Hebben jullie ook zo'n moeite om je zwangerschap geheim te houden? Pffff ik vind het zo lastig, het vreet gewoon aan me bijna dat ik het geheim moet houden, vooral ook omdat ik veel zwangerschapskwaaltjes heb en ik met alles ook drie keer moet nadenken voor ik iets zeg hahaha ik ben nog al een flapuit dus ik kan me anders zo verspreken! 31 maart hebben wij de eerste echo met 8 weken en we willen het met de pasen aan onze famile vertellen omdat we dan met zijn alle bij elkaar zijn! Een aantal vriendinnen weten het al! Op mijn werk ga ik nog een tijdje wachten maar poeh wel lastig hoor! Om het onze familie te vertellen had ik het volgende bedacht, wel van internet maar vond hem super leuk! Iedereen krijgt een fotolijstje met daarin een kaartje met de volgende tekst: Je kan me nog niet horen Je kan me nog niet zien Maar als ik word geboren Mag ik dan in dit lijstje misschien?? Ik heb de kaartjes al klaarliggen haha hoop niet dat ik te voorbarig ben geweest. Vind het zo lastig, ik heb nog helemaal niet dat happy gevoel van woehoew ik ben zwanger, meer omdat ik nog zo bang ben dat het mis gaat. Maargoed die zorgen gaan niet meer weg, want vanaf het moment dat je zwanger bent blijf je die houden volgens mij hahaha zo ook als je kindje geboren is...dan heb je weer hele andere zorgen...
Heeeeeeeeeeeeel herkenbaar! Wij hebben het in een opwelling al aan mijn man zn broertje en zusje verteld, die reageerde zó blij! Een aantal vrienden die heel lief hadden meegeleefd met het proces van zwanger worden wisten t meteen na de positieve test. Vanavond hebben we de eerste echo en als die goed is, mag de rest van de wereld t weten
Poeh ben je ook zo ontzettend zenuwachtig al? Ik kan echt niet wachten tot het dinsdag is en we eindelijk meer zekerheid hebben! Ik denk dat ik dan ook echt pas blij kan zijn, dat ik zie dat ik echt zwanger ben. Ondanks dat alle testen en kwaaltjes mij dat al vertellen haha
Niet herkenbaar. Althans voor deze derde zwangerschap heb ik het lekker lang voor onszelf gehouden. De omgeving met 14-18 weken pas geïnformeerd en veel verhullende vestjes en sjaaltjes gedragen . Ik vond het heerlijk om dit geheimpje in me te dragen! Bij de eerste 2 heb ik het wel eerder verteld hoor.... Tussen de 11-13 weken geloof ik met een paar mensen veel eerder.
Ik heb er deze zwangerschap niet zo'n moeite mee om m'n mond te houden. Maar dat heeft er ook mee te maken dat het de vorige twee keer mis is gegaan, het onbevangen blij zijn en willen vertellen is er bij ons helaas een beetje vanaf. We willen nu zelf eerst graag wat zekerheid en een paar goede echo's zien voordat we het tegen vrienden en familie vertellen. Bij mijn vorige zwangerschap hebben we het spintaan verteld met pasen, toen mijn moeder een groot bord carpaccio voor mijn neus zette, wat ik normaal heerlijk vind Hoop dat ze dat deze pasen achterwege laat haha
Je hóeft het niet geheim te houden hoor. Hier is het een keer fout gegaan en juist toen was het fijn dat mensen het wisten en met ons mee konden leven. Ik houd er helemaal niet van dingen geheim te houden en voor mijn man hoeft het gelukkig ook niet. Hier weet dus ook iedereen dat we een jongen krijgen en hoe hij gaat heten. (behalve hier op zp i.v.m. privacy)
Bij ons weet ook iedereen het al Wij waren zo blij dat we het niet voor ons konden en wilden houden Wat ik er heel leuk van vond is dat iedereen meeleefde naar de echo En sommige er nog zenuwachter voor waren dan wij zelf haha We kregen die ochtend heel veel leuke appies
Hahaha wij konden het ook niet... De dag van de positieve test hebben we het gelijk alle ouders verteld (achteraf was ik toen 6 weken, maar we hadden geen idee ) en idd ook met de echo op 8 weken een kloppend hartje gezien en toen gelijk bekend gemaakt... Die twee weken had mijn vriend nog meer moeite mee om het geheim te houden als ik hahaha
Pfff, ik weet t toch niet hoor. Ik heb een hele grote familie waarvan ik ruim de helft nooit spreek. Veel vrienden en kennissen van hobbies die ik soms een half jaar niet zie.... Als ik het nu al naar buiten zou brengen en iederen zou t weten.... als t mis gaat krijg ik na maanden nog de vraag hoe t met de zwangerschap is, of het kindje er al is, etc. Daar heb ik gewoon weinig zin in. Maargoed, helpt wel dat goeie vrienden t al weten. Directe familie binnenkort ook. En de rest.... komt wel
hier ook geen geheim van gemaakt bij familie. Ook omdat ik denk dat ik het heel erg fijn vind dat mocht het mis gaan mensen niet perplex staan was je zwanger dan? wij krijgen morgen de eerste echo. als deze goed is dan mag de hele wereld het weten. ik vind 12 weken ook niet zo heilig. heb ook om mij heen gezien waar het met 14 weken mis ging en zelfs met 41 weken.
Wij hebben het gelijk na de test verteld aan dichtbijstaande personen. Het hier te delen helpt ook heel erg. Dus het gevoel het van de daken te willen schreeuwen, heb ik niet echt.
Ja is ook wel zo! Je bent het niet verplicht nee, maar de drempel om het aan familie te vertellen ligt bij mij wel hoger dan aan een vriendin, weenie waarom hahaha, maar pasen stond al gepland dus vonden dat wel een mooie tijd om tegelijk aan de hele familie te vertellen van beide kanten! (duurt alleen nog zo lang hahahahah) Mijn zus had het ons wel allemaal verteld gelijk toen ze een positieve test had gehad. Het is niet zo dat ik het niet doe omdat het nog mis kan gaan, (ja oke op mijn werk vind ik het niet nodig om het zo vroeg te vertellen) , het is idd fijn als mensen het juist weten als het mis is dat ze je dan kunnen steunen.
Hahaha, herkenbaar! Direct na de positieve test heb ik mijn twee beste vriendinnen gebeld en 's avonds zijn we afgereisd naar het westen van het land om het aan mijn ouders en broer te vertellen! De dagen erna ook mijn collega's ingelicht aangezien zij erg meeleefde tijdens ons hele traject om zwanger te raken. Vervolgens wel pas na de 12 weken echo het wereldwijd bekend gemaakt. Ik vond het heerlijk om te kunnen vertellen