Wij hebben jaren geld gepompt in een familielid wat diegene alleenmaar verder heeft afgedreven van het levensdoel; op eigen benen staan. Ik mis het geld niet, zou er nog mee door kunnen gaan maar toch mee gestopt. Het gevoel eronder werd onprettig, de relatie niet meer gelijkwaardig, het was gewoon ongezond.
3000 euro is nogal wat meer dan 200 euro Nogmaals: ik kan niet voor een ander bepalen wat hij/ zij kan missen. Voor mij zou het ook verschil maken of iemand doelbewust in de problemen is gekomen of het geld wil gebruiken voor pure luxe. Uit het verhaal van ts kan ik niet opmaken waar deze dame het geld voor nodig heeft. Als je zelf vrij luxe leeft lijkt 200 euro mij geen wereldbedrag en ik zou daar dus niet moeilijk over doen. Het lijkt mij niet makkelijk om bij een kennis om geld te moeten leuren. Dat doe je mi niet zomaar. Ik zeg niet dat ik van iedereen hier verwacht dat ze zomaar geld aan een willekeurig persoon moeten geven. Dat is persoonlijk en de 1 zal het makkelijker kunnen missen dan de ander. Misschien heeft iemand hier een nare ervaring mee gehad en doet het daarom niet meer. uit de meeste reacties van dames die geen geld zouden lenen, kan ik dit echter niet opmaken.
200 zou ik denk ik wel lenen. Zie je het niet terug, meteen de laatste keer. Als je het niet kunt missen houdt het op, maar zou het denk ik wel proberen. Vraag anders eerst eens waarom en hoe?
Ik zou t niet doen. Gezien t contact die er bijna niet is. Komt over als of ze haar hele telefoon lijst af belt om t te vragen. Vind t best brutaal. Tenzij je t kan missen met in je achter hoofd te onthouden het niet terug te krijgen...
Geld uitlenen doe ik liever niet. Wat ik dan liever doe is met de betreffende persoon de boodschappen halen en die betalen, of de rekening die betaald moet worden zelf overmaken. Dat geld hoef ik ook niet perse terug, maar dan weet ik in elk geval zeker dat het op de goede manier gebruikt wordt.
Ik kan niet over jullie situatie oordelen. Het klinkt mij al een persoon die niet echt dichtbij staat. Dan zou ik het niet zo 1-2-3 doen, denk ik. Hoewel... ligt er misschien toch wel aan waarom die persoon in geldnood is geraakt. Maar sowieso lenen wij geen geld uit. Als er iemand is die ons dat zou vragen en wij "gunnen" het aan die persoon (en we hebben het geld over) dan zouden we het geld geven met de mededeling dat hij / zij zelf bepaalt of en wanneer we het geld terugkrijgen. Als het niet aan ons wordt terugbetaald, verwacht ik dat je het 'vooruit betaalt' door een keer een ander uit de brand te helpen. Lenen kan alleen maar tot teleurstelling en frustratie leiden als het lang duurt voor je het geld terugkrijgt. Als het het geld geeft, kan het een meevaller zijn als je het terugkrijgt. En anders heb je in ieder geval iemand geholpen en blij gemaakt. Met een beetje geluk maakt die persoon iemand anders weer blij. Dat levert mij een goed gevoel op.
Nee, snap je man hierin ook niet. Laat d'r naar iemand toe gaan die ze wel vaak ziet ipv vage kennissen te vragen. En je moet nooit geld uitlenen wanneer je het zelf goed kunt gebruiken.
Ja hoor ik zou het zeker geven. Ik weet wat het is om in geldnood te zitten. Erom vragen, is een enorme stap en je schaamt je kapot. Gelukkig niet meer aan de orde, maar ik beet nog liever mn tong af dan dat ik iemand om geld zou moeten vragen. Ik snap de drempel. En zeuren achteraf dat je het nooit meer terug ziet vind ik zo sneu in sommige gevallen. Tuurlijk zit je daar niet op te wachten, maar wees blij dat je het zelf goed hebt en dat je iemand hebt kunnen helpen. Het is , in dit geval, maar 200 euro.
Dan moet je niet vragen of je het mag lenen, maar of iemand je geld wil géven... Als ik iets uitleen ga ik er vanuit dat ik het terugkrijg, de termijn waarop valt over te praten.. Ik heb een paar keer een nare ervaring gehad met geld uitlenen, dus ik zou het niet doen, tenzij de situatie zo is dat ik het zou willen geven. Aan de andere kant wonen wij nu in dit fijne huis omdat we privé geld konden lenen binnen de familie (wat we netjes via de notaris hebben geregeld onder goede voorwaarden) en daar ben ik nog dagelijks blij mee!
Ik leen alleen maar uit als ik t acceptabel vind wanneer ik niet terugbetaald word. Met andere woorden, alleen in gevallen waar de relatie belangrijker is dan het geld. Ik geef het mensen dan wel als lening, maar ze zullen me niet horen als ze niet terugbetalen.
Tja geld is maar geld is makkkelijk gezegd als je ervan stikt he Wij hebben het echt niet moeilijk maar 200 euro vind ik gewoon een boel geld. Ik ga dat niet aan een vage kennis uitlenen met het risico dat ik het kwijt ben.
Dit dus. Het lijkt me niet makkelijk om er om te vragen. Dan maakt het voor mij ook niet zoveel uit of het om een goede vriendin of een kennis gaat. " dat je het zelf ook goed kunt gebruiken" vind ik ook wat anders dan " het zelf niet kunnen missen". Als ik 1000 euro heb, weet ik dat prima uit te geven, maar als ik 2000 euro heb, krijg ik dat ook best op. Ik vind het geen enkel probleem om bijv een uitje voor mezelf niet door te laten gaan en het geld weg te geven aan iemand die het echt nodig heeft.
Krijgen we dat weer, voorbarige conclusies en aannames. Ik heb nl. altijd al geld uitgeleend en weg gegeven, óók toen ik er zelf alles behalve er zelf in 'stikte' en amper een cent te makken had. Heb zelfs een keer van een goede vriend geleend om een vriendin in nood te helpen, zelf kon ik haar amper iets geven. Ik weet óók de keerzijde nl., hoe het is om bibberend je brievenbus leeg te halen of de angst om de telefoon op te nemen omdat er deurwaarders achter je aan zitten. Wekenlang brood met suiker te eten. Ik ben zelfs toen ik nog studeerde mijn kamertje uitgezet omdat ik de huur even niet meer kon ophoesten. Dus ook al ben ik enorm blij en opgelucht dat ik het tegenwoordig zoveel beter heb (karma volgens sommigen ) ik ben niet zodanig materieel ingesteld gelukkig dat ik op mijn centjes zit en anderen niet financieel wil bijstaan, nooit dus geweest. Ik tel liever vrienden en dierbaren als ik over vijftig jaar op mijn sterfbed lig dan geld. Ik begrijp overigens heel goed dat je geen geld kan geven of uitlenen wat je niet hebt of zelf hard nodig hebt. Maar wat Lies al zei, liever iemand helpen een rekening te betalen dan zelf die avond duur uit eten bvb.