Dat heeft voor ons qua dagelijkse leven dus zeker wel toegevoegde waarde. Is echt een gevoelsding. En ja, ik weet dat als we uit elkaar gaan, de helft van mijn spaarrekening voor hem is, maar dat maakt me niet uit. Ik vind het prettig om alles gescheiden te hebben.
Wij houden een minimum spaargeld bedrag aan en als het daarboven komt, is het prima om een keer een wat duurdere aankoop te doen. Doen we beiden niet zo vaak, ik sowieso zelden, maar overleggen dat en soms zeg ik even maandje wachten oid.
Hier ook net zo. We hebben nooit gezeik om geld want wat hij met zijn salaris doet moet hij weten. Ik rook, hij niet. Hij wielrent graag en daar gaan 1000-en euro’s naar toe. Wil graag fancy gadgets, een drone waar ik niks mee heb en €700 kost. Leef je uit. Anderzijds heb ik vorige maand een dyson airwrap gekocht a €500. De enige met wie ik hoef te overleggen ben ik zelf. Ik weet van mezelf dat ik het echt niet tof zou vinden als hij een nieuwe racefiets koopt en nog even een moov fiets voor erbij. Anderzijds wil hij mijn roken ook echt niet financieren haha
Hier een gezamenlijke rekening en beide een eigen. Op onze eigen rekeningen komen de salarissen binnen. Alles komt op een hoop. Alle vaste lasten worden betaald en wat er van over is gaat naar boodschappen of kleding of andere leuke dingen. Wij hebben geen regels oid. Kunnen kopen wat we willen wanneer we willen dus dat is een luxe. Man brengt duidelijk meer geld in het laatje met een eigen zaak. Maar het boeit hem echt nul. Als ik wel eens zeg; joh ga is iets voor jezelf kopen of doen dan zegt de lieverd altijd; Zolang jullie maar hebben wat jullie willen heb ik niets nodig. Dus geef ik maar geld uit voor hem en koop ik maar dingen voor hem.
Hier alles op 1 hoop. Juist omdat we geen zin hebben om na te moeten denken over issues zoals in jouw openingspost van wie betaald wat en wanneer. We zijn een gezin en alles is 1. Geld uitgeven aan onszelf hebben we beide totaal geen moeite mee en doen we dan ook veelvuldig en lijdt dan ook nooit tot discussie. Grotere bedragen ( ik denk zo boven de 500 euro grens) bespreken we wel even met elkaar
Hier alles op 1 hoop. Mijn man haalt het meeste geld binnen en ik beheer het. We overleggen wel beide met elkaar over grote uitgaven en als de broekriem wat strakker moet geef ik dat door dat er niet teveel of geen onzin gekocht moet worden en klaar. Moet er niet aan denken om alles zo straks te splitsen. Je woont toch met je partner/man samen en niet met een huisgenoot.
Hier is mijn geld zijn geld en andersom. Ook al verdien ik meer. Alle vaste lasten gaan van mijn rekening en zijn rekening is voor boodschapen e.d. Ik verbind het geld niet aan werk of hoogte van inkomen. Maar aan het feit dat we samen bijdragen aan ons huishouden. Ik beheer normaal het geld maar hij vind dat het te hard gaat dus deze maand mag hij het allemaal doen
Wij hebben geen gezamenlijke rekening. Hij betaald de hypotheek, zijn zorgkosten, de kinderopvang (en krijgt de svb en toeslag) en het water. Verzekering van zijn auto en benzinekosten en de zwemles van G. Ik mn duo, gas/licht, verzekeringen van huis en mijn auto, boodschappen, cadeautjes en spullen/kleding voor de kinderen. Dan is mijn salaris er ook wel weer doorheen ook. Grote uitgaven, zoals zonnepanelen doet hij.
Wij hebben een eigen rekening waar het salaris op binnen komt. Vervolgens storten we het overgrote deel naar de gezamenlijke rekening voor alle lasten. Op de eigen rekening blijft bij allebei een zelfde bedrag staan wat vrij te besteden is. Bij mij gaat het bijv. naar kleding en etentjes. Sparen doen we samen op de gezamenlijke rekening.
Wij hebben allebei nog een eigen rekening, maar alle uitgaven worden gezamelijk gedaan. Ik bereken elke maand wat er moet blijven staan voor de vaste lasten, boodschappen en benzine, die gaan van zijn rekening af en ik betaal alle rest van mijn rekening. Ik boek ook het spaargeld direct weg op de gezamelijke spaarrekening en een deel naar die voor de kinderen. We zouden feitelijk zonder mijn rekening kunnen, maar ik vind het overzicht zo prettiger. Elke week komt daar bv automatisch het boodschappengeld op zodat ik goed kan zien dat alles binnen de perken blijft (ik houd daar een budget voor aan). Het werkt prima voor ons zo.
Bij ons is het vergelijkbaar. Beide eigen rekening met eigen salaris. Hij betaald de hypotheek, water en energie, zijn eigen auto, tv, eigen telefoon en onze zorgverzekeringen. Ik betaal de schadeverzekeringen, kinderopvang en m'n eigen telefoon. Ik heb een lease auto dus dat gaat van mijn salaris af. Ik houd veel meer over en betaal dus alles voor de kinderen maar ook de kleding van mijn man bijvoorbeeld en de vakanties. Mijn man doet meestal de boodschappen maar ik de Marley Spoon. Het geld is eigenlijk nooit op. Dus dat ik onder aan de streep meer over houd maakt hem niets uit. We zijn ook in gemeenschap van goederen getrouwd dus ja . We hebben allebei een eigen spaar- en beleggingsrekening.
Dat laatste wil toch niet zeggen dat dan dus alles maar op 1 hoop moet? Ik ben ook nog gewoon mezelf hoor, buiten onderdeel van een gezin. Mijn verdiende geld is van mij, buiten wat er naar gezamenlijke kosten zijn. Ik zie zijn geld ook niet als dat van mij. En het kost het 0 moeite, dat spiltsen. Elk jaar even alles berekenen aan vaste kosten. Die zijn deel, die haar deel elke maand naar de gezamenlijke en klaar. Rest doen we echt niet elke uitgegeven cent aan ijsjes of uitjes langs de meetlat hoor.
Ik heb alleen de OP gelezen, maar het klinkt vreselijk. Zo wil je toch na 15 jaar niet met elkaar omgaan? Zo van jij hebt teveel kleren gekocht en kan nu je eftelingkaartje niet meer betalen dus dan blijf je maar thuis….. Wij verdienen heel verschillend, ik meer dan het dubbele van mijn man. Bij ons gaat alles op een grote hoop. Van mijn inkomen haal ik wel een deel af om apart te sparen omdat ik geen pensioen opbouw, maar uiteindelijk is dat later ook van ons samen. Toen wij net samen waren verdiende hij meer dan ik. Later heeft hij nog een paar jaar gestudeerd en leefden we op mijn inkomen. In die tijd was het best krap en toen hebben we onszelf op onze oude eigen rekeningen elke maand 100 euro zakgeld gegeven. Daarvan deden we dan dingen voor onszelf. Dan hoefde ik me niet schuldig te voelen over het zoveelste jurkje en hij niet over zijn stapavondjes. Die overboekingen lopen nog steeds, maar inmiddels gebruiken we die rekeningen ook voor van alles en nog wat. Omdat we nu niet krap meer zitten, boeit het me ook echt niet meer wie wat uitgeeft. Als je al iets wilt zou ik eerder aan zoiets denken, maar ik zou echt niet constant alles gescheiden willen houden. Wat een gedoe lijkt me dat.
Nee idd… juist alles op 1 hoop klinkt voor mij als gedoe. Gelukkig kan elk koppel besluiten wat voor hen het beste werkt
Hier ook apart, ik betaal energie, eigen zorgverzekering, eigen telefoon, mijn fietsverzekering, Uitvaartverzekeringen en alle boodschappen,kleding e.d. Hij de rest. Beide houden we wat over, en als ik tekort kom kan ik het van zijn rekening afhalen. Word nooit moeilijk gedaan over iets, of van wie welk geld is. Hij verdient meer dan mij.