Nieuw hier en opzoek naar antwoorden

hallo ik ben iris 26 mama van een bijna 6-jarige zoon en mijn vriend en ik willen graag nog een kleintje maar mijn lichaam ligt overhoop en ik heb geen idee waar ik momenteel aan toe ben dus ik hoop dat jullie misschien ervaringen, meningen met mij kunnen delen.

ik zal mijn verhaal proberen te vertelen in het kort

op mijn 20ste kreeg ik mijn zoon heerlijk jochie die mij elke dag meer leert en mij mee neemt op een groot avontuur. ik heb hem alleen gehad dat wil zeggen ik heb zo'n 5 jaar aleen voor hem gezorgd pas toen mijn vriend en ik gingen samenwonen zijn we de zorg voor hem gaan delen.
ik heb altijd graag jong kinderen gewilt en dat is niet zo gek als ik er over nadenk want mijn moeder en oma waren beide ook die leeftijd.
Maar ik had niet verwacht dat ik het alleen zou doen dat ik een alleenstaande moeder zou worden.
Ik moet zeggen dat het voor mij vrij gemakkelijke is gegaan ik heb er nooit moeilijk over gedaan of zielig zoals men het in de maatschapij dat graag weleens ziet. ik vond toen en vind nog dat ik sterk genoeg was en daarnaast als ik erop terug kijk vind ik dat ik het niet slecht gedaan heb.

Ik wist dat ik graag 2 kindjes zou willen als moedernatuur het goed zou vinden en nu na 2,5 jaar hebben mijn vriend en ik besloten er helemaal voor te gaan.
Mijn vriend is 38 en heeft geen kids maar wil al zo lang graag een kindje van zich eigen. mijn zoon en hij gaan heel goed samen en we willen graag ons gezinnetje compleet maken.

Maar nu blijkt dat het niet zo'n makkelijk zal zijn, afgelopen jaar ben ik al vaak op en neer geweest naar de gynaecoloog het begon met een ongesteldheid die 3 weken duren gaande met heftig buikpijn ik heb een een stel eierstokjes inzitten die het fijn vinden om mij op zijn tijd even te gaan pesten (om het maar in een lichte verwoordingen te houden). afgelopen jaar 3 uitstrijkjes gehad waarvan 2 met afwijking en 1 goeie (joh erg duidelijk niet echt) de laatste uitslag kwam gisteren binnen (was van dec 06) afwijking klein pap 2 zei ze met het bericht me niet te druk te maken en over 6 maanden doen we het nog eens zo'n uitstijkje.
Ik ben de afgelopen jaren aan de gewone pil geweest maar afgelopen sept heb ik 1 x de prikpil laten zetten in sept waren we nog aan het twijfelen of we er al voor zouden gaan of nog niet. (ik niet wetende wat de na efecten zouden kunne zijn van de prikpil niet goed voorgelicht.)
In nov besloten we zonder twijfelen dat we zouden gaan oefenen voor het echie dus ik zou geen prikpil meer laten zetten.
30 nov 06 werd ik ongesteld 5 dagen wat normaal is voor mij net als dat met cyclus altijd 28/30 dagen is geweest.
Ik dacht dat daarmee de boel weer op gang kwam maar schijn bedroog en op 30 dec waren zoals ik hier zo mooi leesde de nog niet geweest.
ik heb vanaf die dag een week goed misselijk geweest buikkrampen lage rugpijn gehad.
Nu is het 16 jan ik heb net de begin van de middag misselijk door gebracht nog steeds niet ogesteld. en ik heb ondertussen 3 testen gedaan die allemaal het zelfde zelfde niet zwanger....
Dus ik ben verward ben omdat ik er niks meer van snapte maar aan de ovulatietesten begonnen om enig zicht te krijgen op waar mijn lichaam mee bezig is. waar ook niks uitkomt momenteel.

Gisteren had ik mijn gynaecoloog aan de telefoon en ik vertelde wat er gaande was einde prikpil 1x laten zetten 30 nov ongesteld sindsdien niks meer, buikkrampen van hier tot ? misselijkheid, lage rugpijn o en over de 3,5 kilo aankomen in de afgelopen 3 weken (au) en als laatste 3 negatieve testen. Ze zei als ik einde van deze maand nog niet ongesteld was nog een test doen is die weer negetief dan mocht ik bellen en kon ik die week nog langs komen en zou ze het gaan onderzoeken.
Wat was het fijn om dat te horen zeg. maar het neemt de verwarring niet weg helaas

Ik zou graag van jullie willen horen jullie advies menigen alles is welkom
want op dit moment weet ik het ff niet meer.

groetjes iris ps sorry toch niet zo kort

 

Hoi

dankje voor de reactie's het is even een hoop om op papier te zetten maar het is eruit en dat lucht al op.
toen ik inverwachting raakte van mijn zoontje liep ik op dat moment al 2 maanden naar het ziekenhuis voor mijn eistokjes die aan het vervelen waren wonder boven wonder raakte ik alsnog in verwachting. daarna heb ik nergens geen last meer van gehad tot afgelopen jaar toen begon het weer.
daar bovenop hebben we 1 aug een miskraam gehad na 7 weken. het rotte was dat we niet eens wisten dat ik zwanger was een eerdere test die we hadden gedaan was negatief.

Ik heb al veel gelezen over vrouwen die al langer aan de prikpil waren en het erg lang duurde voordat de cyclus weer normaal was.
ik heb 1x de prikpil laten zetten dus vraag me dan af of dat bij mij ook zo zal zijn : ik probeer een beeld te krijgen wat er met mijn lichaam aan de hand is. misschien dat ik het dan beter begrijp en mij eigen dan niet zo druk maak.

duurt het altijd even voordat je door gestuurd wordt door de huisarts?
ik had de gynaecoloog aan de telefoon en dacht als ik dan toch een expert aan de lijn heb mischien dat zij was duidelijkheid kan scheppen voor me.

we wachten af we hebben tegen elkaar gezegd dat 2007 ons jaar word met een beetje hoop veel oefenen wie weet hihihi