Ik heb mijn gyn aardig de huid volgescholden nadat ik al zowat 24 uur bezig was voor 4cm ontsluiting... toen hij zei "ik kom over een uurtje wel weer kijken" riep ik NEEEEEEE GVD JIJ GAAT HELEMAAL NERGENS HEEN!!! hij keek mij aan en zei "nou dacht het wel..." en liep weg.. duh ik kon toch nergens heen hahahaha ik schreeuwde hem nog na "JA MAAR MENEER IK KAN HET ECHT NIET" riep hij terug "ja mevrouw dat zeggen ze allemaal'' ik schreeuwde terug "JA MAAR IK ECHT NIET!!" en weg was hij... Hij zal wel gedacht hebben wat is dat voor een debiel.. Uur later kwam hij terug & na een echo bleek dat mijn zoontje nooit natuurlijk geboren kon worden i.v.m. een te smal bekken / te grote hoofdomvang & hij bleek een sterrenkijkertje te zijn. En toen ik naar het ziekenhuis moest zat ik achterin & mijn broer reed... ik wist niet waar ik het zoeken moest (weeën elke minuut) en toen hij bezorgd in zijn achteruitkijkspiegel keek snauwde ik hem toe dat hij vooral vooruit moest blijven kijken omdat hij anders nog niet jarig zou zijn als we uitstapten hahahahahahaa! En toen ze klaar waren met hechten na mijn keizersnede en ik voor controles op de vercouverkamer lag zei ik "Mag ik naar huis?" eh nee dus... na 2 dagen ben ik tóch gegaan haha!
Die van mij heeft rustig mee gekeken tijdens de bevalling, ook tijdens de knip (heb het hele gebeuren zelfs op de foto, daar had hij ook nog tijd voor) Hij ging ook nog gewoon heel relaxed zitten eten De verloskundige vroeg nog welk beroep hij deed omdat hij er zo relaxt naar zat te kijken, zal wel gedacht hebben dat hij bij de slager werkte of zo hahah!
Nou die van mij heeft me goed bijgestaan maar toen de knip werd gezet en hij toch even keek ging hij bijna out hoor. Hij was zo van de kaart dat hij toen ze vroegen of hij de navelstreng wilde doorknippen nee zei ipv ja.
mijn bevalling duurde best lang 19 uur, maar ik had eerst ook nog geen weeen die moesten worden opgewekt in het ziekenhuis, mn water was al wel gebroken. maar doordat mn weeen werden opgewekt, waren ze heel erg heftig, en kreeg ik er helaas ook niet echt meer ontsluiting van! na een tijd kreeg ik dus eindelijk een ruggenprik, maar ik had al de hele tijd echt kneiters van een weeen waar ik me geen raad mee wist, alleen maar gillen en schreeuwen, en ook nog een tijd keihard huilen, echt.. iedereen kon me daar horen..te erg! hahaha. maar toen moesten we dus naar boven voor die prik, zegt de zuster tegen me : mevrouw nu moet u even stil zijn want we gaan de gang op! like i care!? ik heb pijn ja!!haha toen ik aan het persen was zei de gyn ook, oww ik zie het hoofdje wil je voelen? ik : NEEEEEE, tijdje verder zegt ze ow ja de baby komt eraan, wilt u de baby vasthouden en zelf naar buiten helpen? ik weer NEEEEEEEEEEEEEEEEEE ahha ze zullen wel denken, wat een moeder.. die wilt dr kind niet eens vasthouden hahaha maar ik kon dat ff niet allemaal tegelijk haha.
Even een beetje off topic misschien, maar ik lees hier vaak dat mensen voor de ruggeprik van de kamer af gereden worden. Lagen jullie dan op een gewone kamer? Of op de verloskamer en moesten jullie naar de OK of zo? Ik kreeg toen ik in het zh kwam meteen een eigen verloskamer, en daar ben ik de hele bevalling gebleven, en ik heb daar ook de ruggeprik gehad. Ik vroeg het me even af
ik moest wel naar een of ander zaaltje boven om mn ruggenprik te krijgen, vond het geen pretje om zo de gang over te moeten wel relaxd dat jij gewoon op je kamer kon blijven, ik lag wel op een beval kamer zegmaar. ik gilde ook hele tijd neee nu niet ik heb een weeeeeeeee moest ik persee stil zitten..tjsa, dat ging niet zo lekker haha.
Ik vond het inderdaad fijn om op de kamer te blijven, ik moest even op de rand van het bed, even mijn rug gepoetst, prik erin en klaar, niets van gevoeld, en het was in 5 minuten gebeurd.
haha, dat schiet me ineens weer te binnen! ik ben bij de bevalling van mijn eerste eerst naar een onderzoekskamer gebracht, daarna naar een bevalkamer. nu bij de zwangerschap van de 2e (ander ziekenhuis, met maar 1 soort verloskamer) veel onderzoeken gehad, op de onderzoekskamer. toen ik dus daar aan kwam dat het was begonnen, vond ik het wel zo belachelijk dat ik geen echte bevalkamer kreeg
Oh leuk topic dit!!! Ik ben met 38 weken ingeleid, en we hebben de eerste dag echt teveel lol gehad. Echter toe het menens werd en mijn ontsluting niet wou vlotten heb ik een ruggenprik gekregen, en wat me daar van bij staat is dat ik met mijn hoofd tegen de buik van mijn kerel aan hing terwijl ik de ruggenprik kreeg en mijn man vervolgens van zijn stokje ging... haha dus de zuster erheen en mijn man met hoofd tussen de benen, en ik vervolgens al kotsend door de ruggenprik... ik he toengezegd "dit beeld vergeet ik nooit meer!!!"hahahaha Vervolgens tijden het persen noemde de vk me de hele tijd SOnja!!! terwijl dat niet mijn naam is... "goed zo Sonja!'"pers maar Sonja"etc... Dus ik tussen twee persww door ïk heet geen SONJA!!!!!!!!... hahah Verder heb ik nog grapjes lopen maken en steeds lopen schreeuwen dat mijn man vooral wel moest kijken, en aan hem gevraagd tijdens het persen öf het mooi was?!!!"whahahahahaahahah Ach ja... het is misschien niet ons meest heldere moment??? :-s
Ik heb de hele kamer ondergekotst tijdens mijn bevalling. Manlief had als taak om de teiltjes aan te geven. Op een gegeven moment voelde ik weer een vlaag komen en kon nog net uitbrengen: teiltje! Man vond dat het juiste moment om een discussie te beginnen: "Dat kan niet, er zit nu echt niets meer in je maag!" Toen kon hij het resultaat van zijn schoenen gaan wassen... Tja, ga me even tegenspreken ofzo
Hoi hoi, Ik ben met 36 weken en 5 dagen bevallen in het ziekenhuis. Ik heb er maar 47 uurtjes over gedaan. Maar omdat ik dus nog geen 37 weken was moest ik in het ziekenhuis bevallen. Zaterdag middag lag ik daar aan het apperatuur allemaal. Die hele dag en die hele vermoeide nacht ben ik doorgekomen,vraag me niet meer hoe.....ik weet nog op handen en knieen! Maar ja,om een lang verhaal kort te houden. Zondag morgen toen ik onder de douche uitkwam(voor de zoveelste keer)waren mijn vliezen gebroken. Ik hong letterlijk en figuurlijk aan het bed,en het water drupte er maar uit. Mijn man een (beetje) in paniek...de zuster halen. Die kwam binnen,en vroeg(terwijl ik nog aan het bed hing om een wee op te vangen)Brigitte? is je water gebroken? ik zei:"Ja volgens mij wel ja". Kom maar even op het bed liggen dan kijk ik even. Oke,zei ik maar ik moet eerst even dit water opruimen. Ik op zoek naar papier.....en opgeruimd he! Ohhhhh.....achteraf denk ik van:Wat ben ik toch een gekkie. Sávonds om 20.27 uur was (pas) onze zoon Job geboren! ps.Dit is echt een leuk onderwerp zeg! groetjes Brigitte
na een ingeleide bevalling en behoorlijke weeen storm werd om 16.02 ons zoontje geboren. Wij wisten dat het een jongetje werd maar mijn moeder ( die er bij was) niet. Uiteindelijk die kleine op de borst mijn vriend de navelstreng doorknippen oma foto's maken. De kleine wordt nagekeken. Uiteindelijk wordt er gevraagd door de VK wat is de naam van jullie kleine man?? Waarna ik naar mijn vriend kijk en vraag : eh hadden we nou Kay Of Wesley uitgekozen? Wesley zei hij en ik dacht het zal wel 'Wesley heet ie'! Ik had nooit gedacht dat ik dat zou vergeten als uiteindelijk je kindje wordt geboren maar misschien was ik gewoon nog te stoned van de Morfine. Haha. Leuke Topic Trouwens!
Ik had ooit eens op tv een stukje gezien over zwangerschapsgym en die vrouw had als zin "Open van onder" om de weeën op te vangen.. en ik riep keihard; ik zal dat NOOIT zeggen... en drie keer raden op welk riedeltje ik mn weeën heb opgevangen (wel in mezelf hoor.. haha heb het niet 1x hardop gezegd..schaamde me dood ) Tijdens de weeën was ik heel stil, ik zat na het bad in een rolstoel bij te komen voor ik naar de verloskamer kon met mn ogen dicht.. slaat mn man me in me gezicht "ja, hallo.. we gaan niet slapen hier he"... Zo.. ik ben toch ff boos geworden.. ik zat !@#%%^&* midden in een wee en die aap haalde me zo uit mn concentratie.. Hij heeft daarna niks meer gezegd
Hihi de laatste keer dat ik hier bijgelezen heb was toen ik zat te wachten op de bevalling... Ik ben vrijdagmiddag gestript en het begon gelijk te rommelen... ik vond het maar raar dat m'n vriend om 17u z'n werk belde dat hij niet kon komen die nacht "M'n vriendin heeft al 4 meter (!!) ontsluiting" Toen de weeën ineens om de 2 minuten kwamen stond hij net buiten te roken en ik zei heel kalm "Nee joh, rook maar op, dit duurt nog wel even" terwijl hij gelijk weer naar binnen kwam rennen.. M"n ouders gebeld of ze op Demi konden passen en m'n vriend stond al de hele tijd met jas en tas klaar om naar beneden te gaan... Hij wilde gewoon Demi alleen boven laten om beneden op m'n ouders te wachten !!!! En ik maar snauwen "Hou nou eens op !! ik wordt stiknerveus van je !!!" En het duurde wel even, de weeën haalde niks uit... ik zei dat hij best even wat te eten kon gaan halen voor zichzelf dus hij is even naar de mc gereden En toen ik eindeljik na een nacht weeën die niks deden SMEEKTE om m'n vliezen te breken had ik vrij snel persweeën maar omdat het zo snel ging dacht ik niet dat ze me geloofden... ook heeft ze niet gevoeld hoeveel cm ik had... dus ik bleef maar roepen 'Hij komt eraan hoor !!! ECHT hij komt er NU aan !!!!!!! Nee echt schat hij KOMT ERAAAAAAN ' Terwijl hun stonden te wachten dat ik me eens op m'n rug draaide om te gaan persen ipv te blijven gillen... dat hij eraan kwam wisten ze nu ook wel Oh en misschien nog wel het leukste... om 05.42 zat ik nog te klagen hier op het april forum dat het niet opschoot en om 06.31 is hij geboren... heb tussen de weeën door op m'n telefoon zitten ZP-en Toen ze bloed uit de navelstreng hadden genomen ging er iets niet goed met het dopje erop doen en spoot het bloed tegen het plafond !! Onze ouders die kwamen kijken trokken wit weg bij het zien van de bloedspetters, die dachten vast dat het een helse bevalling was geweest..
hahahahah ik zie het helemaal voor me !! Ik stond voorover het bed gebogen een wee op te vangen toen ik ineens een camera in m'n gezicht geduwd kreeg 8) charming....