Wat ontzettend leuk om te lezen! Ik kan geen verhalen met jullie delen, maar heb er wel erg om moeten lachen!
het is niet spectaculair maar wel grappig. toen de bevalling begon en ik mocht persen wilde meneer er dus niet uit, en moesten met de ambu naar het ZH .. maar eer ik beneden was kreeg ik een perswee.. en die broeder begint te mopperen tegen mij op de trap. dat ik niet stil mocht staan, geloof niet dat hij dat nog een keer zo "aardig"zegt eenmaal aangekomen in het ZH rijden ze mij door de gang, laat ik me toch een mega harde boer ... oeps.. hun lachen en ik maar sorry zeggen. ach en binnen 5 min was meneer geboren ..
Hahaha.. Hier ook zo'n doos die perse wilde kijken (na een totaalruptuur..). Ik heb wel 3x gevraagd aan de kraamhulp wat voor gezwel daar zat. En de kraamhulp bleef me maar vragend aankijken. Tjah, die had natuurlijk vaker de onderkant na een bevalling gezien, haha..
Hier zijn om 4 uur snachts mijn vliezen gebroken. Maar wist ik veel. ik loop naar de wc loopt het zo langs men benen! Ik manlief wakker gemaakt en ik zeg schiet mij maar af ik sta hier gewoon in men broek te zeiken! Men bevalling ging zeer voorspoedig ( 6 uur over gedaan) maar toch ook zwaar. was wel heel relaxed. Zegt de VK tijdens het persen. Had je er nu niet liever 1 willen kopen? ik zeg ohh optie voor de volgende! zegt ze moet je niet doen dan krijg je een lelijke alle mooie zijn dan uitverkocht! heb tijdens men weeen nog wel ff getierd! en ff men moeder gebeld waarom ze me in hemelsnaam niet verteld heeft dat het zoooooo zeer doet!! en men weeen weggepuft met de tekst fuckerdefuckfuck fuckerdefuckfuck! En de man van een vriendin was ook zeer tactisch! zegt ie tijdens het persen zo je hebt ook kroketten gedraaid voor de hele week!
hahaha, wat een hork...zal vast grappig bedoeld zijn, maar tijdens het persen wil je dat niet horen denk ik.
inderdaad! had mijn man ook niet moeten zijn! die van mij was de hele tijd een beetje aan het lachen tijdens het persen! Hij was zenuwachtig en daar kwam het door! maar moet zeggen werd er zelf ook wel vrolijk van! heb trouwens ook nog liggen smsen tussen de persweeen door!! hihihihi was men schoonzusje die smste s6 en ik denk aan je! ik stuurde terug wacht maar tot jij aan de beurt bent!! hihihi
Bij 8/9 cm ging het echt pijn doen zeg. Ik vloekte alles bij elkaar, in het nederlands natuurlijk, ben bevallen "in het engels", mooi handig Ik had de lach-gas-optie achter de hand gehouden, maar ik ben niet zo van medicijnen en onder invloed vna iets zijn, dan ben ik de bang de controle te verliezen. Maar nu... 9cm... kom maar op, mn onderlijf voelde aan als een rauwe biefstuk die aan stukken gescheurd werd. Niet bepaald aangenaam. Lach-gas-tank bleek leeg. Sorrie mevrouw... Er moest een nieuwe tank geregeld worden (we wonen in Afrika... zoiets schiet dus niet op). Ik had al opgegeven, nou ja, wat betreft dat lachgas. Dan maar zo. Komt toch inene die tank nog! Heb ik toch mooi 3 weeen plezier van gehad. Wat een geweeeeldig spul. Ik ademde het in bij een aankomende wee en werd me toch giechelig. Giechelde de hele kraamafdeling bij mekaar. "Hier, hihihiiiiii", zei ik tegen mn man en reikte het maskertje aan, "moet je ook es proberen, superlllllekker!" En dat was weer een wee. Gyn en anderen moesten er ook maar om lachen dat ik ineens zo'n lol had in mn eentje. Na die paar weeen moest die tank weg. Feest over, jammer. Ik moest toen persen, en dan moet je helder zijn. Dat spul is binnen 2 seconden uitgewerkt, dus helder was ik zo. Maar persen is ook een feest, vergeleken bij ontsluitingsweeen. Mocht ik nog es bevallen dan kijk ik al uit naar dat lachgas, vanaf de eerste cm... wat zeg ik, vanaf week 35, gewoon voor de fun. Heeeeerlijk spul!!! hahaha
Niet echt iets genants maar het is wel leuk en mijn man zal het nooit meer vergeten: Tijdens het persen toen de verloskundige tegen mijn man zei; "kijk u kunt de haartjes al zien" vroeg ik direct "het heeft toch geen rood haar he" (mijn man was vroeger rood) daarna perste ik direct verder. Mijn man vond het zo komisch dat hij het aan iedereen verteld.
same here! zelfs het gevloek ging blijkbaar in het engels! nooit zal iemand me nog kunnen vragen of mijn engels wel goed genoeg is
Ik heb wel wat gekke dingen geroepen tijdens mijn 13 uur durende bevalling Werd inegeleid dus in het zkh bevallen. Nou heb ik in dat zkh 5 jaar gewerkt en dan had je op donderdag een heerlijke zuurkoolschotel in de kantine. Nou ik beviel op een donderdag en ik had al flink wat weeen en(nog) geen pijnbestrijding dus lichaam maakt zelf wat endorfine aan. Ik roep: Oh, het is donderdag dus dan hebben we een zuurstok, zuurstok, zuur. na wat gestotter gooi ik er vol trots en overtuiging uit: EEN HEERLIJKE ZUURSTOFSCHOTEL. Was er echt van overtuigd dat ik het juiste riep totdat iedereen om mij heen begon te lachen.(ergens denk ik nog steeds dat ik het goed zei) Even later kreeg ik een ruggenprik en werd ik weer wat helderder Toen kwam de persdrang(moest 3 uur persweeen ophouden) en ik riep alleen maar bij elke wee. Ik mag niet poepen.(bedoelde persen. Vroeg wel elke x als er een zuster kwam, mag ik al persen??? Vervolgens was er wisseling van veloskundige(dienst zat er op) en ik kreeg een jongeman. Hij zei, ga maar op je zij liggen dan gaat het nog sneller.(jaja ook pijnlijker) Zoooo ik was BOOS want wilde op mijn rug want dat ging beter met weeen opvangen. Riep ik, JA jij zal nooit weten hoe dit voelt!!! EN HET LIJKT WEL OF IK OOK NOG EEN SINAASAPPEL UIT ME REET MOET PERSEN JA!!!. Heb wel gelijk gezegd sorry hoor. En tijdens het persen schijn ik van alles geroepen te hebben maar wat ik wel weet is dat ik zei: zo dat persen is ook een vak apart zeg.(op een vrij droge manier, dus verlos kon lach niet meer inhouden)
Geweldige verhalen zeg. Bij de eerste zou ik gewoon lekker thuis bevallen. en dat leek ook allemaal prima te gaan. Tot ik mocht persen, geen persweeen en na een uur probeen kwam toch de ambulance maar om naar het zh te gaan. Omdat de ambulance de straat niet in kon moest ik op de brancard achter het huis uit. Heel de straat stond te kijken. Ik riep toen: stelletje gekken ga tv kijken als je wat te zien wilt hebben. Gelukkig snapten de buren het allemaal wel. Onderweg in de ambulance vroeg een broeder heel vriendelijk, gaat het allemaal nog? Mijn antwoord was iets minder vriendelijk: NEE, gek wat denk je ik moet bevallen. Gelukkig kon hij het wel hebben. Verder was ik het gesprek van de dag in het ziekenhuis. Ik ben nl op de brancard net uit de lift op de gang bevallen. Bij de tweede bevalling had ik geen tijd om maar iets te zeggen. Ik ben toen in 50 minuten bevallen. Bij de derde heb ik alleen maar lopen kletsen met de verpleegkundigen en de gyn. We hebben de leukste gesprekken gehad. Op denduur zei de vk meid je mag gaan persen. Waarop ik antwoorde, hoe kan ik nou persen als ik geen 10 cm ontsluiting heb en geen persweeen heb? Nou zei ze: je hebt wel 10 cm en je hebt ook persweeen. Waarop ik zei: nou, dan moeten we het maar gan proberen. 2 persweeen later was mijn zoon er.
Tjee zo'n bevalling lijkt mij ook wel wat. Ik heb 72 uur in de weeen gezeten. Een hel van een bevalling doordat de vk niet geloofde dat ik weeen had en niet voelen wou. Onsluiting schoot ook niet op omdat mijn dochter verkeerd lag, met haar gezicht naar mijn been. Tevens had ze in het vruchtwater gepoept en waren de hoge vliezen gebroken. Dus zijn we in het ziekenhuis beland (zaterdag avond) Toen de gyn mij wou helpen om iets meer ontsluiting te krijgen deed dat zo'n zeer dat ik riep; nu die klauwen eruit of ik schop ze dr uit. Toen had ze ze er zomaar uit. Toen ik na lang zeuren een injectie voor de pijn kreeg riep ik gelijk dat ik nog wel 1tje luste voor het geval deze niet zou helpen. Om 24.00 uur 10 cm maar het persen wou niet. dus om 2 uur naar de o.k. voor een keizesnede. Toen ik daar goed en wel lag en de chirurgen begonnen te snijden zei ik; het is nu zaterdag nacht en ik hoop dat jullie niet pas uit de kroeg komen, want dan is het niet best.Toen ineens kwamen er een paar koppies over het scherm die moesten lachen. Bij de mededeling dat ze me weer gingen hechten zei ik dat dat ook tijd werd want ik vond het behoorlijk tochten.........die spuit deed vreemde dingen met mij, het was gewoon koud op de o.k. Naderhand zei ik dat ik die zuster die mij zo lief aaide wel heel lief vond. Achteraf bleek het mijn man te zijn, die ik dus helemaal niet had gemist.....
whahaha sorry, je hebt het erg zwaar gehad en petje af, maar ik moet hier toch wel erg om lachen hoor!
ik riep steeds als ik weer een rugwee voelde opkomen: ooooh jongensjongensjongens, daar komt er weer een... ooooh jongensjongensjongens...... whahahaha
whahaha, ik lach me gek hier! Bij mij is het allemaal niet vanzelf gegaan. latenw e het er maar op houden dat na twee dagen, waarvan een heel hard pijnlijden, het niet wilde en ik een spoedks kreeg. tijdens de operatie schoot mijn ruggeprik omhoog, waardoor ik vanaf mijn onderkaka verlamd was, en ook niet goed kon ademen. het laatste wat ik nog kon zeggen was: 'jongens, ik stik!'. de anaesthesist zei steeds maar dat ze me goed in de gaten hielden, en dat alles OK was, en het enige wat ik dacht was 'lul niet, ik stik!'. En toegeven: dat was ook hetgene wat ik dacht toen de gyn ons zoontje boven het doek hield. We wisten al dat het een jongen was, maar dat liet hij nog even zien. En ik dacht alleen maar 'jaja, boeien, weten we al. Ik wil LUCHT!!!!'. Oopssss.....
Met 32 weken en 3 dagen begonnen de weeën al had ik niet door dat het weeën waren. Ik had gewoon inmense last van mijn rug. Ik zei tegen mijn man, volgens mij heb ik flink een spier verrekt of zo, dit is niet goed. Ik denk dat we de huisartsenpost maar even moeten belllen. Mijn man: Ja dag, ik bel de vk wel, want je bent toch zwanger ( ow ja joh). Die kwam uiteindelijk want je moet geen gesodemieter hebben met 32 weken, had ik al volledige ontsluiting. Dus met spoed ambu er bij en ik had door dat ik aan het bevallen was, dus dit waren weeën die ik weg kon puffen. Zegt de vk tegen mijn man, heb je een tasje. Ja zegt mijn man die heb ik wel, ik heel hard NEEE die heb je niet, ze bedoelde namelijk een tasje met spullen voor mij en de baby voor in het zkh, maar ja met 32 weken heb je die nog niet klaar staan. Toen kwam de ambu, en die broeders meteen tegen de vk, als we stoppen weet je genoeg en moet je direct komen ( die houden niet van bevallingen in de ambu. In het ziekenhuis moest er perse een infuus in en ik weet dat ik ontzettend moeilijk te prikken ben. 1e keer mis, 2e keer mis, dus ik roep houd er maar mee op jullie kunnen het toch niet en het is ook nergens voor nodig, dit houdt ik niet langer vol. Maar het moest en zou dus anesthesist er bij en die gaat prikken, lukt hem ook niet. Ik begin te schelden: Rot op kerel, schiet op, je doet me pijn, het lukt je toch niet dus ga nu maar. Nou ja het is hem uiteindelijk gelukt. Na een bevalling van in totaal 2,5 uur, was onze man daar dan eindelijk. Maar hij was meteen weg naar de kinderarts en ik werd toen gehecht. Heb gewoon doodleuk grapjes zitten maken met de arts en haar doodleuk zitten vertellen wat ze waarschijnlijk allemaal met mijn zoon deden en zelf er nooit bij stil gestaan dat het ook niet goed kon zijn. Gelukkig was dit wel zo. Ow ja en tijdens het persen riep ik ook nog: ik heb geen lenzen in en mijn bril niet en dan kan ik hem straks helemaal niet zien. Antwoordt van de arts: We leggen hem wel dicht bij je hoofd. En mijn man had ook gewoon zijn pyjama aan, althans pyjama jas, aangezien het midden in de nacht was en we heel snel weg moesten. Een hele belevenis, maar ik vond het bevallen op zich echt niet erg.
Ik moet wel lachen om al jullie verhalen, vooral zuurstokschotel haha. Enne, heeft hij geen rood haar. Wat had je anders gedaan, hem teruggestopt Ik heb geen gekke rare dingen geroepen tijdens de bevalling, tenminste niet dat ik weet. Wat wel heel apart was. De VK kwam s'nachts om 2 uur om te kijken hoe het ervoor stond met de onsluiting. Om 5 uur was het 1 cm, dus het kan nog 2 kanten op. Op het moment dat de deurbel gaat, pats boem, stroom valt uit. Dus de ontsluiting gecontroleerd d.m.v. kaarslicht. Gelukkig was de onsluiting inmiddels 3 cm,zou ook wat zijn als dat voor niets was geweest. 2uur later hadden we pas weer stroom. Maakt wel weer een uniek bevallingsverhaal.
Haha herkenbaar Alleen was het hier, na een kwartier ofzo.. Ik heb haar helemaal nog niet goed gezien... En de vk, wat dan? NOU ik heb mn bril niet op!! en zonder bril zie ik vrij weinig