Helaas na 12 uur weeën waarvan 7 uur persweeën opvangen geen voortgang meer met de ontsluiting, dus helaas alsnog naar het ziekenhuis. Onze auto was aan het einde van zn bestaan (nog geen week later ingeleverd bij de sloop) en de vering was kapot. Elke verkeersdrempel weer reden we zooooo langzaam, en ik maar roepen, niet zo hard rijden! Maar het mooiste was toch wel in het zh, werd aan de weeopwekkers gelegd (na 2x misprikken bij infuus, grrr). De supervisor gyn kwam kjken en voelen en roept zo over zn schouder naar de assistent: ze heeft een stugge bekkenbodem. Manlief (hij vond het toen al een groot drama) helemaal ongerust: wat, is je bekkenbodem stuk? Ondanks de ellende kon ik er toen al om lachen, hahaha. Overigens niet gevloekt, gescholden of met dingen gegooid, waar manlief heel bang voor was. Oja en het persen. Elke perswee was 4 keer ademhalen en krachtzetten, heb 6 persweeën gehad. Het resultaat: een prachtig kind en.... 24 drolletjes....
Ik heb me erg netjes gedragen al zeg ik het zelf.. Heb niks geks gezegd, niet geschreeuwd of dramatisch gedaan. Weet nog wel dat de assistentes van het ziekenhuis maar bleven zeggen hoe goed ik het wel niet deed, dat het echt op het puntje van mijn tong lag om te roepen dat ze dat vast tegen iedereen zegt! Maar kon me gelukkig inhouden Alleen toen ik in het ziekenhuis onder de douche ging kon ik de weeen alleen goed opvangen als ik voorovergebogen met mijn handen steunde op het douchestoeltje. Stond dus de hele tijd met mijn blote bips richting de deuropening, waar geregeld even een verpleegkundige of verloskundige kwam kijken hoe het ging.. Maar had zo veel pijn (weeenstorm) dat het me op dat moment echt niks kon schelen! *bloos*
Ik had al erge persweeen, maar toch wilde het niet vlotten. Mijn man had intussen een stoel gepakt want hij kan echt niet tegen dit soort dingen. Door de spanning van de hele dag had hij hoofdpijn. Net na een fikse wee zei hij: ik heb zooo'n hoofdpijn he, je weet niet hoe!!! Nou die hoofdpijn stelt niets voor dacht ik....
vrijdagmiddag begonnen de weeën, zaterdagochtend naar het ziekenhuis, CTG etc, maar het had nog niks gedaan dus ze wilde me naar huis sturen, was ik her niet mee eens, flink herrie lopen maken, uiteindelijk mocht ik blijven. Savonds rond half 11 opnieuw herrie lopen maken omdat ze niks wilde doen en de ontsluiting nog niet verder was. Enigste wat ze wilde doen was wat geven om te slapen:x Na veel trammelant dat pilletje ingenomen en toen begonnen de weeën pas "echt" volgens de vk. Werd zo duf van pil dat ik tussendoor wel wegzakte. Dus vanaf het moment dat het volgens hen echt begon ben ik heel lief geweest, maar daarvoor... Zondagochtend 1uur had ik nog 2cm, om 7u 5cm en zijn mn vliezen gebroken, vlak daarna wilde ik een spuit maar voordat die ging werken was Lydia er al na 5 minuten persen om 5minuten over 8! Ze hadden niet verwacht dat het zo snel zou gaan anders had ik spuit niet meer gehad. Kortom, laatste stuk niet veel bijzonders, wel gepoept volgens wim maar dat heb ik zelf niet meegekregen (gelukkig...)
nou ik heb er ook een hoor, vind het zelf best genant...... zat 's middags rond een uur of 1 op de verjaardag van mijn broertje, met flinke buikpijnen tussendoor toen ik plotseling "ïets" voelde tussen mijn benen......dus ik naar de wc, ja hoor bloed! maar ben absoluut niet kleinzerig dus gewoon de verjaardag uitgezeten....... mijn tante is zelf verloskundige dus had afgesproken dat ik haar zou bellen als ik flinke weeen had, zo gezegd zo gedaan.....rond een uur of half 4 's nachts maar ff gebeld (vond het toch wel pijnlijk worden), dus ze vroeg aan mij "hoe voelt het?" ik; "als menstruatiepijn alleen iets erger" zij: "ow dan is het aan het rommelen, ik kom morgen ochtend naar je toe".......mijn vriend lag heel de tijd naast me op de bank te slapen, dus ik hem wakker gemaakt en verteld wat me tante zei.....zegt ie:"nou laat me slapen dan, we zien het morgen ochtend wel".....vond ik niet echt grappig, hahahahaha. toen me tante gearriveerd was (rond 8 uur 's ochtends) heeft ze de vk gebeld......die kwam langs en zei: "nou kom vanavond nog wel ff terug, je hebt pas 4 cm ontsluiting dat kan nog wel ff duren" rond half 3 's middags (ondertussen al 24 uur weeen) begon ik te roepen dat ik moest poepen dus mijn tante heeeeel snel de vk gebeld, die was gelukkig in de buurt.....ze was nog niet binnen of ik lag op bed te persen, binnen 20 min was onze zoon geboren........maar nu komt echt het genanste van alles.....wij hadden nog geen naam!!! dus toen de vk vroeg hoe heet hij, heb ik de eerste naam geroepen die in me opkwam......"ehhhhh, doe maar Jelle" we zijn trouwens tot de dag van vandaag erg blij met die naam, maar genant was het wel......
helemaal waar......wilde alleen niet toegeven dat we nog geen naam hadden......en aangezien we het alletwee een leuke naam vonden hebben we het zo gelaten.....
Ik was erbij toen mijn moeder beviel van mijn broertje, duurde van breken vliezen tot geboorte bij elkaar maar 1 uurtje trouwens. Toen de placenta eruit was vroeg ik of ze bietjes had gegeten
Ik moest met 41 weken naar de Gyn voor verdere controles.. s'Ochtends wat last van dunne afscheiding maar goed dacht niet echt aan vruchtwater (had meer een plons verwacht dan) Uiteindelijk na een uur aan de CTG en een echo gehad die beide nog goed er uit zagen.. Toch maar even aangegeven dat ik vocht verloor. Ze zou gaan kijken en ik voelde het er weer uitlopen. Ze vroeg om mn inlegkruisje en wilde er aan ruiken (iehhlll) om te kijken of het vruchtwater was... maar ik zei... ja ik weet niet hoe het ruikt hoor maar dit is wel een geparfumeerd inlegkruisje Uiteindelijk bleek het dus gewoon WEL vruchtwater te zijn en ik had niks door. De nacht erop begonnen de weeen en de volgende ochtend ben ik bevallen En dat terwijl je naar de gyneacoloog gaat omdat je over tijd loopt
leuke verhaaltjes hier in de ochtend dat mijn vliezen gebroken waren, mijn vriendje wakker gemaakt met de uitspraak: "volgens mij zijn mijn vliezen gebroken " zegt hij heel droog: "okee dan ga ik even koffie zetten"
Leuke verhalen zijn er weer bij gekomen. Ik mag zelf ook weer wat toevoegen * Ik had een erg snelle bevalling en was dus nog niet zo lang bezig toen we al in het zkh waren (met 10 cm!). Ik zat in een stormpje en zei tegen mijn vriend.. 'ik wil niet meer'... zegt hij.. 'maar je bent pas net bezig'.. * Het ging allemaal zo snel dat de vk d'r zonnebril nog op haar hoofd had staan toen alles achter de rug was.. Ze staat dus ook echt op de foto met d'r zonnebril op d'r hoofd zo van.. 'even tussen neus en lippen door'.. bevalling gedaan * Ik ben op zondag om 16.45u bevallen en rond 18.30u mochten we alweer lekker naar huis. Zeg ik, 'nou schat, ben je nog op tijd terug voor studio sport ook'...