Ik ben aan de pil maar toch met condoom. Zonder condoom loopt het de dag erna er nog uit. Daar was ik wel klaar mee.
Even inhaken op 'ze willen beiden geen kinderen meer'. Losgekoppeld van de leeftijd. Met mijn man wil ik ook geen kinderen meer en hij is er ook klaar mee. Maar een ingreep ondergaan gaat mij te ver en hem ook. Zeg maar ik ben nog jong ( I wish) en we gaan uit elkaar dan komt er misschien een moment dat ik nog een kindje wou willen met een nieuwe partner. Hetzelfde geldt ook voor mijn man. Wij gunnen elkaar dat. Nu ben ik op een leeftijd dat ik echt wel te oud wordt, mijn man is wat jonger. Maar zoals ze zeggen mannen willen meestal geen ingreep omdat dat een aanval is op hun mannelijkheid. Ik wil ook geen ingreep want ergens voel ik dat wel als een aanval op mijn vrouwelijkheid. Alles functioneert en is gezond dus waarom zou ik er iets aan laten doen. Zelfde voor mijn man. Nu neem ik nog wel de pil, eigen keuze. Maar anders hadden mijn man en ik het gewoon opgedeeld in de ene keer condoom en de andere keer pessarium. Dat leek ons de eerlijkste oplossing aangezien we geen van beiden aan ons lijf willen laten prutsen.
Ik slik de pil al van mijn 16e. Libido is wel ok denk ik en het is normaal toch dat ik nu als prille 40iger geen 4x per dag wil? Hoofdpijn heb ik er nooit door gekregen en gewichtstoename ook niet. Ben zelfs afgevallen. Ondertussen wel wat kilootjes erbij maar die heb ik zelf in de hand en in mijn mond gestopt.
Ik vind het ook helemaal niks, kreeg er last van: schimmelinfecties, en ik vind ze niet veilig genoeg. Daarom is dat hier geen keuze geweest, een knip of geheelonthouding.
Sorry, als ze dat idee krijgen van een sterilisatie dan is er met die mannelijkheid al iets mis. Mannelijkheid is ook je verantwoordelijkheid nemen.
Wat mij betreft is het heel duidelijk. Als het gezin compleet is kan de man zijn verantwoordelijkheid nemen en zich laten helpen. Die ingreep stelt (in tegenstelling tot vrouwen) echt niets voor. 20 minuten en lopende bandwerk. Als vrouw heb je (wellicht) meerdere zwangerschappen, miskramen, bevallingen en soms ook fertiliteitsbehandelingen ondergaan. En als het dan misgaat (dus een zwangerschap terwijl je dat niet wilt) heb jij als vrouw een probleem. Je man niet. Want jij moet kiezen voor een abortus of een kind houden terwijl je dat eigenlijk niet wilde en alles opnieuw doorstaan. Daarbij vind ik het ook altijd erg "bijzonder" dat een man zijn opties open wil houden voor een volgende leg. Stel jij komt te overlijden of jullie gaan in scheiding dan is dat heftig voor de kinderen die er zijn. Die hebben wat mij betreft alle tijd en aandacht nodig van hun vader ipv (wat helaas vaak het geval is) naar de achtergrond te verdwijnen. Want heel realistisch. Een baby of nieuw gezin kost enorm veel tijd, energie en geld. Ik zie dat dus niet in het belang van de kinderen die er al zijn.
Ik ook vanaf die leeftijd en kwam idd wel wat aan. Verder ook geen klachten. Maar er zijn vrouwen genoeg die er wel last van hebben.
Puur zo bekeken geef ik je gelijk. Maar ik zeg zelf in de volgende zin dat ik ook geen ingreep wil omdat dat dat voelt als een aanval op mijn vrouwelijkheid. Wat is er dan mis met mijn vrouwelijkheid? Of denk ik te mannelijk soms?
Ik vind het absoluut geen vrouwelijkheid aantasten. Jammer als iemand dat wel zo voelt, maar ik haal mijn vrouwelijkheid totaal niet uit wel of niet geklipte eileiders. En zo vind ik vrouwen zonder baarmoeder/borsten etc ook niet minder vrouw.
Je voelt je hopelijk niet alleen vrouw omdat je een functionerende route hebt van eierstok naar baarmoeder?
Dat is geen aanval hoor maar om me heen zie ik heel veel vrouwen die na een scheiding toch ook nog voor een kindje gaan met de nieuwe partner. Of die na het overlijden van hun echtgenoot ook nog een kindje krijgen met een nieuwe partner. Dat is toch hetzelfde als dat papa nog andere kinderen krijgt na een scheiding of overlijden? Of is het probleem dat mannen bij voorbaat al zeggen dat ze hun opties open houden en vrouwen het niet luidop uitspreken maar het vaak (pas op ik zeg vaak en niet altijd) wel willen?
Gelukkig is dat niet het geval. Maar ergens hoort het wel bij het vrouw zijn voor mij aangezien ik zo geboren ben. Er wordt een deeltje van weggehaald maar dat is maar een klein deeltje. Natuurlijk ben ik dan nog altijd vrouw. Maar ergens heb ik ook in mijn hoofd dat: waarom iets laten doen aan wat perfect functioneert en dan kans lopen op complicaties? Daarom dat ik ook mannen snap die terughoudend zijn ook al zijn de kansen op complicaties heel wat minder voor hen.
Zo voelt het voor mij nog meer voor een spiraal of de pil. Dan stop je langdurig of blijvend iets in je lichaam dat daar niet hoort. Bij de man kan je iets (tijdelijk) afsluiten, met goed succes. Mocht ie toch nog een 2e leg willen (mijn man heeft dat soort ideeën gelukkig niet), regelen ze dat ook maar weer.
Tja, ik kan er niet aan doen dat jij zo denkt. Maar ik begrijp er niks van. Ik snap niet wat een sterilisatie doet met mannelijkheid of vrouwelijkheid. Ik vind het nogal overdreven.
Je hoeft het ook niet te snappen hoor. Helemaal niet. En als ik je post lees dan zitten jij en je man op 1 lijn wat dit onderwerp betreft en dat is het belangrijkste.
Maar als je hormonen gebruikt voeg je iets toe aan een perfect functionerend lijf. In die zin is dat hetzelfde
Ja natuurlijk. Ik heb zelf gekozen om de pil (nu minipil) te blijven slikken. Maar anders hadden we gewoon afgewisseld tussen condooms en pessarium. Wat dus maar heel tijdelijk in je lichaam of om een lid zit. Bij mijn ex zijn vader is de hersteloperatie compleet mislukt. Daar is heel wat verdriet over geweest. Daarom dat ik het nooit van mijn man zou vragen. Mijn zwager nu heeft een hersteloperatie gehad en ze zijn nog niet zeker of het succesvol is vanwege de complicaties.
Maar pijnlijk categorie mannengriepklaagmaarnikspakken of pijnlijk categorie wil echt wel pijnstilling ? Paar dagen pijn miet man hier niet mee aan komen. 1x in je leven een paar dagen tov jaren maandelijks een paar dagen (en tijdens zwangerschap maanden achter elkaar). Dan solliciteert hij toch echt naar een knietje als ik op het verkeerde moment in m'n cyclus zit
Verdrietig als zo'n hersteloperatie niet lukt. Ik weet niet of techniek tussen vroeger en nu veranderd is, en of dat nu dus minder vaak voorkomt? Ik zou een ingreep bij de man of vrouw ook niet doen als er nog een mogelijke kinderwens is.