Bij ons ben ik de hoofdkostwinner. Man werkt wel meer uren, maar per saldo breng ik meer binnen. We beheren onze financiën samen en via één rekening. En alle uitgaven zijn ook van ons samen, ook dure hobbies, mijn weekends weg of whatever. Ik heb nog nooit bij stilgestaan om bepaalde dingen te moeten betalen van 'mijn' geld. Mijn man krijgt verder nog steeds een maandelijkse toelage van zijn ouders, zij weigeren deze te stoppen omdat andere kinderen het ook krijgen. Dit komt op een andere rekening, en 2x per jaar kopen wij van dat geld iets voor de schoonouders. Of sturen ze op vakantie.
Alles op een hoop(je) We hebben het lang gescheiden gehad, hij betaalde alles omtrent vaste afschrijvingen en ik de losse dingen die gepind werden. Niet echt over nagedacht, dat liep gewoon zo. Op een gegeven moment werd dat steeds krap omdat ik minder ging werken. Toen hebben we een bankrekening genomen waar we alles van betalen.
Zo doen wij het ook sinds we samenwonen. Nu wonen we in gezamenlijk koophuis, voorheen niet. En toen we gingen samenwonen hadden we allebei al een leven, met daarbij behorende studieschulden en spaarrekeningen, dit hebben we niet samen getrokken. Op het moment verdienen we allebei ongeveer evenveel, met evenveel uren. Mocht er iemand vanwege de kinderen minder gaan werken in de toekomst, dan zullen we het misschien zo verdelen dat we allebei evenveel overhouden.
Hier inderdaad ook zo. Hij verdient meer, dus betaalt meer hypotheek. De rest van de lasten zijn wel 50/50, ons loon verschilt weinig. Ik verdien per uur meer, maar werk minder uren. Hij houdt inderdaad meer geld over, maar ook een dure hobby, 2 eigenlijk. Ik vind het prima zo.
Hahaha, nou zo gaat dat bij ons niet hoor. Alle vasten lasten zijn 50/50, de rest aan uitjes enzo is gewoon hoe het uitkomt. Hier dus niet alles op 1 hoop, maar we runnen ook gewoon samen ons gezin...
Wij hebben een gezamenlijke rekening en spaarrekening waar alle vaste lasten vanaf gaan. Alles wat we terugkrijgen aan belastinggeld of geld van de energierekening sparen wij hier. Mijn vriend stort hier iets meer op dan mij. Verder hebben wij beide een eigen rekening en spaarrekening. Ik heb best wat kosten door rechtszaken die hoeven niet ten koste van mijn partner te komen.
Wij maken wel meer over dan precies de vaste lasten, zodat we op de gezamenlijke rekening ook geld hebben staan voor gezinsuitjes en onvoorziene uitgaven. Is hier dus echt nooit een discussiepunt wie wat verder moet betalen.
We werken allebei en brengen praktisch even veel binnen. Alles wordt op een grote hoop gegooid. Grote uitgaves overleggen we.
Hier ieder een eigen betaalrekening en een gezamenlijke betaalrekening, met daarnaast 2 gezamenlijke spaarrekeningen. Op de eigen rekeningen wordt het salaris gestort en gaat een evenredig deel naar de gezamenlijke betaalrekening/ spaarrekeningen (1 spaarrekening is voor toekomstige uitgaven zoon, ander voor onze grote uitgaven). Wat overblijft op eigen rekening is dus gelijk en vrij besteedbaar. Dit helpt ons om de uitgaven beheersbaar te houden. Als we het weer wat ruimer hebben kunnen we weer in grote hopen gaan werken, maar nu is dit voor ons prettig.
Hier gaat alles op de hoop. Vanwege het bedrijf heb ik een eigen rekening en een gezamelijke rekening. Ik spaar voor de vakanties en via de gezamelijke voor bijzondere uitgaven of mogelijke verliezen voor de toekomst (eigen zaak). Verder als mijn rekening leeg is, dan vullen we die aan en andersom! Ik heb dat nooit begrepen, jouw geld mijn geld... zelfs toen mijn man een sleeve a 3000 euro ging zetten, gaat dat van de gezamelijke rekening.
Wij hebben een gezamenlijk rekening waar we iedere maand geld op storten voor de vaste lasten (huis, boodschappen, verzekeringen, etc). Mijn man meer dan ik, want hij verdiend ook 6x zoveel We hebben een gezamenlijke spaarrekening waar iedere maand een bedrag naar toe gaat, net zoals een spaarrekening voor onze dochter. Daarnaast hebben we allebei onze eigen betaalrekening met daaraan een spaarrekening gekoppeld. We hebben ongeveer hetzelfde bedrag over om van te doen wat je wil. Dus om zelf uit te geven, samen uit te geven en aan elkaar uit te geven. Ik spaar een gedeelte van dat bedrag, volgens mij spaart mijn man zelf vrij weinig. Dit is niet ‘mijn’ en ‘zijn’ geld, enkel ‘mijn’ en ‘zijn’ rekening. Wat ik spaar is overigens niet ‘stiekem’. Hij heeft er alleen nog nooit naar gevraagd.
Wij hebben allebei een eigen rekening en spaarrekening. De vaste lasten zijn ongeveer gelijk verdeeld en als een van ons tekort komt maakt de ander geld over.
Hier alles op de grote hoop. Hier is het gewoon '' Jouw geld is mijn geld '' Inmiddels werk ik niet meer maar toen ik nog werkte werd automatische de KBS op mijn rekening gestort. Word nog steeds gedaan maar dit geld gebruiken we ook gewoon overal voor. Niets is alleen van '' Jou '' of alleen van '' Mij '' alles wat hier in en uit gaat is van ons. De KBS word ook gewoon voor van alles gebruikt en niet enkel voor de kinderen. De kinderen krijgen namelijk hun spullen die ze nodig hebben wanneer ze ze nodig hebben. Ik ga niet bijvoorbeeld pas nieuwe kleding kopen als de KBS word gestort. Ik ben de gene die de administratie bij houd, heb dan ook eigenlijk altijd wel de pinpassen in mijn portemonnee hahaha. Een kennis van mij heeft ook geen werk net zoals ik maar die moet dan toestemming aan haar man vragen om bijvoorbeeld eens nieuwe kleding voor haarzelf te kopen, ik vind dat zoiets achterlijks. Als ik nieuwe kleding nodig heb dan koop ik dat gewoon, ik kijk wat er op de rekening staat en kijk of het mogelijk is. Ik vind het altijd maar vreemd als je dan getrouwd bent je dan spreekt in de zin '' Jouw geld is jouw geld en mijn geld is mijn geld '' Als je dat nou doet als je net bij elkaar bent dat snap ik maar als je al jaren samen bent dan vind ik dat maar vreemd. Maar goed, ieder zijn ding.
Wij hebben beide een eigen rekening waar we ons salaris binnen krijgen. We storten allebei een deel naar de gezamenljke rekening en een deel naar de spaarrekening. Dan houden we allebei nog hetzelfde bedrag over op onze eigen rekening om vrij te besteden/te sparen. Van de gezamenlijke rekening betalen we alles voor het gezin. Het deel wat we zelf houden is dus voor hobby's, kapper, kleding oid.
Ik zou trouwens helemaal in de war raken van allemaal verschillende pasjes en rekeningen voor verschillende doelen. Wij hebben ieder een eigen rekening, met daaraan een spaarrekening gekoppeld. En voor ieder kind een spaarrekening. We betalen de vaste lasten, en wat overblijft besteden we gewoon hoe we willen. We gebruiken ook gewoon elkaars pasje, net hoe het uitkomt. en als we wat willen kopen doen we dat gewoon zonder overleg. Tenzij het om een grote uitgave gaat uiteraard. Maar hier dus geen aparte pasjes voor boodschappen, vrije tijd uitgaves etc.
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd, dus alles gaat op een grote hoop. Wel hebben we beide nog een eigen bankrekening (en ik nog een zakelijke rekening omdat ik als zzp'er werk). Van zijn rekening gaan alle vaste lasten af omdat hij bij een werkgever werkt en zeker is van loon op een vaste dag en ik niet. Ik moet maar afwachten wanneer mijn geld binnenkomt. Boodschappen, benzine betaalt maar net degene die de boodschappen doet of tankt. Kleding betaal ik meestal, maar in principe maakt het niet zoveel uit omdat het geld voor samen is.
hier gaat het tzt op 1 hoop, 1 rekening uiteindelijk, maar we zorgen wel dat we beide sparen.. Wel hebben we inzicht in elkaars financieen, en zijn er open in naar elkaar toe. Vanaf juni zal het hier makkelijker gaan en ook weer mijn inkomen waar we zelf beheer over hebben (lang leve einde traject die 5 jaar duurde, complex verhaal).. Dus dan hebben we het een stuk breder dan nu.. we hebben wel de afspraak qua vaste lasten, en een vast budget qua boodschappen enz. Zodat we 2 spaarpotjes kunnen aanleggen waarvan 1 voor vakanties en andere voor onvoorziene uitgave (bv kapotte droger oid).
Hier aparte rekeningen. Ik vind het gewoon fijn om mij altijd onafhankelijk te voelen. Niet dat je dit per definitie niet bent als je alles op één hoop gooit. Maar ik vind het fijn om te zien wat ik verdien en wat er uitgaat. Ik houd mij niet bezig met de bankrekening van mijn man. De vaste lasten gaan van de rekening van mijn man. Ik doe vooral de boodschappen. Op die manier hebben we dat soort dingen wel eerlijk verdeeld.