Hoi danes. Ik zit met het volgende; ik ben zwanger van ons 2e dochter. Nu heb k net een nieuwe functie (ik werk als militair) Tijdens mijn sollicitatie wist k niet dat k zwanger was. (Ik kon immers geen kinders krijgen zonder mmm. Bleek k wel zwanger te zijn! Wereld wonder en helemaal happy! Wel wat snel maar in ons geval echt een wondertje. Met 16 weken zwangerschap heb ik gewoon mudmasters nog kunnen doen. Ik sportte nog gewoon en kon alles prima. Weinig kwaaltjes. Bij 19 weken viel ik flauw en had al steeds vaker last van buikpijn. Ik moest halve dagen gaan werken. Nou goed op t werk moeten vertellen dat k halve dagen ging werken ipv hele dagen. Vond ik verschrikkelijk! Net nieuw en ze kende me nog niet goed genoeg om te weten wat voor persoon ik ben en dan gelijk halve dagen werken.!! Nou ging allemaal prima tot vanmorgen! Vanmorgen kreeg ik ineens een bloeding! :O ik gelijk het noodnummer gebelt van de vk, moest gelijk langs komen. Doorgestuurd maar t ziekenhuis en allerlei onderzoeken gehad. Gelukkig maakte de beeb alles goed en kon ik weer naar huis. (Ze dachten eerst ook dat m'n vliezen gebroken waren en vroegen naar mijn harde buiken die ik zeer regelmatig heb. Verloskundige adviseerde om weer plat te gaan en weer ziek te melden. Ook haf zij aan dat ik het niet tot aan mijn verlof ging ressen om te blijven werken. 6dec moet ik toch al terug naar de bedrijfsarts. Mijn moeder is heel stellig en zegt gewoon; Kim luister jij moet stoppenet werken. Je hebt je huishouden en een kind waar je voor zorgt dat werken moet je maar laten want je hebt er alleen maar klachten door. (Heb namelijk al vanaf 18 weken elke dag buikpijn en harde buiken... Vandaar ook dat ik nu halve dagen werk) Alleen voel k me heel schuldig tegenover mijn collega's... Wat vinden jullie? Moet k nu al de ziektewet ingaan tot mijn verlof of moet ik het gewoon blijven proberen? Zowiezo geb k t er over met de vk en de bedrijfsarts maar ben zeer benieuwd naar jullie mening. Ik wil t beste voor m'n baby en m'n verstand zegt ook dat t genoeg is geweest en dat k voor de gezondheid vd baby moet gaan. M'n gevoel is alleen zo k u t omdat ik me veel te druk maak over wat mijn collega's er wel nie van zullen vinden... Helemaal in zo'n mannenwereld is dat erg lastig....
Ziekmelden natuurlijk! Die collega's wachten wel. Als ze geen begrip hebben voor het feit dat jij de je eigen gezondheid en de gezondheid van je ongeboren kind voor laat gaan zijn het debielen! Iedere dag harde buiken is echt niet goed!
ziektewet, niet zo moeilijk. jou gezondheid en dat van je kindje gaan absoluut voor het werk! als je collega's dat niet snappen, waarderen dan pech, na je verlof ben je er weer! en als je nou een computer baan had zou je nog kunnen twijfelen maar nu niet. maar ik snap je wel hoor, zelf werkte ik in de kinderopvang en ook veel te lang doorgegaan, het is nooit echt gezegd maar mijn kleine liep achter in de groei vanaf 30 weken en geboren met 38.5 weken en woog 2715 gram dus een mini. snap hoe moeilijk het is om aan jezelf te denken maar moet je echt doen!
Bedankt voor je reactie! Net werd k nog gebeld door het werk en m'n leidinggevende was hartstikke "lief" dat k niet te snel moest terug komen en echt mijn rust moest nemen en dat t op t werk allemaal wel door ging dat k me absoluut niet schuldig hoef te voelen! Nou dat deed me echt goed! Ik ga zeker rustig aan doen nu! We liggen nu al samen in bed fijn hihi
Bedankt voor de reacties!! En ja ik weet ook wel dat jullie gelijk hebben maar k denk dat ik het fijn vind om het nog even te horen! Ik ben namelijk een persoon die helemaal niet zo in elkaar zit en altijd maar door wil gaan! Gezien mijn werk is dit een klein beetje mijn instelling! Dus vandaar dat k zo twijfel enzo denk ik... Maar ik deel absoluut jullie mening dat mijn kindje d'r gezondheid voor alles gaat! En de mijne natuurlijk ook...
Oh jeejtje Nicole - kwam dit doordat je niet goed naar je lichaam luisterde? Dat je kindje daardoor vanaf die termijn niet meer goed groeide? Heftig zeg....
Hej Kim Je moet vooral aan jezelf denken en je baby. De harde buiken die je hebt vertellen dat je rustiger aan moet doen. En nu ineens bloedverlies. Nee meis, zet alsjeblief die knop om. Je collega' s kunnen echt wel zonder je hoor Je hebt het ook al druk genoeg met je dochtertje denk ik.
Ja klopt ook wel... 6dec bedrijfs arts en tot die tijd blijf ik zowiezo thuis denk ik! Lijkt mij idd beter! Hoe gaat t met jou?? En je zwangerschap? Lang niet "gezien!"
Goed plan Kimmi! Ik zit sinds week 17 thuis helaas. Ik had veel bloedingen vanwege de placenta die voor de uitgang lag (die is gelukkig nu opgetrokken en het bloeden is gestopt), en ik ben oververmoeid, last van bekken en ischias en veel harde buiken. Een hele waslijst dus haha Je kan wel met je VK overleggen wat zei je adviseert, en misschien kunnen ze dat ook wel in je dossier zetten. Mocht de bedrijfsarts dan de VK willen spreken dan zegt de VK ook dat je minder of helemaal niet meer moet werken en vaak gaat de bedrijfsarts daar in mee. Scheelt misschien weer stress oid
Ja idd!! T staat er idd wel al en de vk adviseerde dat idd ook wel. Dus wel zullen eens zien van hoe of wat.. Och jeejtje dat is heftig ja! Gelukkig gaat t nu ietsje beter? Erg vervelend zeg....