Hier meer een genante actie van de gyn in opleiding.. Infuus zetten ging niet zo goed na zo'n 6 keer prikken en mijn gezicht onder het vloeistof heeft de Gyn zelf maar geprikt.. De gyn in opleiding baalde behoorlijk.. Vliezen waren gebroken en verloor veel bloed. Dit alles na een draaipoging waarbij de placenta is gescheurd.. Iedereen werd opgetrommeld want het was een bijzonder geval. Was net 37 weken zwanger en ze toucheerden of de baarmoedermond al verstreken was.. Stond er 6 man voor mijn doos en vroeg de gyn of de assistent ook even mocht voelen.. Heb toen gezegt.. Nou die heeft al genoeg gedaan!
Oja.. uiteindelijk met spoed naar de ok voor een ks.. Kreeg daar een catheter.. had al 10 keer aangegeven heel nodig te moeten plassen.. Maar mocht niet van het bed af ivm bloedverlies en op de po lukte het niet.. De verpleegkundige dus een catheter zetten en met dat ze hem zette plaste ik zo over haar handen heen.. En na de ks op de uitslaap kamer was de zak waar de catheter op aangesloten zat vol en liep over.. Ik zei nog dat ik heel nodig moest plassen!
Hier ook zo'n vriendelijk persoon tijdens het bevallen hoor... ik had naast de verloskundige een vreselijk lieve meegaande stagiaire aan mn bed staan, die het nodig vond om constant mn handje vast te houden en over mn schouder te aaien.. Nu ben ik iemand die je gewoon met RUST moet laten als ik pijn heb (manlief wist dat wel en bleef gewoon op zn stoeltje zitten, ik zag haar al kijken met zo'n blik van: "wat een ongeintresseerde vent") dus na de 786e keer "nog eventjes hoor, je doet het prima" heb ik haar gewoon een knal voor d'r kop gegeven! En hier was het mooiste moment voor mn man: Emma wilde niet komen (geen persweeen) dus toen de gyn er eindelijk was moest er vrij snel geknipt worden. Hij kondigde het keurig aan door tegen manlief te zeggen "misschien kunt u nu beter even de andere kant op kijken". Waarop mn man heel verbaasd zijn hoofd ernaartoe draaide en vroeg: "hoezo??" Nou, daar was-ie toen wel achter
mijn man heeft al te horen gekregen van andere mannen van zijn werk never look down hahhahaha en raak haar niet aan anders kan je een schelt of slag partij over je heen krijgen hahahahha dat wordt dan nog wat ik ben een nogalll pittige dame die gene blad voor de mond heeft dussss haah.. nou eerst maar maken mmm die frummel
Ik ben normaal gesproken vrij ...uuhh.... opvliegend. Maar tijdens de bevalling was ik ontzettend rustig, mij helemaal afsluiten ( ogen dicht ) was de enige manier om de pijn te handelen. Komt de gyn binnen, ooooh zo erg kan het helemaal niet zijn want volgens mij slaap je gewoon.... Nou ik heb hem net zo hard de deur uitgescholden. Sodemieter op stomme kerel, wtf weet jij van die pijn af?! Daarna kwamen de persweeën niet op gang, ondanks weeopwekkers. Was onderhand een uur aan het persen zonder weeën, en een andere gyn kwam al de kamer oplopen met een vacuüm en tang. Ik riep: 'De dood of de gladiolen" (waaarom? Geen idee ) Iedereen moest lachen, ik zette ondertussen nog 1 keer goed kracht en hop, daar was Nathan Toch even helemaal zelf gefixt. Ze waren allemaal erg onder de indruk.
O mij moet je dan ook echt met rust laten! Manlief heeft bij beide bevalling braaf naast t bed gezeten en mij met geen vinger aangeraakt...ik kreeg al de kriebels als op tv zag dat mannen hun vrouw steeds aaien of met een washandje t hoofd af deppen.... Wat zegt de verpleegkundige tijdens t persen; zal ik een washandje halen..NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
Oh, ik lig helemaal dubbel! De eerste keer heb ik mijn man ondergekotst. Ik heb ook flink lopen tieren en schelden. Had een ontzettend onsympathiek kreng als gyn. die bovendien steeds onvindbaar was. Heb op een gegeven moment echt vanuit mijn bed gekrijsd: komt er nog eens iemand? Mijn man heeft zich keurig gedragen, heel veel steun aan gehad. Van tevoren ook gezegd dat hij niet moest gaan masseren of van die walgelijke peptalkpraatjes moest geven, meepuffen o.i.d. en dat heeft hij ook niet gedaan. Ik ga ook echt niet 'deze wee komt nooit meer terug' puffen, daar word ik alleen nog agressiever van. De tweede keer heb ik ook weer alles bij elkaar gescholden en na elke zin fucktyfuskutkolere gelijk mijn excuses aangeboven . Op een gegeven moment wou de verloskundige van het ziekenhuis nog toucheren (ben ongeveer een half uur nadat ik in het ziekenhuis binnen werd gebracht bevallen, dus het ging erg snel, in totaal heeft het maar 2 uur geduurd). Ik lag werkelijk te creperen van de pijn, dus ik heb gewoon 'nee, iedereen blijft van me af' gezegd. Daar hebben ze zich ook aan gehouden. Na de bevalling vroeg de verloskundige lachend aan mijn man: 'wist je dat je vrouw zo kon schelden'. Mijn man 'ja, dit haar tweede bevalling, dus daar was ik al achter'! Daarna heb ik nog wel een keer mijn excuses aangeboden voor mijn getier. Heb trouwens niemand persoonlijk uitgescholden hoor, gewoon meer in het wilde weg. Oh ja, ik heb ook nog vaak geroepen 'wanneer komt die pijnstilling nou, geef me alsjeblieft een prik, dit is onmenselijk'. Mijn bevalling was alleen al veel te ver gevorderd om er nog iets aan te doen. Wat lijkt me dat een beroep zeg, verloskundige of gynaecoloog.
Doordat mijn placenta niet kwam heb ik veel bloed verloren. Hierdoor bleven ze maar polsen of ik nog helder was. Dus de gyn vragen Hoe het je zoon? ik antwoorden. na paar minuten weer hoe heet je zoon? ik weer antwoorden. na nog een paar minuten weer hoe het je zoon? waarop ik geirriteerd antwoorden dat heb je nu al twee keer gevraagd zeg blijf je aan de gang. waarop de gyn zegt o sorry ik zit een beetje te slapen. waarop ik dus weer antwoorden. nou gelukkig ben ik dan nog een beetje wakker. hihi heel die kamer in een scheur en ze hadden gelijk geen twijfel meer of ik bij de tijd was hihi
haha geweldig . Ik heb volgens mij alleen maar mijn mannetje verrot gescholden dat hij me los moest laten.. en niet vast mocht houden.. en dat hij absoluut niet weg mocht gaan.. haha
nou bij mij hebben ze ook flink geblunderd!! in het wkz pfff wat een hel!!! eerst mevrouw drs verkeerde infuus aangelegd voor een ks dus die moest vervangen worden vervolgens mij verkeerde operatie jas aan gedaan wat geen jas bleek te zijn whhaha nee ging goed toen naar de o.k man ook mee en moesten ze mij van het ene bed op de tafel schuiven met zon surfplank nou en ik kon niet helpen ivm spierziekte dus ze moesten me duwen vergat die lullo van een assistente te duwen met als gevolg ik dus ok tussen tafel en bed lag en ik weer terug op surfplank moest manlief moest zelfs helpen met duwen omdat er alleen maar vrouwelijke assistentes waren en blijkbaar geen kracht hadden whahhaahha nou en toen was de kleine geboren en was die mannelijke gyn aan het hechten zegt ie tegen die andere moet er 1 knop in of een 2dubbele waarop ik riep ach doe maar een 3 dubbelen of wat jij denkt dat goed is whahaha...was een beetje in een roes
hahaha, normaal heb ik geen blad voor me mond, maar tijdens de bevalling heb ik 17 ur lang me mond gehouden en elke keer kwam er een meid met een washand en dan dacht ik ga aub weg!, mar zei niks haha en dan kwam me man met een washand en dan zei ik alleen maar NEEE! Verder zeiden ze op het eind ja je kan het, het enigste wat ik zei ja jullie kunnen makkelijk lullen, ik ben hier niet voor gemaakt hoor!!! En tijdens het persen vroeg ik ken je niet ff mee helpen met een pomp ofzo....duurde namelijk echt te lang allemaal!!! En mn zoon is ook geboren met flink grote knip en vacuuum pomp!
Wat een leuk topic zeg!! Ik heb niet zozeer een gênante, maar wel een memorabele: (hij is al eens een keer in een ander draadje genoemd, maar toch...) Mijn bevalling was thuis begonnen. Alles ging prima en ik vond het goed te doen. Helaas liep het vast bij 9 cm en moest ik naar het ziekenhuis. Ik werd daar aan het infuus gelegd en omdat er toen ook geen vordering in zat, ging het infuus steeds een tandje hoger. (HEL!!!!) Uiteindelijk werd besloten dat het een keizersnee werd. Toen de anesthesist de ruggenprik zette, verzuchtte ik "Hè hè, geen weeën meer!!" Waarop hij heel wijsneuzerig zei: "Nou, technisch gezien héb je nog wel weeën, je voelt ze alleen niet meer." AS IF I CARE!!! Na de ks lag ik op de verkoever als enige wakkere persoon. Ik had geen idee hoe het met mijn kind was en wilde dat graag weten. Ik roepen dus. Na een tijdje kwam een broeder die even naar boven zou bellen om te informeren. Gelukkig was alles goed en woog mijn zoon 3750 gr. En nee, baby's mochten niet naar de verkoever komen. En nu komt het. Hij zei vervolgens: "Maar ik heb hier wel de placenta." Waarop ik zei: "Nou, doe die dan maar."
Haha wat een leuke verhalen... Ik was ook erg stil tijdens de bevalling. Het ging ook allemaal best oke. Behalve de laatste centimeter ontsluiting die duurde LANG! Zo lang dat we naar het ziekenhuis gingen. Daar zei de ziekenhuis vk...ach nog maar een centimeter...dat vond ik geen leuke opmerking natuurlijk. Ondertussen wisselden ze in het ziekenhuis van dienst. De nieuwe vk kwam binnen en vertelde me dat ik eindelijk volledige ontsluiting had. Ik zei: ' Ik hou nu al van je...' Toen ze me ging hechten, en dat deed zeer...man..pff' toen zei ik: 'nou hou ik niet meer van je' en toen ze klaar was zei ik: ja nu vind ik je weer lief'. Mijn man, ouders en ik moetsen daar wel om lachen maar de vk begreep het niet zo geloof ik. Weet je wat ik trouwens wel irritant vond tijdens de bevalling...dat al die mensen zich steeds aan je voorstellen...alsof ik dat kan onthouden en me überhaupt intereseert zeg. De gyn snapte het. Die kwam binnen en keek me aan en kneep ff in mijn arm en zei verder niets...precies goed vond ik!
haha, wel leuke verhalen hier.. ik had hier een gyn bij mn eerste dochtertje die zei dat ie blij was dat ie geen vrouw was en geen pijn van een bevalling hoefde te voelen. toen heb ik hem maar gezegd: "Ik wil je wel een flinke schop verkopen, dan weet je hoe het voelt ".. Op een gegeven moment zei hij dat hij mij in moest knippen, toen heb ik hem heel lief gevraagd of hij dan 'het kind' maar wou laten zitten, zo hoefde het niet van mij
Hier ook inderdaad een verpleegkundige die zei dat ze met het infuus met weleens echte weeen zou geven( nadat de ontsluiting niet wilde vorderen).....daar heb ik idd ook aan gevraagd of ze zelf al kinderen had en anders haar mond moest houden!:x Later op de dag werd het alsnog een keizersnee en ik was helemaal hyper van de pijnstilling, vermoeidheid en zenuwen... Heb tijdens de operatie nog gevraagd waarom ze gyn was geworden, wat ze nu precies deden en door hoeveel lagen ze eigenlijk heen moesten. Op een gegeven moment vroeg de gyn waarom ik dat allemaal wilde weten en ik heb geantwoord.....je weet nooit wat ze vragen bij Triviant!
uuh hier heb ik een keer voorzichig "auw"gezecht en uuuh... toen ik bevallen was en ze wou kijken riep ik AAAAH NEE.... die vrouw schok en zij meteen "ik kijk alleen maar, kijk jij maar naar je kindje" ik zelf was al bijna vergeten dat je ook kon uit schuren tijdens een bevalling maar ik had niks gelukkig
Geweldige verhalen, haha, ik denk veel andere dames nu weten wat ze straks te wachten kan staan! Je leert jezelf in elk geval van een heel andere kant kennen!