Ik heb mijn moeder nog tijdens de weeen opgebeld.. 'Mam, weet je zeker dat je wel helemaal lekker bij je hoofd bent?' 'Wattan?' 'Dat je deze ellende maar liefst 3x hebt meegemaakt.. je bent niet goed' Dus...
haha, dat deed ik ook bij de laatste en zei zij doodleuk: "nou, jij doet het anders één keer meer dan ik ) ik kreeg mn derde, zij heeft er maar 2
Haha geweldig die verhalen.Dit topic heeft ervoor gezorgd dat ik me aangemeld heb op zwangerschapspagina. Ik heb me netjes gedragen, niet geschreeuwd, gevloekt of geslagen, ik was heel erg in mezelf gekeerd. Toen ik in het zkh kwam en de klinisch verloskundige en verpleegkundige stelden zich aan mij voor zei ik "hallo, ik ben Jute en ik wil een keizersnede" Toen ik mocht persen zei ik: "Ik ben bang voor 2 dingen. Ten eerste dat ik alles onder poep en ten tweede dat ik van voor naar achter van links naar rechts uitscheur" Toen ze geboren was en ze lag op mijn buik zei de verpleegkundige tegen mijn vriend: "zou je niet eens kijken of het een jongen of een meisje is?" (ik wilde het geslacht niet weten voor de bevalling) Mijn vriend keek en zei: "ah niet weer een (hij is wel heel blij en trots op zijn dochter hoor" ik meteen: "oh is het een meisje?" Mijn vriend heeft al 2 dochters uit een vorig huwelijk. Blijkbaar doet hij alleen maar aan meisjes
Hahaha, ik moest bij de eerste ook aan m'n man vragen wat het geslacht was Hij zat heel emotioneel bij ons zoontje en mij te snikken van opluchting (moest met 10cm toch naar het zkh omdat hij er niet uit kwam, sterrenkijker) omdat alles zo'n indruk op 'm had gemaakt en ik zeg "hey, zou je niet eens gaan kijken wat het is" hahaha... Verder geen gekke dingen, niet geschreeuwd, gescholden, geslagen. Hebben zelfs nog kunnen lachen. Bij zowel de eerste als de 2e.
Ik heb het geslacht, maar ook zijn gezicht pas na een aantal minuten gezien..! Het geslacht wisten we wel, maar ja dat wil je wel ff zien natuurlijk! Maar dat was ik op dat moment even helemaal vergeten... En het gezicht.. de navelstreng was niet heel lang, dus we hadden niet veel ruimte..!
Ohh, wat een heerlijke verhalen, lig echt in een deuk. Bij ons viel t wel mee, achteraf schaam ik me wel dat ik niet naar de verloskundige heb geluisterd. Nadat ze me thuis op bed had gelegd, volledige ontsluiting had geconstateerd en zei "persen maar!" schrok ik zo dat ik als een wilde opstond, een badjas van de haak aftrok en met een handdoek tussen mn benen door de tuin heen ben gerend naar de auto toe! (in was bloot, het regende en onweerde). Ze VK schreeuwde nog, "STOP, straks beval je in de auto!!" maar ik vertikte het om uit te stappen, ik moest en zou naar het ziekenhuis De avond voor de bevalling hadden we turkse pizza met heel veel knoflooksaus gegeten. (met 37 weken was ik nog niet van plan om te bevallen) Maar tijdens al het gepuf en pers kreeg ik steeds zo'n droge mond van de knoflook dat ik om water bleef vragen, ik schaamde me vreselijk voor mijn knoflookgeur, dat ik ongeveer tussen elke puf door "SORRY" zei tegen de VK en zuster in het ziekenhuis. Na de bevalling ging ik in t ziekenhuis heerlijk douchen, maar ja je verliest nou eenmaal veel bloed tijdens zo'n douche. De douchekop in t ziekenhuis zal vast aan de muur dus kon je niet richten, maar dat hele badkamervloertje zat onder t bloed! In een vlaag van verstandsverbijstering ben ik alles zelf schoon gaan maken met wc papier, kraamverband en handdoeken. Tot de zuster kwam kijken waarom t zo lang duurde....... ze schrok zich rot dat ik op mn knieen de vloer aan t boenen was!! Erg lief van me, maar dit was niet de bedoeling 15 minuten nadat ik bevallen was......
WHAHAHAHAA die actie van naar t ziekenhuis willen.. "ik willet ik willet ik willet!" lol! en ik begrijp dat je ook echt nog naar t ziekenhuis bent gegaan? En dat boenen, ik vond dat ooit moeilijk hoor, douchen daar.. natte handdoeken natte vloer.. wilde t ook zo netjes mogelijk achter laten en daar keek de verpleegster nogal van op geloof ik
ik ook hoor ik heb gezegd als ie zich niet goed voelt hij gerust uit de operatiezaal mag weggaan (ik kreeg keizersnede) en dat ik zeker niet zou boos zijn of zo.. en dat ik van hem hield en wij gauw mama en papa zouden zijn... ook dat hij het prima doet en dergelijke... hij was sowieso al op van de zenuwen...
Hier ook! Manlief was dan ook niet bij de ks, omdat hij het even niet meer trok na 24 uur in het ZH...
Wat zijn jullie allemaal lief geweest voor jullie mannen! Ik was me amper bewust van zijn aanwezigheid.
Ik voelde tijdens het persen echt zo'n natte lap langs m'n kont gaan. Ik werd er door afgeleid en vroeg half verdoofd: Wie zit er aan m'n anus? Duh, wie zou dat nou zijn. In plaats van dat ik zeg dat ze van m'n gat af moeten blijven, vraag ik het op zo'n manier. Achteraf vreselijk om moeten lachen.
natuurlijk is dat ook zo, maar ik haat het om naar de gyn te gaan voor een inwenidge echo, of iets dergelijks... niemand hoeft wat te zien van mij laat staan mij helemaal bij een bevalling. Het moet wel natuurlijk maar had wel vaak een rood hoofd