Haha prachtig al die verhalen! Ik heb alleen de verloskundige onder gekotst mijn angst was dat mn darmen zich zouden legen dus ik was vooral heel blij dat het alleen maar mn maag was.
Tijdens de wee voelde ik het hoofdje bijna naar buiten komen en toen stopte de wee maar ik wilde door dus de gyn zei stop maar even dan kan je op adem komen en wachten op de volgende wee en toen jammerde ik maar straks floept die weer terug moet ik weer opnieuw beginnen. Iedereen moest lachen in de kamer maar ik bedoelde het serieus ik dacht echt dat hij dan weer helemaal terug zal glijden
Heerlijk zeg al deze verhalen. Hier eigenlijk helemaal geen gênante dingen meegemaakt. Mijn bevalling ging heel snel voor een eerste. Om half 4 snachts verloof ik mn slijmprop, 4 uur begonnen de weeën en om half 10 was onze dochter er. Het enige is dat ik ook vaak sorry heb gezegd. En de eerste keer au was toen ze me hechte en dat plekje kon ze niet verdoven. Het eerste wat ik na de bevalling zei was: Dit wil ik nog wel een keer doen. Oh en mn vk zat helemaal onder het vruchtwater wat meekwam toen mijn dochter eruit kwam. Ik had ook een hele vracht. Mn vliezen waren wel gebroken om kwart voor vier, maar ik verloor iedere keer maar een paar druppels. De hele plons kwam pas mee op het einde. En het was echt een sauna bij mij op de kamer. Thuis bevallen en 30+ in Nederland.
Ik had heftige been weeën , Toen ik mocht gaan persen zei de verloskundige dat ik mijn benen op moest trekken mijn antwoord was :dat wil ik niet dat kan ik niet en dat doe ik niet....... Mijn plasenta kwam niet los ook niet na medicijnen, de gyn kwam en vertelde me dat hij even op mijn buik ging drukken , dat het pijn zou doen en dat het niet gek was als ik ging schelden haha dat heeft hij geweten ...... Klootzak en nog wel het beleefdste wat ik hem naar zijn hoofd slingerde haha
hahahaha lig hier dubbel van het lachen van die opmerking zie het alweer voor me mijn vriend kijkt me de hele tijd aan wat ik nu weer aan het lezen ben haha
Hier gisteren de ks gehad. Gezien de eerste ks (alles gevoeld omdat verdoving niet werkte omdat ze geen tijd hadden om te wachten toen) was ik heel erg gespannen. In de tijd dat de ruggeprik inwerkte brak ik en begon dus te huilen van de spanning. Anesthesist was dezelfde als waar ik het verhaal aan verteld had. Ze zei ach is ook allemaal spannend heh en nog veel meer. Ik zei dus: let maar niet op mij hoor kan het niet helpen, doe maar gewoon wat jullie moeten doen. Alle medewerkers in de ok (en dat waren er flink wat) lagen plat van de lach. ' Het draait hier juist om u mevrouw en dan zegt u let maar niet op mij.' Eh ja als je het zo zegt
Oh my god, eerste kz alles gevoeld? Als in...het snijden gevoeld? Dat moet toch echt megamegamegamega traumatisch geweest zijn dan? Dan vind ik het nog knap dat je niet in TOTALE paniek raakt de tweede keer!! Gefeliciteerd iig en hopelijk is alles goed gegaan!
Niet heel gênant, maar wel memorabel.. ik kreeg een natuurlijke tweede keizersnede, dus zoontje kwam gelijk, op mijn borst/hoofd. Zoontje moest blijkbaar heel erg nodig plassen en richtte zijn straaltje recht op mijn gezicht. Hup, zo in mijn oor, oog en ja misschien ook wel een beetje in mijn mond.. Heerlijk warm welkom van de kleine man...
Niet mijn hele bevallingsverhaal, wel een gênant moment.. Toen de gynaecoloog mij aan het hechten was en wat vloeistof erop deed om het schoon te maken spoot er bloed op het gordijn en op zijn gezicht Ik schaamde me zo, lag daar na een zware rotbevalling met koorts een beetje te ijlen en zei de raarste dingen tegen hem. Hij was met spoed van huis gekomen voor mij en had zijn eigen kleding aan, dat ook helemaal ondergespetterd was met vruchtwater :O
Wat ik ook memorabel aan de bevalling van de jongste vond. Ik was 14 oktober uitgerekend en op donderdag 13 oktober tegen de avond begon de bevalling. Tussen de weeen door zat ik me druk te maken over de datum. Zeg ik tegen mijn tante die ook mijn kraamhulp was: Ze word toch niet vandaag geboren ? Zegt zij: nou als je net zo snel bent als bij de eerste zit die kans er wel in ja. Waarop ik als antwoord geef dan mag het van mij nu stoppen en ga ik om 12 uur wel verder. Ik vind het zo zielig dat ze volgend jaar 1 moet worden op vrijdag de 13de. En dat bleef ik maar herhalen. Waar een mens zich al niet druk over kan maken pffff. Maar goed ik had 'pech'en na 2,5 uur is om 20.14 uur onze dochter geboren. Op haar eerste verjaardag hebben mijn tante en ik het verhaal weer opgehaald.
Ook maar offtopic! Yups inderdaad alles gevoeld. Als ze de 10/15min hadden gewacht tot de ruggeprik werkte was onze dochter overleden. Narcose kon niet omdat ze dat ook niet overleefde. Maar ze is gezond dus daar hebben we het voor gedaan!! Gaat super goed hier. Niemand had het zo verwacht. Waarschijnlijk mag Niels zondag of maandag naar huis. Ze hebben nu alles afgekoppeld bij hem en hij moet naar 7 volle voedingen per dag, laten zien dat hij groeit en de leverwaardes stabiel blijven dan mag hij mee. Koen moet helaas een weekje langer blijven omdat de voeding niet snel genoeg opgehoogd kan worden. Hij heeft dus nog infuus erbij, is nog te licht. Vanaf 2500 gram mogen ze naar huis. Dus hij moet echt flink gaan groeien nog. Qua antistoffen doet ook hij het super gelukkig!
Ik heb geroepen dat z'n m'n zoontje aan zijn oren naar buiten moesten trekken! (had al pers weeën maar zat Pas op 8 cm) toen heb ik geroepen dat ze niet aardig waren..m'n vriend en verloskundige want ze hielpen me niet van de pijn af!
Bij de eerste was het een geplande keizersnee omdat ze in een stuit lag en ik erg zwak was van de vele galaanvallen ( had galstenen ontwikkeld en moest erg vaak s nachts naar het ziekenhuis). Ging dus heel relax maar wel trillend de ok binnen.... Ik vroeg of ze wilde zeggen als ze begonnen met snijden....waarom ,,,,ik weet het niet.. Wilde denk ik gewoon zeker weten dat ik niks voelde Ze zeiden dat ze dat zouden doen... Ze was nog niet uitgesproken of ik riep: O klootzakskes, jullie zijn al begonnen ik ruik gebakken vlees Nou daar konden ze wel om lachen. (Ik ook)
Ik ben op 25 aug bevallen en het was echt een super snelle bevalling.. Om 7 uur sochtends had ik licht kramp en rond 9 uur begon het pijnlijk te worden en om de 3 min, dus de verloskundige gebeld en die was er rond 9.30. Ik bleek al ruim 7 cm ontsluiting te hebben en we moesten dus direct naar het ziekenhuis. Eenmaal daar aangekomen werden mijn vliezen gebroken en mocht ik gaan persen. Ik was 20 min aan het persen en om 11.54 uur was ons dochtertje daar! Ik weer nog dat het eerste wat ik vroeg was: ben ik uitgescheurd? gelukkig had ik alleen een klein schaafwondje. Helaas kwam de placenta niet, dus ze zaten met 3 man op mijn buik te duwen en me steeds injecties in mijn been te geven. Die injecties deden pijn! Dus ik riep: g*dverd*mme die die prikken doen nog meer pijn dan die hele bevalling! Uiteindelijk is de placenta door de Gyneacoloog verwijderd op de OK, dus ik moest onder narcose. Toen ik uit mijn narcose kwam was ik nog heel vaag.. Ik heb toen de (mannelijke)verpleegkundige die bij me was gevraagd of hij homo was.. En dat vond hij geloof ik niet zo leuk, want hij was hetero
Bij zoonlief liep ik een paar dagen over tijd. Gelukkig had hij niet in het vruchtwater gepoept. Maar toen hij na de bevalling op mijn buik werd gelegd, poepte hij toch direct vrolijk over mij heen. Ach ja, wist ik ook meteen dat zijn darmpjes het deden!