondheid kan dan wel wat beter maar weet dat er inderdaad zijn die het vele malen slechter hebben maar ook genoeg die er zelf een potje van maken en met de gordijnen dicht blijven zitten bang voor eventuele deurwaarders, ik klaag dus ook niet maar bij alles is het "eerst even op de rekening kijken of het wel kan"

 

Hier is het ook elke maand kiele kiele. Zoals deze maand, medicijnen voor dochter gehaald, voor de reflux, katjing 46 euro. Extra rekening van de zorgverzekering van 160 euro en zo is er iedere maand wel wat. Maar wij hebben gelukkig geen schulden, op de hypotheek na. En wel een gevulde spaarrekening maar dat willen we ook zo houden!
Maar ik kijk ook naar mijn kinderen. Ze komen niets te kort. Ze hebben geen merkkleding, krijgen niet de hele serie van toettoet voor sinterklaas en ze gaan niet ied er e maand uit eten en 3 keer per jaar op vakantie.
Maar wel 2 liefhebbende ouders, elke dag schone kleding en elke dag genoegte eten. Het lijkt me erg als je niet iedere dag een warme maaltijd voor je kindjes kan maken.

 

Ik sluit mij hierbij aan. Wauw mooi gezegd!

 

Nou deze maand was wel een nieuw dieptepunt hoor. Ik ben altijd heel zuinig maar ik werk ook niet, dus vind ik niet dat ik het verdien om zomaar iets voor mezelf te kopen. Mijn man koopt regelmatig iets duurs voor zichzelf terwijl ik wil sparen.. Nu dus een probleem want er werd door een fout van hem veel salaris (1000 euro) ingehouden, overuren niet uitbetaald, auto kapot, cv ketel kapot, rekening belastingdienst, rekening aannemer omdat ons dak lekte, collegegeld.. En ja hoor alles van de spaarrekening op, niet genoeg op betaalrekening dus was de hypotheek niet afgeschreven. Heb een betalingsregeling voor die ene maand aangevraagd en het komt ook wel weer goed want mijn man is weer een paar weken weggeweest voor zijn werk. Dat betekent geen benzinegeld, weinig boodschappen, veel overuren etc. Maar nu nog vertellen van die betalingsregeling. Ik voel me zo rot omdat hij als enige werkt, en hard ook, en niet kan leven zoals zijn vrijgezelle vrienden.. Dus daarom probeer ik op alle vlakken te besparen zodat hij zijn hobby's kan behouden, maar hij zal ook moeten bezuinigen nu.
Het is heel erg lastig. Ik werkte eerst best veel en ook toen konden we nooit op vakantie of sparen, nu verdient mijn man wel veel meer gelukkig. Maar we verdienen sinds ons 20e al teveel om ook maar ergens recht op te hebben (huurhuis, huursubsidie, zorgtoeslag) en toch kunnen we nooit eens iets leuks doen.

Maar ik denk dat we nog eens een goed gesprek moeten hebben, hij heeft al wel wat beter door dat zijn zoon voorgaat gelukkig.. Maar ons kindje heeft alle meubels en kinderwagen en zo tweedehands en mijn man koopt dure gadgets voor de auto en motor, daardoor moet ik erg veel moeite doen om alles rond te breien. Nu dus totaal misgegaan.. Ben bang om hem te confronteren dus doe ik vaak alsof er niks aan de hand is, dom dom dom..

 

Als de medicijnen nou werken, vraag bij de huisarts of apotheek of ze de maagzuurremmers op 'chronisch' (langer dan 6 maanden) zetten, dan krijg je alles vergoed.

Verder wil ik iedereen een dikke knuffel geven, hier is het ook af en toe aanpoten, wij hebben nu ook een bedrag op de spaarrekening dat ik eigenlijk niet kwijt wil. Straks met nog een baby erbij wordt het helemaal opletten, maar ik wil nooit meer een lege spaarrekening hebben.

 

Ik neem aan dat jullie samen besloten hebben dat jij thuis blijft? Wat een onzin dat hij alles maar kan blijven kopen en jij niets. Misschien een stevig gesprek over de financiën en verwachtingen?

 

Meid, zet je over je schuldgevoelens (omdat jij thuis zit en hij werkt) heen en ga het gesprek aan met je vriend! Je spreekt jezelf tegen door aan de ene kant te zeggen dat je het hem gunt en dat hij geld mag uitgeven, omdat hij werkt, maar aan de andere kant vind je het eigenlijk niet kunnen (wat ik begrijp, hoor, dat vind ik ook) en geef je hem de schuld aan jullie huidige financiële misère.
Zeg gewoon eerlijk tegen hem wat je vindt en maak duidelijke afspraken met hem over het geld! Jullie moeten dit samen oplossen, als volwassene ouders van jullie zoontje.

Iedereen, die moeite heeft met rondkomen, heel veel sterkte - zeker in deze maand!! Wij moeten ook met (veel) minder doen dan vroeger, maar het lijkt mij vreselijk als je je elke maand zorgen moet maken over hoe je de maand door komt.

 

Bedankt voor de tip, dank je wel! Dat wist ik nog niet. Zal het de volgende keer vragen. Maar ik stuur sowieso alle rekeningen gewoon naar de zorgverzekeraar. Probeer het altijd.

 

Uit ervaring kan ik zeggen dat je helemaal gelijk hebt. Ik ben opgegroeid bij een moeder die alcoholist was/is. (Contact op mijn zestiende verbroken) Iedere dag was ik bang voor de ruzies, psychische en lichamelijke mishandelingen. Soms kreeg ik op een goede dag van haar een stapel dure merkkleding (ik denk als goedmakertje) maar dat was niet wat ik wilde. Ja als kind is dat een dag leuk, maar wat ik echt wilde was een veilige thuishaven.

Edit: op het laatst kookte ze ook nooit meer. Lag ze alleen maar laveloos in bed, onderaan de trap of waar dan ook. Dan ging ik op zoek naar wat kleingeld in huis en kocht ik maar een zak chips als avondeten

 

Dit vind ik echt zo naar, waarom laat je het toe?
Toen ik thuis was, ging ook alles opde grote hoop, dure spullen, eerst rekeningen betalen en x bedrag op de spaar en dan mag je best wat uitgeven voor jezelf maar jij ook!
Besef wel dat hij verder gaat in de maatschappij en dat jij stilstaat. Dus zorg ervoor dat jij ook aanspraak kan maken op zijn pensioen etc. Zorg ervoor dat in jullie testament goed duidelijk is dat jouw aandeel in de relatie het gelijke is, jij zorgt alles voor thuis en hij buitenshuis, hier verzandt je niet bij mogelijkscheiding in jij deed nooit wat dus krijg je niets, stukje waardering.
succes ben bang dat jullie op de verkeerde voet verder gegaan zijn, en dat hij dit nu normaal vindt.
Ook zou ik toch gaan rondkijken om toch gaan werken, zodat je wat meer te besteden hebt.

 

Cijfer jezelf niet zo weg, als hij net zo wil leven als zijn vrijgezelle vrienden dan had ie vrijgezel moeten blijven!

 

Bedankt voor jullie adviezen, jullie hebben gelijk Ik heb niet bewust ervoor gekozen om niet te werken, maar wat ik deed (lesgeven) kreeg ik migraine van door de stress, en kon niet meer voorbereiden en nakijken etc. omdat ik lag te kotsen, dus sowieso een ander soort werk zoeken. Ik nam het mijn man niet kwalijk dat hij nog moet werken aan zijn verantwoordelijkheid, hij is nog maar 25, maar hij mag nu ook even op een houtje gaan bijten

 

Hij is al 7 jaar volwassen he zet m op en bespreek het met hem!