Ik moet toch eerlijk bekennen dat onze oudste ook een poosje in de woonkamer heeft geslapen in zijn wiegje. Niet omdat hij huilde maar omdat onze slaapkamer waar zijn wiegje stond niet warm te krijgen was en hij steeds ondertemperatuur had. Hij was een zgn randprematuur, geboren met 35 weken midden in december. 10 dagen ziekenhuis en steeds rommelen met de temperatuur en daar lag die op een warme kinderafdeling. Thuis zat die de eerste avond direct al op 35,8 graden en iom met de afdeling moesten we hem in een warmere ruimte laten slapen en dit werkte goed in combinatie met 2 kruiken. De eerste nachten lag ik wel op een matras n de woonkamer maar dat ben je ook snel beu en de eerste weken heeft die dus ook in de woonkamer geslapen. Babyfoon aan en het kind warm en comfortabel. Ik zie eerlijk gezegd ook geen verschil of je je kind nu in de woonkamer laat slapen of in zijn eigen slaapkamer .Ik ken zat ouders die de baby nooit op hun kamer hebben laten slapen omdat ze wakker werden van ieder zuchtje en kreuntje. Knap je ook niet van op. Hier hebben ze uiteindelijk alle drie tot 4/5 maanden bij ons op de kamer geslapen.
Hier overigens geen rare verhalen uit groepjes. Wel een verhaal van een moeder waarvan het kindje maar niet wilde indalen, eerste kindje. Bleek dat de navelstreng te kort was en het kind ook nooit had kunnen indalen. Gelukkig een doortastende vk die het niet vertrouwde en naar de gyn heeft gestuurd en kind werd dezelfde dag nog gehaald. Had deze moeder blijven lopen dan was de baby wellicht in de baarmoeder overleden. Heeft me toen wel aangegrepen dit verhaal ook omdat de moeder er nog erg emotioneel over was en het gewoon iedereen kan overkomen. Verder altijd leuke vrouwen, veel wonen hier in de wijk, kinderen hebben bij elkaar op creche gezeten en in de klas, leuk dat je elkaar dan iedere keer weer tegenkom.
Dat is ook zo. Maar jij legde je baby in de woonkamer omdat het beter voor hem was ivm zijn gezondheid, en je had er een babyfoon bij. Die andere baby lieten ze daar huilen de hele nacht. Dat vind ik toch wel een heel erg groot verschil.
Ja je hebt heus uitzonderingen, maar deze moeder had nul reden om grotere flessen te geven. Kind sliep ook van 22.30 tot 8.30 op de kleinere flessen enzo, was niks aan de hand.
Ze gaf al jpbm vrij snel na de geboorte, voor t kind uberhaupt had gekotst. Sorry, deze moeder is gewoon echt niet wijs
Sorry, maar ik kwam hier toevallig en vind de toon van sommige berichtjes best hard Er wordt nogal wat gevonden van sommige moeders en ik vind het lastig dat dat hier achteraf en achter iemands rug om geroepen wordt als soort van oordeel over iemand die daar geen weet van heeft en zich niet kan verdedigen. Ik leerde altijd: als je het niet in iemands gezicht zegt, doe het dan ook niet achter iemands rug. Zoveel kinderen, zoveel moeders, zoveel smaken. Er zullen zeker vreemde exemplaren bij zitten, maar dat kan relatief zijn en je weet de context niet of de uitleg waarom iemand zoiets doet. Bovendien, wat iemand ook ergens al zei: waarom iemand dan zonder meer uit een groep mieteren? Hopelijk is er eerst uitleg gevraagd, of, wie weet, hulp aangeboden? We weten allemaal dat het soms zwaar kan zijn als moeder. Ik weet het: lees het dan niet als het je niet bevalt. Maar ik moet zeggen dat ik deze toon hier nog niet eerder op het forum voorbij zag komen en het verbijsterde me nogal. Er is bijvoorbeeld ook een topic loedermoederacties en dat leest heel anders. Moest het toch even kwijt en ga nu weer verder niet-lezen
Wat ik hier zeg heb ik sowieso ook tegen die mensen zelf gezegd. Je weet niet eens of zij zonder meer zomaar uit de groep is gegooid. en wat ik wel of niet tegen die mensen zeg. Bij de persoon uit groep 3 waren er meerdere dingen die niet alleen een andere smaak zijn, maar naar kindermishandeling neigen. We hebben verhaal gevraagd, in elke situatie. De elastiekspeen was de druppel, maar OOK daar hebben we het eerst nog met haar over gehad. Deze vrouw wil alleen nergens aan.
Helemaal mee eens. Meer mom bashen dan wat anders dit en vooral het toontje kan best lager bij sommigen.