Hier komt alles op één rekening binnen waar de vaste lasten vanaf gaan en waarvan we beide een pinpas hebben. Sinds kort hebben we een tweede rekening die puur voor incidentele uitgaven bestemd is. Zo blijft de eerste rekening over voor de vaste lasten en om te sparen. Van die nieuwe rekening hebben we ook beide een pas. Alles gaat dus op één grote hoop en we doen beide met het geld wat we zelf willen alhoewel we wel altijd dezelfde ideeën hebben over wat we qua uitgaven wel of niet redelijk vinden. Daarnaast zien we grote aankopen vooral als iets voor ons samen (zoals laptop, tv, ipad, etc) dus daarover beslissen we ook samen! En dat gaat ook automatisch zonder een handje te hoeven ophouden of zoiets. Persoonlijk denk ik dat afzonderlijke rekeningen vaak het meer te maken heeft met verschil in uitgavenpatroon dan verschil in inkomen. Ik zou het denk ik echt zonde vinden als mijn man ontzettend dure broeken koopt. Ons uitgavenpatroon is redelijk gelijkwaardig (ik geef iets meer uit dan hij . ) dus is er ook geen reden om de financiën te splitsen
Alles komt op 1 rekening. We werken beide fulltime en ik verdien flink meer. Hierdoor heb ik in het verleden ook een grotere spaarrekening opgebouwd (voordat we samen waren en later toen we aparte rekeningen hadden). Dit spaargeld gaan we nu voor een groot deel gebruiken in een nieuw en duurder huis. Ik ben voornamelijk degene die wil verhuizen en wil dit dan ook uitgeven. Het maakt mij niet uit, we zijn getrouwd, en delen alles samen.
Wij hebben een gezamenlijke privé betaalrekening, gezamenlijke spaarrekening en mijn man heeft nog een zakelijke betaal en spaarrekening ivm eigen bedrijf. Hier kan ik ook gewoon bij. In principe gaat het dus gewoon op 1 hoop.
Ik dacht juist dat "ouderwets" was, dat de kostwinnaar (de man dus) het geld beheerde en de vrouw "huishoudgeld" kreeg? Hier één betaalrekening, want één inkomen. In de praktijk (ML heeft een bloedje hekel aan administratie) regel ik de financiën. ML pint geld als hij dat nodig heeft, maar "pint" meestal uit mijn portemonnee, omdat hij het prettig vindt als ik een helder overzicht over de inkomsten en uitgaven heb. Heb hem weleens duidelijk geprobeerd te maken dat "pinnen uit de muur" net zo helder is voor mij, als "pinnen uit mijn portemonnee" maar volgens zijn mannenlogica is dat toch echt niet waar
1 rekening. Daar gaat alles af. En verschillende spaarpotjes waar geld heen gaat. Dan nog spaarpotje waar geld voor kleding van de kleine meid uitgaat. Ik heb zelf ook kledinggeld, maar dat is mijn keuze omdat ik bang ben anders te veel uit te geven, dus geef mezelf een limiet. Alle andere dingen die we samen of alleen doen gaan van de grote hoop. We kijken gewoon samen of dit wel kan.
Wij zijn nog aan het oriënteren hoe we het willen doen. Tot nu toe is de planning een gezamenlijke rekening waar spullen voor de kleine van betaald worden. Verder ieder een eigen betaal- en spaarrekening. Dit omdat de vriend incidenteel grote uitgaven doet en een flinke spaarrekening heeft, de kleine uitgaven betaalt ie van zn beunwerk. Ik doe vaak kleine dingen kopen en kan door inkomen nauwelijks sparen. Omdat we niet willen dat vriend uiteindelijk voor mijn persoonlijke uitgaven opdraait, is het dus apart. Op deze manier houden we beter zicht op de balans.
We hebben ieder een eigen rekening en daarnaast 1 gedeelde betaalrekening en 1 gedeelde spaarrekening. Naar de betaalrekening doen we iedere maand een vast bedrag. Omdat hij 1,5 dag per week meer werkt dan ik, stort hij meer geld. Dan gebruiken we de rest van onze salarissen individueel voor kleding en andere luxedingen. Wat we overhouden gaat aan het einde vd maand naar de gedeelde spaarrekening. We houden vrijwel altijd geld over, maar soms gaat het bij mij net op, omdat ik ook de kleding voor onze zoon koop. Van de spaarrekening gaan we tzt samen een huis kopen.
we hebben beide onze lopende rekening waar het salaris op gestort wordt maandelijks maken we beide een bedrag over naar de gezamenlijke lopende rekening verder beide een eigen spaarrekening en een gezamenlijke spaar
Eigen en gezamelijk rekeningen. Storten naar rato op de gezamelijke en daar gaan alle gezamelijke vaste lasten incl. sparen en kosten voor onze zoon vanaf. Wat er op mijn rekening over blijft is voor vgz, mobiele telefoon, mijn eigen goede doelen en de rest kan ik lekker opbrassen Mijn vriend heeft trouwens een eigen spaarrekening. Die heeft wat schenkingen en een erfenis gehad. Laat hem dat maar mooi zelf houden. Dat vind ik dus echt zíjn geld. Al betaalt hij er ook soms grote dingen voor ons samen van bijv. een terrasoverkapping/gedeelte nieuwe auto.
Beide aparte rekening, ik werk part time en ml fulltime maar er komt bijna hetzelfde binnen qua geld. Verder hebben we afspraken (die zo gegroeid zijn) over wie wat betaalt. Ml betaalt alle vaste lasten en ik alle boodschappen en onverwachte uitgaven. Wat we overhouden gaat naar de gezamenlijke spaarrekening. Maar in de praktijk is het gewoon 'wat van jou is is van mij en andersom' dus die afspraken zijn geen harde regels waar we ons aan 'moeten' houden... Gaat gewoon heel relaxed...
Wij hebben 1 gezamelijke rekening en een gezamelijke spaarrekening, dochter heeft haar eigen spaarrekening waar we maandelijks op storten. Man verdiend wel meer, maar als je daar de alimentatie voor zijn oudste kinderen aftrekt zitten we gelijk qua inkomen. Grote aankopen gaan altijd in overleg, zakgeld oid doen we niet aan. Ik doe alle financiën, man bemoeid zich er eigenlijk niet mee. Tosnik in de ww zat verdiende ik veel minder maar toen deden we het ook zo, wel zo eerlijk en we zijn toch getrouwd in gemeenschap van goederen dus het heeft wdinig zin om apart te gaan sparen oid.
Hier één gezamenlijke rekening en één gezamenlijke spaarrekening. Makkelijk en overzichtelijk. Grotere uitgave zijn in overleg. Ik doe hier de financiën Ml weet niet exact hoeveel we op onze ze rekening hebben staan dus als ik kwaad wil
Dit, behalve gezamenlijke spaarrekening. Vinden deze constructie voor ons in elk geval ideaal. Wil je per se iets (duurs) kopen voor jezelf, dan kun je dat zonder overleg zo van je eigen rekening betalen zonder de gezamenlijke rekening daarvoor aan te hoeven spreken. Wij maken trouwens naar rato inkomen een maandelijks bedrag over naar de gezamenlijke rekening. Ik werk 16 uur, dus maak iets minder over dan mijn vriend die 36 uur werkt.
Ik vraag mij dan echt iets af he. Stel jullie gaan samen uit eten, betalen jullie dan ook je eigen bedrag? En kijk je dan ook naar wat jouw partner exact heeft gegeten en gedronken? Vind het altijd zo raar om te denken in het '' jouw geld '' en '' mijn geld '' Je woont toch samen? Je gebruikt toch samen van die auto? Of rijd jij ook niet mee in zijn dure bak? Begrijp mij niet verkeerd, ieder zijn ding maar ook al doen wij alles op één hoop, ook wij zijn gewoon nog een persoon die eigen dingen hebben maar als ik een dagje weg ga met vriendinnen dan haal ik dat gewoon van '' ons '' geld af wat we hebben. De ene keer koopt hij wat meer en de andere keer ik weer. We kijken daar totaal niet naar, ik vind het persoonlijk echt moeilijk gedoe om niets als je denkt in het '' mijn geld '' en '' jouw geld ''.
Ik snap het ook niet en ik vind het excuus "dan kan ik iets kopen wat ik niet nodig heb"ook zo raar. Dat kan toch sowieso als het financieel kan? Ik hoef echt geen toestemming te vragen van mijn man voor een duur paar laarzen of een mooie tas.
Inderdaad...dat snap ik dus ook niet. Wij verdienen evenveel maar mijn man heeft een veel duurdere smaak dan ik en bovendien hij heeft voor zijn werk nu eenmaal een bepaalde (dure) stijl nodig. Die kleding koop ik overigens voor hem want hij houdt niet van shoppen ha ha. Voor mijzelf koop ik vaak goedkopere kleding omdat ik graag nonchalanter gekleed ga dus ik geef veel minder uit aan mijzelf dan aan hem. Maar als ik eens iets duurs wil (zoals een mooie tas of ipad) is hij juist degene die mij aanspoort om de mooiste/duurste te kopen terwijl ik zelf de neiging heb om voor de goedkopere te gaan. Mijn man geniet ervan als ik iets voor mijzelf koop, ook al is het overbodig.