[/QUOTE] Ik kan me niet voorstellen hoe dat voor mensen moet zijn die hun kind binnen een paar uurtjes er uit schieten. Wat een shock! Ik vond 12 uur snel genoeg![/QUOTE] Nou, bij mij duurde het welgeteld 1 uur. Dat was inderdaad wel even omschakelen, ja, ineens een baby op mijn buik. Maar hopelijk een volgende keer weer zo hoor. Lijkt me veeel fijner dan zo´n urenlange lijdensweg. Maar dat terzijde. Wat een heerlijk topic dit! Wie regelt de uitgever voor deze toekomstige bestseller!!
Nou, ik dacht wel dat ik hier nu kon gaan neerzetten dat ik de boel bij mekaar gescholden en gekrijst heb, maar het viel reuze mee achteraf. Ik heb mijn vriend heel gelaten en niet verrot gescholden. 't Enige wat ik gekrijst heb tijdens het ophouden van de persweeën was dat -ie er nu toch ECHT uit moest en dat ze hem eruit moesten halen, maakte niet uit hoe. En tijdens het hechten heb ik heel chagrijnig tegen de VK gezegd dat ze weleens mocht opschieten.
@ Kimke: Heb je het ziekenhuis überhaupt gehaald dan? Of thuis bevallen? Een uur is wel echt een méga-record volgens mij...
Ik weet nog wel dat ik bij de laatste perswee, de wee waarin onze dochter geboren werd, ik met uitpuilende ogen de verloskundige aankeek en schreeuwde: AAAH, MIJN CLITORIS SCHEURT UIT ELKAAR!!!!! (was gelukkig niet zo hoor!!) En tijdens het begin van het persen, voelde ik ontlasting meekomen, ik raakte daar helemaal op gefixeert en brabbelde: ooh ooh, ik voel een drol, oh ja, daar komt ie, echt waar, ik voel hem, ja, hij gaat eruit, oh ja, hij is eruit, is ie er al?? En tijdens de ontsluitingsweeen was ik aan het puffen, mijn man ging mee puffen, maar hij had zo'n droge mond dat het rook alsof ie een dooie vogel had ingeslikt, daar werd ik nogal agressief van, dus ik snauwde dat ie uit zijn mond meurde en moest kappen. Haha, 2 seconden laten stond ie zijn tanden te poetsen
whahaha dat vind ik goeie hahahahahahahaha mijn zus bij de persweeên: "ik moet kakken" zegt de verloskundige: "dan kak!" hahahaha daarbij was het de kleine die kwam
Geweldig topic dit Tijdens mijn bevalling niet echt grappige dingen gehad, ik keerde ook nogal in mezelf door de pijn. Maar zodra Thirza eruit was, wel de VK die direct begon te roepen: Wat een groot kind, waar heb je die al die tijd gelaten!?!? (Ik had nogal een klein buikje en Thirza was 4330 gram en 53 cm). En direct er achter aan: Oh, ze is rood, ze is rood!!!! Ik kreeg d'r in handen gedrukt, (zat op de baarkruk), drukte d'r tegen me aan en vervolgens hield ik d'r kruis op ooghoogte. Manlief: Wat doe jij nou? Ik: Kijken of het echt een meisje is. Dat schijn ik me dubbele tong gezegd te hebben, haha, was zo kapot dat ik knock-out ging toen ze me met z'n drieen weer op bed tilden... Toen VK en kraamhulp weg waren mijn ouders nog even gebeld en die snapten het allemaal maar half, omdat ik van vermoeidheid nog steeds met dubbele tong praatte. Die hebben dus nooit meer bedacht om te vragen hoe ze heette. Belde 's ochtends m'n zusje, die was door m'n ouders al gebeld, en die zegt: gefeliciteerd met jullie dochter, maarreh... hoe HEET ze nou eigenlijk?!?
Net bevallen.. allemaal super verlopen, op eigen krachten en zonder schade ... maar kon naar de dames hun zin niet direct plassen. Enfin.. katheter moest worden geplaatst. Ik zag ze met haar spul aankomen.. eerste wat ik haar vroeg.. ( licht paniekerig ) doet dat zeer???
Mij lukte het ook niet om te plassen, al 2x onder de douche geprobeerd, dacht misschien durf ik dan wel... ik had wel wat schade namelijk en ik wist van de eerste bevalling dat het heel erg pijn deed. Ze dreigde met een catater. Ik weer onder de douche en het was gelukt.... duurde even voordat ze het geloofde
Wat een geweldig topic dit! Volgens mij heb ik mij best netjes gedragen, in de zin van heb niet gevloekt en heb niemand afgezeken enzo. Heb alleen per ongeluk een verpleegster helemaal onder gekotst en de vk kon na de bevalling ook gelijk gaan douchen omdat die een plens vruchtwater over zich heen kreeg en van top tot teen zeik en zeiknat was. Tijdens het persen zei de vk op een gegeven moment; hee ik zie zijn haartjes al, waarop ik antwoorde dat ik er niks van geloofde en dat ze dat vast alleen maar zeiden om mij blij te maken omdat het einde dan in zicht was. De vk antwoorde daarop dat als ik het niet geloofde dat ik dan maar moest voelen. Dus ik voelen en ja hoor, voelde zo zijn hoofdje waarop ik antwoorde, oh ik voel het echt!! Huh? Dat kan toch helemaal niet? Verder hing er tijdens het hechten 3 man boven mijn doos (vk, verpleester en een of andere co-assistent) en zaten aandachtig het rampgebied te bestuderen. Vond het zo grappig om mee te maken dat je op zo'n moment echt al je schaamte voorbij bent, we hadden echt dikke lol!
Ik heb me best goed gedragen. Werd ingeleid en voor het infuus nog even naar de wc geweest, maar na 4 uur kwam toch de vraag wanneer ik voor het laatst geplast had, ik zeg doodleuk, volgens mij heb ik al een keer wat laten lopen, nou toch maar even een catheter erin (pijnlijk:x), en ze hadden bijna 2 van die spuugbakjes vol en na de bevalling gedouched en toen vroegen ze of ik ook al weer had geplast, nee, ze hebben toch net de blaas geleegd maar moest toch wel binnen een paar uur plassen, want anders werd het weer een catheter, nou op de kraamkamer aan gekomen, wist ik niet hoe snel ik moest plassen en op m'n mannetje paar keer afsnauwen, dat hij niet mocht gaan roken, koffie halen of naar de wc. hij mocht dan wel washandjes nat maken en m'n benen vast houden. we hadden eigenlik ook afgesproken dat hij niet tussen m'n benen zou kijken (rampgebied) maar ja hij moest toch even kijk van de gyn hij zegt nu nog dat het er niet uit zag dat wist ik toch al van te voren
Ik heb me ook keurig gedragen hihi Toen het hoofdje stond heb ik alleen gezegt, ik weet niet hoe jullie dat gaan doen maar het past echt niet hoor !! En ook draaide ze even lekker met dr bolletje :S en dat zei de vk ook .. Euhmm ja dat voel ik toch ook wel !!
Ik moest en zou plassen van de verpleegster.. maar ik hoefde gewoon nie.. en zie dan maar eens te plassen Heb echt wel uur op die wc pot gezeten, voor me uit starend, van lalala kom dan tot de verpleegster de kraan een beetje open zette.. en door da gedrup van dat water, ging ik vrolijk mee plassen, toch nog Echt genante momenten heb ik volgens mij niet mee gemaakt.. Enige wat ik nu achteraf lkkr genant vind is dat ik tijdens ambulance rit gigantisch hard in de hand van de ambulance broeder heb zitten knijpen,(moest pers weeen wegpuffen) in me vrolijk groen met rose gestreepte pyama Oh ja, en toen me dochter geboren was had me ex gelijk al in de gaten dat het een meisje was, en de vk vroeg naar haar naam. Ik zo: haar? is het een meisje dan????
Ik heb mij redelijk gedragen tijdens de bevalling, al zeg ik het zelf - Vriendlief ging mee puffen. Ik tegen vriendlief: "Nou schat, doe maar niet mee puffen. Je stinkt uit je bek". - Met persweeen: "Haal hem eruit! Desnoods met een tang" - Zoonlief mag van mij tot zijn 16e geen zakgeld voor straf dat hij mij dit aandoet. - Vriendlief helpt zijn zoon wel om zijn brommer op te voeren, mag van mij...
je moet binnen een paar uur na de bevalling hebben geplast, ivm infectie gevaar volgens mij (ze heeft het wel vertelt waarom, maar ben ik vergeten ) maar als het dus niet lukt om te plassen, krijg je een katheter