Prima we zijn afhankelijk van elkaar. Net als ieder ander alleen ik ook op financieel gebied. En ja dan ga ik weer werken! En ja zelfs met een gat lukt dat. Zoals iemand hier al zei ik doe niet aan doemdenken.
Financieel afhankelijk. In de zin van dat jij (op dit moment) anderen nodig hebt om de rekeningen te betalen; je partner, je ouders, de overheid. In zekere zin is iedereen afhankelijk van iets of iemand. Maar financieel onafhankelijk van jouw man ben jij niet. Ik ook niet.
Persoonlijk Gehuwd met huwelijkse voorwaarden. Waarom ? Omdat zijn familie dat graag wilde ivm met aandelen in de familie. Op dit geen contact meer met zijn kant. Mijn man heeft nu het grootste deel verkocht en daarvan heb ik nu 50 procent (zit in ons huis) We hebben 2 zonen en een onderweg. Geld: Wij hebben beide nooit schulden gehad. Hebben alle twee veel van beide ouders gekregen, studie, studentenkamer etc allemaal gekregen. We hebben eigenlijk altijd veel spaargeld gehad. Op dit moment zijn we bezig met ons nieuwe huis vandaar dat al ons geld daar naar toe gaat. Ik: Kan heel goed sparen voor een doel! Maar als ik iets wil hebben koop ik het ook gelijk, zoals nieuwe kleren, pannen etc. (Als ik het geld toch op mij lopende rekening heb staan) Man: Geeft eigenlijk vrij weinig uit voor zichzelf. Hij koopt alleen bijv in een keer nieuwe fiets, bbq ofzo iets een keer in het half jaar. We hebben een gezamenlijke rekening (gaan alle vaste lasten af) En dan ieder een eigen rekening; koop ik alle leuke dingen van en mijn man spaart een deel en de rest gaat naar de gezamenlijke rekening. Dan hebben we beide spaarrekening. En we hebben ook nog een beleggingsrekening van onze vorige hypotheek. Maar omdat het nu wat slechter staat verkopen we die pas in de zomer. En mijn man heeft nog een aandelenrekening. Als ik het zo beschrijf! Wat veel bankrekeningen!
Ik vind een relatie verbreken en dan met wat minder geld moeten leven of je huis die afbrandt waardoor je beiden helemaal niks meer hebt wel 2 verschillende dingen.
Hier alleen verzekeringen voor kosten die niet te overzien zijn na schade. Zo verzeker ik een auto ouder dan 5 jaar niet meer all risk. Die kosten kan ik dragen als de auto totallos is. Een auto die net de garage uit rijd verzeker ik wel. Helaas na zo een aanschaf niet meteen geld voor nog een auto mocht er wat gebeuren. Hetzelfde geld voor overige verzekeringen. Ik neem geen annuleringsverzekering als de vakantie niet door gaat is het zonde maar we kunnen het betalen. Maar mocht het huis tot aan de grond afbranden hebben we geen paar ton liggen om dit opnieuw op te bouwen dus dat verzekeren we wel. In het plaatje financieel afhankelijk zijn ga ik nu niet werken als "verzerkering" omdat de kosten daarna wel op te vangen zijn dmv bijstand, partneralimentatie en evt. Familie.
En dat gaat juist tegen mijn gevoel in. Ik wil mn handje niet ophouden, maar voor mezelf kunnen zorgen.
Ik heb die behoefte niet. En mocht het zo zijn dat ik in die situatie kom te zitten zal ik heus een baan gaan zoeken. Maar het is niet zo dat ik zonder centen kom te zitten en geen eten meer kan kopen door alle mogelijkheden die we in Nederland hebben om op terug te vallen.
Precies. Dan ga je van financieel afhankelijk van je partner naar financieel afhankelijk van de staat.
Nu ga je wel heel kort door de bocht... Alsof het aantal rekeningen dat wij hebben iets zegt over onze relatie!? Bijna 11 jaar samen waarvan ruim 6,5 jaar getrouwd.. op huwelijkse voorwaarden. Redenen hiervoor zijn de VOF waarin mijn man zit samen met mijn schoonouders en het ontroerend goed dat ik bezit. En na het financiële drama rondom de scheiding van mijn ouders, ben ik nog meer gelukkig met dat wij het (mocht het misgaan) goed geregeld hebben... want natuurlijk vond ik het erg om te horen dat ze uit elkaar gingen, maar de financiële malaise die hierop volgde (voor vooral mijn moeder) maakte het nog wel een stukje erger! Wij hebben dus elk een lopende rekening en een e/o rekening. En elk een spaarrekening en een e/o spaarrekening. Wat daarop staat houden we niet geheim voor elkaar want we doen inderdaad samen aangifte (was een vraag van iemand) en natuurlijk zo optimaal mogelijk (heeft namelijk niets te maken met "hoe" je getrouwd bent, maar gewoon met fiscaal partnerschap). En als mijn man tussendoor wil weten hoe mijn spaarrekening ervoor staat kan hij dat gewoon vragen hoor
Wij zijn getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Omdat mijn man uit een rijk nest komt en ik niet. Vind ik helemaal uitstekend. Ik heb nl helemaal niks te schaften met het familiekapitaal, behalve dan dat ik er nu van geniet. Maar je weet nooit wat de toekomst brengt en of we over 20 jaar nog bij elkaar zijn. Verder hebben wij niet eens een gezamenlijke rekening. Wij bezitten een aantal panden (waar ik 40% van bezit) en de huuropbrengst daarvan is al ruim genoeg voor alles wat we moeten betalen aan huishouden/boodschappen/vaste lasten. Wat ik dus verdien met mijn baan gaat naar MIJN rekening en daar doe ik van waar ik zin in heb. En voor mijn man geldt hetzelfde. Ik wil daar geen verantwoording voor hoeven afleggen. En als we wat doen; uit eten of op vakantie gaan dan doen we om en om. De ene keer trakteer ik en de andere keer hij. Dat gaat eigenlijk zo vanzelf dat we er nooit discussie over hebben. Dat is het voordeel van geld genoeg hebben, je wordt er heel makkelijk van
Dat eerste is het enige voordeel wat ik zie in gescheiden rekeningen. Als ik nu eens een kadotje krijg dan komt het van de gezamenlijke rekening en voelt het niet echt als een kado. En met dat geld genoeg hebben kan ik het alleen maar eens zijn. Geld maakt niet gelukkig maar ik ben liever gelukkig in een nieuwe auto dan op een oude fiets
Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. Al het geld gaat op 1 hoop. En we kopen wat nodig is. Er zal niet opeens een nieuwe tv/bank in de huiskamer staan zonder dat de ander ervan af weet. En qua dagelijkse uitgaven gaat het ook gewoon zonderoverleg. We zijn beide zeer geld bewust, dus geen grote verschillen in uitgaven patroon.
Ik zit de hele tijd al te denken hoe ik goed kan verwoorden waarom ik vind dat ik niet financieel van mijn partner afhankelijk ben. Ik zal het proberen hoewel ik het moeilijk vind de juiste woorden te vinden. Hoewel we leven van de inkomsten van mijn partner is het niet ZIJN geld. Het is ONS geld want wat van hem is is van mij en andersom. Ik werk er dan wel niet voor (hoewel ik TBM een baan opzich vind) verdien ik het wel net zozeer als mijn man. Het verhaal verantwoording afleggen en handje ophouden herken ik dan ook in de verste verte niet! Ik ben niet afhankelijk van de inkomsten van mijn man maar WIJ als GEZIN zijn afhankelijk van zijn inkomsten.
Ik vind het juist leuker nu om een cadeau te geven, je gaat idd meer je best doen voor een verrassing, ipv gewoon een duur gadget van zn verlanglijstje te plukken.
Ik vind het altijd zo jammer dat mensen met gescheiden rekeningen er altijd vanuit gaan dat mensen die dat niet hebben, wél overal verantwoording over hoeven af te leggen. Dat is hier dus niet zo. Als ik ga shoppen en ik koop een paar laarzen van 300 euro is mijn man blij voor mij. Ik hoef daar geen toestemming om te vragen. Hij koop nieuwe accessoires of onderdelen voor zijn racefiets bijvoorbeeld, daarover hoeft hij toch geen verantwoording af te leggen>
Dat snap ik helemaal. Maar financiële onafhankelijkheid gaat voor mij verder... Als we uiteen gaan, als hij plots enorm ziek wordt, als hij sterft, als we later op pensioen zijn... Wil ik zelf centen hebben, en niet moeten afgaan op wat de staat mij eventueel, hopelijk te bieden heeft. En je kan dat gerust doemdenken noemen, maar gezien de cijfers vind ik dat toch een stevige realiteit waar je rekening mee kan en moet houden. Als het niet is voor jezelf, dan zeker voor je kinderen.
Voor ziekte en sterfte hebben we verzekeringen lopen (ivm huis en met het bedrijf). Voor pensioen hebben we een aparte rekening (die op beide namen staat waar we maandelijks een bedrag op storten. Niet aangesloten bij pensioenfondsen waarvan je maar moet afwachten of je überhaupt wat krijgt tegen die tijd Ik gun mijn ouders het eeuwige leven maar tegen de tijd dat wij met pensioen zijn is er een aardige erfenis voor mij vrijgekomen. Deze is ook voor ONS.