Hoi! Ik zit met een dilemma en ik weet gewoon niet wat ik moet doen! Ons zoontje is nu drie weken oud en ik geef hem vanaf het begin borstvoeding. Al snel kreeg ik heel veel last van tepelkloofjes waardoor ik steeds meer op zag tegen het voeden. In de tweede week zijn we naar een lactatiekundige geweest en die dacht dat het hem zat in het verkeerd aanleggen. Ik heb een nieuwe houding geleerd om mijn kind te voeden. Daarnaast heeft ze me een creme gegeven en zou er zeker binnen een week verbetering moeten zijn. Maar nu inmiddels een week verder, zitten de kloofjes er nog bij beide tepels en geneest het heel erg langzaam. Elke voeding zit ik gespannen en met tranen in mijn ogen omdat het aanhappen ontzettend veel pijn doet!! Al drie weken kan ik niet echt genieten van het geven van borstvoeding omdat ik zo tegen de pijn op zie!! Ik probeer vol te houden in de hoop dat het beter gaat. Maar ik ben al drie weken ontzettend op mijn tanden aan het bijten. Ik weet zeker dat ons zoontje deze spanning ook voelt en daar voel ik me ontzettend schuldig over! Ik zou dolgraag door willen gaan met het geven van borstvoeding maar is het deze drie weken durende pijn en tranen waard? De ene keer denk ik, ik ga stoppen en stap over op flesvoeding. De borstvoeding op deze manier vergt erg veel energie en verdriet van mij. Maar dan denk ik weer, mijn zoontje zien liggen in mijn armen tijdens het drinken, ik zet door en wil niet dat mijn kind poeder uit een doos krijgt! Borstvoeding is zo intiem, ik ben bang dat ik achteraf spijt krijg als ik nu ga stoppen. Maar mijn vriend zegt dat ik er alles aan heb gedaan en al ver ben gegaan door drie weken 8 á 10 keer per dag borstvoeding te geven net tranen in mijn ogen. Ik word heen en weer geslingerd tussen deze twee gedachten, wordt er gek van maar ik weet het gewoon niet! Hoe ver ga ik? Hoeveel en hoe vaak kan ik die pijn telkens weer verdragen? Ik wil mijn zoontje het beste meegeven en denk dat dit borstvoeding is, maar het doet zo'n pijn, al drie weken lang! Help! Wat moet ik doen?
Ach, lieverd, wat naar dat je zo heen en weer geslingerd wordt tussen je gevoelens. En heel begrijpelijk hoor: als je zo last blijft houden van pijn en kloofjes... Hoe is het nu? Heb je nog contact met je lactatiekundige? Wat voor crème heb je gekregen, genezende of alleen verzorgend? Speelt er niet meer mee dan het aanvankelijke aanleggen: raynaud, spruw (kloofjes die niet genezen kunnen duiden op aanwezigheid van spruw/infectie) Hoe is de 'rekbaarheid' van de tepels? Hoe mobiel zijn deze? Heb je een tepelhoedje geprobeerd? Heb je mogelijk last van diabetes (dan duurt genezing langer en ben je gevoeliger voor spruw bijvoorbeeld, handig als je dit weet, dan kun je hier naar handelen en je verwachtingspatroon bijstellen) Veel vragen. Ik zou wanneer je nog steeds klachten hebt en nog wilt voeden direct starten met een tepelhoedje en tussen de voedingen door een hydrogel compres gebruiken. Mothermates bijvoorbeeld, of Rite Aid. Daar horen we goede resultaten mee. Dan: opnieuw contact zoeken met lactatiekundige: sluit uit dat je last hebt van raynaud, (vergelijkbaar met winterhanden, erg pijnlijk, maar kan ook als reactie op pijn ontstaan) of dat je tepels minder 'mobiel' zijn om het oz maar te zeggen. Ook een mondonderzoekje bij je kindje laten doen: misschien kan het niet tot een goede hap komen die bij jouw tepels hoort. Veel succes!