Hai Natas-lieverd, Het gaat naar onstandigheden nog redelijk. Ben erg moe en het bloedverlies zwelt langzaam aan. Ik hoop dat het allemaal snel zal gaan maar ben stiekem bang dat het weer zo zal gaan als de vorige keer (veel echt pijnlijke kramp die wat weg leek te hebben van echte weëen). Vandaag met mijn huisarts en vk gesproken. Gelukkig beiden heel lief en begripvol. De huisarts gaf aan dat een onderzoek nog niet echt nodig is, maar snapt mijn verzoek tot verwijskaart voor de gyneacoloog. Eind september zal ik naar het ziekenhuis gaan om e.e.a. uit te laten zoeken. Ben nog wel met vlagen héél verdrietig, maar dat hoort er ook wel bij natuurlijk. Gelukkig kunnen mijn mannetje en ik er samen goed over praten en ons verdriet samen goed delen. Daar ben ik echt heel blij om. Lief dat je er naar vraagt meid, je bent echt een lieverd. Dikke knuf, Anouk.
Och Anouk, wat jammer dat het weer niet zo mocht zijn. Heel veel sterkte gewenst. Fijn dat je ha en vk zo begripvol zijn. Meid, neem de tijd om dit samen met je man te verwerken. Pim
hallo anouk, ook van mij heel veel sterkte voor jou en je man. weet zooo goed hoe je je nu voelt en leef ontzettend met jullie mee. het doet mij goed om de verhalen hier te lezen en te weten dat vele met ons hetzelfde hebben meegemaakt. ik heb vorige week alle verhalen op dit forum gelezen en vreselijk gehuild maar het gaf mij ook een goed gevoel dat ik er niet alleen in stond. alleen mijn schoonmoeder wist nl. van deze zwangerschap af en om nu de rest te gaan vertellen dat ik een miskraam heb gehad is en opmerkingen als "öoww, ik wist niet eens dat je zwanger was" is nu niet bepaald de reactie waar ik op zit te wachten. misschien later als de scherpe kantjes van het verdriet er af zijn. nogmaals sterkte en als je behoefte heb mag je me altijd een pb sturen liefs nienke
Goed om te kunnen lezen dat het naar omstandigheden redelijk met je gaat. Ik vind het heel rot voor jullie. Fijn dat je lieve, begripvolle ha en vk hebt! Hou je taai meis. Mirre
Lieverd,ik wil je nogmaals heel veel sterkte wensen. En we zijn er voor je,niet vergeten hoor!!! Dikke knuffel, mussie
Hoi lieverd, Ik hoop dat je vandaag geen pijn hebt gehad. Blijven praten samen, je vriend klinkt als een schat! Goed dat je arts en vk zo begripvol zijn! Met die onderzoeken neem je ook misschien wel een stuk onzekerheid weg. Kus Natas
Haihai, @ Natasja: Nee, geen pijn gehad vandaag, alleen een beetje somber, maarja, da's ook niet zo gek, denk ik. Ben benieuwd of het snel over zal zijn. Zo lang de miskraam voortduurt, heb ik ook het gevoel dat we niet echt 'door kunnen gaan', als je begrijpt wat ik bedoel. Duim maar dat het snel voorbij zal gaan (met of zonder pijn). @ iedereen: Thanks voor de lieve support meiden. Ik waardeer het enorm en het is echt een steun voor ons. Knuffel. Anouk.
Lees het net allemaal pas... was zo blij voor je dat het weer raak was! Dit is echt niet leuk... Gelukkig heb je een lieve man, ha en vk Neem de tijd... en hopelijk zien we je weer! Liefs Niki
hey Anouk, gelukkig vandaag geen pijn gehad, en ja verdriet... dat hoort er echt bij!! laat maar komen die traantjes, ze moeten er toch uit!! gelukkig kan je er goed over praten met je mannetje!! fijn dat je eind september naar de gyn. mag om het te laten uitzoeken, toch een fijn idee is dat! veel succes en een dikke knuffel van mij!! liefs van bianc
Ik lees even een stuk minder dan ik eerst deed dus ik reageer wat laat, maar ik wil je wel even een hart onder de riem steken... ik heb je laatste verhalen gelezen en ik vind het zo vreselijk sneu voor je!! Voor iedereen die het overkomt natuurlijk als ook voor mezelf, maar goed, je verhalen zijn aangrijpend. Ik heb net ook m'n 2e MK achter de kiezen maar daar heeft wel 5 jaar tussen gezeten, dan is dat toch wel anders denk ik. Waarom wachten ze zo lang met je? Dat is eigenlijk het meest erge van alles. Ik werd vorige week opgenomen toen ik begon te bloeden alsof ik ongesteld werd (5 dagen na horen dat er geen embrio meer was, die was waarschijnlijk inmiddels al opgelost na 2 maanden), daarna kreeg ik pillen ingebracht die het uitdrijvingsproces moesten versnellen (dat zijn dus gewoon weeen idd) en de BM-mond moesten openen voor de curettage. Diezelfde avond werd ik schoon gemaakt, dat is wel prettig dat dat uiteindelijk zo snel ging want dan kan je tenminste weer verder. Het ergste is waar je nu in zit, dat je moet wachten... wachten op het nulpunt om daarna weer op te krabbelen en verder te gaan... och, ik voel vreselijk met je mee meid! Ik wens je natuurlijk sterkte maar ook rust toe, en vooral veel liefde van iedereen. Het is me wat...