De titel zegt ook al genoeg natuurlijk maar ik zal mijn verhaal ook nog even doen. Mijn zoon is 4 weken te vroeg geboren. Ondanks dat dronk hij gelijk aan de borst. Ik had ook heel veel productie, het spoot eruit (na een week ofzo he, niet direct ) Maar hij kreeg zo vreselijk last van darmkrampjes dat ik bijna niets meer durfde te eten zonder schuldgevoel. Ik was bang dat hij overal last van zou krijgen. Dus na 3 weken ongeveer ben ik gaan afbouwen en dat heeft ook nog een aantal weken geduurd. Maar nu denk ik dat de krampjes misschien wel kwamen omdat hij zo verschrikkelijk snel dronk. Misschien was het wel goed gegaan als ik eerst wat had afgekolfd dat het daarna wat minder snel ging... Ik vond het voeden toch ook wel iets heel bijzonders (ondanks dat je gebroken bent in het begin) en heb toch wat spijt dat ik ermee gestopt ben. Ik was liever intensiever begeleid geweest en dat ik het nog een poos had kunnen doen... Nu hebben jullie niks aan mijn verhaal maar ik wilde het toch graag kwijt en wie weet hebben meer meiden zoiets gehad?
Hier precies het zelfde, mijn tsr was zo sterk dat mijn meisje met moeite kon wegslikken. Gevolg veel lucht binnen krijgen, wat weer zorgde voor kramjes. Ook hadden we beiden last van spruw maar dit werd niet erkend door de ha waardoor we beiden veel pijn hadden. Dit weet ik pas achteraf nu ik me er meer in ben gaan verdiepen. Ik vind de begeleiding rondom borstvoeding ronduit slecht. Was het beter had ik het zeker langer dan 3 maanden gegeven. Vind het nog steeds erg jammer dat ik geen bv geef, is niet anders.
Jammer dat jullie terugkijken met spijt. Ik denk dat veel vrouwen die stoppen eens hebben gedacht 'had ik dan toch moeten doorzetten?'. Je hebt jezelf er alleen maar mee, je schuldig voelen heeft geen zin. Op dat moment dacht jij de beste beslissing te nemen voor jezelf en je kind. Wat ik wel jammer vind, is dat ik niet lees over een lactatiekundige. Hebben jullie die destijds geraadpleegd? Dat kan namelijk echt een reddende engel zijn. Een huisarts is toch niet altijd de beste raadgever op het gebied van borstvoeding. Je weet niet hoe vaak ik heb gehoord dat mijn zoontje geen spruw had, terwijl dat toch echt zo was. En in het voortraject? Hebben jullie websites zoals borstvoeding.com bekeken of een borstvoedingsavond bijgewoond? Ik wil niet zeggen dat dit over jullie gaat, maar wat ik merk is dat veel vrouwen elke snipper en bite aan informatie lezen tijdens de zwangerschap over de ongeboren baby, maar niets op het gebied van borstvoeding.
Appeltje: Wat ik al zei, de voorlichting over borstvoeding vind ik ronduit slecht! Ik heb via de vk geen voorlichting gehad, de huisarts en het cb hebben ook nooit verteld over een cursus, o.i.d. Voor de volgende keer weet ik het allemaal wel!
Wellicht een idee: ga een gesprek aan met een lactatiekundige (te vinden via www.borstvoeding.com). Als je haar verteld hoe alles gelopen is, kan ze je wellicht vertellen of jouw gedachten over je redenen om te stoppen "kloppen" en ook wat je bij een eventuele volgende baby anders zou kunnen doen. Wie weet kan het je helpen om jullie situatie te verwerken. Succes ermee!
Cb en huisarts begrijp ik wel, die kom je in principe in het voortraject ook niet tegen alleen met problemen achteraf. Maar je vk, onbegrijpelijk zeg... maar goed, ik heb mijn info ook niet van haar gekregen nu ik terug denk. Tenminste, ik vertelde haar dat ik zelf mijn informatiebronnen had (2 langvoedende zussen), me had aangemeld voor een bv-avond via de thuiszorginstantie en dat ik ook wat internetbronnen had gevonden. Verder heeft ze niet doorgevraagd. Misschien goed om bij een eventueel volgend kindje contact op te nemen met een leidster/vrijwilliger van LLL of VBN. Die kunnen je gratis - in tegenstelling tot een lactatiekundige- informatie geven al tijdens je zwangerschap. Maar nogmaals... voel je niet schuldig dat je bent gestopt. Op dat moment leek/was het gewoon de beste oplossing. We mogen blij zijn dat we in deze tijd zo'n mooi alternatief hebben.
Dat is idd vaak het jammere er zijn veel fabels in de wereld rondom bv. Ook sommige hulperverleners hebben niet veel kaas gegeten van bv. Als je het dan zelf ook niet zo goed weet dan is er idd een dikke kans dat je stopt terwijl dit eigenlijk niet had gehoeven. Het gaat je vast niet weer overkomen ! Volgende zwangerschap een cursus volgen bij de VBN/LLL of LK en alsvast de telnr van diegenen in huis. Dit lijkt mij ook een goed boek, de auteurs zijn in elk geval heel goed op bvgebied. Zelf heb ik het boek dus (nog) niet gelezen. En hier een onderzoek die ook voor jullie geld denk ik. Ik heb het dus zelf niet gehad
Hoi Niempie, Ik kan me inleven in je spijt gevoelens, en snap daarom heel goed dat je het hier van je afschrijft. Soms lopen dingen nou eenmaal zo, hoe moeilijk het ook is. Je klinkt bijzonder vastberaden om het de volgende keer anders aan te pakken, en dat vind ik zo goed van je! Ik zie je over een maand of wat in ons oude-wijven-topic *borstvoeding en trots* en tot die tijd... niet getreurt, geniet lekker van je kind. Probeer het achter je te laten, er komt vast een nieuwe kans.
Lizzie ik ben net als jij vastberaden om het de volgende keer wel te laten lukken! Appeltje ik dacht dat ik best veel info had opgezocht maar dat ging meer over het aanleggen en dat soort dingen. En dat ging nou juist perfect! Over andere problemen ben ik maar weinig info tegengekomen. En op het cb gingen ze er vrij snel in mee toen ik aangaf dat ik ermee wilde stoppen. Achteraf had ik graag gewild dat ze er dieper op in waren gegaan... Premama ik denk dat dat een goede tip is, alleen zal ik daarmee wachten tot de volgende (als het lukt) zwangerschap. Nemo idd als ik weer zwanger mag raken zorg ik dat ik alle eventueel nodige nummers bij de hand heb. Jingels dankje en ik geniet zeker! Hoezo zie je me over een paar maand? Of dacht je dat ik zwanger was? Haha nog niet hoor, maar als het aan mij ligt komt er zeker een tweede! Meiden, zo te lezen dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart. Ik vind het soms gewoon jammer dat je die manier van intiem zijn met je kind niet meer hebt. Maargoed sommige dingen lopen nou eenmaal zo zoals jingels al zei.
Niempie, bedankt dat je nog even schrijft wat jouw reactie op onze reacties is Wat ik me later nog bedacht: ik heb wel eens gehoord van vrouwen in jouw situatie die hun kind toch aanlegde (bijvoorbeeld bij het bedritueel), zodat het kindje gewoon kon sabbelen; dat was voor hen een manier om toch de intimiteit te hebben. Het moet bij je passen, maar zo ja, waarom niet!? Ik weet alleen niet waar ik het gelezen heb. Je zou kunnen checken bij www.borstvoedingsforum.nl of op dit forum. Groetjes!
Jammer dat jullie er met spijt op terug kijken (het stoppen) en helemaal jammer dat de begeleiding zo slecht was. Ik heb het ook niet makkelijk gehad in het begin en gelukkig ben ik op mijn gevoel af gegaan en heb ik neit geluisterd naar de VK en de kraamhulp, want die hadden er echt geen kaas van gegeten geloof ik. Ik heb na 10 weken full-time kolven een LK om hulp gevraagd en Annika alsnog aan de borst gekregen. Ik moest de LK zelf betalen (ook zo iets idioots) maar het was het wel waard en ik heb BV gegeven tot Annika ma ruim 12 maanden echt niet meer wilde.