Als ik tegen iemand zeg dat die kleintjes wrsch in een sprong zitten, kijken ze me verbaasd aan alsof ze water zien branden.. Dan leg ik het uit en zeggen ze.. nou was me niet echt opgevallen ofzo, of bestaat dat dan? Hier een Poll, geloof jij in sprongetjes? IK WEL
ja en ik merk dit ook heel erg ! allen kloppen de leeftijden niet bij ons meisje haar sprongetjes zijn steeds een maand en half a 2 maand eerder ofzo
Nou ik geloof zeker in sprongetjes omdat dit medisch onderbouwd is. Dus na heel veel jaren van onderzoek is gebleken dat het meestal vaste tijden zijn waarop een kindje iets door maakt. Dus ja ik denk dat het gewoon waar is,omdat het onderzocht is. Het klopt bij ons redelijk.Ik ga er niet opzitten wachten maar als ik acheraf in een boek kijk klopt het wel. Mensen zonder kinderen reageren hier vooral raar op.
Huh In het boek staat dat het gebaseerd is op dagboekjes van ouders van 50 kindjes, geloof ik? Dat kan je moeilijk wetenschappelijk onderbouwd vinden. Overigens geloof ik er ook wel in, omdat ik het precies zo lijkt te gebeuren bij ons schatje, alleen niet per se met die termijnen.
Ja, absoluut, ik had er nog nooit van gehoord tot mijn zoontje opeens vanuit het niets een paar dagen alleen maar op mij wilde hangen en huilen. Ik ben toen eens gaan zitten zoeken wat er met hem aan de hand kon zijn, en op de sprongetjes gestuit. Alles klopte. En tot nu heb ik de klok er op gelijk kunnen zetten, ieder sprongetje herken ik, qua moment en qua ontwikkeling.
Ik geloof er niet in. Bij mijn oudste twee had ik er nog nooit van gehoord en bij de jongste drie raakt kant noch wal.
't Is bij mij een beetje half... De enige waar ik echt wat van 'gemerkt' heb is de 6 maanden sprong. Wat ik interessant vind is dat als ik het met mijn (schoon)ouders over sprongen heb, dat ze me dan aankijken alsof ze het in Keulen horen donderen. Misschien dat ze vroeger er gewoon vanuit gingen dat kinderen wisselend makkelijk/moeilijk doen?
Ik geloof er ook in. De leeftijden kloppen hier ook altijd, maar ze maken altijd na elkaar een sprong.
Ik geloof wel dat er periodes zijn waarin kinderen een grote stap maken in hun ontwikkeling en dat ze daar 'last' van kunnen hebben, maar ik geloof niet in de sprongetjes zoals die in Oei ik groei staan. Bij mijn dochtertje klopte er namelijk bijna nooit iets van. Ook in wat ze daarna zouden moeten kunnen herkende ik maar weinig. Maar ik merk wel degelijk dat ze op sommige momenten grote 'stappen' maakt in haar ontwikkeling.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Ergens hier boven stond ook al dat mensen er vroeger gewoon vanuit gingen dat kinderen wisselende periodes hebben dat ze wat beter of juist minder goed in hun vel zitten. Maar ik denk niet dat dat per se een soort voorgeprogrameerd toneelstukje is dat bij ieder kind min of meer hetzelfde is. Ja natuurlijk leren ze allemaal lopen voordat ze kunnen fietsen. Er zit een opbouw in de ontwikkeling, dus het is logisch dat bepaalde dingen bij verschillende kinderen herkenbaar zijn. Maar dat betekent niet dat het voor ieder kind precies hetzelfde is. Onze zoon heeft van 11-13 maanden een onrustige tijd gehad. Dat herken ik nu bij het nichtje van mijn vriendin ook, uit de verhalen die zij vertelt. Maar verder heb ik nooit iets van springen gemerkt. Het gaat dus echt niet voor ieder kind op.
Hier kan ik de boek erbij leggen. Als ons zoontje weer hangerig/mopperig wordt en ik kijk in de boek dan klopt het met de sprong.
Ik geloof er ook wel deels in. De periodes kloppen in elk geval, ook op wat voor manier de sprong z'n uitwerking heeft. Wat de laatste tijd steeds minder klopt is wat ze na zo'n sprong allemaal wel niet kunnen. De 6 maanden sprong heeft bijvoorbeeld het staan in petto, of overstappen van bank naar tafel, weet ik veel wat voor dingen nog meer. Zo waren er met de 4 maanden sprong ook dingen waar ik m'n vraagtekens bij heb. Dat neem ik dus niet meer zo serieus, verder geloof ik er zeker wel in en geeft het me ook een soort van rust en energie om zo'n soms erg vermoeiende periode door te komen.
Ik zie (en hoor ) dat onze dochter periodes heeft wanneer ze wat cranky is. Vaak wil ze dan iets wat ze nog niet kan. Nu is ze bijvoorbeeld ook al een paar dagen af en toe wat uit haar hum, ze wil kruipen maar het gaat niet . Zo leuk om te zien, op een gegeven moment geeft ze het op en dan rolt ze net zo lang door tot ze op de juiste plek is . Ze is 7 1/2 maand, volgens mij klopt dat wel ongeveer met het boek dat ze nu begint aan de fase van de 6e sprong.
Hier precies hetzelfde, ik geloof dus niet zozeer in sprongen, dan wel in ontwikkelingsstappen, die niet altijd op de tijd zijn van dhr. Plooij
Hier kijk ik ook regelmatig in het boek. Moet zeggen bij mijn oudste keek ik er standaard in, bij mijn jongste wat minder. Hij is bijna 6 maanden en zit overduidelijk in een sprong. Ik gebruik het boek meer om te kijken hoe je ze kan stimuleren/ helpen om nieuwe vaardigheden te leren. Dan gaan we gezellig samen spelen en doe ik de spelletjes die ze adviseren. Maar ik geloof er wel in hoor. Hij is nu met deze 6 maanden sprong echt ontzettend gefrustreerd, hangerig en mopperig.
Bij fenna merkte ik het goed dat ze in een sprongetje zat. Ze wilde dan niet gelijk aan de borst drinken bij me. Ik moest haar dan eerst een flesje geven met een beetje water en zodra ze daar uit dronk legde ik haar bij mij aan. Als ze dat dus deed keek ik in het boek en was het dus idd weer een sprongetje .
zeker geloof ik daarin...waarom zou het onzin zijn? hersenen maken nou eenmaal ontwikkelingen door...ineens kunnen die kleintjes weer wat meer, of zien ze ineens weer meer en daardoor zijn ze even in de war tot ze het onder de knie hebben. snap niet dat mensen dat "niet geloven". is toch niks aan te geloven?? als het nou een of andere zweverige theorie was...ok...maar dit is toch heel logisch? vind ik wel in ieder geval... Max heeft er trouwens erg veel last van haha merk het meteen als het weer zover is.
Wat ik trouwens wel vind is dat je ook onzeker kunt worden van het boek. Net wat Noonoo zegt, soms staan er dingen in die Jesse absoluut nog niet doet en dan leg ik het boek ook snel weer weg. Het boek moet niet leidend worden, maar je kindje.