Bij de bevalling van mn kereltje in september kreeg ik EINDELIJK een ruggeprik na veel zeuren . Maar het zetten ging niet zo heel makkelijk.. Ik hoorde ineens heel veel commotie achter mij en toen ik mn hoofd omdraaide, kwam ik tot de conclusie dat mijn vriend in de wc van zn stokkie was gegaan in de arme van de stagiaire nogwel . Kwam mn arme lief paar minuten later op een bed met een bekertje water de kamer weer binnen gereden hahaha. Vind dit toch wel een verhaal om aan de kleinkinderen te vertellen later . Ik grapte nog dat het wel heeeeel erg was dat ik hier lag met weeën en dat ik me dan nog druk moest maken over met wie mijn vriendje knuffelt in de wc daar .
Oja en "altijd is kortjakje ziek" is tijdens de weeën veranderd in: fuckfuckfuckfuckfuck.. Mn moeder heeft het er nogsteeds over dat ik het woord "fuck" een heeeeeeele andere betekenis heb gegeven zo .
Hahahah, owh wat erg Tess OO. Vooral die met dat briefje, wat een giller. (Niet leuk natuurlijk van dr). Hoe hebben ze gereageerd bij het kraamzorgbureau? En wat vond je vent ervan?
Nou ik zal de mijne er maar bij schrijven. Ik heb niet gegild. Niet gevloekt ik ben dus erg lief geweest. Werd om 3 uur wakker omdat ik dacht in me broek geplast te hebben. Bleek dus vruchtwater te zijn. En toen begon gelijk de weeën storm. De vk gebeld en die ze nog even afwachten en over een uurtje weer bellen. De tweede keer dat we belde had ik al oersdrang toch vriendelijk verzocht toch maar deze kant op te komen. Bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben. Had ook al 3 uur op me knieën en handen in de douche Gestaan. Me man verzocht mij of ik me even wou aankleden. Was wel zo netjes. Ik heb in mezelf hem boor alles uitgemaakt. Ik dacht dat hij niet spoorde. De vk zei tegen me toen ik op bed lag dat ik al mocht persen. Dat zag ik dus niet zotten. Vond het zo eng. Dus zei ze tegen me dat ik maar even op de wc moest gaan proberen. En dan ging zei wel alles klaar zetten. Ik roep nog vanaf de wc dat het enorm brand. En zei riep nog terug dat dat normaal was. Ik dacht nog bij mezelf volgens mij voel ik iets. Dus ik sta op. Voel het hoofdje. Gelukkig was me man erbij en ik heb maar door geperst. En toen was die kleine uk er gewoon. En de vk stond nog beneden. Ik ving hem op en me man pakte hem over. Wij in paniek de vk geroepen. Die in der haast bijna de trap af pleurde. Ze schrok natuurlijk erom toen ze ons zag staan met een baby in onze handen. Moest ik op de badkamer vloer gaan loggen. Maak ik me nog deuk over me badmat. En vanwege al het vocht. Vruchtwater bloed. Valt ze gewoon weer in der haast om een schaar te pakken. Wij schrokken toen enorm. Want waren even bang dat onze vk een gebroken been zou hebben. Wat dan. Haha Gelukkig de navelstreng kunne. Doorknippen op de vloer. En met een handdoek tussen me benen. Moest ik naar me bed lopen. En daar is de placenta gekomen en ben ik gehecht. Gelukkig is alles goed gekomen maar omdat ik er heilig van overtuigd was dat het bloedheet in huis was onder me weeën was het ijskoud. Dus de baby was ook even onderkoelt. Haha. Dit was niet wat ik me er bij had voorgesteld. Volgende x ga ik niet persen op het toilet.
hallo dames, het was 5 uur smorgens toen ik dacht dat ik moest plassen, dus loop naar de deur en toen braken me vliezen, dus ik roep keihard, simon handdoek!!! die springt van bed en GOOIT me wat toe, ik druk het gelijk tussen de benen.. toen keek ik wat het was, was het mijn joggingbroek ik dacht laat maar, wil dus naar beneden lopen, roept die nog even.. kijk je wel uit dat je niet op de trap lekt, want die is net nieuw:x komt die achter me aan met een HANDDOEK om de trap schoon te poetsen:x en toen belde hij het ziekenhuis dat de vliezen waren gebroken en die zei gelijk komen.. dus hij helemaal in paniek we moeten gelijk komen.. ik zat nog op de wc omdat het maar bleef komen,haha en ik zei ja ff wachten hoor even tandenpoetsen en haar kamen, en hij was me boos,haha toen we al 2x naar huis waren gestuurd omdat het nog niet zover was..bleek achteraf dat ik de laatste keer al 10cm ontsluiting had, maar ze wilden niet de ontsluiting meten omdat ze bang waren voor infectie en de ctg scan gaf geen wee aan. dus we kwamen thuis aan en ik roep keihard op straat ik moet poepen!!! dus gelijk naar de wc gerend, maar ja hoefde niet.. en ik kon niet meer van de krampen.. dus weer bellen en weer moesten we komen. ik snel wat aangetrokken en dat was: een te korte witte oude joggingbroek met sokken eronder waarvan 1 omgekeerd aan had en toen mijn super velle blauwe crocks aan ( haha om je te schamen) en toen richting ziekenhuis.. auto ergens neer geparkeerd.. elke keer stoppen om de weeen weg te puffen.. in de gang van het ziekenhuis nog puffen.. door de paniek vergeten rolstoel te pakken, dus gewoon gelopen,haha en toen mocht ik gelijk persen,onze dochter bleef achter iets vastzitten of zo, dus toen kwam de gynaecoloog en die kwam binnen en zegt HOI,ZWIEPT DE DEKEN VAN HET BED EEN PAAR X IN DE RONDTE,DUWT DAARMEE OP ME BUIK EN FLOEP DAAR WAS ZE EN ZEGT, NOU DOEI DOEI... heel appart,haha achteraf zo lachwekkend, in totaal heeft dit allemaal maar 4 uurtjes geduurd. erg leuk om jullie verhalen te lezen
Bij de eerste ben ik vier dagen bezig geweest met inleiden en uiteindelijk kreeg ik op mijn verjaardag weeën en begon de bevalling. Iedere keer als er een nieuw iemand binnen kwam en de status bekeek werd ik gefeliciteerd Op een gegeven moment had ik een weeënstorm en trok ik het niet meer. Omdat de anesthesist nog bezig was met iemand anders kreeg ik een prik om de scherpe randjes van de weeën af te halen. Hier werdt ik zo stoned en slaperig door dat ik iedere keer bijna van de rand van het bed waarop ik zat afviel. Mijn vriend heeft me iedere keer tegen moeten houden haha. Ook moest ik plassen en moest ik dat op de po-stoel doen en heb er dus compleet naast geplast Toen ik de ruggenprik eenmaal kreeg hoorde ik, na een tijdje geslapen te hebben, gesnik achter me. Ik vroeg aan vriend wat er was en toen zei hij dat hij zo blij was dat ik geen pijn meer had. Echt zo lief hahaha. Uiteindelijk bleef de ontsluiting hangen op 6 cm en werdt er besloten tot een KS. Uiteindelijk is zoon geboren om 00.02 uur en is hij dus een dag later jarig dan ik
Geweldig, zit al dagen te lezen/genieten ben bij pag 22. Ff tussendoor een memerabol verhaal van m'n schoonouders. Bij de 3e zoon had schoonpa al2x de VK gebeld in korte tijd maar die geloofde niet dat t zo snel ging. Nu is hij een heel geduldige fietsenmaker, maar de 3e x dat hij belde was t kind er al en vroeg hij heel rustig waar hij de navelstreng mee kon afbinden, met een fietsketting ofzo? Haha, toen kwam ze erg snel.
Haha, al die felicitaties Momfertje Bij m'n eerste bevalling gingen we s'avonds 3 sept mag een wandeling maken, ik had zo'n last van voorweeen dat ik telkens Ff hurkte op t pad om ze op te vangen Zegt m'n man, voorweeen ? Om de 5 minuten zeker, dit zijn echte. Haha, zal n gek gezicht zijn geweest ik hurken, mannie op z'n klokje kijken ;P Verder liep ik met verdere contracties de bovenverdieping alle kamers door en Mirriman achter me aan die moest m'n rug blijven masseren, waren rugweeen o_0 nu komt alles boven..... Mirriman was n goeie hulp, hij hield de stopwatch bij maar daardoor ging ik steeds rekenen 8o dan moet ik nog zooo lango_o Toen legde hij de tijd weg, moest me concentreren op de weeën dat werkte beter Op t laatst douchen om de weeën op te vangen maar daar kreeg ik t koud van, bleef klappertanden en de temperatuur warmer draaien, hij haalde me er gelukkig uit voor ik als n kreeft was. De VK liep naar beneden om de kraamhulp te bellen, ik had nog geen kreun gegeven...maar voelde ineens een geweld in m'n lijf en er ontsnapte een oerkreun.....hoor ik de VK vanaf de trap" o, meid je hebt al persweeen" vond ik wel knap dat ze dat kon horen
Wat mij wel een beetje opvalt bij het lezen van veel verhalen, is dat een verloskundige steeds zegt dat ze niet kan geloven dat het al zover is en dat ze dus nog even wil wachten. Ik neem aan dat een vrouw zelf wel een beetje weet hoe haar lichaam werkt (vooral na een 1e zwangerschap) en dat een verloskundige beter het zekere voor het onzekere kan nemen en beter te vroeg dan te laat kan zijn.
Haha idd. Wij zijn nu bewust bij dezelfde vk. Die laat mij echt niet meer persen op de wc. Ik denk dat vk misschien vaak de ervaring hebben van de gemiddelde zwangerschap. En er zijn er altijd een paar die er tussen door schieten
Ja en mijn VK zelf was 2x keurig ruim op tijd Dat verhaal van m'n schoonouders is uit 1969, toen waren ze wat makkelijker denk en dat verhaal is Miss door de jaren heen smeuigger geworden
Hier eerder enkele memorabele uitspraken van vriendlief tijdens de bevalling: zoon is vijf weken te vroeg geboren en wij hadden net ons laatste avondje uit met vrienden. Ik voelde me al de hele avond niet zo lekker en zei dat ook tegen mijn vriend maar die dacht dat de bevalling zeker nog 5 weken op zich zou laten wachten. Hij ging voor de laatste keer nog eens goed door en dronk nogal veel. Uiteindelijk maakte ik een scene voor het hele café en toen wou hij eindelijk mee naar huis. Het kwaad was wel al geschied want hij was behoorlijk dronken. Eenmaal thuis bleef ik me maar raar voelen en toen ik hem dit zei dacht hij dat ik gewoon wat aandacht wou en kroop in zijn bed. Nog geen twintig minuten later mocht ik gaan zeggen dat mijn water gebroken was. Reactie van mijn vriend: NU? Kan dat echt geen ander keertje? Ik lig pas twintig minuten in mijn bed en heb hier nu echt geen zin in. Wacht nog maar een beetje hoor! Die was dus volledig weg en wou niet opstaan. Ik was behoorlijk in paniek omdat het toch best wel nog een poos te vroeg was. Uiteindelijk maar zijn moeder gebeld om hem uit zijn bed te komen kegelen. Zijn reactie toen hij éénmaal uit zijn bed was en ik voorstelde om toch maar naar het ziekenhuis te gaan: Moet dat nu al? Volgens mij is dat daar nu echt niet plezant in zo'n ziekenhuis? Kan je niet wachten tot je het koppie bijna ziet? Uiteindelijk te voet naar het ziekenhuis gegaan (gelukkig maar vijf minuten stappen) omdat vriendlief dus niet meer kon rijden. In het ziekenhuis is meneer gewoon in slaap gevallen en pas wakker geworden wanneer ik mocht beginnen persen. Telkens er een verpleegster binnen kwam, keek die eerst heel raar, trok eens haar neus op, wat ruik ik hier toch, keek dan naar vriendlief en schoot dan ofwel in de lach of gaf me een blik met heel veel medelijden haha Toen de verpleegster hem wakker maakten wanneer ik mocht persen was dit zijn reactie: Nu al? Wow dat ging ook lekker snel zeg! Hij wist wel niet dat ik ondertussen al 14 uur bezig was! Uiteindelijk moest ik twee uur persen, ik was doodop, en toen mijn kleine man eindelijk geboren was volgde zijn laatste uitspraak om niet te vergeten: Eindelijk, dit was zoooooo lastig!!!! Gelukkig was ik heel erg in mezelf gekeerd tijdens de bevalling want aan vriendlief had ik dus duidelijk niet zoveel
Ooh Mie, hoop dat je later wel z'n excuus heeft aangeboden. Hier t verhaal Vd 2e thuisbevalling, ging nog vlotter met ook wel wat grappige details vooral van m'n moeder die er deze x bij mocht zijn Werd 's nachts om 12.30 wakker van wat gerommel en dacht; probeer nog wat te slapen, heb m'n rust hard nodig Wat gelukkig lukte waarna ik pas om 7.00 van echte weeën wakker werd. Ik ving ze op en we wachtte nog Ff tot een schappelijke tijd om m'n schoonouders wakker te bellen om de oudste op te halen. Mannie zorgde voor de oudste en ik maar rondjes lopen en puffen en ondertussen laatste dingetjes klaarleggen en rommelen. Rond half 9 kwamen m'n schoonouders en werd t al wat heftiger. Ik zat op handen en voeten op de bank met m'n rug bol de weeën op te vangen, ze liepen snel door wensden me succes en ik kOn nog net bedankt kreunen. VK gebeld die zag dat t flink opschoot en brak m'n vliezen waardoor ik van de eerste wist dat dan de laatste cm's snel gaan Moeder was er ondertussen die wilde er bij zijn, in dr werkkleding. Hetwas stil, ik concentreerde me, zegt ze ineens;"als t maar niet te lang duurt, ik moet om11u werken".......aaaarggh ben dan te druk met bevallen om te reageren.... Wilde trouwens van beiden hurkend bevallen dan schijnt de zwaartekracht mee te werken. Zat tussen man z'n knieën geleund klaar voor de persweeen maar de eerst was zo heftig dat ik rechtop ging staan. Waarop de VK me zegt te gaan zitten maar die heeft een zachte stem en kwam niet aan bij mij. Dus m'n moeder roept vanuit de hoek m'n naam en t commando ZIT! Waarop ik hurkte, perste en m'n 2e mannetje lanceerde Brullen dat ie deed, was veels te snel gegaan ik had m graag zelf op willen vangen maar was blij dat de VK op tijd was Placenta kwam er snel achteraan, VK liet trots zien dat het z'n huis was geweest ( ik vond t maar goor sssttt) Enfin van 7 tot 5 voor 10 een supersnelle bevalling dus Moeders trots en kon op tijd naar de werk. Wel naweeën gehad maar goed te doen met PCM en n gezond ventje om trots op te zijn
@ Mirri: wel dat is een vlotte bevalling geweest zeg!!! Haha, je mama kon trots gaan werken, ze wou waarschijnlijk het goed enieuws gewoon zo snel mogelijk aan dr collega's vertellen Manlief heeft achteraf zeker zijn excuses aandoen maar de schat kon er eigenlijk niets aan doen, hij kon echt niet weten dat de kleine uk zoveel te vroeg zou komen he.
Vorige week woensdag op donderdagnacht bevallen. Om 23uur kwam de vk en die ging meteen de vliezen doorprikken, toen kreeg ik het wel even benauwd. Na een uur ging ze nog eens voelen naar de ontsluiting en er stond alleen nog een randje.. Ik mocht een beetje meepersen en zij had haar vingers nog in me. Ik heb gezegd dat ze snel die vingers eruit moest halen want dat vond ik echt een heksenstreek en dat had ze bij de vorige ook al gedaan. Heb daarna wel meteen gezegd dat ze wel lief is. Ze moest er wel om lachen. Bij allebei de andere kindjes had ik mijn man in de vinger gebeten. Dit keer heb ik eraan gedacht om een kussen te pakken, maar op het laatst hield ik echt niet meer en heb hem in zijn schouder gebeten. De kraamhulp zei al na de bevalling, ik zag het aankomen toen ik je in een kussen zag bijten. Onze meid was er super snel, in 2 uur en met 5 minuten persen.
Mijn bijdrage.... - ik probeerde af en toe tussen de weeen door aardig te zijn voor mijn vriend, bijv door te vragen wat ie gegeten had in de ziekenhuiskantine, maar iedere keer dat ik mijn vraag had gesteld en hij wilde antwoorden, kwam de volgende wee waardoor ik hem meteen de mond snoerde met, "daar komt er weer 1, houd nou je bek maar weer" - het werkte het beste om de weeen op te vangen door een beetje geluid te maken met uitademen. Wist alleen niet zo goed wat, eerst maakte ik een soort van trompettergeluid. prrrrrrrrrr. Later ging dit over in poehpoeh, heh heh en nou nou. Ik heb dus 4 uur lang heeeee, nou nou poeh poeh gezucht. - op een gegeven moment ging mijn telefoon en ik had echt pittige weeen en ik werd me toch een partij link!! Ik heb gegild, "wie belt er nou tijdens een bevalling????" Het bleek mijn zus te zijn om te vragen hoe het ging en mijn vriend had opgenomen en hoorde hem fluisteren, ze zit nu op 4 cm. Waarop ik wederom gilde, "als ik nu nog steeds op 4 cm zit dan spring ik het raam"! (ik bleek 20 minuten later mijn zoon in mijn armen te kunnen sluiten, dus ik was zeker niet meer op 4 cm gelukkig, haha) - mijn bevalling was ingeleid, dus ik lag aan het infuus en op een gegeven moment was die pomp leeg en begon te piepen, ook zat de electrode niet goed, dus dat ding begon ook te piepen. Gek werd ik ervan, dus toen de verpleegkundige kwam riep ik dat godverdomme dat gepiep weg moest want anders ging ik buiten op het grasveld voor het ziekenhuis wel verder....gekgenoeg leek me dat op dat moment echt een heel erg logische plek. - helemaal op het laatst wilde ik opeens op mijn zij liggen en werd toen vrijwel meteen overvallen door heftige persweeen. Dus ik weer gillen, er MOET nu iemand komen, want de baby komt er NU aan!! De vlos kwam binnenrennen met nog een hap eten in haar mond (naar het schijnt) en toucheerde me, er stond nog een randje, waarop ik riep, kan me niks schelen, ik ga gewoon persen!! Maar, ik lag nog steeds op mijn zij, dus de vlos vroeg, wil je op je zij bevallen? "Ja". Oke, da's goed, maar dan moet je wel even een been omhoog doen anders kan ie er niet uit. Ik: "nee". Weet niet wat me overkwam, maar ik durfde gewoon opeens niet meer. Wist ook helemaal niet meer hoe dat moest, dus ik bleef een beetje schutteren en piepen en hield mijn benen mooi bij elkaar. Uiteindelijk na een paar minuten al mopperend toch weer terug op mijn rug gedraaid, binnen 10 minuten lag onze zoon op mijn buik.
@Juud: geweldig!!! whahahah gewoon niet meer durven en je benen bij elkaar houden.. Ben je zover in je bevalling en dan gewoon "Nee". Hylarisch!