Gisteravond is de kleine meid in bad geweest, netjes alles gewassen en afgedroogd, schone onderbroek aan en naar bed. Vanmorgen ging ze naar de wc en zegt ze tegen mij, mama mijn plasser doet raar. Ik kijk in haar onderbroek en zie een soort waterachtige, wondvochtachtige afscheiding. Natuurlijk dacht ik in eerste instantie dat ze wat druppeltjes urine was verloren maar ik rook geen urine. Herkent iemand dit als normaal op deze leeftijd? Misschien wel handige om te weten, ze heeft een paar weken terug een klein 'incidentje' gehad met een jongen, deze heeft haar gedwongen om haar plassertje te laten zien. Ze was heel stoer door dit ondanks dat ze het niet mocht toch direct aan mama te vertellen (zo blij dat ik haar altijd heb verteld dat ze dit soort dingen altijd tegen mama moest zeggen en mama hier zeker niet boos om zou worden al zou diegene dat misschien wel tegen haar zeggen) ze zegt dat hij haar lipjes uit elkaar heeft gedaan en zo gekeken heeft maar verder niks. Zal er misschien toch meer gebeurd zijn en zal ze een infectie hebben? Sindsdien is wel ontzettend geïnteresseerd in d'r eigen plasser. Als ze in bad zit is ze constant aan het kijken ernaar. Ze blijft ook vaak nog zeggen dat ... aan haar plasser heeft gezeten. Ik heb dit teruggekoppeld aan de begeleiding die erbij was het is ook terug gekoppeld naar het kind en de ouders ervan maar volgens hun hoef ik er nu verder niks meer mee te doen aangezien het kleutergedrag is en ik het niet groter moet maken dan het is....
wat het is weet ik zo ook niet maar ik vind het eigenlijk geen normaal kleuter gedrag dat zelfs de lipjes open gemaakt worden. dat ze bij elkaar willen kijken hoe het er bij een ander uit ziet snap ik en vind ik niet heel vreemd maar het er zo aan zitten en het niet mogen zeggen vind ik wel heel vreemd
Hiermee beaam je ons gevoel. Wij hebben ook aangegeven dat het net een stapje te ver is, we weten alleen niet in hoeverre het ons meisje beïnvloed in haar gedrag. Ik heb ook nog om terugkoppeling gevraagd aan de begeleiding maar deze geven aan dat dit niet gebeurd want het is een probleem nu van de ouders van het jongetje en dat is privé dat hoeven ze niet te bespreken met ons. Het jongetje mag zich niet meer zonder begeleiding verplaatsen in het gebouw zeggen ze. Ondanks dat is ons meisje bang van hem, dit zegt ze ook en ik weet eigenlijk niet wat ik daarmee moet, zal ze misschien toch begeleiding moeten hebben daarin?
Pardon, kleutergedrag? Sorry, maar ik vind het toch wel een stap verder dan normaal kleutergedrag als een jongetje de schaamlipjes van een meisje aanraakt en uit elkaar doet. Als het om mijn dochter ging had ik er absoluut werk van gemaakt. Straks gaat jouw dochter nog denken dat het normaal is als jongens (ongewild) zo aan haar geslachtsdelen gaan zitten.. Verder weet ik niet wat de afscheiding zou zijn, zou er wel even mee naar de dokter gaan.
Ik hoop dat ze begrijpt dat het zeker geen normaal gedrag is, dit hebben we haar ook gezegd. Er mag niemand aan haar zitten. Wat zouden we nog kunnen doen? We krijgen van de begeleiding geen respons en een aangifte zo gezegd is misschien net iets te veel...
Is het op de basis school gebeurd ? Nou ik zou hier echt helemaal niet goed van worden zulk gedrag ze is pas 4 en hoe oud is dat jongentje Vind het wel goed dat ze het gezegd heeft
Wie bedoel je met 'de begeleiding'? Wat zeggen de ouders van het jongetje ervan? Ben je al in geprek gegaan met hen? Vind namelijk dat iedereen er wel heel luchtig over praat en wel heel makkelijk afdoet als 'kleutergedrag'. Alsof jij je er niet over mag bekommeren als moeder, kom nou!
Ik heb 2 jongens, 1 van 3 en 1 van 5. Ze zijn beiden erg geintereseerd in het feit dat zij een piemel hebben, net als papa en ik niet. De jongste vind het wel wat vreemd. Echter vind ik het geen 'normaal' gedrag als zij zich zouden gedragen zoals het jongetje wat jij verteld. Ik zal geen nooit gebruiken, immers je weet het niet, maar zoiets zou ik hen niet zien doen. En ik vind het dus ook geen 'normaal' gedrag. Dus ik zou absoluut met de begeleiding, wie dat ook is, om de tafel willen zitten en hun uitleg willen horen EN hun aanpak om te zorgen dat dit nooit meer kan gebeuren. Doen ze dat niet zou ik een stapje hoger gaan en naar de leiding van hen gaan. Verder voor je dochter. Ik heb geen meisjes dus weet niet zo goed wat 'normaal' is. Pijn lijkt mij echter niet goed. Het kan komen na wat er gebeurd is, maar ook door bijv een blaasontsteking. Daarover zou ik de vraag neerleggen bij de ha of assistent. Zij kunnen beoordelen wat er wel of niet gedaan moet worden.
Het is inderdaad gebeurd op de basisschool, het jongetje is even oud. Ik ben niet in gesprek gegaan met de ouders, zijn ook minder symphatieke mensen en vooral zij kijkt me erg vernietigend aan sindsdien. Ik verwacht dus ook wel dat het besproken is met hun. Op onze school hebben ze interne begeleiders die het samen met de juf besproken zouden hebben met de ouders. Het kindje mag niet meer zonder deze begeleider naar de wc enz met alles wat hij wil doen moet er een volwassenen bij zijn. Lastig te controleren of het wel gebeurd zeg maar...
Misschien moeten ze indirect en op een kinderlijke manier het onderwerp in de klas aansnijden om andere kinderen voor te bereiden op dit soort praktijken. Misschien is het nml wel vaker voorgekomen maar kan me voorstellen dat niet ieder kind het verteld.
Ik zou dit echt melden bij veilig thuis (voorheen AMK). Wellicht ligt er al een dossier van dit gezin/jongetje. Dan kan het van groot belang zijn dat dit wordt gemeld. Ik denk ook dat je hier heel goed met je huisarts over kan praten. Hoe je je dochter nu goed kan begeleiden, en waar je evt op moet letten. Ik vind het niet niks.
Oké dat ken ik dus niet, heb hier gelukkig nog nooit mee te maken gehad. Ondanks dat hebben mijn partner en ik beide gezegd dat we (als het is zoals hun zeggen) hun reactie wel heftig vinden als het 'normaal' kleutergedrag is. Ons vermoeden is ook dat het vaker is voorgekomen want anders word hij naar een incidentje kleutergedrag (volgens de begeleider) niet zo beperkt in zijn bewegingen in het gebouw.... Net de assistent van de huisarts gesproken, deze geeft aan om het weekend even aan te kijken ivm de afscheiding (urine was schoon) als het nogmaals voorkomt dan moet ik een afspraak maken bij de huisarts. Ondanks dat wil ik volgende week toch even een gesprek met de huisarts om te kijken hoe ik haar het beste kan begeleiden.
Iedereen bedankt voor de reactie, de afscheidingvraag is eigenlijk geen antwoord op gekomen maar door jullie reactie weet ik wel dat de manier van reageren op de andere situatie echt niet normaal is en ik dus geen overbezorgde moeder ben die de situatie groter zou maken dan het is!!
Ik zou echt woedend zijn en een gesprek met die ouders aan gaan 4 jaar en dan al zulk gedrag niet goed hoor Zou me dochter meteen van school halen
Dit! Is ook in het belang van dat jongetje, want dit is geen normaal kleutergedrag en ik vind het zeer kwalijk dat de school dit zo afdoet. Ik zou sowieso een afspraak bij de huisarts maken, zonder of met je dochter, dat kun je zelf het beste inschatten.
Ik denk, en anders hoop, dat school hier intern ook al wat mee doet. Het feit dat hij wordt beperkt in vrijheidsbeweging zegt mij dat school intern niet zomaar afdoet. Of het vaker is gebeurd, het hoeft niet. Blijf met school in gesprek en meld het als je ontevreden bent. School mag en kan natuurlijk nooit een ander kindje openbaar afvallen, ook nu niet. Melding maken kan nuttig zijn. Als er van meerdere kanten dit soort berichten komen kunnen ze er mogelijk iets mee.
Ik vind dit behoorlijk overdreven. Op zich is nieuwsgierigheid naar het andere geslacht heel normaal kleutergedrag en ook aanraken is zeker niet abnormaal. Het is alleen fout dat het jongetje daarbij dwang heeft uitgeoefend, maar dat heeft de school volgens mij goed opgepakt. Je moet je kind alleen wel leren dat ze dit soort dingen nooit hoeft te doen als ze dat niet wil en dat ze hiervoor altijd naar de juf/andere volwassene mag gaan. Om je kind hiervoor van school te halen, vind ik absurd. Wat wil je dan, haar opsluiten zodat ze nooit meer bij leeftijdsgenootjes komt? Dit kan overal gebeuren, op school maar ook bij een vriendinnetje of met het buitenspelen
Even uit eigen ervaring: Toen ik klein was, ongeveer 4-5 jaar, heb ik dit 'spelletje' ook gespeeld met twee neefjes. Ongeveer hetzelfde. Ik weet het nog, heeft indruk gemaakt kennelijk. Was niets meer dan nieuwsgierigheid en er zat ook niks achter. Dus het hoeft niet altijd te wijzen op misbruik oid. Neemt niet weg dat ik in jouw geval ook kwaad zou zijn!! To dat je dochter nu wat afscheiding heeft is voor mij wel reden om naar de (vrouwelijke) ha te gaan. Even na laten kijken.
Ik moet eerlijk zeggen dat de gedachte ook even door mijn hoofd is gegaan maar inderdaad wat dan...ik kan haar moeilijk opsluiten! Naar de juf durfde ze niet omdat het jongetje dit constant in de gaten hielt. Ik ben blij dat ik haar altijd verteld heb dat er niemand bij haar daar aan mag komen (tenzij het een dokter is en papa of mama hier bij is) waardoor ze het dus aan mij is komen vertellen. Het stukje dwang is denk ik ook hetgeen wat het meeste impact heeft gemaakt op haar. Ze blijft ook zeggen ik wilde naar de juf maar dat mocht niet. Heb haar nu ook gezegd dat als het nog een keer gebeurd en diegene zegt dat ze niet naar de juf mag dat ze van mama heel hard mag gaan gillen. De juf was niet blij dat ik haar dat had verteld want die vond dat ze gewoon rustig naar de juf moest komen. Heb ook tegen de juf gezegd dus dan moet ze het maar laten gebeuren om daarna naar een van jullie te lopen? Dacht het niet ze mag van mij gaan gillen en zo hard dat ik het thuis nog zou kunnen horen...in die zin ben ik dus zeker niet tevreden hoe ze het hebben opgelost. Ook op mijn vraag met betrekking tot haar gedrag nu word er gezegd dat ik het niet te groot moet maken en het moet laten rusten. Ik begin er nooit zelf over maar vaak komt er zo uit het niks weer een opmerking vanuit haar. Ik vind daarin ook dat als hun hier speciaal voor opgeleid zijn ze mijn dochter ook moeten kunnen begeleiden met de angst die er op de een of andere manier nu nog in zit.
Dus je dochter mag niet gillen als iemand op die wijze aan haar zit terwijl ze nee zegt? Dat snap ik niet. Ik denk dat ik mijn kinderen hetzelfde zou leren. Ik denk alleen niet dat school, of althans de schooljuf, speciaal opgeleid zijn voor dit soort dingen. Een intern begeleider is mogelijk meer op zijn plaats. En als zij dat niet doen of niet kunnen doen, is het aan jou als ouder om dit zelf op te pakken. Als zij ermee in haar maag zit moet je zoiets niet doodzwijgen.