https://en.wikipedia.org/wiki/Poltergeist Ik weet niet hoe goed je Engels is. Het Nederlandse artikel is nogal miniem.
Bizar joh... misschien is die demoon opgesloten door het bouwen van de nieuwe woningen toen. En zwierf hij daar eerst rond en super boos geworden waardoor hij zo fysiek mensen ging aanvallen. En die vriendin had zij ook last in huis? Snap dat het dood eng is met nacht voedingen.
mijn Engels is redelijk (al ben ik nu best moe) maar wat ik eruit haal is dat sommige het op een persoon hebben gemunt, ipv een locatie. Ik heb ook wel eens gelezen dat mensen zoals ik het "zelf" doen. Dat ik zelf dingen zou laten bewegen etc....tja, geen idee, het zou kunnen. Ik ben nl enorm magnetisch, geef altijd en overal stroom af en op vroeger was het zo erg dat ik, wanneer ik voorbij een tv of computer liep, deze vanzelf aan ging. Dat laatste heb ik nu niet meer trouwens.... Ik geloof dus ook best dat het misschien iets is "dat in mij zit"...Maar vraag me niet hoe ik het dan doe.
ja, ik had haar een gewijd kruisje gegeven met een rozenkrans ter bescherming. die rozenkrans was elke ochtend kapot, elke dag maakte ze hem. Nogmaals: ik weet niet wat er is met die grond, maar er is daar wel wat....locatie rotterdam
Ja! Voldoende dingen meegemaakt om te weten dat er echt nog genoeg zielen, entiteiten rond dwalen. Mijn beste vriend is overleden op 21 jarige leeftijd (ik was 16) en zovaak momenten gehad dat hij echt bij me was. Cd speler die ineens op zijn favo nummer aanging of tv die ineens aansprong. Mijn oma is 5 jaar geleden overleden. Mijn vader belde rond half 6 op en op dat zelfde moment ging mijn man met de onze zoon naar boven, douchen etc. Rond half 7 hoorde we via de babyfoon: dag Beppe, daaaag! Gordijnen die eens open gaan etc... Dus ja, er is meer dan de mensheid.
Ik weet het niet. Ik heb te veel ervaren (op andere vlakken van 'het paranormale') om het uit te sluiten, maar tegelijkertijd ben ik wel zo nuchter om wanneer er een lamp begint te knipperen gewoon een elektricien te bellen in plaats van een medium. Daar staat wel tegenover dat ik geloof in gidsen/beschermengelen en de energie van de ziel, en ergens geloof ik ook dat er geen goed kan bestaan zonder kwaad, dus voor de zekerheid ga ik ook maar geen glaasje draaien Uiteindelijk komt het altijd neer op een welles/nietes discussie met mezelf, dus ik leg me er bij neer dat ik gewoon niet weet of ik er in geloof of niet.
Hmm gek hoor. Hahaha. Ik woon daar maar het huis waar ik woon is rond de tweede wereld oorlog gebouwd.
Ja ik geloof er zeker in. Als kind kreeg ok bezoek van een oom van mij die overleden was. Ik heb hem nooit gekend en kon precies vertellen hoe hij eruit zag en mijn moeder die toen kwam kijken zag duidelijk een kuil bij mijn voeteneind waar mijn oom had gezeten. 3 jaar geleden is mijn stief vader overleden na een hart operatie. Hij had geen afscheid kunnen nemen omdat de jongste de waterpokken had. De nacht dat hij overleden is heeft hij aan mijn bed gestaan. In alleen een boxershort. Hij droeg nooit boxers en alleen mijn moeder wist dat ze een boxer had mee gegeven voord in de kist, natuurlijk voor onder zijn pak. Toen ik dit vertelde aan mijn moeder barstte ze in tranen uit en vertelde indd dat ze dat had uit gekozen voor m. En zo heb ik en mijn broertje ook wel eens onze oma op bezoek gehad. Toen ging t heel slecht met mij en mijn familie waardoor ik t idee heb dat ze kwam kijken of t wel goed ging. Toen t weer goed ging is ze ook nooit keer gekomen Dus ja ik geloof in spoken of geesten , Hoe je t ook noemen wilt maar dat is omdat ik ze echt gezien heb
is dat zo? Vertel? Ik weet alleen van een huis wat er stond toen ik kind was, vlak bij het St Franciscus gasthuis, dat huis is afgebroken toen ik 9/10 was, omdat het daar echt vreselijk spookte. De ramen trilden eruit, incl de ramen van de buren. De politie is daar regelmatig geweest omdat het huis leeg stond, maar er constant meldingen waren van de buren. Op die kavel is nooit meer wat gebouwd.
Mijn neef is aan mijn bed gekomen en wij hebben toen de hele nacht met elkaar gepraat. Ik was 's morgens zodanig overstuur (en dat gebeurd mij eigenlijk nooit) dat ik me ziek heb gemeld op mijn werk. Maar ik durf nu nog steeds niet te zeggen of dat nu echt was, of dat ik het gedroomd heb. Voor mijn gevoel was het echt, maar omdat ik in bed lag, kan het ook zijn dat ik het gedroomd heb.
Haha eigenlijk heb ik te veel verhalen. Ook nog eens van verschillende mensen uit verschillende wijken in Rotterdam. Ik plaats liever niks ivm herkenbaarheid . Een kennis van mij werd op de Rotte samen met nog wat vrienden na een nachtje uitgaan achterna gezeten door een groep geesten . In de buurt heb je de oude begraafplaatsen en toen ze er langs liepen werden ze opeens achterna gezeten. Ze zijn nooit meer daar langs gelopen .
oh jak!! Dit ga je niet menen! Welke begraafplaats is dat? Oud kralingen? of die richting Delft? En ik wil ze wel graag prive horen als je dat goed vind?
Ik snap je twijfel. Hier wordt ik er altijd wakker van als iemand aan mijn bed verschijnt. Dus ik ben wel redelijk helder. Soms voel ik overdag een soort waas langs me heen trekken die ik niet zie en 1 kat die is eigenlijk altijd bij me als ik thuis ben en begon tegelijkertijd te blazen richting mijn schouder. T blijft een wazig en onduidelijk iets en ik denk dat als je geest puur is je makkelijk dingen ziet of voelt. Daarom maken kinderen vaker zulke dingen mee dan volwassenen. Maar hoe dan ook zullen meningen qua t bestaan van behoorlijk blijven verschillen wat natuurlijk gewoon okay is
En los daarvan: als je er totaal geen ervaring mee hebt, je nog nooit iets hebt meegemaakt op dit gebied, kan ik me ook heel erg goed voorstellen dat mensen het maar raar vinden. Als deze mijn verhaal lezen denken ze minstens: nou, die mamabri is nogal geschift hoor. En dat begrijp ik dan ook nog! Zou ik ook hebben als ik in hun schoenen stond.
Nee hoor, dan heb je het dus niet begrepen . Heel veel atheisten zijn zoals Dawkins, de meest bekende (en soms irritante...) atheist en sluiten het niet uit. Ze achten het alleen heeeeeeeeeel erg onwaarschijnlijk- net zo onwaarschijnlijk als andere heeeeeeeel erg onwaarschijnlijke dingen. Lees de God Delusion maar eens, als je mij niet wilt geloven (pun intended...), daar wordt het wetenschappelijk atheisme heel duidelijk in uitgelegd. Het hele idee van wetenschap is dat je nooit kunt aantonen dat iets niet bestaat, zelfs als het niet bestaat. Je kunt alleen bewijzen dat dingen wel bestaan, maar pertinent nooit als ze niet bestaan. Denk er maar eens over na, we zullen nooit kunnen bewijzen dat er niet ergens een Ariel de kleine zeemeermin rondzwemt in een oceaan. Om dit te kunnen bewijzen moet je alle stukjes oceaan tegelijkertijd kunnen observeren. In theorie is dit wellicht mogelijk (anders dan bij God- dus het is geen perfecte analogie), maar in de praktijk is dit onhaalbaar. Atheisten achten het bestaan van god ongeveer net zo waarschijnlijk als het bestaan van Ariel.
Ik geloof niet in geesten/spoken/leven na de dood in de zin dat ik nooit iets heb meegemaakt dat 'onverklaarbaar' is. Aan de andere kant wil ik niet zo arrogant zijn om te denken dat mijn versie van de realiteit de enige is, en denk ik dat er een kans bestaat dat de wetenschap ooit bewijs zal leveren van paranormale activiteit. In de tussentijd blijf ik sceptisch
Ik had al antwoord gegeven op @Manque volgens mij. Ik heb het wel begrepen, het is mij alleen altijd anders uitgelegd en wat ik op google vind is ook anders, al is dat niet de meest betrouwbare bron zoals ik al zei. Maargoed het was niet de kern van wat ik oorspronkelijk schreef en ik ben geen atheïst en geen agnost dus ik vond het prima