Nee, maar je gezin gaat voor neem ik aan en dus beslis je eerst of het kan met het gezin voorop gesteld.
Ja, tuurlijk! Maar wij gooien dus niet alles op een hoop. Ik koop pas dingen van mijn salaris als eerst de vaste lasten zijn betaald. Maar daarmee doe ik dus wel wat ik wil. En soms is dat voor het gezin, en soms niet. En ik snap dat dat voor mensen die het op een hoop gooien ook zo geldt. Gelukkig mag iedereen doen wat ie wil. Ik vind alleen in het geval van TS dat het niet goed verdeeld is. Ik vind dat je wel samen een constructie moet hanteren waar je allebei achter staat. Dan heeft niemand daar verder mee te maken hoe je dat dan doet.
Nee maar dat zeg ik toch ook niet? Het is niet alleen maar ikke. Het is (ook) wij. Zoals ik aangaf mag een ieder uiteraard aan zichzelf uitgeven. Maar er moet dan gewoon even naar het potje worden gekeken of er op dit moment ruimte voor is of niet. Hier hebben we al verschillende spaardoelen gehad waarvan sommige dingen specifiek voor mij of specifiek voor hem waren. Dat gunnen we elkaar gewoon. Mijn man is van de merkkleding. Ik niet, vind/vond ik zonde van mijn geld. Ik ben van de koopjes. Toch gun ik het mijn man van harte als hij met een broek thuis komt waarbij ik denk, geef jij zóveel aan een broek uit? (mits we het kunnen missen uiteraard ) Op dit moment verdien ik het dubbele van mijn man. Nadat alle vasten lasten zijn betaald is zijn salaris op. Dat zou betekenen dat ik een hoop dingen voor mezelf kan kopen en hij bijna niets leuks kan doen of kopen?
Wat een onzin. Niets 'uiteraard'. Het is zelfs beter om eventueel een e/o rekening te hebben en daarnaast een eigen rekening. En ja, ik heb daar veel ervaring mee door mijn werk. En nee, dat komt echt niet allemaal door scheidingen. Er kan van alles gebeuren. En zeg nooit dat het jou niet zal gebeuren. Dat krijg ik zowat elke dag te horen.
Hier een e/o rekening (huishoudrekening) en beide een eigen rekening. Op de e/o rekening wordt door ons beide een bedrag gestort. Dit is een percentage van ons inkomen en dit hebben we berekend aan de hand van een excel sheet met formules en zo weten we wat er nodig is op de huishoudrekening
Wij hebben ook ieder eigen rekeningen die we aanhouden voor het geval het ooit nodig mocht zijn voor iets, maar daar staat niets op. Ik ben, zo lang ik in mijn relatie zit, niet van plan om potjes te gaan maken hoeveel ieder krijgt om te gaan besteden. Jij krijgt maar zoveel want jij verdient minder.... komop zeg! En voordat je bij voorbaat een conclusie trekt, nee ik zal nooit zeggen dat iets mij nooit zal overkomen. Edit: weet je waar ik mijn eigen rekening voor gebruik? voor als ik een cadeau voor mijn man wil kopen en ik niet wil dat hij aan de afschriften ziet waar het gekocht is (want dan is het geen cadeau meer). Dan maak ik het geld over naar mijn rekening want daar kan hij niet op kijken. (Al heeft hij wel mijn inloggegevens maar die gebruikt hij niet)
Hoe bedoel je dit als ik mag vragen? (serieuze interesse) Hoe doe je het dan met de rest? Dus een van jullie heeft misschien 400 euro per maand om uit te geven en de ander maar 50? Is niet vervelend bedoeld mijn vragen maar ik snap echt niet hoe iemand als gezin zoiets prettig vind? Overigens, wat wij wel vaker doen is als een van ons zijn vakantiegeld krijgt of iets extra's heeft verdiend ofzo dat we dan tegen de ander zeggen: hou het maar en doe er maar iets leuks mee. Een extratje voor jezelf omdat je er het hele jaar hard voor hebt gewerkt.
Nou zijn wij niet met Excel sheets aan de slag gegaan, maar we betalen bijna alles 50/50, behalve de hypotheek. Hij verdient iets meer, en betaalt daar ook iets meer aan. En we betalen allebei onze autoverzekering en wegenbelasting. Hij wil per se in een grote auto rijden, prima, maar dan wel van zijn geld. Onderaan de streep houdt hij iets meer over voor eigen gebruik. Maar hij werkt meer en harder, dat vind ik niet erg. En soms komt een deel wel bij mij terecht in de vorm van een kadootje of hij betaalt uit eten of dagje weg, en soms koopt ie een hele dure koi voor in de vijver
Mijn man verdient ca. 60% van ons gezamenlijk inkomen, ik dus 40%. Hij draagt 60% bij aan de gezamenlijke rekening en 60% aan de spaarrekening. Ik aan beiden 40%. Zodoende houdt hij ook meer per maand over op zijn eigen rekening dan ik. Nou ja, dat maakt mij echt geen drol uit. Krijg ik een duurder cadeau voor mijn verjaardag . Hahaha, nee hoor, geintje. Mijn man vond het overigens vervelender dan ik dat hij meer per maand heeft. Maar goed, hij werkt er hard voor en ik gun het hem. Hij heeft een dure hobby en zo kan hij daar ook eens wat extra voor sparen voor zichzelf.
Wij vinden het juist erg prettig om zelf een rekening te hebben en daarop geld te hebben. Ik hoef niet te overleggen over grote aankopen. Ik heb zelf dan nog een bedrag op mijn rekening over die ik gewoon kan besteden. Het percentage is zo verdeeld dat we beide ieder ongeveer hetzelfde over hebben (zal soms 50 of 100 euro schelen, ligt er soms aan qua extra inkomsten). Mijn man verdient op dit moment meer dus hij betaalt een groter gedeelte op de huishoudrekening (dit is eerst omgekeerd geweest). Excel vinden wij weer handig. We hebben al onze vaste lasten + benzinegeld en ruim budget voor boodschappen erin verwerkt.
Ik bedenk opeens dat wij idd alles samen hebben (plus getrouwd in gemeenschap v goederen), maar ik heb wel mijn vader in zijn testament laten zetten dat als hij komt te overlijden dat de erfenis dan voor "mij" is en niet voor mij en mn man. Als we dan nog net zo gelukkig zijn als nu, dan is het voor ons allebei natuurlijk, maar stel dat we dan op punt van scheiden staan (iets wat ik nooit voor mogelijk hou, maar het kan gebeuren) dan is alles voor Bassie en wordt de erfenis ook niet meegenomen in de verdeling van een evt scheiding
voor Bassie? Dus jij krijgt dan ook niets meer? @koala28 oke dan begrijp ik wat je bedoelt. Maar eigenlijk geef je zelf al aan dat jullie beide ongeveer evenveel te besteden hebben (met een marge maar die vind ik meevallen). Ik heb echt in mijn hoofd dat de mensen die gesplitste rekeningen hebben ook een groot verschil in bedrag hebben. Ondanks dat alles hier in 1 pot binnen komt houden we uiteraard wel rekening met elkaar. Stel we hebben maandelijks 500 euro over dan hou ik bewust wel een beetje in de gaten dat ik niet ineens 400 uitgeef en voor hem nog maar 100 over is. Of ik moet iets héél graag willen hebben dan overleggen we even en meestal vind de ander het dan ook prima hoor.
Wij hebben aparte rekeningen en een gezamenlijke spaarrekening. Verder geven we niet zoveel om 'Dit is mijn geld en dat is jouw geld'. Als hij iets wil dan koopt hij dat en ik doe hetzelfde. We zijn niet elkaars ouders en willen elkaar niet controleren op uitgave. Wel zitten we eens in de zoveel tijd om te tafel om te kijken hoe we er financieel voorstaan en of we de spaarrekening moeten aanvullen etc. etc. Het gaat hier heel vanzelf eigenlijk
Ik heb 2 betaalrekeningen en m'n vriend 1: allebei storten we maandelijks een bedrag voor vaste lasten op 1 van mijn betaalrekeningen en daar gaan ook alle vaste lasten van af. M'n vriend heeft een WAO uitkering en ik werk 32 uur per week, dus ik verdien veel meer, maar ik betaal dan ook veel meer: 3/4 van de vaste lasten, alle grote aankopen, vakanties, alles voor onze dochter...Uiteindelijk houdt m'n vriend in principe misschien wel meer over dan ik, maar toch staat hij constant 1000 euro rood, echt mega frustrerend, vooral omdat hij vorig jaar nog 1000 euro van zijn ouders heeft gekregen dat binnen 2 maanden "verdwenen" was. Zelf zegt hij dat hij niks geks doet/koopt, maar ik pieker er dus niet over om een gezamenlijke rekening te nemen voor "dagelijkse uitgaven".
Iemand vroeg hoe je dat dan doet als je samen uiteten gaat. Dat gaat bij ons gewoon van de gezamelijke rekening. Wij hebben dus wel ieder een eigen rekening omdat we dat beide prettig vinden. Ieder hetzelfde bedrag per maand wat we zonder nadenken zo kunnen uitgeven
Ik lees overal van het te moeten verantwoorden van uitgaves bij een gezamelijke rekening. Nu hebben wij ook een gezamelijke rekening waar al ons geld op gestort word (behalve wat ik naar de spaar gooi) en wij overleggen altijd als we iets willen kopen. En mijn vriend of ik zegt echt geen nee tegen de ander maar wij vinden het wel zo netjes dat als bijvoorbeeld ik ga winkelen, ik aangeef dat ik dus ga winkelen en een bepaald bedrag zal uitgeven ga ik daar overheen laat ik het ook altijd even weten. Mijn vriend belt ook altijd even als die onverwachts iets wilt uitgeven maar meer omdat ik weet of er nog rekeningen afgeschreven worden en het dus geen probleem is.
2 en of rekeningen hier Op 1 word mijn salaris gestort en de vaste lasten gaan daarvan. De andere word mijn man zijn salaris gestort daar sparen we van,boodschappen en extra dingen. We hebben allebei 2 pasjes dus pinnen maar net van waar t beter uitkomt.2 spaarrekeningen,maar 1 voor vakantie andere gewoon normaal
Hier twee gezamenlijke rekeningen. Een voor de vaste lasten, waar mijn salaris, de voorlopige teruggaaf en de KOT op wordt gestort. Alle vaste lasten betalen we daarvan. Verder een rekening voor alle dagelijkse uitgaven (boodschappen, benzine, kleding enzovoorts); hier wordt het salaris van mijn man op gestort. Daarnaast hebben we nog een gezamenlijke spaarrekening. Ons bevalt dit prima en hebben beide geen behoefte aan nog een eigen rekening.
Allebei aparte rekening, niets gezamenlijks. We betalen allebei onze eigen rekeningen en mijn vriend ook alle vaste lasten van t huis. Als we samen iets kopen, bijv iets voor de baby, dan betaalt de 1 de ander een deel van t bedrag terug.
Ik stond overigens vorig jaar voor de zoveelste keer bij de garage omdat er iets was met mijn auto. En toen stond daar tegelijkertijd de "nieuwe" auto die ik al heel lang graag wilde (zelfde auto, paar jaar nieuwer en in het wit). Of je dan wel of geen gezamenlijke rekeningen hebt, zoiets overleg je toch altijd ff thuis denk ik dan? Ik had geen nee verwacht (dan had ik per direct zijn autosleutels gepakt en gezegd dat hij in die van mij mocht rijden) maar soms gaat het toch ook om de vorm van overleg?