Om dit voorop te stellen: ik heb een lieve man die ondanks zijn fulltime baan bijdraagt in het huishouden en we hebben een gelukkige relatie. Soms heeft hij alleen wat uhm andere ideeën die hij altijd goed bedoelt, maar die door mij niet altijd begrepen worden. Vooraf gesteld: niet mijn bedoeling er een zwaar klaagtopic van te maken, ben gewoon benieuwd of meer mensen dit zo ervaren. Voorbeeldjes: - Hij komt thuis uit zn werk, ik sta te koken en probeer dl happy te houden. Hij gaat vertellen over zn dag en wil het koken overnemen. Lief van hem gedacht: dan hoef je niet te koken. Mijn gedachte: ik ben al de hele dag aan het zorgen, ga even met je dochter spelen. - Dl vindt haar duwkarretje geweldig maar heeft begeleiding nodig ivm voorover vallen met neus op karretje. Na het eten ga ik opruimen en geeft man dochter haar karretje en komt mij helpen met opruimen. Lief van hem om mij te helpen, maar ik ren steeds heen en weer om dl overeind te houden. - Man brengt dochter 's avonds vaak naar bed met de uitleg: ik zie haar minder en vind het een fijn moment. Helemaal top. Onlangs had hij een etentje en duurde t 2u voor ze bij mij ging slapen. Zijn voorstel: we brengen haar om en om naar bed zodat ze niet aan mij went daarin. Goed idee natuurlijk maar ik breng haar overdag ook altijd 2x naar bed. (Dat 2u duren heeft te maken aan de fase waar ze in zit hebben we inmiddels gemerkt.) Hebben jullie ook zulke ervaringen? Van die dingen waarbij je denkt: heel lief, maar eh kan het ook anders? Edit: zie dat het bericht toch anders opgevat wordt. Ik ben niet gefrustreerd, het is geen klacht, man en ik kunnen er samen ook smakelijk om lachen.
Geen herkenning, lijkt mij een heel behulpzame man die meedenkt en vooral aan jou denkt. Lief! Zou me er ook niet aan ergeren eerder schattig vinden eigenlijk.
Ja.. En echt ik vind het dan vreselijk. Ik zie zoon bijna 24/7 (tot 3 weken geleden tenminste, nu gaat hij naar school) ik hoef dan ook niet nog alles met hem thuis te doen.. hou je kind bezig ipv de rest over te nemen. Hahahah
Niet herkenbaar. Ik denk je frustratie wel enigzins te begrijpen, maar eerlijk gezegd denk ik: Stel je niet zo aan joh. Maargoed, ik kom uit een relatie met een man die zn kind nog niet vast wilde houden na zijn werk, want moe. Mijn advies aan jou is; draai de situatie zelf om door hem te laten weten dat je zijn acties waardeert en hem uitleggen hoe hij je nog beter kan helpen. Wat een fijne man heb je! Count your blessings!
Hij klinkt als een hele lieve man. Ik zou niet te veel op deze acties gaan focussen/nadenken. Dan kom je in een negatieve spiraal en ik denk dat je je alleen maar meer gaat ergeren in plaats van het lieve gebaar te zien. Ik zou de volgende keer gewoon zeggen: "lief dat je wilt helpen met koken, maar is het niet leuker als je even met dochter gaat spelen?" Lijkt me niet dat hij dan stug volhoudt dat hij perse toch wil koken
Voor @Sue87 en @NavyCrimson91 Ik ben niet gefrustreerd en zoals ik zei het is geen klacht. Zoals ik zei: hele lieve man en hele goede bedoelingen. We zien alleen op zo'n moment niet hetzelfde als nuttig. We zitten dan alleen zo op een andere lijn! @Zomerbloem ja, het is echt een ander inzicht ofzo toch? Super lief maar zo anders gedacht!
Ik denk dat dat het verschil is tussen mannen en vrouwen (iets met mars en venus ). Ik heb het ook wel eens dat ik aan het koken ben en mijn man net dat moment uitkiest om op te ruimen in de keuken en me serieus iedere 5 sec voor de voeten loopt. Ik raak dan geïrriteerd, want kan hij nou echt niet zelf bedenken dat dat niet handig is. Moet ik dat nou echt uitleggen... Maar het is dus idd nodig, dat ik dat uitleg. Want eigenlijk is het natuurlijk lief bedoeld, maar schiet ik er niks mee op
Uhhh misschien erover praten? Ik herken het niet, maar als ik dat wel zou doen zou ik gewoon uitspreken hoe het voelt. Dus: "ik zie dat je het goed bedoelt, maar ik heb er meer aan als je dit of dat doet". Hij kan het immers niet ruiken.
Ja ik herken dat wel. Ik vraag het dan gewoon aan hem trouwens, of zeg het.. "Jij bent verantwoordelijk voor R. ik ga naar de WC ok doei!"
Ik zou me er niet aan ergeren, maar ik zou wel meteen duidelijkheid hier in scheppen. De eerste twee punten van je kan ik dan ook heel goed begrijpen. Iedereen die een hele dag thuis is geweesr met de kinderen, doet wanneer de partner thuiskomt t allerliefste dan gewoon een klusje in huis in plaats van met de kinderen iets. Koken is dan ineens me-time Dus ik zou gewoon duidelijk zeggen hoi schat goeie dag gehad? , ga jij lekker met dochter iets doen in de kamer ? Dan kan ik lekker rustig koken
Ja. Of hij doet de was in de wasmachine maar sorteerd niet. Of ruimt tafel af en laat 3 dingen staan En nog wel meer Gelukkig zit ik 5 dagen alleen
Whaha dit inderdaad. Doet de afwas maar maakt het aanrecht niet schoon, stofzuigt maar doet niet de krabpaal / bank / onder de koffietafel.
Hahaha ik moet hier ook zo smakelijk om lachen omdat het zo herkenbaar is. De mannen bedoelen het zo goed maar zien dat niet het andere in wat wij vrouwen wel zien. Net zoals dat mijn man ook me zoontje weleens avondeten geeft maar te lang wachtte met een volgend hapje waardoor me zoontje er genoeg van kreeg en niet meer verder wilde eten. Terwijl ik dat weet en er op anticipeer en dus de happen sneller achter elkaar geef. Maar moet altijd zo lachen om de verschillen tussen man en vrouw.
Heerlijk hoe anders we zijn! Terwijl il echt zwaar onder de indruk was toen mn man nog een dag per week thuis was. Kwam ik thuis was ineens de hele badkamer gesopt! Had ie gewoon t campingbedje ernaast gezet met dochter erin. Daar was ik dan weer niet opgekomen!
Wat ik vooral herken is hoe mannen soms het overzicht in de situatie een beetje missen als ze een hele dag weg zijn geweest en met andere dingen bezig zijn. Logisch natuurlijk, geldt ook voor vrouwen als zij een hele dag weg zijn en de man thuis is (werk zelf ook 4 dagen per week). Bij mijn man uit het zich er vaak in dat hij dingen beloofd of goed vindt, waarvan ik eerder al tegen de kinderen heb gezegd dat ik dat niet wilde, omdat daar een goede reden voor is. Bijvoorbeeld de kinderen zeuren om ijs als toetje, terwijl ze eerder op de dag al ijs hebben gehad of ze vragen of ze na het eten nog buiten mogen spelen, terwijl dochter nog flink wat huiswerk heeft dat morgen af moet zijn. Mn man zegt altijd standaard "ja" en informeert nooit even bij mij wat er aan vooraf is gegaan. Ik heb tig keer gevraagd even aan mij te vragen hoe of wat eerder die dag, maar dat vergeet hij in zn enthousiasme om de kinderen weer te zien (hij reist veel en is weinig thuis...) steeds. Dan moet ik dus steeds de boeman zijn . Wordt er wel eens een beetje kriegel van, maar snap ook wel dat hij met andere dingen bezig was en niet precies weet wat er eerder op de dag gebeurt is en dat hij blij is om zn kinderen weer te zien en ze graag vrolijk maakt. Gewoon kleine ergernisjes dus.