Daar is ze dan eingelijk...geboren op 21 februari onze lieve dochter Indy Siënna. hier in het kort mijn verhaal: Vrijdag..ruim 38 weken zwanger was ik het zo zat dat ik een lepel wonderolie in een sapje deed en dat opdronk. een hele poos merkte ik er niks van en dacht pffff jammer ook dat wilt neit helpen. toch kwam daar rond een ur of 22.00 verandering in, de eerste krampjes dienden zich aan. niet erg pijnlijk maar vervelend genoeg om er niet van te kunnen slapen. uiteindelijk bleef ik tot een uur of 04.00 wakker. de krampjes namen af helaas en zaterdag was alles verdwenen. daar baaalde ik ontzettend van want dacht dat de bevalling toch echt begonnen was. zaterdagochtend heb ik toen toch maar even de vk. gebeld en verteld over de vrijdagnacht. het heeft flink lopen rommelen bij jou maar helaas heeft het niet doorgezet zei ze...je hebt woensdag weer een afspraak bij ons dan kan ik je beter controleren. nou ok erg teleurtegesteld begon mijn zaterdagje, ergens speelde ik nog met de egdachten om nog een saje wo te nemen en dat deed ik toen ook. wederom een hele poos niks ervan gemerkt tot zondag weer wat krampen en die bleven aanhouden maar nog niet volgens de "regels" om de 3 a 5 min. maandag werd het toch wel vervelend en belde ik de vk. huilend op dat ik het zo niet trok en erg moe was want ik had weer niet kunnen slapen. goed zei ze ik snap het..kun je naar ons toekomen? dan kunnen we een plannetje maken. nou prima de vk is hier dichtbij dus ging ik erheen. moest er om half 11 zijn. daar aangekomen wilde ze toch weten of dat er mischien gestript kon worden maar moest dan wel ontsluiting hebben. ik had er niet veel vertrouwen in en dacht van jaaa...ach er zal wel niks gebeurd zijn. maar dat was dus niet zo, hmm 3-4 cm ontsluiting zei ze dus ik ga je strippen. 3-4 cm??? dat had ik niet verwacht!!! opweg naar huis voelde ik gelijk dat de weeen regelmatiger kwamen. thuis nog het een en ander proberen te doen tot mijn vriend vroeg wanneer we eingelijk naar het ziekenhuis mochten..tjah geen ideee ik zal de vk. bellen en dat even vragen. ze besloot langs te komen, dat was rond 16.00. toen bleek ik al 6 cm ontsluiting te hebben. nou zei ze..we gaan gewoon lekker naar het ziekenhuis. zo gezegd zo gedaan, daar werden mijn vliezen gebroken en kon ik nog leuk lachen en grpajes maken. ook de laatste fotos werden gemaakt van mijn buik. ik ging ook even douchen en stond nog van alles en nog wat te zingen onder de douche. tot ik er klaar mee was.....toen begon het rond een uur of 19.30. ik kwam in een weeenstrom terecht! van het een op het andere moment verandere mijn lachbui in een enorme huilbui en kon ik de pijn niet meer handelen. door de verkoudheid slipte ook nog eens mijn neus dicht dus het diep inademen en uitpuffen lukte mij voor geen meter! verschrikkelijk was dat. weer touchere..bleek toen op de 8 cm te zitten. ok zei de vk. je doet het zoooo goed ik weet zeker dat je over eenhalf uurtje 3 kw je kindje wel hebt dus hou nog even vol. en ik heb maar huilen en jammeren dat ik het niet kon. half uur voorbij ...geen kind alleen pijn. toen belde de vk met het ziekenhuis (plan was om in het geb. centrum te bevallen) of dat ik nog pijnstilling kon krijgen..kon wel maar de verloskamer werd op dat moment gepoetst dus moest ikw achten. ik kon niet meer en keerde helemaal in mezelf en werd eng stil. ze dachten dat ik geen weeen meer ahd omdat ik geen kick gaf maar ik zat de hele tijd te denken..dit overkomt mij niet..ik ga dood ooojaa hoor wee kom maar bij de volgende ben ik dood en dat merken ze niet eens. uiteindelijk kon ik naar het ziekenhuis waar ik weeeeer getoucheerd werd. 9 cm. het had geen zin meer voor pijnstilling want dat zou te lang duren. na een poos weeeeer toucheren.nog steeds 9 cm. mijn weeen bleken niet sterk genoeg te zijn. ik schrok ervan want dacht van..als dit al zo pijn doet wat staat me dan te wachten als ik de weeenversterkers krijg. achh maakt ook neit uit ging ikw eer verder in gedachten ik ga toch dood. aan het infuus kreeg ik persdrang he he eindelijk dacht ik en ja hoor weer werd ik getoucheerd en bleek dat er een of ander vliesje de uitgang "blokeerde" dus moest dat tijdens een wee weggemasseerd worden. nadat ze dat had gedaan mocht ik persen en werd onze dochter na 9 min geboren. waauuwww wat was dat een heerlijke opluchting zeg! ik was metteen ook weer mezelf! en kon ook gelijk weer praten en lachen. geen scheur geen knip helemaal niks gehad en zelfs het plassen deed geen pijn. de weeën deden zeer maar heb achteraf gezien een prima bevalling achter de rug. ook de dagen erna lopen tot nu toe vlekkeloos! ben erg blij en trots op mezelf dat het me gelukt is. ons meisje is kerngezond en doet het prima. heerlijk zeg
Gefeliciteerd!! mooi geschreven,geniet er maar lekker van! En wat vind jullie kleine man ervan? Liefs, Claudia.
Gefeliciteerd met je dochtertje Indy, Lennylenn! Geen volle-maanmeisje maar toch nog lekker op tijd geboren!
dank je wel allemaal! we zijn volop aan het genieten van onze dochter en natuurlijk ook nog van ons zoontje. heerlijke kindjes