Heb jij ooit aangifte gedaan? en wat is er mee gedaan?

Ja, vorig jaar. Om een flinke oplichting via telefoon (hoe kom je ook zo stom om erin te trappen, maar met mij nóg 25 gevallen bekend volgens opgelicht)... Aangifte gedaan, maar er werd van te voren al bij gezegd dat het geen prioriteit heeft en dat we er maar op moesten rekenen dat we er niks meer van zouden horen!:x Het ging om meer dan 10000 euro, maar wat maakt dat de politie uit... Vervolgens hoor ik twee maand later dat dezelfde oplichter ook bij een ander had gebeld, dus nog gewoon bezig! Erg lucratief handeltje, dus...

 

Ja heb heel heel lang geleden aangiften gedaan van woning inbraak.
1994.
Kwam thuis mijn eerste huurkamer. En mijn splinternieuwe tv was verdwenen. Politie gebeld. Gelukkig heeft verzekering toen wel uitgekeerd.
Ze hebben onderzoek in gesteld tja met schroevendraaier raam open gemaakt. De dader licht op het kerkhof. Wel netjes brief gehad toen dat de zaak was afgehandeld.

O ja en in 2000 was echt heel pril zwanger van zoonlief weet ook datum nog omdat mijn vader jarig was die dag. 8 maart was volledig in de wolken mijn snortomas was gestolen. dader ook op het kerkhof..

 

Niks waard is iets te sterk uitgedrukt denk ik, maar mensen nemen nog wel eens de schuld op zich om iemand anders te beschermen. Of bekennen iets om daar aandacht mee te krijgen.
Daarom lijkt mij een bekentenis alleen niet voldoende.

Succes met jullie aangifte en alles daar omheen.

Hier wel eens aangifte gedaan maar wegens gebrek aan bewijs kon men er verder niets mee. Hoe vervelend ook, dat begrijp ik dan wel.

 

Ja toen ze mijn fiets gejat hadden vor de deur..

En ze hebben de aangifte opgenomen heb er nooit meer wat van gehoord.

 

Ja,

ik vroeger vanwege aanranding/verkrachting, er is naar mijn melding niks gedaan vanwege geen bewijs en de verdachte was op een lange vakantie in zijn geboorteplaats, de ergste is dat het een schoolgenoot was en ik hem steeds tegen kwam, heb een rot peroide op school gehad, met gepest en dus elk dag die confrontatie, op een gegeven moment ben ik van school weggegaan en heb ik jaren later weer een opleiding gevolgd,
hij is uiteindelijk toch nog opgepakt naar meerdere meldingen van meiden, bij wie hij dezelfde heeft gedaan, ik heb hem voor het laatst gezien toen ik 20 was in de winkel in mijn geboorte plaats, ik stond stofstijf stil en in angst,

ik denk dat zelfs nu 18 jaar naar dato ik nog steeds zo,n effect zal krijgen


maar uiteraard heb ik nog steeds wel beetje vertrouwen in hun werk, ondanks eerdere ervaringen,

paar jaar terug is er ingebroken in de schuurtje van mijn schoonvader waar ik toen inwoonde, de mini bike van mijn zwager was gejat, we deden aangifte, wisten ook wie het gedaan heeft, maar ze zeiden dat ze er niks mee gingen doen omdat het hun prioriteit niet heeft,

oh in 2009 hebben we aangifte gedaan van aanrijding of in elk geval melding, ik was namelijk zwanger (21 weken) en ben door een scooter aangereden die dus spook reed, voet zwaar gekneust, stuur in buik gehad, heb beschrijving van scooter en kleding gegeven en 2 letters van de kenteken, nooit meer wat van gehoord,

 

Ja, zowel zakelijk ala privé. Om me hier maar even op privé te richten; we hebben aangifte gedaan van inbraak. Ik heb het lokale politienummer gebeld en er kwamen direct twee agenten. Ze hebben de aangifte in ons huis opgenomen en ik kreeg een werknummer van de agente als ik vragen had. Er is een verdachte opgepakt, maar hij ontkent en daarom heeft het OM de zaak gesloten. Het kwijt zijn van je spullen is al verschrikkelijk maar het meest erge vond ik nog dat er iemand in ons huis is geweest. We hebben de sloten direct vervangen. De politie heeft goed gehandeld

 

Ik heb gezien hoe 2 jonge gastjes de scooter van mijn collega wilde jatten.heb ze weg gejaagd, maar toen was het slot al kapot gebroken, maar de scooter stond er nog

 

Ja, ooit aangifte gedaan van diefstal van mijn scooter. Na een paar weken zag ik het ding staan en ben er op gaan zitten en mijn moeder ging naar het politiebureau om de politie te halen.

Scooter ingeladen, buddyseat opengemaakt en daarin lagen gewoon papieren van degene die erop reed. Appeltje eitje zou je denken.

Nou, niet dus. scooter heeft maanden op het politiebureau gestaan en uiteindelijk kreeg ik het ding bij gratie goeds terug, maar ze konden niet hard maken dat die jongen m gestolen had.. (een of ander verhaal opgehangen dat hij m te goeder trouw gekocht had, terwijl mijn kentekenplaat er nog gewoon op zat).
Toen ik vriendelijk vroeg of ik de sleutels dan zou mogen hebben (zat een ander slot in) kon hij ze niet meer vinden en moest ik zelf maar zorgen voor een nieuw slot.

Ik ben nog nooit zo boos geweest. Werkte destijds op een advocatenkantoor en heb geprobeerd er werk van te maken, maar werd steeds van het kastje naar de muur gestuurd.

Het kwam er voor mij op neer dat je gewoon ongestraft een scooter weg kunt halen, ook al wordt je duidelijk betrapt.
De politie heeft er dus gewoon helemaal niets mee gedaan.

Ikzelf wel, maar dat is een ander verhaal..

Ik hoop dat jullie er niet een te erge (emotionele) nasleep van hebben. Daders beseffen helaas nooit wat ze mensen emotioneel aandoen..

 

Ja 5 jaar terug wegens stalking, poging tot doodslag en mishandeling door mijn ex.
Er werd mij verzekerd dat het zo snel mogelijk in behandeling werd genomen, en als ik nog lastig gevallen werd hun moest bellen dan kwamen ze gelijk.

Heb na de aangifte nog een aantal keer moeten bellen, maar snel waren ze niet. Ik ben na de aangifte ook een keer op me werk opgewacht door mijn ex, ook melding van gemaakt, wordt ik een aantal dagen later terug gebeld, het kwam er op neer dat hij het waarschijnlijk toch niet meer zou doen dus moest me niet al te druk maken en het was ondertussen een zaak van de vreemdelingenpolitie dus ze konden sowieso niks meer doen.

Anderhalf jaar na de aangifte kreeg ik een brief van het OM dat hij niet vervolgd werd. En een excuus dat het zo lang duurde maar mijn aangifte was ergens op een stapeltje beland.

Ik heb dus niet echt vertrouwen in de politie/OM.

 

Ik ben ooit (10 jaar geleden) met geweld van m'n tas beroofd toen ik 's nachts om 1:00 alleen naar huis ging. Dader zat bij mij in de bus, hij stapte uit en volgde me naar huis.
Toen ik m'n tas niet wilde loslaten sloeg hij me een blauw oog en ik kreeg een tand door m'n lip. Ik had gegild en geschreeuwd (ik vergat trouwens nooit meer dat een voorbijganger met de auto stopte en toekeek)

Een jongen hoorde me van ver schreeuwen en rende onze kant op. Hij had de dader nog net gezien en belde 112.

Ik zat toen uuuuurenlang op het politiebureau tegenover een ongeïnteresseerde agent. Ik moest opsommen wat er in m'n tas was.
M'n telefoon, lipglossjes, OV-kaart, portemonnee, werkpas. En oh ja, m'n paspoort. Pas toen waren ze geintresserd en sloegen ze alarm

De volgende dag ging ik met m'n vriendin de politietaak op me nemen en de weg volgen die hij insloeg.
Slimmerik liet een spoor achter van m'n lege portemonnee, zonnebankkaart, bonnetjes, lipgloss. Tot ik bij een flat uitkwam waar een pas meisjes op een scooter zaten. Na m'n beschrijving vertelden ze me waar hij woonde. Ik had gelijk de politie ingeschakeld en verteld waar hij woonde.
Uiteindelijk hadden ze hem verhoord, maar de dader ontkende want hij had een alibi. Z'n vriend zei dat ie bij hem was. Daar de was de kous mee af. Het was hem niet volgens de agent.

Sindsdien wil ik niets meer weten van de politie.

"Wij waken opdat gij kunt slapen". Yeah right!

Ik heb daarna lessen gevolgd van een bevriende K-1 vechter

 

phoe waar moet ik beginnen, stuk of 7 fietsen, 3x mijn brommer *ja dezelfde en heb hem nu nog steeds gelukkig, 1x woninginbraak, en aangifte van vermissing van mijn vader die ze later gelukkig (in de war) weer hebben terug gevonden...

van de inbreker geen spoor, de fietsen 1x eentje terug gehad, de brommer 3x. dus in principe ben ik wel aardig tevreden met het werk van de politie. bij de woning inbraak werd ik zelfs nog gebeld hoe het ging en of ik het wel kon verkroppen, gezien we boven lagen te slapen terwijl hier de boel beneden sneaky werd weggejat (laptop, camera, kärcher window ding, mijn handtas met duits paspoort erin en alle bankpassen en 50 euro cash.) totaal schade 1000 euro ongeveer... gelukkig psychisch geen klap van gehad, draai vanaf nu gewoon de deur goed op slot. de politie en de forensische medewerker zeiden dat ik een prima slot op de deur had. alleen tja, moet ik hem wel goed gebruiken...

 

Aantal jaar geleden aangifte gedaan wegens diefstal, tegen m'n toenmalige huishoudelijk hulp. Na terugkomst van vakantie was er flink gestolen, zij had sleutel. We twijfelden of aangifte zin had, maar politie zei van wel dus toch gedaan.

Jaar later kregen we ineens een brief van de rechtbank, dat onze aangifte toegevoegd was aan meerdere andere zaken, waarbij dezelfde persoon dus ook vanalles had gestolen.

Weer een paar jaar later weer een brief, dat ze was veroordeeld, ze moest een flinke schadevergoeding aan alle mensen betalen. Wij hebben dus ook ons geld uiteindelijk weer teruggekregen.

Nooit verwacht dat het iets zou uithalen, maar gelukkig toch wel. Al heeft het een paar jaar geduurd
Diefstal was in 2008, de schadevergoeding kreeg ik vorig jaar, 2014 dus!

 

Ja, wij hebben een keer aangifte gedaan van vernieling aan de auto.
Het bleek een spoor van vernielingen te zijn.
De ouders van de pubers die het hadden gedaan, die hebben hun kind aangegeven en wij hebben een hele tijd elke maand 10 euro gestort gekregen als vergoeding van de schade.
Dus aangifte heeft bij ons goed uitgepakt.

 

Ja jaren geleden aangifte tegen mishandeling, ze zijn op t bureau geroepen, er werd 'foei' gezegd en dat was t.
Als ze me bleven lastig vallen moest ik bellen. Meerdere keren gebeld maar ze hebben er nooit wat mee gedaan.

Paar jaar geleden aangifte gedaan (zedenzaak), 10 jaar nadat het had plaats gevonden (niet verjaard).
Uiteindelijk omdat er gebrek aan getuigen was heb ik er zelf voor gekozen het niet verder door te zetten (dat betekent: ik heb gekozen om de dader niet op het bureau te laten komen voor zijn kant van het verhaal). Dit zou een welles nietes spel worden en alleen maar meer verdriet doen (bij mij).
Had toen al een traject bij de psycholoog doorlopen in het jaar dat het onderzoek liep (wat voornamelijk steeds stil lag omdat ze het druk hadden met recentere zaken) en ik was wel klaar om het af te sluiten.
Echt afsluting heb ik natuurlijk nog niet want het liefst zou ik willen dat ie weg zou rotten in een cel (zover had het waarschijnlijk sowieso nooit gekomen).

 

ja. een zedendelict. Uiteindelijk heeft hij een maand of 5 vastgezeten en mij een flinke vergoeding moeten betalen. maar het was uiteindelijk niet vanwege het betreffende delict dat hij de straf kreeg want er kon niet hard gemaakt worden dat het niet vrijwillig was, maar omdat hij me erna nog flink heeft zitten stalken en dat is uiteindelijk de veroordeling geweest.

 

Yep, mijn fiets was gestolen. Een jaar of 10 later kreeg ik (op het adres van mijn ouders) een brief van de politie dat m'n fiets gevonden was. Of ik 'm wou ophalen voor €25,- Uhm..?!

 

Ja oplichting.. Nooit meer wat gehoord
Niet belangrijk genoeg (gaat niet om miljoenen) dus hebben ze geen tijd voor

 

Ja, bedreiging en verkrachting. Is door de politie heel goed opgepakt en heb veel aan ze gehad.