Mijn eerste bevalling was binnen 2 uur en 40 minuten gepiept, dus om die reden heb ik vrijwel meteen de vk gebeld bij de tweede toen de bevalling echt net begonnen was. Ik had nog geen 5 minuten weeen, maar wel meteen heel heftig. Ik belde dus de vk, die doodleuk vertelde nog even rustig te gaan ontbijten (was een invalster). Mijn antwoord was: ''Prima, ik vang haar zelf wel op''. Ik ben hierna meteen op bed gaan liggen omdat ik al pers weeen had. Binnen een paar minuten ging de telefoon, de vk. Ze klonk lichtelijk in paniek omdat ze inmiddels mijn status erbij had gepakt en had gezien dat de 1e bevalling zo snel was gegaan. Ze vertelde dat ze inmiddels in de auto zat en er volgens de tomtom over 10 minuten zou zijn. Had echt het idee dat ik alleen zou gaan bevallen, maar toch met alle moeite de pers weeen weg lopen zuchten. Toen ze eenmaal binnen kwam werd het zeiltje onder me vandaan getrokken om aan de andere kant van het bed te leggen, omdat ik voor haar aan de verkeerde kant van het bed lag. Ik schreeuwde dat ik het echt niet meer kon houden. Zegt ze dat ik mijn benen moet spreiden om te kunnen toucheren. Was niet eens meer nodig, de vk zei, geef er maar aan toe want het hoofdje is er al. Toen ik weer een perswee kreeg en er aan toe gaf braken mn vliezen. Alles was kleddernat, maar het interesseerde me niks. In diezelfde perswee nog een keer persen en toen was mijn mooie meisje er al De officiele tijd staat nu op 40 minuten, maar aangezien ik al een poosje de persweeën aan het tegenhouden was had het nog sneller kunnen zijn.
Hier begon om 5 uur 's nachts het brandalarm te piepen, omdat de batterij leeg was. Ik naar zolder om dat ding van hrt plafond te halen, ik moest toch heeeeel nodig plassen. Eenmaal op de wc had jk geen controle over het plassen en dacht dat mn vliezen braken. Vk gebeld die bevestigde het en gaf aan dat we nog even moesten slapen aangezien ik later al mn energie wel nodig zou hebben. Ze zou in de loop van de ochtend wel bellen. Na een paar minuten begonnen mn weeën, en ik dacht nog 'ooooooh is dit het'. Om 7 uur werden ze pijnlijker en nogmaals vk gebeld, ze kwam langs en (achteraf vertelde ze dat ze zonder het te willen laten merken zo snel mogelijk) naar het ziekenhuis. Binnen 2 uur was onze dochter geboren. Ik weet nog goed dat met de placenta een vloedgolf mee kwam wat de gyn probeerde op te vangen en (waarschijnlijk omdat dit niet lukte) het toen met dr collega's had over trakteren op appeltaart. Waar je al niet aandenkt tijdens zo'n ravage haha. Ik kijk terug op een hele fijne bevalling!
Ik werd van mijn eerste ingeleid, De zuster maakte de fout om 12.00 perongeluk het infuus uit te schakelen dus mijn weeen zakte weg. Om 13.00 ongeveer deed ze hem weer aan maar wel even een paar tandjes hoger dan waar ik was. De weeen werden ondragelijk en ik vroeg mijn man iets te doen om me af te leiden. Meneer gooide een M&M naar mijn hoofd zo'n eentje met een pinda. Ik kon hem wel opvreten en was ook enorm boos. Maar in zijn defentie; Ik was toch wel afgeleid!
Haha, ik kan me voorstellen dat het op het moment echt heel irritant was, maar dat je er achteraf wel om kunt lachen.
Twee weken geleden bevallen van mijn derde dochter. Ik was 38 weken en smorgens vroeg heeft de gynaecoloog mij gestript. Ik had toen al ruim 2 cm. Toen ik het kamertje verliet voelde ik al een menstruatiepijn. Tegen half zes zei ik tegen man, bel je ouders maar op want dit gaat doorzetten. Toen moest ik ze al wegpuffen. Zegt man midden in een wee... Sta maar op en loop vast naar de auto die heb ik al voor staan. Komen we in het ziekenhuis aan, geen aparte ingang naar de verloskamer. In een rolstoel door heel het ziekenhuis heen. Komen we bij de lift zit de lift echt afgeladen vol. Jullie kunnen er nog net bij zegt die man die vooraan staat. We wachten wel even (zat midden in de weeën) Echt zo verschut... Ik kon maar een ding denken. Rot op! laat die deuren dicht gaan ik neem de volgende lift wel. Doordat de lift zo vol zat elke verdieping gehad Voordat we er waren. Op de verloskamer aangekomen en aangesloten op de ctg weeën weg. en toen riep ik (had al drie keer een valse start gehad, al weken voorweeën en met 34 weken een dreigende vroeggeboorte) wat er ook gebeurt ik ga niet zonder baby naar huis vandaag Gelukkig kwam de gynaecoloog binnen en zei even kijken.. 5 cm. Jij gaat bevallen vandaag. En toen begonnen de weeën ook weer. Ze zegt kom over een uurtje terug want heb begrepen dat je snel ontsluit. Na een half uur zei ik tegen de verpleegkundige ze komt eraan en werd de gynaecoloog snel erbij gehaald. 10 cm ontsluiting! En toen kreeg ik ook meteen enorme persdrang. Ze prikte mn vliezen door en dochter werd na 3 persweeën met een flinke plons vruchtwater geboren. Door Het heftige persen weer een ruptuur opgelopen, dus zegt ze ik ga je eerst even hechten hoor, ik was nog een beetje van de wereld dus ik roep: hechten? .. kan je er geen pleister opplakken. Haha ze stond me echt vreemd aan te kijken. Daarna gehecht met ondertussen dochter op mn buik. Om lekker te knuffelen.
Heb een stortbevling gehad, dus van mijn wens om te bevallen in het ziekenhuis is niks terecht gekomen... Versloskundige was er nét op tijd! Ik heb geroepen: ik wil nu naar het ziekenhuis, en als je me niet brengt ga ik wel lopen!
Mijn vliezen werden gebroken en omdat ik heel veel vruchtwater had, verwachtte ik een vloedgolf. Er kwam echter maar een klein plasje. Totdat mijn kleine meid blijkbaar iets gedraaid was en ik ineens iets voelde stromen tussen mijn benen. De verpleegkundige in het ZH kwam erbij en verwisselde mijn matje. Maar toen ik mijn billen optilde voor dat schone matje en dus een beetje druk zette, kwam er een behoorlijke golf! Ik kreeg er spontaan de slappe lach van en toen brak de hemel open Alsof iemand een zwembad leeg kiepte!! De verpleegkundige probeerde er nog matjes voor te houden, maar elke keer als ik naar adem hapte om echt keihard te lachen, kwam er een extra grote golf naar buiten! Ze stopte er maar mee, er was geen houden aan, en terwijl ik daar met mijn benen wijd het vruchtwater naar buiten hoorde klotsen, hebben we met zijn allen keihard gelachen in die verloskamer
Jaaa! Bij de geboorte van mijn zoon waren mijn eerste woorden waren: "Kijk het is een baby, een échte baby!" Ben benieuwd of ik straks weer zoiets doms zeg, vandag uitgerekend maar nogsteeds alles rustig...
29-12-2014 bevallen doormiddel van inleiding met 38.5wk. Om 24-12-2014 gestript in de hoop dat het uitzich zelf ging doorzetten. 28e in het zkh opgenomen om even een nachtje te kunnen spacen op pethedine. 29e om 8u ging mijn infuus er aan voor de ab kuur tegen GBS moeten 2 kuren in. Om 9u de weeen opwekkers eraan, 10u kwamen ze ineens heftig opzetten en hij stond laag! AUW! Ik vroeg om een ruggeprik want had buik, rug en been weeën, de vp zei je kijkt maar ff hoever je kan want we gaan het niet meteen aanvragen om 11u kon ik niet meer en om half 12 was ik boven bij de anestesie, vol in de weeën, gillen, wilde water mocht niks, ik zei jullie zijn lekker aardig zeg beetje uitdrogen hier, ruggeprik wilde niet slijtage ruggenwervels a fijn! Maar uiteindelijk is hij gelukt en toen zeiden ze zo mevrouw je zit flink hoog in de weeën die moet je toch nog wel flink voelen even, ik zo man waar heb je het over? welke weeën? Vriendlief begon te lachen die was erbij die zegt schat ze zijn het 3 dubbele nu, nou zo poep ik dat kind zo uit was mijn reactie. Vriendlief had voor we naar boven gingen mijn ouders gebeld dat ze konden komen mijn mamma wilde ik er toch bij hebben en me vriend had zoeits van oke doe toch maar wel, vriend lief kon even bijslapen en ik lag met me ma naar de ctg te kijken, tot om half 3 die pleuris weeën door de ruggeprik heen gingen, dus ik lag weer te kreunen te zuchten en te steunen en weer Bui, rug en Been VRESELIJK! Huilen, gillen, Paniek paniek, het ging niet meer volhouden was het volhouden niet persen niet persen, begonnen met krappe 4cm om 9u en om 10 waren vliezen gebroken, inmiddels was het 15u, je heb pas 6 cm ff volhouden en niet persen! Om half 4 willden ze even weglopen waarop ik keihard gilde ik moet POEPEN!!! NEEEEE Niet persen puf ze weg puf ze weg de gyn kwam binnen gerend en ja hoor zat op 10cm, mocht voorzichtig mee gaan persen, ik had zoveel pijn dat ik 1 tot 2 x snel perse op en wee en daarna zei ik hij is weg hij is weg, ja niks is weg doorgaan! Nou ik heb ze vervloekt, om getrapt, ze moesten handdoeken zeiknat maken met ijskoud water en dat over me hele bovenkant en gezicht leggen en lachen dat ze deden dit hadden ze zo nog niet mee gemaakt, ik moest echt me rust pakken tussen de weeën door om uit mijn paniek aanvallen te komen tussen door stonden de 2 gyneacologen en verpleegkundigen over FB Te praten en over collega's waarom ik keihard gilde, EN NOU JULLIE BEKKEN DICHT!!! Moet toch rust houden, hou je muil dan, tijdens de pers weeën gaat goed gaat goed ga door ga door, waarop ik zei ik vol niks vorderen waarom moet ik deze hel door! Ja we zien al zwarte haartjes, waarop ik gilde IK WIL NIET WETEN WAT DAAR ONDER TE ZIEN IS KOPPPPPPEN DICHT EN HELPEN NU! HELP ME NU! DOE IETS! Toen zijn hoofdje stond stopte me pers wee ja als je nu een wee voelt ff mee persen en hij is er, wat deed dat zeer zeg waardoor ik geen wee meer voelde, en hoppa daar was hij na 1u en 5min persen, ik kon alleen maar huilen huilen huilen, en sorry zeggen! en 2 dagen later kon hij weer terug naar t zkh en kwamen we de verpleegkundige tegen ik zei kom eens, en ik meteen SORRYYYYYYYYYYYY Hahah, net als bij eind controle vorige week sorry voor mijn gedrag, ze zei geeft niks maar je had het niet makkelijk echt niet meis maar je hebt het goed gedaan
Thammy Wow! Dan heb ik het toch een stuk makkelijker gehad.... Heb met 24+6 afgelopen maandag een spoed keizersnede gehad. Ging allemaal heel snel. Ben bij bewustzijn gebleven tijdens de KS, wel zo high als wat van de medicijnen. Zeg ik opeens : wilt u wel even van mijn been af blijven? Had het gevoel of iemand mijn een vast had en flink kneep. Zusters schrokken, hebben test gedaan om te kijken of de verdoving wel echt werkte want zij dachten dus even dat ze iemand aan het operen waren en de verdoving begon uit te werken. En voor de rest vond ik mezelf zo grappig onder de verdoving...
Ik ben afgelopen week bevallen in Amerika en het ging meteen razendsnel. De weeën kwamen direct om de 3 minuten. Na 1,5 uur toch de doula maar gebeld omdat we inmiddels wel doorhadden dat dit waarschijnlijk niet een standaard bevalling was. Toen ze kwam zei ik meteen, ik weet het niet hoor ik kan dit niet 12 uur volhouden. Dit met de gedachte dat de bevalling bij een eerste meestal 12-24 uur duurt. Toen zei ze al, ik denk niet dat je 12 uur nodig hebt, je doet het goed. In mijn hoofd dacht ik, wil geen kinderen meer hierna en ik moet een ruggeprik straks want dit gaat niet (ik wilde vooraf echt geen ruggeprik dus sprak het niet uit). Op een gegeven moment kreeg ik persweeën en zijn we meteen naar het ziekenhuis gegaan. Toen bleek dat ik al 9 cm ontsluiting had. Toen zei ik in het Nederlands tegen mijn man, tijdens het persen, als dit het is is het zo erg nog niet. de verloskundige vroeg meteen of mijn man het wilde vertalen omdat ze bang was dat ik de Engelse woorden niet kon vinden. Toen hij het vertaalde moest iedereen in de kamer lachen. 3 weeen later was ze geboren en zei ik tegen mijn man, dit kan ik wel nog een keer haha. In totaal duurde de bevalling 5 uur van eerste wee tot geboorte, dus achteraf niet gek dat ik de weeen vrij heftig vond
Ik ben gisteren bevallen, eerst gepoogd in te leiden niet gelukt. Maar toen savonds moest ineens de kleine eruit want het ging niet goed met hem. Dus aan de weeen opwekkers, jezus wat een hel. En wat een opluchting toen ik zo een pompje met pijnstilling kreeg, je word alleen zo high als een garnaal Heb mijn man ondergekotst Van allerlei rare dingen uitgekraamd naar de verloskundige Tijdens het persen begon ik te gillen dat hij via mijn kont eruit kwam en dat dat echt niet kon En hij was een sterrekijkertje en heeft best even vast gelegen met zijn hoofdje, resultaat een punthoofd. Dus toen hij eruit kwam en hij op mijn buik werd gelegd het eerste wat ik zei was jezus kijk dat hoofd eens! Mooie moeder ben ik haha
Hahaha geweldig topic! Vaak tranen van het lachen om jullie verhalen. Heerlijk! @videlsje gefeliciteerd met je zoon! Mijn bevalling is best snel gegaan, om 19:00 de avond ervoor begonnen de voorweeën, om 23:00 uur kwamen ze gelijk om de 3 minuten, maar had ik natuurlijk nog geen ontsluiting. Toen zijn we naar de kliniek gegaan, waar ons mannetje om 07:10 uur geboren is. Ben dus in 3 uur tijd van 1 cm naar 10 cm ontsluiting gegaan en dat alles zonder pijnbestrijding, want dat wilde ik echt niet. Helaas is het op een spoedkeizersnede uitgelopen, maar dat mag de pret niet drukken. Nu had ik alleen ontzettend veel last van rugweeën! Terwijl we nog op onze kamer waren, kwam de verpleger die mij in de gaten hield weer eens langs een zag dat ik rugweeën had. Terwijl er één opkwam ging hij achter me staan en begon me te masseren. Ooooooh dat was een verademing! Hij toonde mijn lief hoe het moest een ging weer verder. Mijn lief deed z'n best, maar was veels te nerveus, dus dat was lang niet zo prettig. "Vriendelijk" vroeg ik hem dan ook er maar weer mee te stoppen. Rond 6 uur werd ik naar een bevalkamer gebracht. Ik moest verplicht op een bed liggen, wat ik niet wilde, want die rugweeën kon ik staand echt beter opvangen. Zodra we in die kamer waren, vroeg ik gelijk of ik weer mocht staan, wat ik na bevestiging meteen deed. Staat naast me die verpleger weer en ik zie dat ie maar wat aan het rommelen is. Dus ik vraag hem "ben jij nu iets belangrijks aan het doen?" Hij keek me verbaasd aan, maar zei inderdaad "Nee niet echt", dus ik vraag hem smekend "kun je dan niet even doorgaan met die geweldige massage van je?!" En dat heeft hij gedaan tot ze m'n water door moesten prikken en ik dus toch verdoving moest. Terwijl hij me masseerde heb ik hem wel nog gezegd: "Echt, mocht deze Job op niets uitlopen moet je masseur worden hoor!"