Het genante moment van tijdens mijn vorige zwangerschap was dat mijn vliezen net braken en dat mijn man zei: schat, je kunt ook gewoon op de wc piesen. Hij dacht serieus dat ik in mijn broek stond te plassen. Nadat ik hem met veel ovtuigingskracht duidelijk had gemaakt dat mijn vliezen gebroken waren, is de verloskundige toch maar op de hoogte gesteld. Mijn man was zo zenuwachtig dat hij aan de telefoon zei: mijn vrouw staat in haar broek te plassen. Waarop de verloskundige gelukkig zei: zijn haar vliezen gebroken... Zeer memorabel. Tot dusver. Even kijken wat ik nu weer ga meemaken.
Dat is ook mijn grootste zonde, die vergeetachtigheid! En zo dus ook een keer toen ik naar m'n werk ging de fiets vergeten op slot te zetten en weg wastie toen ik naar huis zou gaan.... ' 's Avonds met m'n reservesleuteltje op zak met m'n mannetje naar het centrum gereden om te kijken of ie misschien ergens anders stond en je gelooft 't nooit (dat was mijn engeltje ) hij stond op slot en al in een fietsenrek in het winkelcentrum. Lekker m'n reservesleutel gebruikt en mee teruggenomen uiteraard! Of de dief was niet slimmer om 'm mee te nemen naar huis, of hij had een snelle lift naar het centrum nodig en mijn fiets was voorhanden... we zullen het nooit weten. Verder hebben we hier in huis een anti-vloek-boer-en-scheten-potje, waar we allemaal (man, stiefzoontje en ik) 20 cent in moeten gooien als ons iets bewust 'ontglipt' zeg maar, dus met opzet vloeken, boeren etc. Ik hoefde er eigenlijk als enige nooit echt iets in te gooien - ben erg fatsoenlijk opgevoed - maar de laatste tijd twijfelen de mannen in huis nog wel eens aan mijn 'per ongeluk' boeren! Soms kan ik ze dus niet voorkomen en daar word ik nogal eens vreemd op aangekeken, haha!
Tot nu toe dat ik nogal suf ben met reageren en me totaal niet kan concentreren.. Zet mezelf regelmatig voor schut daarmee. Liep laast gewoon langs me eigen vent heen die toenvallig net thuiskwam en bij de lift stond te wachten.
Ohh ik lig helemaal in een deuk hier..vooral om die ene die aan de passagiers kant gaat zitten en dan de sleutel in het contact steekt haha sorry zwanger! Pies bijna in mijn broek hier Oh ik heb ook erg last van winderigheid en nou ligt onze kat altijd graag bij ons onder de dekens..Tot op een avond ik dus weer zo winderig was en onze kat niezend onder het dekbed vandaan kwam..we hebben zo gelachen met zijn 2en!!
Oh, heerlijk dit Hier vooral ook last van winderigheid Ennuh lomp gedrag, 'k heb nu al last van oerkrachten, want elke dag wordt er hier wel iets gesloopt in huis... Dat ik de deurposten er nog niet uitgelopen heb Gr. Marielle
Wat een superverhalen! Blij om te horen dat ik niet de enige ben (want tja, genante dingen deel je vaak niet zo makkelijk, dus lang leve internet ) Dingen waar ik me echt voor schaam is dat ik ben uitgevaren tegen de assistente van de VK (was eigenlijk voor de VK zelf bedoeld, en vond het wel erg lullig dat de assistente het over zich heen kreeg). Later ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis en kwam ik onder begeleiding in het ziekenhuis te staan. Daar ben ik tekeer gegaan tegen de gyn (er was al zoveel misgegaan bij VK, en toen ook weer in het ziekenhuis). Later kwam ik erachter dat dit de eerste dag van gyn in dat ziekenhuis was, dat vond ik toch wel erg zielig. Ik heb wel mijn excuses aangeboden aan haar, en uitgelegd dat zij er niets aan kon doen. Gelukkig had ze er alle begrip voor. Wat betreft de winden laten..... breek me de bek niet open! Ik blijf dit topic even volgen!
Ook ik heb zo mijn genante momenten gehad! - In de eerste weken had ik ontzettend gevoelige tepels, overal waar ik kwam had ik stijve tepels die door mijn shirtje heen. Al die mensen kijken.. - Toen ik eigenlijk positiebroeken nodig had, maar geen tijd had om ze te halen. Deed ik het bovenste knoopje van mijn broek los. Als gevolg dat mijn broeken continue afzakte. Wat een ramp! Loop je naar de winkel, ben je de hele tijd je broek aan het ophijsen! - Nu de laatste weken, ben ik zo emotioneel om wat. Tijdens een kerst etentje, met een toast van me zusje dat ze zo blij is om tante te worden. Begon ik te huilen, als een klein kindje. Dit ook met oud&nieuw en een verjaardag van me broertje. Toen om de kleinste dingetjes, ik word er gek van - maar vriendlief helemaal. Die arme schat vind het zo erg als ik huil.. Dan weet hij niet wat hij moet doen.. hehe
Ik stond bij de kassa van de Jumbo (gelukkig met man en kids) en ik voel zo een golf kots op komen. Ik was nog net op tijd buiten, heb alles zo laten staan bij de kassa. Helaas redde ik het niet tot de bosjes dus was het de parkeerplaats waar mijn maaginhoud ging wonen.. Heb ook een paar keer midden in de winkel staan kotsen, maar toen had ik gelukkig zakjes bij me. Vreselijk genant, maar gezien ik de enige ben met rijbewijs en we toch moeten eten moest ik wel..
Hahaha meid, ik plas hier bijna in mijn broek van het lachen. Mijn schoonvader is nu even op bezoek, tv aan het kijken en die zit me echt raar aan te kijken.. hahahah
Whahahahaha wat een heerlijk topic zeg haha Ikzelf heb volgens mij niet egt iets lachwekkends meegemaakt bij mijn vorige zwangerschap,ma als ik me tog iets herinner dan zet ik het hier zeker neer hihi, nu bij deze zwangerschap heb ik nogal last van de emo-hormoontjes, kan om elke film wel huile, en ik had laatst een vriendschapsverzoek gehad op facebook, dus ik zeg tegen manlief ja ik heb haar niet geaccepteerd, zegt hij waarom niet dan en hij bleef me maar aankijken tot ik iets zei en ik begin gewoon te huilen hahahaha dus hij vragen wat er aan de hand is, dat ik zo huil, zeg ik "er is helemaal niks" Helaas word me dat hier niet in dank afgenomen dus hij heeft de hele dag niks meer tegen me gezegt Hier ook erg winderig, ma probeer het niet in de buurt van andere te doen haha Ik denk trouwens egt dat het ligt aan de NL mannen die zo winderig zijn en boeren laten, want mijn Turkse man laat ook nooit scheten in het bijzijn van anderen/mij, sinds hij mijn fam. goed kent, laat ie af en toe nog wel eens een boer, omdat alle mannen dat doen bij ons in de fam haha, dus hij vind dat ie dat dan ook mag ma scheten vind hij te ver gaan en doet hij dus egt niet waar andere bijzijn!
Nouja ondanks dat hij welopgevoed geen scheten laat, hoeft hij je niet te negeren als je spontaan begint te huilen haha!!
Die van mij zei met een geintje: dan moeten we nog snel trouwen voordat de kleine er straks is. Ik heb de hele nacht liggen janken en hij snapte niet waarom. maar toen ik hem vertelde dat ik mezelf als een olifant in een trouwjurk voor me zag en daarom niet kon slapen, begon die te huilen van het lachen
Wat een heerlijke topic. Ga je meteen stukken better door voelen Winderigheid,vergeetachtigheid,emotie's allemaal zo herkenbaar. -Laatst nog volop aan het janken bij de woningbouw omdat we niemand te spreken kregen. Heeft wel geholpen want uiteindelijk hebben we onze woning gekregen -of kan af en toe echt zo bijdehand uit de hoek komen.
Ik kan soms echt verschrikkelijk bot uit de hoek komen. Dat ik echt bij mezelf denk van dit was niet nodig (schaam, schaam). Verder ben ik hondberoerd en dat heeft nogal genante situaties opgeleverd. Overgeven in de bosjes, stoppen bij ieder tankstation om je maag te legen in de bosjes, maar het ergste was wel in het ziekenhuis. Ik voelde zo'n misselijkheidsgolf opkomen en geen wc voorhanden. Dan maar een prullebak (tja je moet toch wat). Dus ik kotsen en blij dat mijn maag leeg was, komt er ondertussen een verpleegster voorbij. Die vroeg dus of het met me ging. Ik snel omhoog en dus duizelig en stond effe te zwaaien op mijn benen. Nou toen had ik de poppen aan het dansen he. Compleet ziekenhuiscircus en ik maar roepen dat er niets aan de hand was. Na een medische check-up bleek dit ook het geval maar jeetje wat staan er dan opeens veel mensen om je heen...