nou op dit moment is mijn leven toch niet zo heel super hoor laten we hopen dat daar dan verandering in komt. maar bedankt voor jullie uitleg
De doom betekent vaak iets afsluiten, een nieuw begin, geboorte etc Ik leg zelf tarotkaarten, en de mensen zijn dan ook vaak bang voor de doodkaart terwijl je dat helemaal niet hoeft te zijn
Hey dames, Ik geloof ook zeker dat er meer is! Mijn vader is er heel erg mee bezig, heeft veel cursussen gevolgd (reading en healing) en is reikimaster. Hij staat ook altijd samen met mijn broertje (ook reikimaster) op de paranormaal beurs in Rijswijk. Mijn vader kan ook vaak dingen aanvoelen of soms zelfs zien. Even een voorbeeld: Mijn ouders hebben zich nooit echt bemoeid met mijn schoolwerk toen ik nog op school zat. Ik deed mijn huiswerk automatisch en deed het goed op school. Toen ik eindexamen Havo deed wisten allebei mijn ouders niet wat ik moest leren. Ik had eindexamen Nederlands gehad en kwam thuis. Mijn vader kwam naar beneden en zei "je examen ging wel goed he? Je moest een curriculum vitae opstellen en vragen beatwoorden over een verhaaltje" Ik kan me nu niet meer herinneren hoe het examen eruit zag, maar ik weet nog heel goed dat hij precies tot het onderwerp van het verhaaltje toe vertelde waar mijn examen over ging! Hij had er een goed gevoel over en ik had het inderdaad wel goed gemaakt. Dit is een van de voorbeelden waarmee mijn vader mij bang maakte en een afstand creëerde (puber he?! ). Ik heb me er altijd heel erg voor afgesloten. Toen mijn vader zich met al deze dingen begon bezig te houden heeft dat een enorme afstand tussen ons gecreëerd. Misschien was ik bang, ik weet het niet... Sinds een paar weken zit ik thuis met een burn out en lees is veel. Zo ook een hoop boeken van mijn vader. Ik merk dat de afstand tussen ons steeds kleiner wordt en dat ik steeds meer geïnteresseerd raak in wat hij doet en hoe hij mensen helpt. Nu even iets anders: Ik heb de afgelopen week iedere keer dat ik het idee heb dat iets mij passeerd in mijn ooghoeken (achter me langs loopt). Eerst was dit iedere keer iets op ooghoogte, maar gisteren was het kleiner. Ik dacht dat het een van de katten was, maar die lagen allebei heerlijk te slapen op de bank. Weet een van jullie wat dit kan zijn? Liefs, Tijgetje
hai allemaal ik geloof er zeker in..... alleen.... ik ben er heel erg bang voor, en ik wil het echt niet zien ik hoop ook nooit iets van me leven te zien hahaha dat filmpje wat eng ! ik schrok me kapot. ik heb meteen mijn man gezegt dat ik een mooi geestenfilmpje had, hij wou meteen kijken hihih hij schrok zich kapot groetjes jeannet
sjorsje - is goed weet nog niet of ik er gelijk wat mee doe, maar kan het in ieder geval opschrijven. het nichtje van mijn man loopt ook bij iemand zij is medium/therapeute zij heeft haar heel goed geholpen dingen af e sluiten ook al weet jij niet meer wat ze zijn ze belemmeren je toch nog in het heden schijnt. alleen wordt zoiets niet vergoed door het ziekenfons en is het toch weer een hele uitgave. nou zul je zeggen waarom laat je het voor het geld, nou de afgelopen maanden liepen niet zo lekker daarmee dus als we daar weer een balans in gevonden hebben kan ik zeggen we gaan het eens proberen. verder zijn alle tips nog welkom hoor.
He, wat leuk dat jij over je kat begint! Wij hebben met onze katten (toen we er nog 2 hadden) een keer hetzelfde meegemaakt. Mijn vriend was jarig, en de katten lagen echt in een diepe slaap. Ineens schrokken ze allebei tegelijk wakker en renden met een dikke staart tegelijk naar een hoek in de woonkamer. Het was daar ook verschrikkelijk koud Mijn vriend kan orbs trouwens 'sturen'. Ik weet niet hoe ik het uit moet leggen, maar zal in Jip en Janneke taal proberen te omschrijven: Hij pakt zijn digitale camera, doet zijn ogen dicht en geeft Orbs de 'opdracht' om naar een bepaald punt van de kamer te gaan omdat hij van dat punt een foto wil maken. Als hij dan de foto maakt, staat de hele foto onder de orbs. Als hij nogmaals een foto maakt zonder de orbs 'opdracht' te geven van datzelfde punt, is de foto helemaal helder. Nu wij hier in ons nieuwe huis wonen, moet ik zeggen dat ik niet altijd meer het gevoel heb dat we worden bekeken. Toen we nog op de flat woonden, voelde ik de ogen gewoon in mijn rug branden. Dat was altijd een heel gevangen, benauwd gevoel. Toen Vigo een klein maandje oud was, is er een goede vriend van mij geweest om het huis te reinigen. Vigo was erg onrustig en dacht dat dit misschien zou helpen. Volgens mijn vriend was het niet nodig. Er zat wel wat, maar geen moeite om het te reinigen. Hij vertelde dat er voor de muur van de keuken een ouder persoon stond. Wil het geval dus dat Vigo steeds heel geconcentreerd naar dat punt kijkt....
ik zie en voel ook dingen vanaf jongs af aan tenminste vanaf mijn 7 de dat ik zo terug weet (mijn opa is toen overleden) Mijn vader is juni dit jaar overleden ook zijn aanwezigheid voel ik zo nu en dan. Ik laat het nog steeds niet toe want ik vind het eng en weet niet wat ik er mee moet (ik sprak toevallig zaterdag hierover met mijn nicht en ook zij heeft dit )
Ik zie ook vaak orbs op foto's, heel bijzonder, de meeste hebben een lachend gezichtje in zich. Verder zie ik aura's en krijg ik veel dingen door, alleen het zijn vaak de meest onzinnige dingen hoor! Ik krijg heel vaak babynamen door, en dan is er maar even en dan hoor ik dat iemand is bevallen en dat die naam dus bij dat kindje hoorde. Je hebt er niets aan verder maar het is wel grappig. verder ga ik vaak naar de paraview, maar natuurlijk klopt niet altijd alles, maar vaak ook wel...
@Bibichie: Orbs zijn energiebollen van overleden mensen. Ik zal eens kijken of ik op mijn laptop foto's heb staan waar deze orbs opstaan. Dan zal ik er 1 voor je plaatsen.
Toevallig heb ik nog 1 foto op mijn pc staan. Deze foto is genomen bij de VK toen ik denk ik zo'n 11 a 12 weken zwanger was. We wouden eigenlijk filmen, maar dat mocht van de VK niet... nou, dan maar foto's maken! http://i36.photobucket.com/albums/e24/D ... MetOrb.jpg
ik heb nog een hele rare orb of wat het ook is op een foto staan, we waren in een vakantiehuisje 2 jaar geleden en nu ik de foto's terug zie zie ik heel veel orbs. En dus ook dat rare ding. Het rook ook heel vreemd in dat huisje. Ik ga hem zo even opzoeken en dat ding even vergroten!
ik heb ook een foto met een orb erop van mijn vorige woning. het was in de gang daar zat de hond ook altijd naar te staren.
Ik geloof wel dat er geesten oid bestaan. Heb en keer iets engs meegemaakt en daardoor geloof ik er dus echt wel in! ik zei altijd: eerst zien, dan geloven. (het werd; voelen) Mijn ervaring: Toen ik 18 was ben ik bij mijn oma gaan wonen voor een jaar. Daarna op mijzelf. (omstandigheden thuis) Mijn oma woonde in een oud huis, met een grote zolder. Mijn opa sliep altijd op zolder in het slaapkamertje dat daar was gemaakt. (houten deur van planken, dus met kieren) Mijn opa is overleden toen ik 6 was tgv een ongeval. Ik kreeg de achterkamer om te wonen en de zolder (het kamertje) om te slapen. De 1e week dat ik daar sliep, had ik nog nooit zo goed geslapen. Echt heerlijk. Op een avond ging ik naar boven om te slapen. (winter) De kat was op zolder een speerde me voorbij de trap naar beneden. Die moest ik dus eerst de deur open doen, zodat ze weg kon. Deur weer dicht. Ik ging slapen. De lamp op de zolder had ik aangelaten, handig voor als ik naar het toilet moest. Licht van de zolder kwam wat door de kieren van de deur van mijn kamertje. Op gegeven moment werd ik wakker en had het koud. Trok de dekens lekker hoog op en zou weer verder slapen. Ik lag op mijn rechter zijde. Toen zag ik een soort onderbreking van het lichtinval dat door de kieren kwam. Ik dacht dat het de kat was. (kon niet, was benenden en deur naar zolder was dicht) Toen hoorde ik een geluid dat mijn stellagekast maakte die in mijn kamertje stond. Opeens voelde ik een een hand op mijn schouder. Vanaf pink naar wijsvinger en duim die mij vast pakte. Niet heel hard knijpen, maar toch wel erg duidelijk voelbaar door mijn 4-seizoen dekbed. Met een enorme gil, gooide ik mijn dekbed af en wist niet hoe snel ik naar beneden moest komen. Ben echt nog nooit zo bang geweest. Heb nooit meer in dat kamertje geslapen. Bed direct naar beneden verhuist. Als klein kind voelde ik me al nooit echt op mijn gemak op zolder. Voelde me bekeken. Ik was er alleen samen met mijn zus en liever niet alleen. (we hadden een schommel aan de balken. Was verder wel een fijne speelplek, als je maar niet alleen was) Heel verhaal haha, maar vergeet het nooit meer en geloof ook wel dat er dus meer is tussen hemel en aarde. Groeten, Aleida