Onze dochter van 3 en halve maand vindt het verschrikkelijk om aan- en uitgekleed te worden. Eigenlijk vindt ze dit vanaf haar geboorte al niks, maar het verzet begint steeds eerder. Vanmorgen al toen ze nog in haar slaapzak op het aankleedkussen werd gelegd. Het is echt dikke paniek en tranen met tuiten. En dat terwijl het verder helemaal geen huilerd is. Het gedeelte wat ze zo erg vindt zijn haar armpjes. Ze houdt ze strak en verkrampt tegen haar lijfje aan, waardoor het uiteraard alleen maar lastiger wordt. Ik heb al verschillende manieren van aan- en uitkleden uitgeprobeerd in de hoop haar armpjes wat meer te ontlasten, maar daardoor werd het eigenlijk alleen maar ongemakkelijker. Van de week bij het consultatiebureau heb ik het aangekaart en gevraagd of ze even naar haar armpjes wilden kijken. Conclusie van de arts: Niets aan de hand, ze is gewoon gespannen. Ik vind het zo vreselijk zielig. Juist omdat het helemaal geen dramaqueen is ga ik er altijd vanuit dat ALS ze huilt ze ook echt erg ongemak ervaart. Wat denken jullie? Wat kan er aan de hand zijn? En minstens net zo belangrijk, wat kan ik er aan doen om het aankleden voor haar prettiger te laten verlopen?
Wat vervelend en zielig! Als je zelf ziet dat ze gespannen is en CB zegt het ook, is een bezoekje aan de osteopaat misschien de moeite waard. Volgens mij zijn er weinig kindjes die aan- en uitkleden echt leuk vinden, maar het moet ook niet iedere keer een drama zijn. Misschien helpt het, als je het zittend op de bank/bed doet ipv op aankleedkussen. Andere omgeving/houding, wellicht een speeltje in d'r handje? Of overslagrompertjes/-truitjes, die zijn gemakkelijker aan te trekken. Of truitje/rompertje over het lijfje naar beneden ipv over het hoofd? Succes in ieder geval!
Ik zou ook een osteopaat raadplegen. Kan best dat er toch ergens iets vast zit. Hoe was de bevalling?
Ik probeer er ook een spelletje van te maken of haar af te leiden door te zingen. Vaak werkt dat enigzins tot haar armpjes door de mouwtjes moeten. En idd, overslag rompers, rompers en andere dingen via haar benen aan ipv over haar hoofd.. maar die armen zijn op enig moment toch aan de beurt.. Bevalling was snel. 01.30 vliezen gebroken, 02.30 eerste weeën, 09.30 was mevrouw er..
Ik zou ook osteopaat aanraden. Hebben wij heel veel baat bij gehad. En je hoort het vaak bij een snelle bevalling dat er dan wat spanning of druk op het lichaampje van je baby is komen te staan.
Is ze misschien wat kouwelijk, dat het daarom zo naar vindt? Misschien helpt het als je haar omkleed in een heel warme kamer.
Ik dacht ook aan een osteopaat of aan een haptonoom raadplegen? Wij hebben haptonomie gedaan als zwangerschapscursus en ook qua aankleden had ze allerlei adviezen. Goed dat je zo naar je kindje kijkt en het voor haar gemakkelijker probeert te maken, veel succes!
Hele stomme vraag wellicht maar ik herken het van mijn zoon. Is ze toevallig gehaald met de vacuümpomp? En als ze speelt, speelt ze wel met beide handjes? En is de bevalling op 1 of andere manier in de laatste fase moeizaam geweest? Hier bleek het dat tijdens de bevalling de vacuüm er aan te pas moest komen en daarbij is zijn sleutelbeen gebroken en had hij een (goddank) onvolledige erbse parese (spieren waren dermate gekwetst dat hij ze niet kon bewegen) Hier kwamen wij pas na 3 maanden achter omdat ze dan pas een beetje gaan spelen met de handjes. Ook bleek hij kiss te hebben. (Teveel spanning op de nekspieren en dan is aan-uitkleden een crime!) Hiermee wil ik niet zeggen dat dit ook bij jouw het geval is maar wellicht iets om over na te denken.
Ze heeft misschien een antipathie gekregen voor het aankleedkussen. Ik zou het eens proberen op het grote mensen bed ofzo en alleen even leuke 'speel'momentjes op het aankleedkussen. Verder probeer ik er altijd wat leuks van te maken en haar flink af te leiden met leuke speeltjes of bijv het pakje billendoekjes.. als het niks lichamelijks is dan is dit misschien een optie..
Ze is niet gehaald met de vacuüm gelukkig. Ik ben idd aan het opletten of ze bij het spelen wel beide armpjes gebruikt. Ze lijkt de rechter meer te gebruiken dan de linker, maar dat kan natuurlijk ook gewoon voorkeur zijn. Ze is verder wel heel sterk met haar linkerarm. Eerder verkrampt dan verlamd zeg maar. Ik zal eens een osteopaat raadplegen. Hopelijk kan die wat voor onze dame betekenen. Ze is inderdaad vrij kouwelijk. In het hele begin vond ze het verschrikkelijk om naakt te liggen..
Het ging hier ook lange tijd niet goed, wat ik nu vaak doe is op schoot aankleden en hij heeft nog steeds veel van die onesies aan omdat dat makkelijker is.
Mijn eerste gedachte is ook, die heeft ergens last van. Wij zijn zelf met onze oudste als.baby naar een chiropracter geweest. Ook echt een aanrader. Ze kunnen zoveel doen voor die kleintjes, en beter er op tijd bij zijn dan
Hier helpt het om een speeltje in handen te geven ter afleiding. Ze pakt hem zelf over in haar andere hand als ik een armpje nodig heb om door een mouwtje te doen. Maar gaat nog niet altijd soepel, hoor.