de hele bevallingheb ik heel keurig niet gevloekt maar tijdens het hechten (1,5uur!) heb ik 1x gvd gezegd en direct daarna; oh sorry sorry heb ik de hele bevalling niet gevloekt en doe ik het nu toch, maar je deed me pijn! hhahaha
Oohw wat een lol....! Ik lig helemaal dubbel! Ik was al een tijd niet meer geweest, maar whahahahaha! Geweldige verhalen dames! Over poepen of van te voren een klysma: hier een geplande inleiding: geen Klysma gehad hoor. Vind het ook niet nodig. Volgens mij maak je je daar voor je eerste bevalling allen maar druk om, toch? @Allwoman en Monique: wat een verhalen zeg... Pff heftig! Sterkte met verwerken. Ik heb het zeker niet zo heftig gehad, maar ik kan het me helemaal indenken. Hier een bevalling die ingeleid is met een hormoonveter. Dat zou allemaal wel uren gaan duren... 7:00 veter erin, hele dag een beetje rommelen. Vanaf 14:00 leken er wat weeën te zijn. Ik vond het vrij naar, maar was volgens een verpleegkundige nog niets... Om 17:00 uur best heel heftig! Maar nog zo onregelmatig dat het niet wat zinnigs kon zijn... Ik dacht: dat wordt nog wat...! Wat ben ik een mietje! Om half 7 vliezen gebroken, 2 cm ontsluiting, vreselijke weeën...! Waaah! Toch maar met groot gevoel dat ik een mietje was een ruggenprik erin. Teruggekomen moest ik vreselijk poepen. Dat konden geen persweeën zijn volgens mevr de tang!!! :x Ik zei: prima, maar er moet wel iets uit, of het nou een kind of poep is! Ik mocht niet meer van bed af volgens haar (ivm de rugenprik). Ik zei: prima, dan doe ik het wel op bed. Toen de gyn kwam, heeft ze toch maar even gevoeld: 10 cm ontsluiting, dus wel persweeën! Paar keer persen, vacuüm erop, knip erin en om half 10 was hij er! Ik was ook aardig geschokt, want omdat er steeds gezegd werd dat het lang ging duren en dat ik echt nog niet zover kon zijn.... Maar blijkbaar had ik een weeënstorm ging ik van 2 naar 10 cm in nog geen 1,5 uur. Maar de verpleegster (lees mevr tang!) durfde ondertussen wel te zeggen: ach ja het leven bestaat uit hobbeltjes.... Ik vond mijn bevalling hels en weken/maandenlang werd ik heel naar als ik eraan dacht.. Maar gelukkig is dat gevoel goed gekomen...! We gaan al bijna weer voor een tweede! Maar hier dus eigenlijk geen genante dingen..!
Ben 2x bevallen middels een ks dus niet al te veel memorabele momenten. Bij beide bevallingen stond manlief mooi over het laken mee te kijken wat ze allemaal aan het doen waren. De eerste keer maakte hij de droge opmerking dat het werk van onze zwager (die slager is) niets vergeleken was bij wat hij hier te zien kreeg... Bij m'n 2e bevalling is waarschijnlijk de ruggeprik niet goed gezet. Met als gevolg dat ik nog steeds m'n benen kon bewegen. Dus ik keihard roepen dat ze nog niet mochten beginnen omdat ik m'n benen nog voelde. Gingen ze wat testjes doen. Voel je dit; ja, dit;ja, dit; nee, ok dat is goed want ze hebben de eerste snee al gemaakt. Bleek trouwens dat tijdens het verloop van de ks de verdoving echt niet goed werkte. Kon steeds meer voelen van alles wat gebeurde. Niet echt een pretje. Nadat m'n mannetje eindelijk was geboren ben ik extra verdoofd met lachgas. Was het op de uitslaapkamer al weer vergeten. Een verpleegster kwam langs en zei dat ik naar m'n kamer mocht als ik m'n benen weer kon bewegen. Heb ze gelijk maar beide omhoog gezwaaid om te laten zien dat dat geen probleem was. Was dus ook echt in no-time weer terug bij m'n mannetje.... Anyway, bevalling an sich van de 2e was best memorabel wat betreft de beleving ervan. Van de eerste alles in een roes meegemaakt omdat dat een spoedks was en ik echt geen idee had wat me overkwam...
Fransa , hier hetzelfde verhaal ongeveer.... kreeg op een gegeven moment na een half uur persen te horen dat het toch een ks moest worden , want hij lag niet goed. maar was allang blij dat er wat ging gebeuren , zat toen bijna 24 uur in de weeen. maar tijdens de ks voelde ik de snee zo goed. Terwijl ik wel verdoofd was met ruggeprik. ik gilde het uit, en na testjes bleek dus dat ik gelijk had (), de hele ploeg werd ook wat gestresst en ik dus nog meer ik kreeg steeds meer verdoving maar raakte zo in paniek, het deed me echt zeer , dat ik uiteindelijk algehele narcose kreeg. (Mn man dacht dat ik was flauw gevallen) tijdens het hechten kwam ik weer bij en was er gelijk dat paniek gevoel weer.... ik maaide met mn handen in de wond dat moest eerst worden schoongemaakt Uiteindelijk was ik nog wel wat in paniek , wist helemaal niet wat er gebeurde en mn man was weg (hij was met ons zoontje mee die moest in de couveuse) Na ja de tijd daarna weet ik niet meer zo goed..... apart he! ik weet alleen dat moment nog dat mn handen werden schoongemaakt en daarna lag ik ineens op zaal.(maar het was wel 2 uur later) Na 2 uur zag ik mn zoontje voor het eerst , compleet verdoofd van de morfine en narcose. dat was een heel vreemd moment. er zijn foto's van , maar kan me dat helaas niet meer zo goed herinneren Mn allereerste mooie moment was die nacht.... hij huilde en ik mocht hem een gedeelte van het flesje geven.... de vp was zo lief! en maakte allemaal foto's. Toen zij het flesje overnam (ik was nog erg suf) ging ze naast me zitten de fles geven. maar dat moment weet ik nog erg goed en koester ik ook echt als ''ons eerste moment''. deze ervaring was ook best memorabel , en merk nu bij mezelf dat ik het er soms nog steeds wat moeilijk mee heb. Na ja dat zal ook wel weer overgaan! Ons zoontje is 4 maanden en 3 weken... we genieten enorm van hem! Hij maakt alles weer goed!!!!!
ik begon te huilen bij jouw verhaal... jij hebt er geen herinnering aan en ik mocht het niet beleven... ik heb 12 uren op mijn kindje moeten wachten tot ik ze voor de eerste keer bij me mocht hebben, ze was 4 weken te vroeg, maar was super ok, lag ook in een normaal bedje in de kinderkamer... en toch heb ik ze niet mogen aanleggen pas de volgende morgen :'( ik had ook ks, gelukkig heb ik niets gevoeld, maar was er ook als de dood voor dat het wel zou gebeuren...
NAchtzon , ach meis wat erg. 12 uren moeten wachten..... kan me daar zo kwaad over maken! en dat terwijl ze GELUKKIG gezond en wel was.... wilde je niet aan het huilen maken hoor!! praat je er wel over? Sterkte meid! en geniet van Jolien! (wat een mooie naam ook!!) xx
nee hoor Ella, zit daar maar niet over in, ik herkende het gewoon ontzettend goed dat gevoel..; erover praten..; nee niet echt... ik wordt er wel dagelijk aan herinnerd, als ik ze aanleg en ze niet genoeg met mijn borst heeft omdat ze de kleine na 20 min van me wegtrokken om haar dan bij te voeden... gewoon zodat ze op haar "uren" zou blijven... daarbij sliep ze altijd zo zalig en dicht bij mij... en wou liever knuffelen dan te drinken... dus heeft ze in 20 min nauwelijks genoeg binnen gehad... ik was ook iedere keer ontzettend kwaad als ze ze weer kwamen halen Ik heb me ook gehaast om beter te worden, zo ben ik al de volgende dag na de KS (die was savonds om 22:00uur) alweer rond gelopen...iedereen stond er versteld van, maar zo kin ik tenminste mijn kindje zien zo vaak ik zelf wilde... ondertussen drinkt ze 210ml en kan mijn borst niet zo gauw zoveel naproduceren :'( dus nog altijd bijvoeden...
Nachtzon , dat meen je niet zeg wat een ondoordachtzame lui daar! kan me goed voorstellen dat je daar een rot gevoel aan hebt overgehouden hoor Fijn dat het nu wel goed gaat! haha herkenbaar! ik kreeg savonds 2130 een KS en liep de volgende middag alweer! wel met veel pijn , maar heb wel doorgezet haha maar zo te lezen deed jij dat helaas met een hele andere reden... om je meisje maar te zien echt te triest voor woorden eigenlijk hoor.... ga je zelfs na een KS sneller revalideren zodat je je meisje kunt zien!! nou ja zeg! balen dat je altijd nog moet bijvoeden!
Hallo, Hier even in het kort mijn bevallingsverhaal. Om 22.00 kwam manlief hier binnen. En eigenlijk gelijk begon het rommelen. Of tenminste ik noem het rommelen. Maar misschien is het beter gezegd dat ik me onrustig voelde. Om 22.30 ben ik naar bed gegaan. Om 22.45 kwam manlief naar bed. Ik was nog steeds onrustig en voelde af en toe een harde buik. Maar het was zeer zeer kort. Ik was dus echt aan het twijfelen, zijn dit nu voorweeën of zijn dit nu beginnende weeën. Dus om 23.00 bedacht ik om maar even onder de douche te gaan staan. Als het dan voorweeën zijn dan worden ze minder. Zijn het toch weeën dan bel ik de vk om te zeggen dat ik weeën heb. Want zo had ik dat afgesproken. Als ik ook maar iets voelde dan moest ik bellen, zodat ze iig wisten dat ik bezig was (is dan ook het vijfde kindje, en vorige bevallingen waren erg snel. ca. 2.5 uur). Om 23.30 heb ik dus gebeld. (nog een beetje een christelijke tijd om te bellen toch?). Dat ik onder de douche heb gestaan, dat het niet weg was gegaan. Maar dat het en erg kort was, en ik kon ook nog gewoon mijn ding doen. Denk aan praten enzo. Was nog echt niet in de bevallingsmood om zo maar te zeggen. Door mijn verhaal begon zelfs ook de vk te twijfelen om langs te komen. Gelukkig is ze toch langs gekomen. Om ca 23.55 kwam ze hier binnen. We hebben nog even geklets. En zij deed ondertussen kijken hoe lang de weeën duurde. Nou schrik niet die duurde welgeteld 10 sec. Dus we hadden het erover dat het toch wel eens wat langer kon gaan duren dan we gedacht hadden. En dat de weeën nog wel heftiger moesten worden. Dus ik zeg lachend, ja dat weet ik helaas. Want als het zo blijft zoals het nu is, dan teken ik ervoor. Ca 5 min later mocht ik gaan liggen en ging ze toucheren. Ik bleek al op 8 cm te zitten. En ik weet het klinkt nu heel stom, maar ik schrok me wild! Had echt niet het gevoel dat ik al aan het bevallen was. VK heeft de kraamzorg gelijk gebeld en gezegd dat er haast gemaakt moest worden om iemand naar ons te sturen. Wij zijn ondertussen naar boven gegaan. Ik heb nog even geplast. En ben toen op bed gaan liggen. 2x 10 sec weeën later zei ik al van ooh ik voel het drukgevoel al. Dus werd er besloten om mijn vliezen te breken. Nadeel was dat de kleine nog niet ingedaald was, en ze bang was dat mijn persweeën ook erg kort zouden zijn. Waardoor de schoudertjes zouden kunnen blijven steken. Dus vk had zoiets van we gaan heel rustig beginnen, en als de kleine dan helemaal goed ligt, dan in 1 wee de kleine eruit persen zodat de schouders niet blijven hangen. Goed bedacht hihi. De kleine had echter een ander idee. De vk breekt mijn vliezen. Ze kon haar vliezenbreker niet eens meer neerleggen, want tegelijk met al het vruchtwater lag de kleine ook opeens tussen mijn benen. Er was geen houden aan. Vk schrok behoorlijk. En zei geschrokken, ik ben al 15 jaar vk, maar dit slaat alles. Manlief was de camera aan het aanzetten. (die zou op een standaard staan en de bevalling opnemen) Maar heeft de tijd niet gehad om hem ook aan te zetten, want die moest helpen met vangen. Kortom een zeer lachwekkende bevalling. Heb echt geen centje pijn gehad. Nu alleen hopen dat mijn laminaat de bevalling ook overleefd. Want ook het vruchtwater spoot eruit. Dus mijn vloer (en de vk oeps sorry) waren allebei helemaal nat.
Ella27, hier ook zo'n situatie. Mijn zoon is geboren met een spoedks, maar heb helaas het hele gebeuren gevoeld. Epidurale was op dat moment al uitgewerkt en hebben me gewoon extra verdoving gegeven, die dus niet werkte (of toch niet goed). Het heeft eventjes geduurd voor ik aan een tweede kindje heb gedacht! Kreeg mijn kind ook pas de dag erna bij mij, aangezien ik koorts had en hij onder toezicht stond om te zien of hij geen infectie had. Heb het lang moeilijk gehad met deze situatie. Gelukkig is de geboorte van mijn dochter perfect gegaan en was het één memorabel gebeuren!
Dames, ik vind het echt heel erg interessant om jullie bevallingsverhalen te lezen, maar hier is een ander topic voor (http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/230075-plaats-hier-bevallingsverhaal.html ). En dan nog even ontopic: Hihi, het enige wat genant/hilarisch was, was hoe wij met de eerste weeën omgingen. Die hebben we in exel gezet zodat we goed konden bijhouden hoe vaak ze kwamen Bij de 2e bevalling heb ik zelfs een contraction-timer-app op m'n iphone geïnstalleerd Maar verder is het heel rustig gegaan, geen grappige momenten
euhm... we zitten hier ook al aan bijna 100 sites, zie niet in waarom we nog zouden moeten verhuizen...
Dit topic is voor de verhalen met iets aparts erin, dus bijvoorbeeld dat je het hele bed ondergescheten hebt of dat je iemand met een infuuspaal gemept hebt. Het andere topic is voor het hele verhaal. Het zijn overigens 100 pagina's, een site is bijvoorbeeld www.zwangerschapspagina.nl. Even muggenziften .
Wij hadden ook zo'n timer en ik was de weeën aan het timen terwijl we op visite waren bij zijn ouders. Ik liet hem elke keer zien dat er weer een wee was en hoelang die duurde, maar meneer begreep er geen snars van. Bij ons ook geen grappige momenten, ik was bekaf en sliep tussen de persweeën door.
@Nachtzon en Ella: Wat een nare verhalen..! Ik wordt er kwaad van! Wat slordig, ondoordacht en onmenselijke domme fouten zijn er gemaakt zeg! Ik ben heel blij dat ik ons kindje geen moment alleen heb 'hoeven' laten. En de volgende keer gebeurt dat ook niet, tenzij er echt een (medische noodzaak is). Niet bij mij op de kamer vind ik ook geen optie als het goed gaat met de kleine. Vinden zij dat het niet kan of mag, dan ga ik naar huis. (alle nare medische dingen daargelaten natuurlijk). Ik zou alleen maar willen zeggen: ik hoop dat je het een plekje kunt geven en dat een eventuele volgende keer heel anders mag lopen. Sterkte meiden!