Mijn oudste zoon is bijna 4. Godzijdank mag ie bijna naar school, hopelijk is hij dan een beetje verzadigd, want ik word helemaal gek van zijn ge-waarom de hele dag door. Een fase is het niet, het duurt al meer dan een half jaar. En minder wordt het ook niet, alleen maar meer. Het begint vaak al 's ochtends: als hij z'n bed uitkomt groet hij mij niet eerst, hij heeft meteen al een waarom-vraag klaar... Het is zijn standaard reactie op alles, als hij iets niet mag, vraagt ie waarom niet?. Als we iets gaan doen, vraagt ie waarom? En dan is ie nooit tevreden met het antwoord, er komen er minstens 3 achter elkaar. We proberen nu om hem volzinnen te laten zeggen, dus niet alleen waarom (niet), maar 'waarom gaan we nu naar de winkel', in de hoop dat ie heel vaak niet eens meer weet waar hij het over had. Maar dat werkt dus niet, hij weet altijd perfect wat ie wil weten. Hartstikke leuk natuurlijk dat ie zo leergierig is, en ik heb echt wel geduld met hem als hij iets wil weten over het weer, vogels, bos, school, andere mensen, planeten, dino's, hoe ijsjes gemaakt worden, hoe pasta gemaakt wordt, waarom het donker wordt 's avonds, etc. Hoe doen jullie dit? Zijn jullie kinderen net zo? Does it drive you mad? Of ben ik de enige en is het normaal en moet ik me niet zo aanstellen?
hier is het nog niet aan de orde maar mijn moeder gaf op een gegeven moment standaard het antwoord: Omdat ik het zeg...
Het zoontje van vrienden zit ook in die fase. En hij is ook al een tijd bezig. Zij gaven aan dat ze toch echt af en toe zeggen daarom omdat ze anders knettergek worden. Zelf gelukkig nog geen ervaring.
Herkenbaar... Misschien helpt het om als ze zeggen Van over 5 min gaan we naar de winkel ... Dan verwacht je meteen een : waarom .. Door te zeggen over 5 min gaan we naar de winkel omdat we anders niets te eten hebben.. Het kost wat moeite maar werkt erg goed Ooit heb ik eens gelezen dat kinderen 266 vragen per dag stellen en dat moeders daarom zo moe waren Ik heb dat aan mijn man verteld en die begon kei har te lachen Totdat hij een hele dag alleen met de kids was ... Oorpijn ha hij er van Hahaha
tja, ik vond het hier ook érg lang duren... en heb het na heel wat geduldige antwoorden, ook wel vaker afgekapt met 'daarom!' of 'dat weet ik niet, dat zoeken we wel op in de bibliotheek'
nou Porsche, als ik zeg "over 5 min gaan we naar de winkel, omdat we niks te eten hebben" zegt mijn zoontje toch echt gewoon "waarom?" .. tja omdat mama weereens de helft van haar boodschappen briefje is vergeten... waarom?.. omdat mama een beetje vergeetachtig is door de hormonen... waarom? .... euh dat moet mama weereens lezen in het babyboek Als het echt zinvolle waaroms zijn, en je er echt een leerzaam en begrijpelijk verhaal van kan maken dan laat ik m lekker gaan. Maar zinloze waaroms die in cirkeltjes blijven gaan kap ik af. Ik probeer m dan af te leiden met een ander onderwerp.
Hahaha oh wat vervelend ... Mijn moeder noemde dat altijd vragen om te vragen .. Ik vraag dan wel eens aan de kids kunnen jullie ook wat anders vragen .. Sterkte iig
Fijn dat jullie het herkennen! Ik probeer ook al veel af te kappen hoor, vooral die vragen om te vragen. Ik zeg ook weleens: nu even een poosje geen waarom vragen, ik heb er nu geen zin in. Het antwoord is dan, je raadt het al: 'waarom heb je daar geen zin in mama?'. Grrrr Ik merk nu wel dat ie vaker dingen aan z'n papa vraagt, blijkbaar krijgt hij daar vaker antwoord van Gaat het ooit over?
Kan je bepaalde "waarom"-vragen niet specifiek op hem betrekken? Als hij bijvoorbeeld voor de elfendertigste keer vraagt "Waarom moeten we naar de winkel?" dat je antwoordt dat hij anders straks honger heeft omdat er geen eten in huis is. Ik hoop natuurlijk dat ie dan niet afkomt met wetenschappelijke dingen als "Waarom heb ik dan honger, mam?" of "Waarom bestaat honger, mam?"
Erg herkenbaar, ik riep altijd vind het zomflauw als ouders zeggen daarom of omdat ik het zeg maar tegenwoordig snap ik het helemaal omdat je anders knettergek wordt. Ik vraag vaak terug waarom denk jij, levert vaak leuke en grappige antwoorden op en vaak weten ze het ook best en dan is het goed zo daarom dus en dan is de kous af ipv nog 10 vervolg vragen
Hier ook zo een, de hele dag: waarom? Ik geef meestal antwoord, maar soms negeer ik het en merkt hij het niet eens. En als hij door blijft gaan, zeg ik ook wel eens 'linksom' of 'rechtsom' of 'soepkom', vindt hij gelukkig ook wel grappig
Hier ook herkenbaar bij neefje en nichtje. Wij vroegen dan aan hen; Waarom denk je? Dat werkte hier perfect! Óf ze gingen zelf de antwoorden zoeken óf het was niet meer interessant en dus ook opgelost.
Hihi herkenbaar! Word er ook helemaal knetter van Zelfs de buurvrouw die een middagje ging oppassen viel t heel erg op dat ze alles wilt weten wat los en vast zit. Kap t nu in de meeste gevallen af maar fijn om te weten dat ik niet de enige ben
'linksom' of 'rechtsom' of 'soepkom' vind ik leuk! Ga ik ook proberen Waarom denk je? of Wat denk je zelf? doe ik al heel vaak, iets te vaak geloof ik, want ik krijg nu meteen 'weet ik niet' terug. Eerst ging ie wel op zoek naar antwoorden, maar nu dus niet meer. Ik zeg dan trouwens ook vaak genoeg 'o' terug, dan is het soms ook goed. Hij heeft heel even aandacht gehad, een kort gesprekje en dat is blijkbaar genoeg. Maar ik zou zo graag willen dat ie zo'n gesprekje op een andere manier begon... Hij is soms wel tevreden met mijn antwoorden, ook al geef ik geen echt antwoord (daarom, omdat ik het zeg, weet ik niet). Ik heb vandaag eens extra opgelet, als ik korter van stof ben, is hij sneller klaar. Mijn missie is nu om zo kort mogelijk te antwoorden op nutteloze waarom-vragen en wel langere gesprekken over andere dingen te houden. Hopelijk worden de nutteloze vragen dan minder.
Herkenning is al heel fijn! Ik voel me wel vaak schuldig dat ik er helemaal knetter van word, maar ik ben dus niet de enige .
Hihi hier had dat eerder tegenovergesteld effect Met uitgebreide antwoorden had ze juist meer om te herkauwen... Net buurmeisje aan de deur. "Ze is bij oma.." "Oh, waarom?" *grinnik*
De hele dag door, ik word er helemaal knettergek van. Eerlijk gezegd dacht ik dat we deze fase al hadden gehad vorig jaar. Het blijkt slechts een voorlopige aanzet geweest te zijn, die nu in alle hevigheid is teruggekomen. Uitgebreid antwoorden heeft geen zin idd, want dat leidt alleen maar tot meer vragen. Afleiden, grapje maken (linksom, rechtsom) is wel iets wat hier kan werken. Het wil nog wel eens werken om een heel gek antwoord te geven.