Hallo allemaal, Ik ben er vrijdag achtergekomen dat het voor de 3e keer mis is bij mij. Ik zou 10 weken moeten zijn, het vruchtje is blijven steken op 6 weken. Ik had al geen goed gevoel erover, maar zolang er geen bloed is hou je een sprakje hoop. We zijn al 2,5 jaar bezig en na 3 miskramen verder te zijn zakt de moed ons een beetje in de schoenen. Gevoel van frustratie, pijn en wanhoop overheerst. Ik wordt er niet jonger op, om ons heen wordt er op los gebaart en onze ouders worden ook niet jonger... ik heb zo graag dat ze dit nog mee kunnen maken! Heeft iemand van jullie dit ook meegemaakt? En nu is mijn vraag: welke onderzoeken zijn er nu mogelijk, hebben jullie daar ervaringen mee? Na de 2e miskraam is er al wel een chromosomenonderzoek gedaan, de uitslag was goed. Ik hoor graag van lotgenootjes, as donderdag heb ik mijn curretage en als het goed is bespreek ik daarna met de gyn de vervolgstappen, het is fijn als ik dan al wat meer weet over welke onderzoeken er mogelijk zijn... Liefs
Wat ontzettend naar en verdrietig zeg . Wij zijn zelf ruim een jaar geleden ook begonnen met onderzoeken en in eerste instantie zijn alle standaardonderzoeken gedaan. Bloedstolling, chromosomen, schildlier, suiker, nierfunctie, b12, foliumzuur, hyperhomocystenimie en waarschijnlijk nog meer wat ik vergeten ben. Een bruikbare site is die van de NVOG. Ik wilde de link plaatsen, maar de site ligt er schijnbaar tijdelijk uit . Google in ieder geval op NVOG en herhaalde miskramen. Je krijgt dan de richtlijnen te zien, waar de meeste ziekenhuizen zich aanhouden. Hierop staan alle onderzoeken die ze horen uit te voeren. Ook staan hier de zwangerschapskansen voor een volgende zwangerschap op en adressen van herhaalde miskramen poli's (aanrader! Doen vaak meer onderzoek dan 'gewone' gynaecologiepoli's) Zelf heb ik na meerdere miskramen nog wat aanvullend onderzoek gehad op een herhaalde miskramenpoli, zoals een waterecho en nog wat zeldzame dingetjes. Veel sterkte met alles en succes met de curretage donderdag.
Meid wat verdrietig! Ik weet hoe het voelt, ook wij hebben inmiddels 2 miskramen achter de rug. Na de 2e miskraam hebben wij ook een chromosomenonderzoek gehad en van beide een bloedonderzoek en deze uitslagen waren bij ons ook prima. Indien ik in september nog niet zwanger ben (half jaar na laatste miskraam) dan worden we weer in het ziekenhuis verwacht, die afspraak hebben wij met de gyneacologe gemaakt. Dan gaan wij bespreken voor welke behandelingen wij in aanmerking komen (ivm slechte spermakwaliteit) en wat we kunnen doen. Wellicht is dit voor jullie ook een optie? Sterkte iig! Groetjes, Laris
Oh Joehoe, wat erg dat jij dit ook hebt moeten meemaken. Toen we een half jaar geleden aan het kletsen waren bij 'voor de tweede keer fout' hadden we niet gedacht dit nog een keer mee te maken. Als het 'goed' is, heb je de curretage inmiddels achter de rug. Hoe is het nu met je? Is het goed gegaan en weinig last van de ingreep? Bij ons is ook al het standaard onderzoek tot nu toe gedaan: na 2e mk chromosomenonderzoek bij mij en lief, na 3e miskraam geprikt voor suikerziekte, schildklierhormonen (T4, TSH) en antilichamen tegen schildklier (TPO). Volgende week (6 wkn na laatste mk) wordt ik geprikt voor onderzoek naar verhoogde tromboseneiging. Als dat laatste onderzoek negatief is, dan is het goed, daar in ieder geval niets aan de hand. Als er wel wat gevonden wordt, moet ik drie maanden later weer laten prikken als controle. Maar ik geloof dat de kans klein is dat je hier afwijkingen in hebt. Mocht het wel zo zijn, dan kan in een deel van de gevallen heparine en aspirine helpen bij een volgende zwangerschap. Bij de volgende afspraak bij de gyn (om dus de bloeduitslagen te bespreken) krijg ik waarschijnlijk ook een gelecho om te kijken of er tussenschotten in mijn baarmoeder aanwezig zijn. Maar die krijg ik alleen als ik zeker ben dat ik niet zwanger ben (dus OF eerste helft menstruatiecyclus OF veilige sex van te voren). En dat tweede bloedonderzoek (mocht het eerste afwijkingen vertonen) is ook alleen mogelijk als ik 3 mnd niet zwanger ben. We gaan er gewoon weer voor, tot nu toe hebben we niet ons best gedaan NIET zwanger te worden. Voorgaande 3 keren duurde het ook 3.5-4.5 maand voor ik weer zwanger was. Dus daar gaan we nu ook gewoon van uit. En als ik wel eerder zwanger ben, is dat ook geen ramp. Oh, overigens hebben ze bij de laatste mk (voor het eerst via curretage) ook het weefsel onderzocht en de gyn van de herhaalde miskramen poli gaat daar nog wat uitgebreider naar kijken. Naar de vaatstructuur van het weggehaalde weefsel bijvoorbeeld. Ik ben dus na de 3e mk ook naar een herhaalde miskramen poli geweest en daar heb ik over een paar weken weer een nieuwe afspraak en de gelecho. Hebben jullie inmiddels met de gynaecoloog gesproken of heb je die afspraak pas over een week? Heel veel sterkte!
Jeetje meid, wat naar voor je..... Ik weet zelf hoe het is om 3 miskramen te krijgen, en na een stollingsonderzoek en chromosonenonderzoek kwamen er geen afwijkingen aan het licht. En nu ben ik alweer 20 weken zwanger en dit x gaat het goed. Het is wel xtra spannend! Dus geef de moed niet op..... Sterkte met alles!!! x
Lieve Joehoe, heel veel sterkte, ik weet helaas ook hoe het is om 3 keer een mk te hebben... Ik zit er nu middenin.. Ik vindt het extra erg voor je omdat je al zo lang bezig bent. Geef de moed niet op, ik ga meeduimen voor een mooi wondertje voor jou! xxx Sue
Hallo meiden, Met mij gaat het nu naar omstandigheden wel redelijk... in vlagen ben ik moedeloos en gefrustreerd in vlagen ook wel weer hoopvol. Ik ben wel eens bang dat het helemaal nooit gaat lukken, maar dat zullen jullie wel herkennen... daar moet je niet te veel aan toe geven Het is nu 4 dagen na de curettage en het gaat nu lichamelijk goed. Ik probeer maar zoveel mogelijk te bedenken dat ik gewoon 3 keer vette pech kan hebben en dat ik de hoop niet moet verliezen voor een volgende keer. Maar er zijn ook tijden dat ik denk: het kan toch niet, er moet iets mis zijn... maar ze kunnen ook nog eens zo weinig onderzoeken en de kans dat er iets uitkomt is ook nog eens heel klein. Ik heb met de gyn na de curettage besproken dat we na 3 maanden kijken of ik niet zwanger ben en dan kan ik prikken op stolling en voor ainti-imuunstoffen ofzo... Verder gaan ze niet naar het weefsel kijken. Ik heb besloten dat ik intussen wel gewoon verder probeer zwanger te worden, het duurt al lang genoeg zo... ik heb bovendien net een pauze achter de rug van 3 mnd. Drew en Trees heel erg bedankt voor jullie toelichting over de onderzoeken. Ik denk dat ik voor de 3 mnd toch nog eens een afspraak maak met de gyn om het eea wat duidelijker te krijgen, ik heb niet het gevoel dat ze het onderste uit de kan halen en dat wil ik voor mijn gevoel wel doen. Hoe is het nou met jou Drew? Hou je de moed er een beetje in? Sue wat erg voor je, ik duim ook voor jou dat het de volgende keer wel goed gaat! Dikke kus
Hey Joehoe, het is al weer even geleden. Hopelijk gaat het inmiddels al weer beter met je. Wij hebben ook die instelling: we proberen gewoon weer opnieuw zwanger te worden. Lukt het? Mooi. Lukt het niet na 3 mnd, dan weer wat extra onderzoekjes. Overigens heb ik zelf mijn eigen bloedonderzoeken al opgevraagd. Officieel krijg ik de uitslag pas 1 oktober, als ik weer afspraak bij de gyn heb, maar ik heb vast ingelogd op het patientenbestand (werk in hetzelfde ziekenhuis). Voor zo ver ik kan beoordelen is alles goed: geen afwijkingen aan schildklier, geen suikerziekte, geen antifstoffen tegen weet ik veel wat (ACL IgM, ACL IgG, beta2GPI IgM etc), geen mutaties in het DNA voor stollingsfactoren (Factor V Leiden, F II variant, beiden niet aantoonbaar), voldoende vitamine B12, niet te veel homocysteine en een goede bloedstolling: relatieve protrombine tijd 0.9x (1 is normaal). Die getallen worden rood als ze afwijkend zijn hier in het programma, en alleen de foliumzuur was te hoog. Maar dat is volgens mij weer geen drama. Wat ik maar wil zeggen: alle bloedonderzoeken zijn goed, dus voor ons wat mij betreft groen licht om alle mogelijke eieren te zoeken. Het enige onderzoek wat nu nog gedaan zou kunnen worden als ik zeker weten niet zwanger ben, is een gel echo. Als ik 1 oktober niet zwanger ben of niet in de tweede helft van mijn menstruatiecyclus zit, maakt de gyn die eentje. Daarmee kunnen dus afwijkingen in de baarmoeder opgespoord worden zoals tussenschotten o.i.d. Mijn ei is on it's way, dus we hebben weer een kansje. Mocht het niets worden, dan wordt ik ergens 17 september ongesteld, dus zitten we 1 oktober precies goed voor de gel echo. Mocht het wel wat worden, dan weet ik dat 1 oktober ook zeker want dan ben ik ver na mijn NOD. Je leest, het gaat met mij eigenlijk best goed. Dank je. Ik heb de hoop weer een beetje terug gevonden. En het verhaal van Noname doet me dan ook weer erg goed. Het kán dus wel. Dat soort verhalen geven me weer wat hoop dat het bij ons toch ook ooit wel eens goed moet gaan. Hopelijk kunnen jullie er ook kracht uit putten om er weer vol voor te gaan en het leven weer wat positiever te bekijken. Noname, ik ben erg blij voor jullie dat jullie na 3 miskramen dan nu eindelijk een goede zwangerschap hebben. Hopelijk blijft alles goed gaan. Liefs, Drew
Beste Joehoe Allereerst heel veel sterkte gewenst, ik begrijp hoe je je voelt, ik heb zelf ook 3 miskramen achter de rug. Ik heb na de tweede miskraam diverse onderzoeken gehad. Allereerst een chromosomenonderzoek. Daarnaast een dagopname wat ze ook wel preconceptioneel onderzoek noemen waarvoor je in aanmerking komt na habituele abortus. Ze onderzoeken dan al het mogelijke in je lichaam wat zou kunnen wijzen op een oorzaak voor je miskraam. Je wordt opgevangen door een verpleegkundige die je ook begeleidt die dag. Er worden div onderzoeken gedaan, hartfilmpje, bloeddrukmeting gedurende een periode, snorkelonderzoek, div bloedonderzoeken (17 buisjes zijn er bij mijn afgenomen) daarnaast een stollingsonderzoek waarbij er middels toedienen van radioactieve straling en om het kwartier bloedafname onderzoek wordt gedaan. Het was een heftige dag, maar ik heb er een goed gevoel bij en uiteindelijk kregen we uitgebreide uitleg over de uitslagen en adviezen/tips. Wellicht is het een optie voor jullie. Sterkte met alles en ik hoop dat je je wat rustiger kunt voelen.
Gefeliciteerd, dat is alles waar wij ook op hopen. Ik hoop dat je toch ondanks je voorgeschiedenis nu een beetje kunt genieten van je zwangerschap. liefs
Lieve Joehoe en natuurlijk ook de andere dames, Wat erg allemaal dat we dit mee moeten maken, hé? Wij hebben nu 2 miskramen achter de rug, maar krijgen nu alle standaard onderzoeken al. Dit omdat we 2 ingevroren embryootjes hebben en voor we die terug laten plaatsen, willen we eerst uitsluiten dat er lichamelijk iets mis is. Mocht er een fout zitten in de chromosomen, zit die ook al in de embryootjes Naast het feit dat een miskraam al erg genoeg is, vind ik het ook zo vreselijk dat ik niet meer onbezorgd zwanger kan zijn. Het moment van een positieve test is het begin van een vreselijk angstige periode. Van hartkloppingen bij elk krampje, tot naar de WC rennen bij elk vochtspoortje dat je voelt om te kijken of het geen bloed is. Stiknerveus in de wachtkamer zitten voor elke echo, hopend en biddend dat alles goed is en het hartje (nog) klopt.... Een paar maanden terug kwam een collega van mij stralend vertellen dat ze "al 8 weken in verwachting was". Pffff, dat zou ik niet meer in mijn hoofd halen, volgens mij kan ik pas opgelucht ademhalen als ik ooit 20 weken zwanger ben..... Maar ik ben dan zo jaloers op zo'n onbevangen, roze-wolk zwangerschap.... Ik heb altijd gezegd dat als ik ooit nog eens zwanger zou zijn, ik alleen maar gelukkig en blij zou zijn. Nou, dat zit er niet meer in en daar ben ik met regelmaat erg verdrietig over. Hoe ervaren jullie dat? Voorlopig moeten wij nu over 1,5 weken bloed laten prikken (dan zijn alle zwangerschapshormonen uit mijn lichaam na de curettage vorige week) en dan hebben we over 3,5 maanden weer een afspraak bij de IVF arts om alle uitslagen te bespreken. Voorlopig dus weer zomaar een pauze van 4 maanden, de tijd vliegt voorbij.... Liefs en veel sterkte voor iedereen! Vera
Hoi lieve meiden, Met mij gaat alles op het moment wel ok. Ik heb het nog moeilijk met alle stralende zwangeren die ik tegenkom, maar probeer er nuchter tegenaan te kijken. Ik heb inmiddels een afspraak gemaakt bij een herhaalde miskramen poli en hoop dat ze me daar verder kunnen onderzoeken. Ik kan over 2 weken al terecht en dit geeft een heel fijn gevoel, het idee dat ik er alles aan probeer te doen geeft me rust. Drew volgens mij heb jij dat ook zo te lezen, het geeft je weer moed, superfijn voor je meid! Vera ik hoop voor jou dat de derde keer scheepsrecht zal zijn. Ik herken dat gevoel heel erg dat je beschrijft. Geen onbezorgde zwangerschap meer. Bij de 2e zwangerschap had ik dat heel erg, hartkloppingen, benauwd, bijna hyperventileren, echt pure angst! Pfff gelukkig kon ik het de derde zwangerschap wat beter relativeren... je kunt er niets aan doen, behalve gezond leven en hopen dat het een keer goedkomt. Ook ik ben heel jaloers op mensen met zo'n onbezorgde zwangerschap... die zal ik nooit meer hebben. Die mensen beseffen zich het niet hoe gelukkig ze moeten zijn dat het zo maar ineens blijft zitten... en gelukkig ook maar moeten we maar denken! Nou ik ga in ieder geval met een goed gevoel naar mijn afspraak 17 september! Dikke knuffel
Hey Joehoe, hoe is het nu met je? Je hebt inmiddels je afspraak bij de herhaalde miskramen poli gehad. En waarschijnlijk ook al wel wat uitslagen van bloedonderzoeken misschien. Inderdaad geeft het rust dat je het idee hebt dat je er alles aan doet wat kan. Ik heb 6 wkn na mijn laatste mk bloed laten prikken voor mijn schildklier, suiker en allerlei bloedstollingsafwijkingen. Alles was negatief, dus aan die drie dingen heeft het niet gelegen. Inmiddels is er ook een gelecho gedaan en daar waren geen tussenschotten te zien. Dus ook dat kunnen we van het lijstje wegstrepen. Bij mijn weten is nu alles wat onderzocht kan worden onderzocht en zijn er geen oorzaken gevonden. Gewoon opnieuw proberen dus en hopen dat het volgende keer dan eindelijk goed mag gaan. Overigens is met de gelecho wel een poliep geconstateerd. Die veroorzaakte zeker niet de miskramen maar het kan het beste wel even onderzocht worden. Gyn achtte de kans klein dat het ernstig was, maar ik laat er toch liever zsm naar kijken. A.s. dinsdag zelfs al. Dat betekent wel dat we deze ronde even 'on hold' staan, want je mag absoluut niet zwanger zijn met een gelecho of hysteroscopie. Jammer, want ik zit heel dicht tegen mijn eisprong aan en het voelt raar deze kant niet te benutten. Maar ik wil me ook niet nog een paar weken zorgen maken over wat die poliep nou zou kunnen zijn. Ik ben benieuwd hoe het met jou gaat en wat je van de herhaalde miskramen poli vond. Waar ben je geweest? Of wil je dat liever niet zeggen? Sterkte, liefs, Drew
hoi meiden, wat erg om te lezen dat jullie al zo vaak zo'n verdrietige periode moesten doormaken! wij hebben 'gelukkig' maar 1 mk gehad... ik weet niet of jullie er iets aan hebben, maar ik doe toch maar even mn verhaal... wij zijn in de zomer voor 3 maanden naar amerika geweest. in juni had ik mn mk gehad en daarna zijn we gewoon weer opnieuw gaan proberen zwanger te worden. Begin augustus had ik weer een positieve test in handen, superblij, maar ook zo bang! een week later (5+5 wk zwanger) enorm veel bloedverlies, dachten dat het over was... via het werk van mn vriend een goede gyn gevonden in een privekliniek, daar konden we meteen terecht. In amerika zijn ze veel meer van de onderzoeken, hij heeft me dus ook meteen binnenste buiten gekeerd. Voordat we de echo kregen (die we zo graag wilden natuurlijk), eerst lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Op de echo bleek toch een vruchtje te zitten, precies op termijn, met een kloppend hartje. Maar ook een hematoom (een soort blauwe plek in je baarmoeder die het bloeden kan veroorzaken) 2 dagen later kregen we bloeduitslag en wat bleek: mn progesteronwaarde was laag. (moest tussen de 11,2 en de 90 zijn en die van mij was 11). Volgens de gyn maakte mijn lichaam te weinig aan van dit hormoon en kon daardoor de zwangerschap mislopen (als deze waarde heel laag is, denkt je baarmoeder dat het ongesteld moet worden, en stoot het vruchtje af...) Ik heb dus meteen progesteron-gel op recept gekregen, die moest ik elke dag vaginaal inspuiten tot en met de 10e week. Week erna weer bloedtest en het progesteron was al gestegen naar 22. De gyn zei ook dat het best kon dat ik daardoor mijn eerdere mk had gehad... Terug in NL vertelde ik dit tegen de vk en de echoscopiste, maar die zaten me een beetje dom en verbaasd aan te kijken... ' oow, dat doen we niet in NL hoor...' nee dat klopt, maar mssn zouden we het wel moeten doen! ik weet het natuurlijk niet, ben geen arts, maar uit eigen ervaring ben ik zoooo blij dat ik op dat moment in LA zat en niet in NL, het had zo maar gekund dat het weer mis was gegaan, terwijl ik nu een kindje van ruim 12 weken in mn buik heb, die er hopelijk gezond gaat uit komen over een aantal maanden... ik weet niet of jullie er iets mee kunnen, maar wellicht iets om te bespreken met jullie artsen/poli's e.d.... Ik hoop dat het voor jullie ook snel goed mag gaan! ik zal voor jullie duimen! en als je meer wilt weten, mag je me altijd een pbtje sturen!
Ik ken het Surf, maar de artsen in NL, tenminte de twee ziekenhuizen die ik heb gezien, weigeren. Tis dus behoorlijk balen voor de dames die ook dit probleem hebben.
dat is toch vreselijk! pff kan er niet bij met mn hoofd... ik hoop dat er toch artsen zijn die dit gaan voorschrijven, want volgens mij kan het echt wel miskramen voorkomen!
Dag meiden, Ik lees al een tijdje mee, nu toch maar geregistreerd omdat het me wel goed doet om jullie verhalen te lezen. Helaas hoor ik inmiddels ook hier thuis na een MK, een EUG en nu wederom een MK. Het frustrerende is dat ik gemakkelijk zwanger raak (3 x binnen 7 mnd) maar het blijkbaar niet vast kan houden. Op zich wel blij dat zwanger raken het probleem niet is. De eerste mk vond ik een drama, gek genoeg word je heel gelaten (wij althans) na de zoveelste keer... volgens mij zouden we totaal in paniek raken als we ooit eens een keer WEL die 12 wkn mogen halen. A.s. di krijg ik een hysteroscopie, heeft iemand hier ervaring mee? Bloedonderzoek loopt nog, dat duurt enkele weken. De gyn houdt het nog steeds op 'toeval' en 'stomme pech', -officieel valt de EUG nl niet binnen de categorie MK, maar zo voelt het natuurlijk wel-. Weten jullie trouwens of elk zkh die richtlijn aanhoudt en dat dus iedereen dezelfde onderzoeken krijgt, of is alles afhankelijk van je situatie? Surf, bedankt voor je 'progesteron-verhaal' (zal het onthouden!), geniet van je zw-schap en voor de rest: hang on allemaal.... Liefs Clem