Ik mocht geen kleertjes meer kopen aangezien we het geslacht niet weten en dus nog veel van de vorige keer hebben. Gisteren vroeg ik wanneer we naar de babydump gingen om het pakket op te halen en de wieg incl lakens en dekens aan te schaffen. Zegtie ineens; & kleertjes! Want deze baby moet wel een eigen stijl krijgen. Heb zo hard gelachen maar vond het tegelijkertijd ook ontzettend schattig! En vanochtend lag vriend nog even tegen me aan met zijn arm op mijn buik, de baby begon ineens te bewegen waarop me vriend zei; jaja ik laat mama wel weer met rust hoor monster
Hier mijn zoontje die iedere ochtend vraagt zit de baby nog in je buik? En vandaag zijn vraag aanvult met "ik hoop dat het een olifantje is" hihi werd ook overspoelt door geluk.
Mijn dochter van 4 die dagelijks meerdere malen spontaan naar me toe rent en heel veel kusjes op mn buik geeft. Ook vraagt ze regelmatig of haar broertje haar kan horen om hem vervolgens te zeggen dat ze heel goed voor hem gaat zorgen 😍
Nu ik tegen het eind zwangerschap zit, is m'n man ook wat meer betrokken, alsof het voor hem nu pas wat werkelijker gaat worden.. van de week op bed legde hij z'n oor op mijn buik en hoorde de hartslag van de baby...dat vond ik toch wel een geluksmomentje 😍 vind het fijn dat hij nu wat meer betrokken is
Wat kan een zwangerschap toch mooi en ontroerend zijn hè Ik vind het zo heerlijk als ik, nadat ik savonds een heerlijke bonbon opheb, nog een bonbon aangeboden krijg van mijn vriend. "De brus wil er zeker ook nog een hè schat? " Uhm, ja, hihi!
Oh wat een mooie momentjes hebben jullie! Hier een paar van mij; - de eerste echo, vriendlief wist niet goed wat hij moest verwachten maar was helemaal verkocht toen hij een kloppend hartje zag. En zo trots dat de baby zijn achternaam heeft! (Staat boven aan de echo). - dat vriendlief zijn uiterste best doet om mij te helpen als ik weer eens te moe of misselijk ben. Ik krijg cola met ijsllontjes en een citroentje, verse gember thee met honing en word na een dutje wakker in een opgeruimd huis. Zelfs op afstand (hij is zeeman) doet hij enorm zijn best om betrokken te blijven en er voor te zorgen dar ik me niet alleen voel. En als klap op de vuurpijl; - ik durf bijna met de volle 100% zekerheid te zeggen dat ik daarstraks voor de allereerste keer ons kindje heb gevoeld. Dit was zo anders dan het 'gewone' gerommel van mijn darmen!