Bij mij vorderde de ontsluiting niet waardoor na 11 uur de verloskundige adviseerde een ruggeprik te nemen, want het kon nog wel eens heel lang gaan duren. Onze verloskamer had uitzicht op het parkeerterrein en na korte tijd kwam er een grote Saab het terrein op gescheurd. Zei mijn vriend: "ah, dat zal de anesthesist zijn." ik dacht: "ja ja, tuuuuurlijk!" Bleek het echt de anesthesist te zijn, hij kwam vers van de golfbaan (hij had zijn golfhandschoentje nog uit zijn achterzak hangen). Hij had een birdie geslagen dus zijn dag kon niet meer stuk. Na het zetten van de prik zei hij nog tegen mij: "wel beneden bevallen hè!" (de operatiekamers zijn boven). Het werd alsnog een keizersnede, toen ze me de OK inreden en hij stond er weer riep ik meteen Sorry!
Dank jullie voor de felicitaties. Ik werd om 2uur30 wakker met weeën app gebruikt ze waren om de ruim 2 minuten. ik geloofde het niet, weer het bed in 15 min later ging niet meer hup weer de wc boven op haha. 15 min later, schat auw. Manlief wat is er, ik auw hahaha echt heel droog hij keek me aan, hij zegt hoeveel minuten ik zeg 2 hij oke. Gaan we even nog timen, want dan gaat het heel snel... 3 uur projectiel braken, hup champignons van mn avond eten tegen de muur aan de overkant van de douche er stond een emmer, ik denk als ik die gebruikt zou hebben dat ik ze terug in mijn gezicht had gekregen... ik sorry schat sorry kan er echt niets aan doen, van onderen liep ook gelijk helemaal leeg... ik ow ow dat ook nog... beetje geirriteerd. hahaha dat was achter de rug, hup douche aan en mn vliezen braken. Mijn man ondertussen bellen naar het ziekenhuis en koffer in de auto. Ik onder de douche vandaan ondertussen weeën rond de 1 min 30, aangekleed en toen kwam de eerste perswee ik huh dat kan echt niet zo snel (ondertussen was het kwart voor 5) Perswee op de bank beneden perswee op de wc weggepuft, hup de auto in. Perswee in de auto en voor de deur van het ziekenhuis.... die man van de beveiliging 'kom binnen wilt u een rolstoel... ik heel droog ik heb persweeën ik ga wel lopen' die man keek me aan nou niet normaal whahaha. Wat was ik blij dat het nog zo vroeg was dat er niemand door die gangen liep. Hup gelopen naar de afdeling, daar, hand en gelijk ik moet naar de wc.... Zij dat kan hier is de verloskamer, hup perswee op de wc daar wilde ik niet meer van af, wat een geweld is dat haha. Zuster 'je moet er af!' Ik nee echt niet ik zit goed hier ondertussen mijn broek schoenen sokken string uit (ja die had ik nog aangedaan thuis) en mijn man en die verpleegkundige wilde me van de wc afslepen en ik heel droog wacht nou ik moet nog afvegen, die keken elkaar aan whahaha. Ieder een arm en sleuren, want ik bleef rekken en ik wijdbeens naar de bevaltafel en ja hoor ik lig en mijn man, schat ze is donkerblond. De gynaecoloog was al wel opgepiept maar nog niet aanwezig. Ik kon het niet meer houden, dus met beleid meepersen (valt best mee moet ik zeggen, het terugzakken doet pijn, maar als je je buik vast zet kan ze dat niet en voelt een stuk beter) En met z'n tweeën wegpuffen, de gyn is er nog niet... ik zo dat doe je zelf maar ik wil best met beleid doen, maar ik kan het niet stoppen. Zegt de zuster in ene, moet je voelen, dus ik tussen na de 2e wee op de tafel, mijn man had ondertussen gevoel en toen deed ik dat... he dat voelt net als een gerimpelde jonge hond whahaha. Zij in een scheur. Ik zo niet dan?? Dus weer een perswee Stond het hoofdje en ik weer voelen en zonder perswee langzaam doorduwen, je denkt toch niet dat ik dat laat staan haha. Toen zonder perswee schoudertjes, Manlief zei ogen open en puffen.. ik huh? (wilde bijna in mn eigen bubbel verdwijnen) Hij zei, nu ben je weer scherp. Ik keek hem appelig aan, oke. Hij zo nu inademen en persen, hij heeft de schoudertjes één voor één gehaald onder begeleiding van de zuster. En hup nog even een half persje na en ze was er uit! Vloedgolf vruchtwater erachteraan en hij legde haar op mijn buik om 5.27. Toen kwam de gynaecoloog binnen. Ow ik ben te laat.... ik keek haar aan, uhm ja. Placenta bleek al los te zijn dus zelf 1x persen en die was er ook uit om 5uur30 . Het enige wat daardoor gebeurde, was dat ik wel nog wat Persweeën had daarna waardoor mijn baarmoeder ging ontspannen en ik een liter bloed verloor. Dus ik zo neee niet een fluxus en de zusters keken zo op en de gyn ook, ow je weet wat dat is. Zuster ja nou moet ik je wel een injectie geven om je baarmoeder samen te laten trekken balen! Ik zo 'auw tering deze doet meer pijn dan de hele bevalling bij elkaar, wat een tering prik! Eerste vloek sinds het begin. En ik moest ook aan een infuus, want het moest toch sneller. Dus NaCl erin getrapt nog een spuit oxytocine en toen naar de andere beval kamer, want had er 1 met de placenta door de kamer gelopen en liep zo'n heel spoor. Heel klein scheurtje binnen, maar dat wat niets en hoefde niet gehecht te worden, verder niets.... Ik mocht bezoek laten komen op de andere bevalkamer, want iedereen was nog aan het slapen en de eerste controle. Om 10.00 naar zaal ik was niet duizelig of iets HB was alsnog 6 en gelukkig als ik geplast had, bv onder toezicht had gegeven, de kleine had geplast uiteindelijk om 15.30 mocht ik naar huis. want ze wilde toch nog een extra dosis erin trappen omdat ik alweer op was gestaan rechtop zitten veel te druk hahaha. Niets voor mij als vogeltje op bed, want ik voelde me verder goed. Ze hadden medelijden met mijn man whahaha die moet mij op bed zien te houden uhm bijna Dsu het was heftig maar heel goed te doen. Kleine meid is wel misselijk en moet echt bijkomen van het natuurgeweld. Voor mij is het ook, dat ik het idee soms heb dat ik wakker moet worden en denk dat ik dan nog zwanger ben en dat ik het gedroomd heb. Het kan toch niet zo snel. We hebben hard gelachen op de verloskamer. Hun dienst zat er om 7.30 op en dachten niet dat er nog een kind geboren werd in die tijd. Die kwamen nog speciaal afscheid nemen. O ja die beveiliger achter de balie tegen mijn moeder een uur nadat ik binnen was gekomen, is ze nu al bevallen, mijn moeder wie, ja die net een uur geleden binnen is gekomen. Zij 'ja al een half uur geleden' Had graag het gezicht van die man willen zien. whahahaha een stortbevalling. alles bij elkaar duurde 3 uur. en ze was mijn eerste kind 3900 gr 50 cm geen knip geen hechting alleen een heel klein scheurtje binnenin, maar dat was het
O ja en 5 minuten na de bevalling ging alarm van onze telefoon, Mijn man moest naar zn werk ik zo heel droog, ja schat je hebt het gered, nu kun je precies op tijd op je werk verschijnen whahaha ik vond mezelf grappig. De zusters en mijn man konden er ook om lachen, maar hij heeft toch maar een sms gestuurd dat hij het niet ging redden en dat ik bevallen was
Ik wil graag mijn eerste bevalling met jullie delen, had 's middags om 4 uur nog controle bij de vk gehad en bleek een hele hoge bloeddruk te hebben ineens een onderdruk van 120 ( na 3 keer meten want we geloofden het niet ) dus moest me de volgende ochtend bij de gynaecoloog melden . Boodschappen gedaan thuisgekomen manlief (was net gaan werken) schoonouders en ouders even gebeld om het te vertellen . Daarna dacht ik ik voel iets elke 5 min een harde buik nog niet echt een wee, toch vk om zes uur maar even gebeld ivm die bloeddruk, die deelde mee dat ze om acht uur zou komen, dus ik manlief gebeld zorg dat je om acht uur thuis bent. Advies van de vk ga lekker douchen, ik naar boven breken halverwege de trap mijn vliezen en toen dacht ik oh mijn tel licht nog beneden ( dus ik die natte gladde trap weer af en op. Onder de douche kreeg ik een weeën storm, manlief gebeld dat hij NU naar huis moest komen. Hij heeft terwijl hij de trap op kwam deze met zijn sokken gedweild ( bang dat de vk van de trap zou vallen ) hij heeft me uit de douche vandaan gehaald vk meteen gebeld ( dit was om 7 uur) zij kwam om kwart over zeven binnen heeft orders aan man uitgedeeld voor de kruik ed en zei tegen mij ga maar persen !!! (Terwijl ik dacht hoe ga ik dit nog uren vol houden ) 2 weeën later was daar mijn zoon. Ik was helemaal overbluft door deze snelheid , zij zei zo het ziekenhuis hebben we niet gehaald, wel die ellendige prik voor het bloeden gekregen ! Au daarna de opa's en oma's gebeld die waren ook overbluft aangezien ik ze net gesproken had .... Al met al een geweldige bevalling ! Bevalling nummer 2 en 3 zijn me lang zo goed bij gebleven.
Bij mij vroegen ze of er n co assisten bij mocht zijn, tuurlijk zij moet t ook leren. Komt er n jonge gast binnen die nu misschien wel overweegt fotograaf te worden! Ik heb hem tot fotograaf gebombardeerd en gezegd dat ik veel fotos wilde vanalles. Toen dochterlief op mn buik lag zei ik en nu n foto van de klok maken Wat ben ik blij met al deze fotos, het heeft mij geholpen alles te verwerken het was nl n erg snelle bevalling
Leuk om te lezen! Hier bij de eerste uit reflex mijn vriend zijn hand gepakt om erin te bijten. Vond hij niet erg leuk, had het zelf niet eens in de gaten. Verder ook veel gescholden. Mijn dochter (nr 2) kwam rond de kerstdagen. De radio stond aan en toen ik de weeen nog kon hebben zei ik nog, goh wat gezellig zo dat muziekje erbij, vind die kerstmuziek altijd zo sfeervol etc (ik had toen nog genoeg praatjes ). De gyns en verpleegkundigen knikten braaf (zagen het vast al aankomen ) Een half uur later gilde ik of iemand dat tering geluid uit kon zetten. Ook gilde ik om een pijnstiller maakte me niet uit wat. Toen ik de gyn zover had dat ze wat ging halen zei mijn vriend, goh kun je het niet nog even proberen je bent net begonnen etc. Wrong answer natuurlijk.. ik gilde dat de gyn NU dat prikje ging halen en NIET straks. (normaal gesproken vloek ik niet en ben ik redelijk ingetogen tegenover artsen etc maarja wat een bevalling al niet met je kan doen haha)
Mijn laatste bevalling (3 wkn geleden) ging behoorlijk snel. Toen de vk kwam na anderhalf uur onregelmatige weeen, bleek ik 7 cm te hebben. Mijn man ging dus gelijk de kraamverzorgende bellen. Toen de vk een half uurtje binnen was kreeg ik persdrang en er was nog geen kraamverzorgster te bekennen. Snel het bed op dus en bij de 2e perswee stond het hoofdje al. Maar toen kwam ook net de kraamverzorgster aan en die ging, heeeel irritant, op de deur staan kloppen. Mijn man merkte dat ik daar heel onrustig van werd en maakte aanstalten om naar beneden te gaan en de deur open te gaan doen. Terwijl het hoofdje van de baby stond!!! Ik had zo'n vreselijke pijn dat ik niet meer kon zeggen dat hij absoluut niet naar beneden mocht gaan, maar gelukkig werd de vk best wel boos op hem. Als hij wilde dat zijn kind geboren zou worden terwijl hij de deur open zou doen moest hij vooral gaan..! Gelukkig kwam deze boodschap duidelijk over en is hij pas de deur open gaan doen toen onze zoon geboren was. (dat was trouwens bij de 3e perswee al, dus de kraamverzorgster heeft niet zo lang buiten staan wachten)
Ik zelf heb het volgens mij allemaal op de automatische piloot gedaan. Netjes gedaan wat ze vroege en geluisterd Maar ik heb wel achteraf moeten lachen om mijn zus. Wij hebben zelf geen auto en zij zou ons brengen. Ze woont op een kwartier rijden van ons. En binnen vijf minuten was ze er en had ze een berg handdoeken bij zich met de boodschap 'ik weet niet waarom je ze nodig hebt. Maar ik heb ze maar mee genomen voor het geval dat!'
Haha, die zus. Durfde je nog bij haar in de auto te stappen omdat ze zo hard had gereden ? ;P M'n man moest rustig rijden terwijl ik m'n weeën in de auto zat op te vangen. Ik had wel plastic op m'n stoel omdat m'n vliezen al waren gebroken
Omdat ik door extreme aambeien bijna niet meer sliep (en we al bijna 5 jaar achter de rug hebben van voortdurend gebroken nachten: eerst vanwege zwangerschap, toen 2 jaar slaapproblemen van m;n dochter, vorig jaar een serie miskramen en toen dus weer een zwangerschap), ben ik vorige week vrijdag ingeleid. Eerste dosis gel om half 10 deed weinig: even wat menstruatie-achtige krampen, die echter weer weg trokken en geen ontsluiting te weeg brachten. Half 1 tweede -dubbele- dosis gekregen, die vrij snel weeen brachten: elke 2 minuten. Na 3,5 uur echter nog maar 1 cm ontsluiting. Toen hebben ze nog even een cm erbij gestript en vervolgens m'n vliezen gebroken en toen kwam ik binnen de kortste keren in een ware weeenstorm terecht. Ik had al aangegeven een ruggeprik te willen, voordat die storm zich aandiende, en toen was al aangegeven dat ik ws met 3 kwartier terecht kon bij de anesthesist. Toen die weeenstorm zich aandiende, was ik echter al vrij snel op het punt dat die ruggeprik gewoon NU moest komen, dus manlief op de knop gedrukt. Duurde maar en duurde maar voor er iemand kwam, dus hij zou nog wel even drukken. Was het lampje van de knop uit, dus hij zegt: Hoort dat zo, dat het lampje uit gaat nadat je gedrukt hebt? AARRRGGGGHHHHH! NEEEEEE! :x Had ie dus niet goed gedrukt de eerste keer.... Nou, nog een keer en toen kwam de VK ook al snel en zag ook direct wel dat er echt heel snel iets moest gaan gebeuren. Zij weer weg om dat te gaan regelen, en toen kreeg ik vervolgens al snel persdrang. Geprobeerd op te houden, maar dat ging helemaal niet, dus ik roep tegen m'n man: Ze komt! Hij: Nee, dat kan niet, je moet het wegpuffen! Ik: Nee, dat gaat niet, ze komt NU! Dus hij tilt de deken op en ziet het koppie gewoon al helemaal eruit. Hij wist niet wat ie zag, dus in paniek op de knop gedrukt, vervolgens de gang op gerend: Ze komt, ze komt! VK kwam er net weer aan om te zeggen dat het helaas echt nog wel even ging duren voor ik terecht kon, en die was nogal flabbergasted: Huh, ze komt? Mijn man: Ja, ze komt er al aan, het koppie is er al uit. Nouja, tegen de tijd dat ze weer bij m;n bed stonden, was Caitlyn dus al geboren en lag die geland tegen het voedingskussen wat ik tussen m'n benen had liggen, omdat ik zonder niet goed op m'n zij kan liggen door BI. VK had blijkbaar op een pieper gedrukt ofzo, want binnen no time stonden er nog een andere VK, een gyn en 3 verpleegkundigen rond m'n bed, die toch echt niet heel veel meer konden doen.... Die hebben van de hele bevalling weinig meer meegekregen dan de enorme zucht van opluchting die ik geslaakt heb omdat eindelijk die weenstorm voorbij was. In een uur tijd dus van 1 cm ontsluiting naar bevallen... over turbo gesproken.
Bij de eerste tijdens de weeën had ik pijn. Maar wij zouden op die dag gaan trouwen. Zegt mijn man snachts: als jij nou eens beneden gaat liggen op de bank kan ik nog even slapen. Dus ik dat gedaan stond versteld ervan dat hij dat zei. Rond 8 uur netjes aangekleed voor t trouwen ( op maandag zouden we trouwen dus geen poes pas eromheen) wil ik me op gaan maken met Marokkaans kool als oogpotlood maar dit was poeder wat ik van mijn schoonmoeder had gekregen. Krijg ik ondertussen een wee wat denk je valt dat potje met zwarte poeder over mijn broek heen toen heb ik maar tegen mijn schoonmoeder, man, zwager, vriendin met haar vriend gezegd dat het trouwen niet door ging omdat ik aan t bevallen was. Tijdens bevalling toen vk er al was kneep ik alles fijn en beet ik overal in. Zegt de vk puf maar even mee mijn reactie was: zoek het lekker uit met je puffen ik ben niet iemand die moet puffen en laat me maar lekker met rust. 2e bevalling begon met vliezen breken midden in de nacht op bed. Hele bed nat want dochterlief kwam te vroeg en had me bed nog niet klaar. Ik maak mijn man wakker en zeg dat tegen hem zegt hij : heb je niet gewoon in je bed geplast. Nou wist toch wel zeker dat ik niet in mijn bed plaste. 3 kwartier later na t breken van de vliezen is ze geboren. Zonder vk erbij want die was der spullen nog aan t pakken in de auto.
Jeetje wat snel Marijke, kan me voorstellen dat je zuchtte van verlichting. A'dam man in paniek de gang op, de rest van t team was er snel maar te laat. Wanneer het zo snel gaat zeggen ze dat er niets mis kan gaan toch Saphira, bruiloft nog goedgekomen wat n stortbevalling de 2e. Heftig maar wel snel klaar meiden
Ja bruiloft was 3 weken later haha. Ja beetje slechte timing. Moest allemaal toen ik 18 was. Tussen 20 sept en 13 oktober. Was gelukt alles te regelen maar dochterlief besloot een week der te komen dus toch maar niet
Op 18 september (38+1) moest ik op controle om te kijken of ik inleidbaar was. Dit omdat ik zwangerschapsdiabetes had en er hier rond de 38 weken wordt ingeleid. De gyn toucheerde en kwam tot de conclussie dat ik 4 cm (!) ontsluiting had en dat ik inleidbaar was. Na contact met de verloskamers werd er besloten dat ik de volgende morgen om 7 uur mocht bellen om te vragen wanneer ik kon komen. Wij gingen blij naar huis. De volgende dag zou het zover zijn! Onze kleine zou dan komen Onze oudste hadden we bij mijn ouders gehaald en we ging naar huis. Dochter ging op bed en ik ging ook even liggen. Ik had wel wat onregelmatige krampen maar dat was niet echt noemenswaardig. Tot ik mij tegen 15.30 uur omdraaide in bed. Ik voelde iets lopen en twijfelde wat het was. Was het mijn blaas die in de verdrukking zat of waren mijn vliezen gebroken? Snel belde ik mijn man (die buiten ergens rond liep) dat ik vermoedde dat mijn vliezen waren gebroken. Er kwam daarna geen vocht meer ondanks het blazen op mijn hand maar er kwamen weeen om de 5 - 6 minuten. Dus ik belde naar het zh dat ik vermoedde dat mijn vliezen waren gebroken en dat ik regelmatige weeen had. Ik mocht komen. Dus wij onze weer bij mijn ouders gebracht. Tegen 17 uur waren we in het zh. Daar werd ik aan de ctg gelegd. Tegen 18 uur kwam de vk van dienst en kwam tot de conclusie dat ik 4 a 5 cm had. Ze zou tegen 20 uur terug komen voor weer een inwendig onderzoek. Ondertussen werden de weeen heftiger en heb ik de tens opgeplakt. Wat fijn was dat. Het gevoel dat je zelf iets kan doen. Het was bijna 20 uur toen ik tegen mijn man zei dat ik druk gevoel kreeg en dat heb gebeld. De vk kwam en toucheerde: 6 cm ontsluiting. Dit heeft zo om 20.06 uur in de computer gezet. Ze zei dat ik het druk gevoel moest gaan wegpuffen. De verpleegkundige die erbijwas pufte even met mij mee en ging ook weer weg. De verpleegkundige was nog maar koud de kamer uit of ik kreeg persweeen die ik niet meer kon tegenhouden. Mijn lichaam pakte zich samen en perste. Ik raakte in paniek want probeerde in alle macht het tegen te houden. Gilde naar mijn man dat hij moest bellen. Binnen 1-2 minuten was de verpleegkundige terug en drukte op de spoedbel. Er kwam een vreemde gyn binnen, ze stelde zich voor, vroeg hoe ik heet en zei dat ik mocht persen. Ik nog vragen of het mocht. Ja het mocht. Binnen 2 minuten lag ons mannetje op mijn buik. Het was toen 20.14 uur. Ik ben van 6 cm ontsluiting naar een kind op mijn buik gegaan in 8 minuten! De reden dat de verpleegkundige op de spoedbel drukte hoorde ik na de bevalling. Toen zij binnenkwam na die 2 minuten weg te zijn geweest stond het hoofdje al... Ik was compleet overdonderd. Ik zou de volgende dag ingeleid worden en hij was er al! En zo snel. Het heeft een dag geduurd voor ik een beetje over het idee was dat ons mannetje er al was en zo snel.
Mijn eerste bevalling werd ingeleid. Omdat mijn bmm nog niet helemaal week was, begonnen ze met gel. Elke 4 uur een nieuwe pil en dan aan het CTG. Na de 2e pil (het liep tegen elven) kreeg ik weeën. Nooit verwacht, mijn man was ook gewoon naar huis gegaan en ik lag op een kamer met nog 2 vrouwen. Dus ik belde mijn man op: ik heb weeën, je moet nu komen, ik ga zo naar de verloskamer en dan worden mijn vliezen gebroken. Zegt hij: kan dat niet morgen?? Het enige wat ik kon uitbrengen was: ik moet NU ophangen want ik heb een WEE!!! Binnen 10 minuten was mijn man er
Eerste bevalling 26-01-2005. Nooit een cursus gedaan, niks gelezen of gezien. Geheel onbevangen de bevalling in gegaan. 40 weken + 3 dagen. Om 02:00 word ik wakker van een wee, na 5 minuten nog eentje. Partner proberen wakker te maken. Geen succes. Uiteindelijk na een half uur (grrr) opgestaan om hem wakker te schudden. Dus hij zit eindelijk: huh wat? Ik : ik ga bevallen ik heb weeen. dus hij gaat nog even weer achterover. wat denk je: slaapt weer verder. Ik hem mobiel bellen. Hij weer omhoog dus neemt op. Toen heb ik hem toch echt duidelijk gemaakt dat hij wakker moest worden. Hij koffie drinken. Vk ook gelijk op de hoogte gebracht. Een invaller. Ze zou langs komen. Let op de praktijk is tien minuten rijden met de auto. Om 06:00 zou ze er zijn. dit werd 7:30 was ze er dan. Eerst nog bij de buren aangebeld. Oepsie. Start persen 8:00 (omdat zij eerst even haar papieren in wou vullen. Partner zat met washandje voor zijn hoofd te zuchten. Volledig in paniek. Ikzelf was de rust zelve. Na pers uur 1 andere posities geprobeerd. na 1,5 uur persen bleek een sterrenkijker. Nog een half uur blijven persen in alle mogelijke standjes. Na 2 uur ambulance gebeld. Na 2,5 uur was die er. Wil die jonge ambulance broeder me een broek aan doen. Jaaa daaaag in mijn pers weeen mafketel. Ik bleef maar Oh sorry zeggen. In de ambulance en hups naar het ziekenhuis. Dat jonge ventje reed zo ontzettend hard dat ik het idee kreeg dat het helemaal fout ging. Bij de brandweerkazerne hoorde ik de navigatie zeggen : u heeft u bestemming bereikt. Ik kijk uit het raampje achter en roep : Ohwwww ik moet bevallen, de baby hoeft er niet uitgeknipt worden door de brandweer, ik red het ziekenhuis wel. gilt hij terug: waar moet ik langs dan. Ik achterste voren de beste man genavigeerd naar het ziekenhuis (kwam niet uit de buurt die jongeman) Hups naar de verloskamers. Gynaecoloog GROOThand kwam zich voorstellen. Probeerde met die grote handen de baby te draaien geen succes. Ik hoor hem zeggen. Knip, vacuumpomp. Partner stond stijf van de 3 kannen koffie en werd lijkbleek bij de knip. (tsja moet je maar niet kijken) De pomp is nog 1x van het hoofdje geschoten. Waardoor de beste man helemaal achteruit vloog. Na nog een keer trekken en flink hard persen was dan daar mijn kindje. Gelijk meegenomen voor wat extra adem ondersteuning. Na 5 minuten een prima score. Welkom zoon!!!! Het blijft lachen als achteraf ook nog blijkt dat partner ook met 130 km per uur achter de ambu door een 50km per uur wijk aan heeft gereden. Bij het ziekenhuis kwam en de handrem vergeten was. Auto rolde weer de weg op.... 11 uur en 5 minuten duurde de bevalling. (waarvan 3 uur en 5 minuten persen)
Mijn bevallingsverhaal.. 28 augustus 2012, ben ik bevallen. Die ochtend ging ik naar de vk toe. Vorige week konden ze het hoofdje uitwendig niet voelen, echo gemaakt. Nou haar hoofdje zat toch beneden. Ze zeiden dat ze volgende week weer wilde voelen en kijken hoe ze ligt. Zo gezegd, zo gedaan, maar ze kon dus weer niks voelen. Ze vroeg of ze inwendig mocht voelen, prima hoor! Haar gezicht veranderde, ik dacht, wat is er? Zegt ze; je hebt al 5 cm ontsluiting! Uhhhhhh oké! Heb je zin om vandaag te bevallen? Haha.. En of ik pijn had? Mwa, lichte menstruatie kramp.. Ik naar huis en mocht op spoednummer bellen om gestript te worden als ik dit wilde, mocht er over na denken. Ik was trouwens die dag 37.2 weken zwanger. Nou eenmaal thuis spullen klaar gezet, ziekenhuis tas verder ingepakt enzo. En toch maar vk gebeld op spoed. Ze ging strippen.. 2 cm erbij gestript zonder enige pijn. Ik zat al op 7 cm! En niks geen pijn gehad.. Ze ging weer weg en zei dat het misschien nu wel wat heftiger werd, nou niet echt, uur later, nog niet echt wat. Jaaa dag! Ik wil bevallen haha. Naar geboorte centrum gegaan en daar heeft ze mijn vliezen dan gebroken om half 4. Die waren nog intact. Oké en toen begon het! Meteen weeenstorm, ben in bad gaan liggen, maar oh wat was dat erg! Kon geen houding vinden en was zo ontzettend stoned. Onder de douche proberen, kon niet een opstaan! Dus gaan zitten, was ook een hel, er zat geen pauze en rust tussen de weeen. Maar wat wil je, nog maar 3 cm te gaan.. Op bed gaan liggen maar. Dat ging beter, gelukkig kwam de vk, en ze was zo lief en goed voor me! Niet veel later kreeg ik wat persdrang, niet veel, maar wel wat. Mocht rustig er aan toe geven. Rond 5 uur mocht ik echt persen, helaas bleven de persweeen uit, ik voelde ze bijna niet. Ik moest alles op alles zetten om te persen. De vk had me zo ontzettend goed gecoacht. Om tien voor 6 is ons meisje geboren zonder knip en zonder scheur. Had een schaafwondje en 2 hechtinkjes. Het was zo snel gegaan die dag! Ongelooflijk.....
Kijk en daarom hou ik niet van die vliezen Laten Breken.... het doet altijd maar dan ook altijd pijn!! Daarna vooral... eerst is het makkelijk te doen... en dan prikken ze het door en ja hoor.... weeeënstorm....