@Marieke, gefeliciteerd met jullie tweede jongentje, supergaaf twee broers!! (En ik spreek uit ervaring....)
@marieke Wow, dat heeft ook wel wat moois en emotioneels. Dat je man de baby opgevangen heeft en op jee buik heeft gelegd.
@marieke: pfff heftig zeg, maar wel mooie ervaring! En wat fijn dat je gen schade hebt! Ik had een bevalling van 65 minuten en heeeeel veeel hechtingen, dus jij hebt echt mazzel
@Marieke WOW! 1 perswee hahah... Ik heb ze niet eens geteld zoveel waren het er voor mijn gevoel Gefeliciteerrd!
ik had ook best een snelle bevalling mijn meisje was er met 5 uurtjes rond 8 uur begonnen de weeen en om 00:19 was ze er, eers maakte ik een hele drama omdat ik lag te poepen en ik had morfine gekregen en kreeg allemaal waanideeen ik dacht dat ze mij achterom aan het uitlachen waren, en ik begon die vrouw te beledigen toen ze mij een knip gaf ik zei : ga jij maar liggen dan knip ik jou wel ff, om de kleinste dingen kwamen de gekste dingen eruit achteraf heb ik erom kunnen lachen
Tijdens de ultrasnelle bevalling van onze zoon was ik redelijk in paniek, ging in een kwartier van 4 naar 10cm en nog een kwartiertje later was onze zoon er. Toch wist ik tussen de helse pijn en dito reacties van mij door uit te brengen dat ik het zooo ontzettend zielig vond voor de verloskundige en de arts, omdat hun dienst er al op zat en ze nu nog druk waren met mij... Ze knikten braaf en meelevend met me mee haha, maar zullen wel gedacht hebben!
Ik schaam me dat ik mijn vriend hard in zijn hand beet en de verloskundige gelijk heel streng zei: dat gebeurd hier niet, bijt maar in een washandje of iets. Als ik eraan denk voel ik me nog blozen.
Mijn 1ste bevalling ging erg byzonder. Achteraf ging het niet allemaal zo goed maar hey het was mijn eerste wist ik veel. Ik lag aan het infuus om ingeleid te worden, en ik vond het nog erg gezellig. Mijn man naar de winkel gestuurd ik had zo'n trek in van alles. Wij zaten lekker te eten en toen kwam de gyn vragen hoe het ging dus ik geef toe dat het best gezellig was. Oww tja dan kon het infuus nog wel wat hoger... nadat het een paar keer hoger gezet was en ik nog niet dat het eigenlijk wel hard ging, zagen ze op de weeenmonitor dat ze wel erg dicht op elkaar zaten en erg hoog waren, toen snel het infuus maar weer zachter gezet. Bij het persen ontdekte ik dat er wat meer uitkwam dan alleen baby..dus ik dacht ik hou het maar in..uhh lekker helder. Ze zagen aan mijn buik dat er toch weer een wee was en ik moest toch wel persen, balen. Ik roep nog ik ruik heus wel wat ik heb gedaan hoor! Bij het hechten zaten de gyn en een verpleegster te overleggen over het soort hechtingen, man wat ongemakkelijk als je met je benen in de beugels ligt en de spotlights op je... 'goh wat leuk, doe jij ze zo? ga ik ook eens proberen op school leerden we ze anders...bla bla' Bij mijn 2de ging het allemaal erg snel. Ik had 5cm ontsluiting met infuus(weer ingeleid) en vanaf toen werden de weeen mij erg heftig, na een uurtje zag ik het echt niet meer zitten wist niet meer hoe ik ze opvangen moest, ik had toen gevraagd om een ruggeprik. De gyn zou de anesthesist gaan halen... Op het moment dat ze de kamer uitliepen begonnen mijn persweeen(bij de 1ste niet gehad dus wist niet wat me overkwam zeg man wat een gevoel!) Ik stuur mijn man achter de gyn aan om te zeggen dat de baby eraan komt. Dit geloofden ze eigenlijk nog niet dus het duurde even voor ze kwamen, ik had geen zin om te gaan wachten dus lag in mijn eentje op de kamer toch gewoon als een idioot te persen. Ze schokken zich dood toen ze de kamer inkwamen...rennen!! en konden snel nog de baby aanpakken, hij was er al! en er lag nog niks klaar geen bedje kleren kruikje o.i.d.
ik bedenk me nog zo'n helder moment. Bij mijn 2de. Vrijdagochtend zou ik ingeleid worden (42 weken) en donderdagnacht lagen we net te slapen toen ik ineens naast mijn bed sprong omdat mijn vliezen braken. In mijn sufheid dacht ik eerst dat ik stond te plassen haha, geen druppel in mijn bed geknoeid trouwens erg snelle reactie vond ik zelf. Na alles opgedweild en weer doodmoe in mijn bed geploft te zijn om gewoon maar weer verder te slapen drong het ineens tot me door..'uhh lief moesten we niet het ziekenhuis bellen op dit moment?' (de baby was niet ingedaald en dit was dus gevaarlijk, de navelstreng kon voor het hoofdje naar beneden zakken) Oeps dat waren we dus even vergeten, snel tas ingepakt en maar naar het ziekenhuis gereden, helaas niet meer geslapen tot halverwege de volgende nacht. en toen ik bij de eerste werd ingeknipt probeerde mijn moeder stiekempjes weg te gaan uit de kamer. Helaas voor haar spotte ik haar en snauwde dat ze heel snel terug moest komen, hoe durfde ze me daar achter te laten haha.
Ik heb een keizersnede gehad, en tijdens het hechten hadden ze de radiozender veranderd van klassiek naar een zender met hollandse muziek. Op een gegeven moment stond paul de leeuw op met voorbij. Ik had helemaal niet in de gaten dat ik hard mee aan het zingen was totdat ik de gyn heel hard hoorde lachen, en toen zeid ze nu is het echt voorbij, de laatste hechting zit er in haha
toen ik aan het bevallen was vd eerste riep de vroedvrouw ik zie het al en het is een zwartje, mijn man werk lijkbleek en keek me aan van hoe kan dat nu? de vroedvrouw bedoelde dus zwarte haartjes en mijn man dacht een zwart kindje hahaha bij de tweede mocht ik niet persen omdat ze dachten dat het een stuitligging was en de stagiare riep al een heel team op, ik kon alleen eht persen niet tegenhouden en ben toch beginnen persen, bleek ze gewoon goed te liggen, maar had geen enkel haartjes op haar hoofd waardoor die stagiar dacht dat het daar poepje was hoe dommmm