Hoi hoi, Wie heeft nog meer wel eens het gevoel dat je ff (tijdelijk) geleeft word met een mannetje van 13 weken, een puppy (nie zo slim achteraf ) & je huishouden...? Zelf schiet ik er mega bij in merk ik en begin gewoon moe te raken en tegen de dag op te zien soms. Zo doe ik bijv. weinig nog int huishouden en gaat alles naar mijn zoontje en de hond. Helemaal nie erg, en ik doe het met veel liefde maar ik zou zo graag willen dat ik het gevoel had IN CONTROL te zijn. En dat ben ik kwijt...dat hebben hun in de hand voor mijn gevoel en niet ik meer. Mijn zoontje jammert de laatste dagen veel, heeft krampjes, de hond doet alles wat ie nie moet doen soms, mijn huishouden begint ernstig achter te lopen en ik heb gewoon/kan gewoon overdag nie de tijd vinden om ff lekker een half uurtje in mezelf te steken. Ligt het aan mij, wil ik het te goed doen allemaal, moet ik mn zoontje soms meer laten huilen, de hond strenger aanpakken, gewoon eens ff lekker de boel de boel laten en weggaan met de wandelwagen?! Ben de draad volgens mij ff lekker kwijt de afgelopen dagen Tips are welcome Groetjes Marieke
hoihoi, dit is heeeel herkenbaar, ik was mezelf de eerste paar maand ook totaal kwijt, ik moest weer helemaal opnieuw structuur in mijn dag zien te krijgen. enige advies wat helpt en wat ik ook altijd heb gekregen, DAT HUISHOUDEN KOMT WEL WEER, probeer eerst maar een bepaald ritme te krijgen met je kindje en je zult zien zodra dat makkelijker gaat dat je dan in de uurtjes dat je kindje slaapt je huishouden kunt doen of lekker dingetjes voor jezelf. mijn dochtertje heeft ook heel veel gehuild de eerste paar maanden, hier was een draagdoek een goede uitkomst, dochtertje stil want ze was bij mama en ik had mijn handen een beetje vrij. succes hoor, het wordt beter, hier is dat een beetje vanzelf gegaan toen mijn dochtertje uiteindelijk meer ging slapen en rustiger werd
Hoi hoi, Dank je wel! Helaas kan ik dat ritme er zo moeilijk tot nauwelijks in krijgen vanwege die krampjes. Soms huilt ie eventjes en ja, gaat ie slapen. Soms issie zo moe, dan heeft ie krampjes maar huilt of jammert ie langer.... Dus klokwerken gaat helaas (nog) niet...dat zou idd al veel schelen. Maar geduld wordt beloond zeggen ze he
het komt goed echt! die krampjes gaan straks over en dan wordt je kindje al veel rustiger waarschijnlijk, haha, ik weet hoe je je voelt!
Hoi Marieke, Jouw verhaal is heel herkenbaar. Je denkt altijd, uit de verhalen die je hoort, dat het een roze wolk is waar je op moet zitten, maar dat is niet altijd hoor als je net mama wordt. Tenminste dat is mijn ervaring. Ik vind het helemaal geweldig hoor, begrijp me goed, en zou het voor geen goud willen missen en het was het allemaal waard, maar ik had ook het gevoel dat ik de grip op mijn eigen leven kwijt was. Er komt ook zoveel op je af. Het is idd zo, laat de boel de boel. Geef eraan toe, wil niet teveel, vooral die eerste maande niet. Ik deed echt alleen het hoognodige in het huishouden, dus wasjes draaien, strijken en keuken/badkamer en wc bijhouden en stofzuigen tussen de bedrijven door maar echt goed schoonmaken daar kwam het niet van. Nu is onze kleine prinses 5 maanden, precies vandaag, en sinds een maandje heb ik weer een ritme terug en kan ik weer lekker de tijd vinden om echt te poetsen enz. Soms vind ik het nu zelfs jammer dat ik toen geen rust kon vinden in "mijn hoofd" omdat ik teveel een ritme wilden hebben, nu weet ik inmiddels dat een kleine baby nog geen ritme heeft. Mag ik je een advies geven, laat de boel lekker de boel, doe het hoogdnodige op het zicht zegmaar, en geniet er lekker van, ga lekker naar buiten met de wagen en hondje, wij hebben trouwens ook een hondje hoor die aandacht vraagt, loop trots achter de wagen en geniet ervan, dat ritme komt weer wel en waarschijnlijk sneller dan je denkt! Ze zijn gauw groot hoor, dit kleine is er zo van af, dat zie ik wel bij onze kleine dame! Geniet ervan, je kleintje groeit als kool en je huishouden, dat is er morgen nog! Veel succes! Groetjes!
Als er één ding is dat je kwijt bent als je net moeder bent geworden, is de controle over je leven. Dat is gewoon zo. Ik ben ook een enorme controlfreak, en heb het enorm moeilijk gehad in de eerste maanden (de periode rond 3 á 5 maanden vond ik ook het zwaarst). Wat anderen hier ook zeggen: je moet weer een nieuw ritme zien te vinden in je leven, en dat komt ook wel weer. Al zul je nooit meer zoveel vrije tijd hebben als vroeger. Maar op een gegeven moment kun je zó goed time-managen, dat je ineens weer wat vrije momenten weet in te plannen op je dag. En daar geniet je dan nog meer van dan voordat je een kind had, dat is het positieve eraan. Probeer nu maar een beetje in de stroom mee te gaan en er niet tegen te vechten, want daar word je alleen maar gefrusteerd van. Alles komt uiteindelijk goed
Ik heb precies het zelfde, mijn kindje is 9 weken en ik moet zeggen dat ik zin heb straks weer aan het werk te gaan, weer even je oude ikje kunnen zijn. Al geniet ik nu ook heel erg van de kleine man... Mijn kleintje huilt nu niet meer zo erg doordat we zijn gaan inbakeren, maar het hiushouden ligt nog steeds op z'n gat, omdat ik bang ben te veel herrie te maken waardoor hij wakker wordt. Maar goed het komt wel weer allemaal....
Klok van de muur halen!! Dat scheelt zo'n hoop onrust!! Niet meer terughangen ook, tenzij je graag wilt weten wanneer je favo tv programma begint En dan overdag de dingen doen en op je af laten komen met de instelling van het glas is halfvol, ipv halfleeg. Dus niet denk wat je allemaal niet hebt kunnen doen, maar wat je allemaal WEL gedaan hebt: de kleine verzorgd, gevoed, gewassen, laten lachen en getroost, puppy uitgelaten, eten gegeven, blij gemaakt, en verrek, je hebt ook nog de afwas gedaan en de salontafel ontdaan van de grootste troep. Petje af!! Onze uk is nu ruim 15 mnd, en rust komt er nooit hoor. Ze gaan ook steeds minder slapen he, nu nog maar 1 dutje per dag. En ze loopt nu hele dagen rond, kattekwaad uithalen (vanmorgen toen ik snel even een toilet schoonmaakte is ze in een kastje geklommen en de hele boel ging op zn kant, glasscherven, kind in tranen, een troep... je blijft bezig, hahaha!.. niks ernstig hoor.... het grappige is, ik dacht "mooi, dat ding is kapot, hoeft dat ook niet meer afgestoft te worden, en hoef ik ook niet meer uit te kijken dat het valt en breekt"). Je leven is veranderd, en reken erop dat het niet meer wordt zoals het voorheen was. Is dat erg? Welnee! Ikzelf denk nu wel eens: wat deed ik dan in hemelsnaam hele dagen als ik niet werkte? Als je kindje wat groter is kun je meer dingen samen doen. Ukkie hier helpt graag mee de was ophangen (alles 1 voor 1 uit de wasmand vissen), schoonmaken (met een nat doekje over de tafel, de grond en de kat) en dan zijn we KWAAAAAAAR!
Heel herkenbaar en logisch. Jou ritme is 360 graden omgedraaid. Voorheen kon je doen en laten wat je wilt en nu moet je eerst rekening houden met je kleine! Het is echt even wennen en ik had er ook moeite mee, maar na verloop van de tijd weet je niet meer beter... Je had eerst alle vrijheid en nu niet meer en dit blijft voorlopig ook zo maar je went er wel aan!
mijn dochter is 15 maanden, heb geen puppy (wel een vriend) en zit inmiddels in een aardig ritme. maar een eigen leven?? wat is dat? gisterenavond dochter goed streng toegesproken, mevrouw weigerde te slapen. ze moest gaan slapen, anders zou mama grey´s missen en was mama chagrijnig, en dus geen zin om lief met haar te spelen vandaag. sliep meteen! leven zal gewoon nooit meer hetzelfde zijn als voor je kinderen krijgt, en dat is prima. ben dolgelukkig met mijn dochter, maar het kan soms best zwaar zijn om op de eerste plaats moeder, 2e plaats partner, en 3e plaats huisvrouw te zijn. waar ben ik zelf? heb het opgegeven, ik ben moeder, partner, assepoester, zwangere vrouw en politieagent in een. ik heb geen eigen leven en dit zal nog heel lang duren voor dit weer terug komt. maar word ik daar ongelukkig van? absoluut niet! ps @ debbie: is het vandaag vervelende dreumes dag ofzo? mijn dochter heeft vanmorgen glazen foto dienblad op de grond gegooid en de vuilnisbak leeggetrokken, ontdekt hoe het dvdkastje open moet en alle dvds er uit getrokken en het oud papier door de hele kamer gegooid. en allemaal als ik net de andere kant op keek. wat zijn het toch schatjes he?? @ts: ben blij dat je kleintje nog zo klein is!!
Herkenbaar hoor! Moest de eertse maanden ook ff een nieuw ritme zoeken, was altijd gewend laat naar bed te gaan en lekker uit te slapen in het weekend, maar toen mijn zoontje er was vond ik dat zo'n zonde, heb echt m'n ritme moeten veranderen. Ook de nachten dat mijn zoontje gevoed wilde worden braken me op een gegeven moment wel op. Nu gaat het een stuk beter! Komt vanzelf goed!
Mijn tip is om op tijd hulp te vragen! Vraag gewoon een vriendin, moeder of schoonmoeder om af en toe even te helpen in huis, zodat je er weer even tegenaan kunt Zeker als je kindje niet eentje is van het type: slaapt het grootste deel van de dag (hier ook zo eentje, op z'n ergst sliep ze bij 2 mnd maar 3 keer 20 minuten en had ik geluk als ik kans kreeg om even gauw onder de douche door te lopen). Enkel het hoognodige doen en vooral manieren vinden om de dingen die gebeuren moeten, te doen waar je kleintje bij is, (was opvouwen op de salontafel als kleintje lekker in de wipstoel op armlengte afstand ligt, stofzuigen als kleintje in de box ligt te kraaien, vaatwasser of afwas door manlief laten doen als ie 's avonds thuis is en vooral veel leven op wereldgerechten omdat die zo lekker snel klaar zijn, (en daarvoor dan vooral ook zoveel mogelijk gesneden vlees en groente gebruiken, hahaha, c1000 heeft allerlei groenten in de vriezer in hapklare brokken ). Het heeft overigens absoluut zin om je huishoudelijke klussen eens op een avondje op een rij te zetten en uit te denken hoe je die nu het beste kunt doen... dat lukt je namelijk niet als je kindje om aandacht ligt te vragen... En verder loslaten. Dan is je huis maar niet zo netjes en zit je haar maar raar. Je hoeft toch ff geen leuke vent te versieren, die heb je (als het goed is ) al...
ook heel herkenbaar hier.. heb 2 dochters van 1,5 en 4 maand oud, toen mijn jongste net was geboren moest ik ook heel erg zoeken naar de manier om alles in de structuur te krijgen, het huishouden wat elke dag weer opnieuw mag en dan mn kleine dreumes bezig houden en vermaken en nog eens een kleine meid van mnd met de nodige liefde en aandacht en verzorging... ik heb eens goed nagedacht en toen ben ik het huishouden in de middag gaan doen wanneer ze allebei op bed lagen, daarna gaan we altijd wat leuks doen, wandelen, de stad in of bij de dieren kijken ofzo... savonds na het eten ruim ik alles op en zuig en dweil ik de vloeren, vouw ik de was in de kasten die ik sochtends allemaal bij elkaar heb geraapt... en zo kom je elke ochtend in een schoon en opgeruimd huis beneden... heb nu pas het gevoel dat ik alles weer onder controle heb....
Yep....welkom bij de club haha... Het is fantastisch om moeder te zijn, maar met de zorg en liefde voor Charlotte op de eerste plaats, dan voor mijn man, dan zorgen voor boodschappen, eten, strijken, wassen, poetsen, werken, slapen, douchen..... ben ik al blij als ik eens een half uur in bad kan liggen haha. Dat is dan ook tijd voor mezelf, een boek lezen urenlang zit er nu gewoon niet meer in en daar heb ik ook vrede mee.
Herkenbaar! Het beste advies is idd; bekijk per dag hoe het loopt, en probeer niets te plannen. Gaf mij een hoop rust.. Op een gegeven moment merkte ik dat ik geirriteerd raakte omdat ik net wou stoffen, en dat Tim weer wakker werd. Toen besefte ik dat ik niet helemaal goed bezig was... Eerst Tim, dan ik, en dan pas het huishouden. Het wordt echt beter.. Zeker als je kleintje zo zelf even kan spelen, wordt het allemaal een heel stuk relaxer. En op een gegeven slapen ze op vast tijden, dus dan kun je in die tijd fijn wat voor jezelf of in het huishouden doen! En ik sprak ook nooit af bij mij thuis, omdat ik dan het gevoel kreeg dat ik alles schoon moest hebben voor de visite overdag.
Heel herkenbaar hoor. Vooral die eerste maanden zijn echt zwaar. Na de geboorte van de eerste kwam ik helemaal nergens aan toe, ik had sowieso al geen energie en met een baby die soms 8 uur per dag huilde was ik al moe voordat ik opstond. Achteraf zat ik toen zelf ook op het randje van een postnatale depressie denk ik, dus toen de tweede geboren werd heb ik me voorgenomen om direct wat meer structuur in mijn leven te brengen. Ik bedacht elke ochtend 1 ding wat ik die dag in het huishouden ging doen. Bijv. de badkamer schoonmaken, of de keuken of de wc. Niet alles tegelijk in elk geval. Dat betekent dat het hier nooit helemaal schoon en opgeruimd is, maar wel dat alles vanzelf een keer aan de beurt komt. Voor mij hielp dat echt, vooral tussen m'n oren. Op een gegeven moment krijgt je baby ook wel een echt ritme en dan kun je wat makkelijker dingen doen. Bijv. forummen als ze allebei slapen
Hier idd ook wel wat moeite mee gehad, vooral als ze veel huilde en ik nergens aan toe kwam. Maar ik heb me erbij neer kunnen leggen gelukkig dat ik niet alles kan doen en ons meiske gaat toch echt voor. Zo ben ik vorige week 3 keer begonnen met strijken, en bij de 3e keer heb ik het af kunnen maken. Och ja, de eerste keer had ze een flinke poepluier vol en ja dan is het huilen en de 2e keer geen idee wat er was maar dat maakt niet uit. Terwijl vandaag ik echt alles heb kunnen doen wat ik wou doen, ze sliep bijna de hele tijd en daar heb ik ff van geprofiteerd. Boven alles gepoetst en de was gestreken en nog wat sintcadeaus ingepakt en ook nog tijd voor mezelf gehad. Nog ff gewandeld. Was overigens al 2 weken de bovenverdieping aan het poetsen, maar eerder kwam het er niet van (mede door ons meisje)
Hoe herkenbaar!!! Ook ik schreef een topic (wat is het druk!!) over hoe ontzettend druk ik het vond (vind ). Ik begin echt makkelijker te worden, en daardoor ook meer ontspannen. Dan maar niet stofzuigen voordat mijn schoonmoeder komt, dan maar een week de badkamer overslaan haha. Wat bij mij ook heeft geholpen is 'neeeeeee' zeggen. Drie keer visite in een weekend is gewoon te veel, racen van de ene naar de andere afspraak werkt ook niet, gewoon neeeeeee. Dus dat is mijn tip: plan niet teveel, hou eens een dagje rust in je joggingpak en hou dagen vrij op de kalender! Succes!!