Ik snap wel deels wat je bedoelt. En ik denk dat heel veel mensen een stuk anders zouden kletsen als ze in zo’n situatie hebben gezeten. Ik ben ook niet getrouwd met de ambitie om te gaan scheiden maar het gebeurde wel en dan kun je inderdaad volgens sommigen achteraf praten maar dat is gewoon een stukje levenservaring die anderen (hopelijk) niet meegemaakt hebben of zullen krijgen
Wij wonen al samen vanaf mijn 19de. We hebben ieder nog een eigen rekening van voor die tijd maar doen we eigenlijk niks mee. Ik parkeer er wel eens geld dat we echt weg moeten zetten en niet aan mogen komen; Bijv €3000 voor de beugel van de oudste. We hebben een gezamenlijke rekening met bijbehorende spaarrekening en daar doen we alles van. Ik heb 6 jaar niet gewerkt en daarvoor altijd minder verdient dan mijn man maar het is altijd ons geld geweest. Ik regel ook alle financiële zaken thuis. Op dit moment werken we beide 50% en verdienen bijna evenveel. Dat heeft niks veranderd. We kopen heel weinig voor ons zelf en als we dat wel doen dan bespreken we dat meestal wel maar niet of het mag, maar meer: oh ik heb een mooi boek gezien, m’n schoenen zijn stuk, ik kijk voor nieuwe etc.
Ik ga er dan vanuit dat jij er slecht uitkwam na uw scheiding ? Was dat dan omdat je alles samen had , te weinig laten vastleggen, ....
Als er veel geld vrij kan komen uit een erfenis dan wordt er geadviseerd daar bewuste keuzes in te maken. Dat staat voor mij los van je maandelijkse inkomen en hoe je daarmee met elkaar om gaat.
En het hoeft natuurlijk niet altijd op die manier te verlopen he? Mijn vader en zijn ex vrouw hebben het prima kunnen regelen, zelfde geldt voor mijn zwager en zijn ex-vrouw. Denk dat het ook ligt aan de reden en de manier waarop je uit elkaar gaat.
Ligt er misschien ook aan hoe lang je samen bent etc. Mijn man en ik zijn sinds ons 19e samen. Mochten mijn ouders een erfenis achterlaten, dan gunnen zij hem dat net zo goed en ik zelf ook trouwens.
Maar dat is nu natuurlijk. Ik heb toch sterk mijn twijfels dat ouders hun centen graag naar een ex en nieuwe vlam zien gaan. Nu het goed loopt gaan ze dit wss geen probleem vinden. Ik zou nu ook al het geld op de gezamenlijke zetten hoor, want dat gaat niet over reuze bedragen gaan maar als je daar een hoop krijgt, ligt dat mss wel anders.
Oh nee ik weet het zeker, ongeacht wat er in de toekomst nog gebeurd. Die hebben zo'n goede band, ze zien hem echt als zoon en hij kan geen kwaad doen Hij ziet hun ook meer als ouders dan zijn eigen ouders. Hij heeft niet zo'n leuke jeugd gehad. Mijn ex hebben ze ook jaren nog geld gestuurd voor zijn verjaardag en daar heb ik maar 2.5 jaar wat mee gehad.
Ja dat is een uitspraak die ik nooit zou doen. Mijn man is een doodbrave vent maar zo heb ik er ook al zien veranderen in gekken en dan denk ik dat de goede band die was, snel vergeten word.
Tja, zo dachten mijn ouders ook echt over mijn ex. Ik was ook al vanaf mijn 15e met mijn ex en dat 17 jaar lang. Tot we gingen scheiden. Ze hebben hem echt heel erg lang de hand boven het hoofd gehouden tot hij te ver ging. En ook zwaar te ver. Mijn ouders hebben altijd gezegd: dit hadden we nooit verwacht dat hij zulke gekkigheden zou gaan vertonen. En ik ook niet. Soms kan een scheiding hele rare dingen met je doen en ik hoop oprecht dat heel veel mensen die zo denken als jij nooit maar dan ook nooit meemaken wat er kan gebeuren.
Precies Ik kende geen lievere man dan mijn ex. Maar daar kwam een beest uit. En misschien was het andersom ook gebeurd. Als mij was overkomen wat hem overkwam. Mensen zijn tot gekke dingen in staat als hun puurste zelf wordt aangetast.
Uiteindelijk zijn we er allebei slecht uitgekomen. Alleen ik financieel niet echt. Wel te veel dan ik had bedacht maar ik kon het dragen omdat ik genoeg verdien. Dat klinkt arrogant hè? Niet zo bedoeld. Dat vastleggen was een beetje problematisch bij ons qua bepaalde financiën. Achteraf had ik sommige dingen beter anders kunnen doen. Iets dat ik dus meeneem in een mogelijk huwelijk met C. Trouwen in gemeenschap van goederen doe ik nooit meer laten we maar zeggen
Tja, weet je, ongeacht wat hij doet, blijft hij sowieso altijd de vader van mijn kinderen en hun kleinkinderen, dat is ook heel wat waard. Maar hopelijk gaan we het nooit zien.
Wij hebben ook een grote hoop. Ik breng ongeveer driekwart van het netto inkomen mee en de perspectieven voor de toekomst. Grote uitgaven overleggen we. Als het iets met techniek, onderhoud, computers of auto's te maken heeft, pluist hij het helemaal uit, en bespreekt hij wat het ongeveer gaat kosten, en regelt hij het. Ik ben niet bijzonder geinteresseerd in mbits, pk's of opzetstukken. Als het zakelijk kan (bv internet, telefoon etc) wil ik er wel meer van weten, want het is mijn bedrijf, dat moet ik kunnen verantwoorden. Een keer was ik niet zo blij met de carte blanche die ik gad gegeven. Ik had persoonlijk budget dat op moest, een mooi bedrag, en de desktop computer moest nodig vervangen worden na 8 jaar. Hij ging het regelen, en ik vroeg hem om nog wat over te laten voor een paar mooie handboeken. ja ik had twee monitors gevraagd en zo'n gekromde drie-schermen-brede gaming monitor is een mooi ding en nog handiger, maar deze nerd-droom en vette kast met weetikveelwat voor zware hardware, die ruim over budget gingen, was niet wat we besproken hadden. Over kleine dingen overleggen we eigenlijk niet, en zitten we aardig op 1 lijn. Hij moppert soms op wat er naar boodschappen gaat (wie niet momenteel, en ik antwoord dan dat we heel gemiddeld zitten) en op mijn broodjes en lattes op het werk, maar zolang ik er langer over doe om ze op te eten/drinken dan om ze te verdienen, heb ik daar niet echt een boodschap aan.
Wij hebben allebei een eigen lopende rekening, een spaarrekening en een zakelijke rekening. Samen hebben we een gezamenlijke rekening waarop de kinderbijslag word gestort. Hiervan betalen we alles voor de kinderen. Sport contributie, kleding, verjaardags kadootjes etc. Man betaald alle vaste lasten en hypotheek en ik de boodschappen, uitjes, camping, kosten hond, eigen zorgverzekering en netflix. Wij hebben in die 17 jaar dat we samen wonen nog nooit gezeur erover gehad. Soms betaald de 1 wat meer dan de ander. Haalt man een keer chinees, als voorbeeld, dan betaald hij gewoon ipv ik. We zijn getrouwd in gemeenschap van goederen dus in principe is alles van ons samen. Enige wat er is veranderd paar jaar geleden is de gezamenlijke rekening voor de kinderen. Ging voorheen gewoon van mijn rekening af, maar ik had er geen overzicht meer in. Vooral na de derde. Deze rekening is ideaal. En als we keer niet uitkomen met de kinderbijslag dan stort man er gewoon wat bij. Voor de rest bemoeit hij zich er niet mee wat er word uitgegeven aan de kinderen. Dat regel ik allemaal. Wij zijn beide zzp'ers dus ons salaris wisselt nogal. Hii verdient veel meer dan mij maar dat komt omdat ik als gastouder mijn eigen kinderen ook nog mee moet rekenen. Behalve de oudste dus het word al beter. Hij kan meer sparen maar dat is vooral voor dingen in huis. Wij zijn beide geen shopaholics, geen dure hobbies. Ik koop keer een kookboek of een nieuwe puzzel maar daar blijft het wel bij. Zoals het nu gaat, werkt het prima. Ik zou het alleen op 1 hoop doen als ik geen inkomsten zou hebben. Voor de rest zie ik er geen nut van in.
Hier getrouwd in gemeenschap van goederen. Al voor ons huwelijk onze beide rekeningen en/of van gemaakt evenals de spaarrekeningen die daaraan gekoppeld zijn. Daar bovenop hebben we nog een extra spaarrekening. Mijn man werkt fulltime en heeft een auto van de zaak. Ik werk parttime en heb prive een auto. Mijn man verdient meer dan ik (1300 euro netto meer, maar daar is zijn auto dan al vanaf). We hebben allebei onze eigen rekening waarop ons salaris wordt gestort. Hij betaalt de hypotheek, gas, water, licht, verzekeringen, zijn prive telefoon, KPN, Netflix, Videoland en zijn zorgverzekering. Ik betaal mijn autoverzekering, prive telefoon, wegenbelasting, zorgverzekering, de hulp in de huishouding, mijn benzinekosten, onze boodschappen en kleding voor onze zoon. Wij hebben allebei 400 euro per persoon per maand die we vrij mogen besteden. Hiervan gaat dingen als kapper, etentjes los van elkaar, kleding voor onszelf en in mijn geval ook voor N. etc. Cadeautjes verdelen we: hij doet zijn kant, ik mijn kant. Ik doe van mijn geld ook de meeste uitjes samen, denk aan een lunch. Qua sparen: ik zet maandelijks 250 euro op een gezamenlijke spaar, hij 100 euro. Van mijn eindejaars gaat daar ook de helft naar toe, de rest heb ik vrij te besteden. Van ons vakantiegeld storten we ook allebei de helft. Van belastingteruggave het merendeel en een gedeelte leuke dingen voor ons samen. De kinderopvang gaat van zijn rekening: daarvoor sparen we elke maand en vullen aan met toeslag. Nu redden we dat nog. Als N. straks drie dagen gaat hebben we een gat van 450 euro, maar dan is mijn ouderschapsverlof weer voorbij en verdien ik weer 100% ipv 1 dag 70%. Niet dat dat 450 euro oplevert, maar wel een gedeelte. Kinderbijslag willen we straks een gedeelte bijleggen bij opvang en een gedeelte naar mij om kleding voor N. te kunnen kopen. Wij vinden het fijn dat we allebei geld hebben waarvan we zelf kunnen bepalen wat we daarmee doen, alhoewel hier grote aankopen in goed overleg gaan en we elkaar als het past binnen het budget alles gunnen.
Ik werk momenteel niet meer. Hier gaat het op 1 rekening. Al sinds dat we zijn gaan samenwonen. En er wordt wel eens gemopperd, vooral van mijn kant. Dat ie weer shag heeft gehaald bijv (want ik vind dat ie veel te veel rookt) Hij moppert overigens nooit tegen mij over wat ik uit geef. Kan ook niet want hij kan al een tijdje niet op die rekening kijken Maar toen dat nog wel kon klaagde die ook nooit.
Hier alle vaste lasten/boodschappen/cadeautjes/verzorging kind/verzorgingsspullen/aankopen huis en tuin naar rato: man legt elke maand 1800 euro in, en ik 1400 euro (naar gezamenlijke rekening). Vaak roep ik: "even ieder 50 of 100 euro extra overmaken" als ik zie dat we tekort komen omdat hij iets in de bouwmarkt moet halen oid. De rest van je salaris is dus voor jezelf. We hebben ieder een eigen betaalrekening en spaarrekening. Daar ga je van lunchen met vriendinnen, betaal je je telefoon, zorgverzekering en auto etc. Omdat hij nog een soort tweede baan heeft, wil man dat geld uitgeven aan leuke dingen doen. Hij betaalt meestal vakantieaccommodatie en weekendjes weg. Het uit eten/boodschappen die dagen doen we wel van gezamenlijke.