Wij hebben alles apart.. Dat is pure luiigheid want we hebben dat nog nooit aangepast bij de bank! Het is in de realiteit 1 pot nat hier.. Of hij neemt mijn pas mee of andersom! Nu net een andere auto gekregen dus de helft van mijn spaar en de helft van zijn spaar.. Idioot eigenlijk, toch maar eens naar de bank
Wij hebben van onze rekeningen die we beide al hadden en/of rekeningen van gemaakt. En een gezamenlijke waar de hypotheek ook vanaf gaat, Daar wordt ons beider salaris op overgemaakt
Hier alles op de grote hoop en grote aankopen overleggen we of doen we samen. Altijd al zo geweest. Ook toen ik volledig werkte.
Dit ligt geheel aan hoe je relatie is. Wij overleggen/vragen/bespreken eigenlijk niets tenzij het echt grote uitgave zijn. Voor de rest kopen we tot het op is zeg maar En de ene maand geeft mijn man 3x meer uit dan dat ik doe en een andere maand ben ik dat. Maar het is echt niet zo als ik een dag naar de sauna ga ik dit met mijn man overleg of als ik nieuwe kleding wil kopen oid. Als dat wel het geval zou zijn zou ik idd een eigen rekening willen. Maar in onze ogen is het elkaar ook gewoon wat gunnen. Maar goed, iedereen voelt zich ergens anders goed bij
Je laatste zin slaat de spijker op zijn kop, daarom is elke manier goed als je er financieel gezond voorstaat. Ik wil gewoon niet in een situatie terecht komen waarbij ik moet vragen of het mag en daarbij wil ik ook niet dat mijn man in die situatie terecht komt. Op deze manier vind ik het op dit moment fijn, alles in het huis is van ons beiden, ookal betaald soms de 1 iets en de ander niet. Mijn gevoel van (financieel) onafhankelijk zijn is geloof ik best groot Haha.
We hebben een gezamenlijke en alle 2 een eigen rekening. We kunnen bij elkaars rekening. Is meer vanuit veiligheid, dan een must. (we zijn een keer gescimd) Alles is van ons. Nooit ruzie om. Ik regel dat alle lasten van ons geld betaald wordt. Geld gaat nooit op. We kunnen beiden bij al ons geld. Overleggen, mijn man meer dan dat ik doe eigenlijk. Alleen grote aankopen (meer dan paar 100) gaan in overleg. Verder zijn we erg makkelijk. We zitten alle 2 op ons geld, dus er gaat niet zoveel 'over de balk'
Wij doen alles van 1 rekening. Ik hoef niet perse evenveel geld uit te geven als mijn man... ik vind het belangrijker dat we allebei lekker in ons vel zitten, wat @tuc ookal zei! We geven geld uit naar waar we behoefte aan hebben. Mijn man heeft een respresentatieve functie en koopt graag dure schoenen en designoverhemden. Mij kan dat heel weinig schelen, ik kan ook blij worden van een jurkje van miss etam. Mijn man heeft een dure hobby, ik ga het liefst buiten hardlopen en dat is helemaal gratis.
Hier alles op de grote hoop. We werken beide en geven het beide weer uit. We kopen ook wat we willen, ik overleg het wel sneller dan mn man dat doet. En we sparen dus ook samen. Soms maken we doelen of een potje waar we voor willen sparen. Eigenlijk kijk ik nooit op de bankrekening, gewoon geen behoefte aan. Weet wat er ongeveer gebeurt en vertrouw mijn man blind. Ik heb nog wel een eigen rekening. Deze had ik als kind en hebben we bewust gehouden. Hier staat een paar honderd euro op voor het geval dat. Hebben bijv een keer gehad dat de ene rekening geblokkeerd was in het buitenland en toen hadden we de andere nog. En als ik toch een keer iets wil kopen wat hij niet hoeft te weten (lees dingen van een paar euro of snoep, dst vind hij dus echt onzin) dan doe ik het ook van die rekening Gewoon geen zin in gezeur.
hoe doen jullie dat dan als je een dagje weggaat? benzine eten en drinken etc of vakanties betalen jullie beide dan precies de helft?
We hebben 1 betaalrekening waar alles op binnenkomt. Dan hebben we een vast bedrag dat we sparen per maand op 1 spaarrekening. Een spaarrekening met een vast bedrag per maand voor dl. Een spaarrekening voor kot en kbs. Een spaarrekening voor de vakanties. Binnenkort start ik als zzper en denk erover daarna wel een aparte betaal- en spaarrekening voor te openen. Aan de andere kant denk ik: pfff nog meer rekeningen!
De prijs voor een vakantie (tickets, verblijf) is vaak 50/50. Dagje weg doen we samen, maar wie wat betaalt zien we dan wel. Ene keer hij benzine, andere keer ik. Eten/drinken net zo. Het is niet dat we alles op de cent na delen ofzo Dat niet alles “op de grote hoop” binnenkomt, betekent niet dat onze financiële relatie nou zoveel moeilijker is dan van stellen waar dit wel zo is. Waarom zou het ook moeilijker zijn, alleen omdat we niet alles van 1 pas/rekening betalen? Misschien is het bij ons juist minder moeilijk, omdat we beide niet het gevoel hebben verantwoording af te moeten leggen tegenover de ander bij het doen van grote uitgaves. Of eerst te moeten overleggen over bepaalde, persoonlijke, uitgaves.... En ik lees dan hier wel van “we kopen beide wat we willen”, maar lees vervolgens ook dat bepaalde bedragen/persoonlijke uitgaves overlegd worden of dat 1 zich “schuldig” voelt als er toch een dure aankoop is gedaan. Daar hebben wij gewoon geen zin in....
Ooit hadden we een eigen rekening, maar deze zijn beiden omgezet naar een zakelijke rekening en geen zin om weer een eigen privérekening te openen. Op zich vond ik het allemaal niet erg ingewikkeld om een eigen rekening te hebben. Wij waren er ook heel makkelijk mee. Op onze eigen rekeningen werd ons loon gestort en dat maakten we over na een gezamenlijke rekening. Een X bedrag bleef staan en dat was voor het kopen van kleding en etentjes met vriendinnen etc. Echter als de eigen rekening leeg was, pinden we gewoon verder van de gezamenlijke rekening. Uiteindelijk had het dus geen enkele functie bij ons. Het was denk ik meer het idee . We hebben nu twee gezamenlijke privérekeningen. Eén voor vaste lasten en boodschappen, en eentje voor alle extra's. Maandelijks gaat er automatisch een bedrag naar beiden rekeningen. Wat aan het einde van de maand overblijft, boek ik over naar onze gezamenlijke spaarrekening. Wij hebben het allemaal vrij eenvoudig. We zijn beiden niet zo van de financiën uitpluizen.
Dat lijkt mij inderdaad ook niks. Ik kan prima zelf beslissen en bedenken wat de consequenties zijn van mijn uitgaves. Mijn man idem. We vertrouwen elkaar daar gewoon in.
Zo is het bij ons ook, mijn man is soms meer “de vrouw”. Gisteren kwam hij nog thuis met twee paar nieuwe sneakers. Hij kon niet kiezen , ik grapte dat hij ook wel een paar voor mij kon bestellen, hij ging meteen aan de slag . Ik haak en sport. Meeste geld geef ik uit aan spullen/kleren voor de kinderen. Wij hebben echt nooit gezeur om geld, of dat we van elkaar vinden dat iets een onzin aankoop is. Dat vind ik misgunnen.
Eens! Vakanties idd hier ook 50/50, maar dagjes uit enzo gewoon hoe het loopt, of wie er beter voor staat die maand, haha. Ik snap het gezeur over dat dat allemaal gek is niet zo hoor.
Allebei onze eigen rekening en allemaal potjes. Potje vaste lasten Potje boodschappen Potje gezin Spaar En verder dus allebei ons eigen geld. Ik (en hij ook) heb geen zin om te moeten overleggen wat ik met mijn geld doe. Soms geef ik veel uit in een maand en soms zet ik het opzij om de maand erna iets ermee te kunnen doen. Ook investeer ik soms wat extra in mijn winkel.
Alles op 1 hoop. We zijn getrouwd en hebben dezelfde ideeën over hoe we omgaan met onze financiën. Grote uitgaven zoals weekendjes weg of beleggingen bespreken we samen.