Boos worden om/op iets waar je niks aan kan veranderen is zo zonde. In de eerste plaats voor jezelf omdat je dus nog meer negativiteit hangt aan je eigen verdrietige situatie en in de tweede plaats voor degene die met dat gevoel zit. Het lijkt me net zo naar om te horen dat je niet mag zeggen dat je het jammer vindt dat je geen *insert geslacht* krijgt ‘want je krìjgt toch godnondeju een kind?! als te horen krijgen dat ja, jammer dat je geen kinderen kan krijgen, maar ja, ‘je bent toch gezond/hebt een leuke partner/baan/huis/nu kan je lekker op wereldreis!’
Weet je... iemand mag vinden wat ze vindt en voelen wat ze voelt. Maar als je zo’n sterke voorkeur heb voor een bepaald geslacht dat je echt diep teleurgesteld bent als je een kind van het andere geslacht krijgt, dan vind ik dat je het verplicht bent aan je toekomstige kind om dat uit te zoeken voordat je zwanger wordt. Want je weet dat de kans 50% is op ‘het verkeerde geslacht’. En ik vind dat je het een kind niet kan aandoen om zich zijn of haar hele leven minder gewenst of minderwaardig te voelen. Dus als je dit soort gevoelens hebt: praat erover en probeer te ontdekken waar het vandaan komt. Zorg ervoor dat je met beide geslachten rekening houdt en dat het niet uitmaakt. En probeer daarna pas in verwachting te raken. Of ontdek dat je gevoel zo sterk is dat jij je er niet overheen kunt zetten, en raak dan niet zwanger. Ik vind het nogal wat om met zulke sterke gevoelens dan maar te ‘gokken’ dat je toekomstige kindje het juiste geslacht heeft. Want je hebt net zo veel kans dat het niet zo is. En dan...? Ik hoop dat het voor TS en haar kindje helemaal goed komt de komende weken. En dat zij nooit heleboel zal hebben niet welkom te zijn. Of als er ooit een broertje komt, dat ze nooit zal voelen dat hij méér welkom is dan zij. Daar beschadig je een kind echt mee.
Teleurgesteld zijn over het geslacht zegt niks over hoe t is als je je baby in je armen hebt. Ik was eerst ook teleurgesteld omdat ik een jongen kreeg. Had mn dochter zo graag de zus gegeven die ik altijd gemist heb! Maar natuurlijk ebt dat gevoel uit Eindelijk wel weg en toen ik hem kreeg (En toen hij nog in mn buik zat) hield ik straight away even veel van hem als van zn zus...
Weet je. Dit onderwerp is niet voor niks een taboe. Mensen denken tegenwoordig dat ze alles maar mogen roepen. Natuurlijk gaan er mensen reageren op zo’n topic. En lang niet iedereen begrijpt je. Ik ook niet. Toekomstbeeld dat uit elkaar spat? Ik geloof dat er wel ergere dingen bestaan! Je weet nu vast wel dat je openingspost kwetsend is. Mijn eerste gedachte was ook: serieus! ontevreden? Geef dat kind dan aan iemand die er wel blij mee is! Verwend nest! Maar ey, dat is ook niet aardig. Tipje: laat beheer dit topic sluiten. Er is genoeg rottigheid gezegd en je weet echt wel dat dit onhandig was.
Nogmaals, raakt er iemand sneller zwanger als zij NIET zegt dat ze teleurgesteld is?! Mensen denken inderdaad dat ze alles maar kunnen roepen. Kom nou toch. Edit: wat hier stond was ongepast. Maar je HOEFT je niet alles persoonlijk aan te trekken. Lees het niet als je zo’n titel ziet.
Ik hoop echt dat je met je kinderwens een kindje wilde ongeacht het geslacht. Ik hoop echt dat je niet alleen een jongetje wilde. Anders was het echt Russisch roulette en loop je nu platzak het casino uit. Ga eens even terug naar je kinderwens. Was het een kindje of een jongetje?
Ik ga eens kijken hoe ik dit topic kan laten sluiten. Nogmaals sorry voor iedereen die pijn hebben ervaren door dit bericht. Maar mijn hele gevoel is hier uit context getrokken... ik ben niet doodongelukkig ik ben wel blij met mn toekomstige kindje ik MOEST gewoon even wennen klaar. Ik ga mijn dochter niet zeggen ik wilde liever een jongen enz enz enz. Ik heb overdreven met mijn eerste bericht en ik vind dat er word overdreven met sommige reacties. En nogmaals bedankt dames die mijn verhaal wel begrepen en ook bedankt voor de dames die het hier voor mij hebben opgenomen! Wens iedereen nog een fijne avond toe!
Als je mijn reactie GOED leest schrijf ik dat ik hoop dat mijn kindje gezond is en niet gezond MOET zijn. Bij mij zijn alle kindjes welkom.
Nou hier iemand die een pittig traject hermeft doorlopen om een kind te mogen krijgen. Ondanks dat ik in de 7e hemel was dat ik eindelijk goed zwanger was had ik voorkeur en voorgevoel voor een jochie. Wij hebben inmiddels en pracht van een dochter en kan me niet anders meer voorstellen. Ja een dochter met jurkjes maar wel zinder roze schreeuwerige glitters want daar hou ik echt niet van. Ze is ondernemend als een jongen en toch een echt meisje. Heerlijk! Ze past zo perfect bij ons! Echt ts je veranderd mee met je kindje. En ja je mag teleurgesteld zijn maar zet je er wel overheen. Je zwschap is zo voorbij en dan ha je spijt krijgen van je dilemma waar je nu veel tijd mee kwijt bent. Echt het komt goed!
En ook al was dat niet zo. Dat mag ook toch? Jouw keuze. @wiedeltje dat jij kindjes met een afwijking wel een prima leven kunt/wilt bieden betekend niet dat iedereen dat maar moet.
Ongelofelijk hoe hard wij moeders voor elkaar zijn. Het is er gewoon zo n gevoel. Kan je niet altijd gelijk wat aan doen. En dat er dan mensen zijn die zo n gevoel niet kennen of kunnen begrijpen omdat zij zelf moeilijk zwanger worden... dat zij zo. Volgens mij moeten we vooral proberen supportive voor elkaar te zijn. Moeders moeten elkaar steunen en niet afzeiken omdat iemand een gevoel heeft wat jij niet kent of niet eerlijk vindt omdat jouw situatie als ‘echt moeilijk’ voelt. Ik snap je en mijn advies is: laat het er even zijn. Praat erover met mensen die je niet direct veroordelen. En probeer vooral alle stereotypen ideeen over Jongen/ meisje te laten voor wat t is. Klopt toch niet. Ik had het bij mijn 2e zoon. Ben er 5 dgn heel verdrietig over geweest en eerlijk over mogen praten met een paar mensen die dichtbij staan. Daarna zakte het weg en nu ben ik happy in verwachting van zoon 3. Dit is wat het leven je brengt en je houdt straks 100% zeker evenveel van dit kindje. Sterkte.
@Vivianne84 wat een lief berichtje dankjewel! Het gaat me nu eigenlijk gewoon weer goed! Jij veel plezier met jongetje nummer 3!
Totaal niet mee eens. Wat als ik voel dat mijn kind vooral geen homo moet zijn? Moeten andere moeders mij supporten? Alleen om Het feit dat de ook moeder zijn? Nee hoor, kritisch tegengeluid lijkt me heel gezond
Ik hoop voor je dat mocht jou ooit een gevoel overvallen waarvan je niet weet wat je ermee moet, jouw vriendinnen/ medemoeders je steunen. En dat het kritische tegengeluid er dan even niet hoeft te zijn.
Volgens mij vatten de tegengeluid reacties het een beetje te zwaar op. Dat iemand hoopte op een kind van het ander geslacht betekent niet dat het kind ongewenst is. Je kan natuurlijk ook supporten in de zin van begrip tonen, “goh ik snap dat het idee even wennen is en dat je een ander plaatje van de toekomst had”. Gaat ook op voor je homo voorbeeld.
Wat aardig dat je me dat gunt. Gelukkig heb ik vriendinnen die me steunen zonder met me mee te gaan in mijn gevoelens wanneer deze nergens op gebaseerd zijn. Ze zullen naar me Luisteren en me de andere kant van een situatie laten zien in plaats van mij te bevestigen in negatieve gevoelens.