Het is gewoon iets wat ik me afvraag. Als je water breekt en er zit meconium in weet je meteen dat je baby zich misschien niet helemaal goed voelt. Maar hoe zit het dan als je bevalling start met weëen? Dan heb je hier eigenlijk toch helemaal geen zicht op? Mocht de bevalling spontaan starten hier moet ik van mijn vroedvrouw pas naar het ziekenhuis als ik 1 uur lang om de 5min weëen heb. Maar dat kan een dag of langer duren denk ik dan, hoe controleer je in tussentijd of alles goed gaat daarbinnen? Ik heb wel een doppler, is het hartje af en toe controleren een goede parameter? Het wordt een 1ste natuurlijke bevalling hier na een geplande KS, dus vind het allemaal extra spannend
Misschien raar, maar ik heb hier niet zo over nagedacht bij mijn bevallingen. Een oerinstinct nam het over zeg maar. En de verloskundige hield het natuurlijk in de gaten. Ik zou niet zelf met de doppler luisteren want een baby reageert ook op de bevalling.
ooh, ik ben hier tijdens de bevalling helemaal niet mee bezig geweest. Ik probeerde het mezelf vooral zo comfortabel mogelijk te maken en uiteindelijk wilde ik kosten wat kost de baby eruit persen. De verloskundigen/vroedvrouw/wie dan ook zal zich wel bekommeren om je kindje. Jij vooral om jezelf.
Niet. Zo kwamen we er bij mijn middelste pas ruim na geboorte achter dat het fout in gegaan in die fase. Is weinig aan te controleren helaas.
Ik had meconium en 0,0 vruchtwater. 4 dagen daarvoor nog en extra controle omdat ik overtollig vruchtwater had de laatste 5 weken. Mijn vliezen waren intact en we hebben nooit antwoord gehad waar het vruchtwater gebleven is. Hij heeft het toch benauwd gekregen zonder dat we ooit een oorzaak hebben gevonden.
Wow dat is echt een vreemde situatie dan.. lijkt mij toch ook dat het niet zomaar kan verdwijnen zonder dat je het hebt gemerkt, al zeker niet met zo'n goede checkup enkele dagen ervoor. Klinkt me erg heftig..
Ja klopt ik moet in het ziekenhuis bevallen maar ik moet niet meteen komen, ik mag thuis blijven tot ik een uur lang elke 5 minuten weëen heb. Denk dat ik toch met de vroedvrouw ga overleggen of ze dan tussendoor niet kan komen controleren of alles goed zit daarbinnen. Kan me ook niet inbeelden dat ik op mijn gemak zou zitten thuis niet wetende hoe het gaat.
Bij hebben ze ook niet gezegd dat ik meteen moest komen. Bij de 2e was ik toevallig in het ziekenhuis voor een CTG vanwege minder leven voelen. We waren net in het restaurant toen mijn krampen toch wel heviger werden. Toen toch maar weer naar boven gegaan, aan de CTG. Verpleegkundige geloofde me eerst niet en zei dat het waarschijnlijk voorweeen waren. Op aandringen van mij (gezien mijn ervaring met mijn 1e bevalling) liet ze toch de verloskundige komen om te kijken of ik ontsluiting had. Ik had toen 2/3 cm en in overleg met de gyn besloten om te blijven en dan de vliezen te breken (uiteindelijk zijn die gebroken toen ik al 9 cm had, 2 uur later). Bij de 3e was ik met 38+1 al in het ziekenhuis geweest met harde buiken. Bleek toen 4 cm ontsluiting te hebben, maar vliezen breken wilden ze toen niet doen. Ze waren bang dat ze dan wee opwekkers moesten geven en dat wilden ze niet omdat ik een ks had gehad. Uiteindelijk met 39+4 zette het door. Weeen kwamen meteen al om de 5 minuten en heb toen na 3 kwartier het ziekenhuis gebeld. Mocht direct komen, 4 uur later was ze er. Bij de 4e ben ik ingeleid. Dit keer wilden ze wel mijn vliezen breken en moesten ze ook wee opwekkers geven.
Je weet dat eigenlijk niet in die fase. Ik heb er ook nooit over nagedacht eigenlijk. Ik ben 3x thuis bevallen en dan komt de verloskundige ook pas als je weeen om de paar minuten hebt. Nu ging dat bij mij steeds erg snel, dus ik heb niet een dag met weeen rondgelopen of zo. En ook dan kunnen ze alleen ontsluiting checken en hartje luisteren.
Ik ben verloskundige en inderdaad, dat weet je niet 100% zeker. Maar dat weet je op ieder ander moment in je zwangerschap, tussen de controles in, ook niet. Twee factoren zijn daarbij wel heel belangrijk: Ten eerste dat je in de laatste weken van je zwangerschap wekelijks gecontroleerd wordt. Een gezonde baby die normaal is gegroeid in de zwangerschap heeft namelijk een goede conditie om de weeën te doorstaan. Als er een onderliggende reden is waarom de baby die goede conditie niet heeft, uit zich dat vrijwel altijd tijdens de zwangerschap, bijvoorbeeld door groeivertraging. En het tweede: of je kindje tijdens de laatste weken van je zwangerschap voldoende beweegt in je buik. Ook dat is namelijk een belangrijke graadmeter van zijn of haar conditie. Daarom moet je ook altijd je verloskundige bellen als je verder dan 28 weken bent en je de baby niet of minder voelt bewegen dan je gewend bent, zelfs als jij rustig ligt en er goed op hebt gelet. (Het is normaal dat baby's rustig zijn als jij actief bent, maar als jij een uur op de bank hebt gelegen met je handen op je buik moet je wel iets voelen.) Als deze beide omstandigheden normaal zijn, dus goede controles de laatste weken en een normaal actieve baby, dan weet je vrij zeker dat je baby voldoende reserves heeft om de eerste fase van de bevalling (dus ongeveer tot de weeen om de 3-4 minuten komen) goed te doorstaan. Daarom is pas daarna verdere controle noodzakelijk. Het is voelen bewegen van de baby als de weeën eenmaal begonnen zijn is trouwens geen goede graadmeter meer, omdat je door het aanspannen van je buikspieren de bewegingen dan minder goed kan voelen. Als je je er ongerust over maakt kan je natuurlijk altijd eerder bellen met je verloskundige.
Dan heb ik meteen een vraag voor je, Muisje. Want ik zit hier dus ook mee. Bijv: je moet meteen naar zh als vruchtwater groen/bruin is. Maar wat als je vliezen niet gebroken zijn, maar de baby wel al even geleden in t vruchtwater gepoept heeft? Dat kun je dan toch niet weten? Maakt me doodsbang.
Baby's poepen om verschillende redenen in het vruchtwater. In ongeveer 90% van de gevallen omdat hun darmen rijp zijn en de hersenen gewoon het signaal om te poepen al hebben gegeven, zonder dat hier stress of nood aan ten grondslag ligt. Zeker als je over de 40 weken bent komt dit vaak voor. In 10% van de gevallen poepen ze wel vanwege "stress" in de baarmoeder. Dat kan een kortdurend moment zijn geweest dat ze even wat minder toevoer van zuurstof kregen via de navelstreng, als die bijvoorbeeld eventjes klem heeft gezeten (of ze knepen er zelf in!) en daarna weer loskwam. Zo'n kort moment is niet gevaarlijk, maar een baby kan wel poepen en dan zie je als de vliezen breken licht of oud meconium. Dan ga je uit voorzorg wel naar het ziekenhuis omdat je niet precies weet hoe lang geleden dit stress-moment was, maar het kan best een week eerder zijn geweest. Tenslotte heb je ook vers en/of dik meconiumhoudend vruchtwater, dat ziet er echt uit als vieze erwtensoep (sorry voor de omschrijving!). Dan heeft een baby langdurige stress gehad en meerdere keren gepoept, maar dan is dat ook vrijwel altijd te merken aan verminderde groei en beweging. Als de baby in het vruchtwater gepoept heeft kán dat dus betekenen dat hij/zij het minder goed heeft of heeft gehad, maar lang niet in alle gevallen is dat zo of is dat op dat moment nog steeds zo. Het is daarom wel een reden om extra controles te doen, en dat is waarom je naar het ziekenhuis gaat. Wanneer meconiumhoudend vruchtwater samen gaat met andere risico-signalen, zoals verminderde groei of beweging, óf wanneer je zwangerschap sowieso al risicovol was (denk aan diabetes, hoge bloeddruk etc.) zegt het wel meer over de conditie van de baby. Dat is waarom, als je op medische indicatie in het ziekenhuis bevalt, de vliezen veel vaker al aan het begin bewust gebroken worden, oa zodat je kan zien of de baby gepoept heeft. En als laatste: een baby die uit stress in het vruchtwater poept gaat niet direct dood. Vrijwel altijd zijn er meerdere signalen wanneer het met een kindje niet goed gaat. Inderdaad, niet altijd. Er zijn gevallen waarbij een kindje toch plots overleden blijkt, hoewel in veel gevallen daar achteraf ook wel signalen zichtbaar waren. Het is verschrikkelijk als zoiets gebeurt. Maar het is wel zeldzaam. Probeer te vertrouwen op je lijf, je kind en je moedergevoel, alledrie zullen ze je waarschuwen als er iets niet ok is. Vraag geruststelling bij je verloskundige als je die nodig hebt. Maar probeer je niet bang te laten maken door allerlei (zeldzame) angst-scenario's in je hoofd.
Super bedankt voor je uitleg! Ik laat me helaas, door verlieservaringen, erg bang maken door juist die enge scenario’s. Baal daar al de hele zwangerschap van. Maar ik krijg dit niet goed onder controle. Ik ga mijn best doen!!! Dank je
@Muisje2016 wauw dat is een hoop heldere uitleg, dankjewel! Dat geeft meteen een antwoord op mijn vragen, super