Ik voed niet bewust genderneutraal op, maar ik zorg er wel voor dat mijn zoon kan spelen en kijken wat hij wil. Zal ook niet snel iets niet kijken of doen omdat dat 'meisjesachtig' is. Zo hebben wij ook frozen gekeken en rapunzel etc. En heeft mijn zoon ook met mijn oude babypop gespeeld en is hij gek op knuffels. Wat ik wel bewust doe, is hem laten weten dat mannen en vrouwen allebei alle beroepen kunnen uitvoeren die ze willen. En dat zowel mannen als vrouwen de dingen in huis doen die moeten gebeuren (of het nou een knoop aannaaien is of de vuilnisbak), zo gebeurt dat ook bij ons. Ik laat hem ook bewust weten dat jongens op meisjes verliefd kunnen worden, maar ook op jongens (en meisjes op jongens of op meisjes).
Ik stoor mij ook flink aan de indeling van de Sinterklaasfolders. Kinderen krijgen hierdoor onbewust toch mee dat poppen/roze/frozen etc. voor meisjes is en ballen/superhelden/starwars voor jongens. Dit soort stereotypes werken heel ver door in de maatschappij en dat vind ik ergerlijk. Wij hebben twee zoons en wij bieden heel divers speelgoed aan: lego/duplo/playmobil, knutselspullen, keukentje met kookspullen, poppen (mijn oude babypoppen) etc. Ze spelen met van alles en hebben uiteraard hun voorkeuren. Wij leggen niet op waar ze mee moeten spelen, maar zorgen voor een ruime keuze. Die is niet op gender gericht. Onze oudste zoon had regelmatig gelakte nagels toen hij een jaar of 3/4 was. Nu is hij bijna 6 en wil hij dit niet meer. Ik vond het prima toen hij het wel wilde en ik vind het prima dat hij dit nu niet meer wil.
Ik heb dan een jongen en een meisje en mij maakt het niet uit waar ze mee spelen. Maar ik kan mij niet druk maken om reclamefolders waar meisjes bij barbies staan en jongens bij de bouwtafels. Ik merk ook bij onszelf en in mijn omgeving dat meisjes en jongens automatisch naar bepaald soort speelgoed wordt getrokken. Zo speelt mijn dochter meer met kinderwagen en pop dan mijn zoon, mijn zoon speelt meer met auto's. Maar het maakt voor ons helemaal niet uit dat onze zoon met roze speelt. Zo hebben wij elektrische tandenborstels, voor onze zoon een rode met blauw en voor onze dochter roze met blauw. Maar mijn zoon wil iedere keer met de roze poetsen, nou ook prima dat mag gewoon. Maar ik ben ook van mening dat er van nature gewoon een verschil is. Waarom moet het allemaal maar gelijk zijn terwijl man en vrouw gewoon verschillend zijn? Ook qua intresses en gedrag? En ook al staat er een meisje bij de barbies, dat betekend toch niet dat je het niet voor een jongen kan kopen? De eerste toettoet autootjes die ik voor mijn zoon had gekocht waren 3 roze meisjes autootjes. Die waren per 3 verpakt veel voordeliger dus ik dacht lekker belangrijk.
persoonlijk vind ik het klinkklare onzin. Ik heb een dochter, die ook met auto's speelt. En die heeft ze ook, maar ik ga niet van te voren nadenken of het genderbepalend speelgoed is. Ik kijk zelf zo niet eens naar speelgoed en soms denk ik wel eens dat er mensen zijn die doorslaan in dit soort dingen. So what als lego roze is? Of blauw? Of pimpelpaars met een goud stipje? Boeiuh! Ik snap persoonlijk ook niet zo waarom het verschil tussen jongen en meisje zo slecht is? Je kind opvoeden met de wetenschap dat jongens en meisjes gelijk zijn staat of valt niet met welk kleur het speelgoed is. Maar dan nog zijn er jongetjes en zijn er meisjes...
De vraag is natuurlijk trekt bepaald speelgoed meisjes en jongens automatisch aan omdat dat 'in' hen zit of omdat ze onder andere in boeken, folders, tv-programma's onbewust de boodschap meekrijgen dat dat zo hoort? Ik denk zelf dat mannen en vrouwen veel minder verschillend zijn dan je overal meekrijgt. ik zie het meer als een spectrum dat voor een groot deel (zo niet geheel) overlapt. En mannen en vrouwen hoeven niet gelijk te zijn, maar ze moeten wel de kans krijgen om hun werkelijke interesses uit te kunnen voeren zonder daar op veroordeeld te worden en zonder te denken: ik ga dit niet doen want het is te mannelijk/vrouwelijk.
Mijn dochter is nog jong, dus die krijgt vooral jurkjes en rokjes en ja, veel roze. Ik bied wel allerlei speelgoed aan, toevallig net een werkbankje gekocht, want ze wil alles doen wat papa doet. Maar ik heb ook een schoonmaakkarretje. En heb ik ook Toet toet zooi en Duplo, de niet roze variant. Ik heb 1 pop, doet ze niks mee. En de enige keer dat ze d'r eigen kleren uit mocht zoeken, koos ze een crossshirtje, haha. Op het moment dat ze meer een eigen kledingsmaak zal hebben, zal mij het worst wezen wat ze dan kiest. Ik probeer dus genderdivers te zijn.
O jawel hoor. Meisjesbaby's hebben helemaal geen natuurlijke aanleg om naar roze te grijpen. Dat is volledig cultureel (marketing) bepaald.
Gelukkig maak jij daar geen punt van. Maar hoeveel machovaders denk je zullen absoluut geen speelgoed kopen voor hun zoon dat op een pagina met meisjes staat in een boekje? Veel, dat kan ik je wel zeggen. Vaders die dus van in den beginne aan hun zijn meegeven dat zorgen, poetsen, strijken, koken etc niet voor mannen is. Echt, je kan er mee lachen, maar dit soort gedrag wordt echt al van zo jong aangeleerd... Ik word daar oprecht triest van.
Ik probeer echt mijn kinderen te volgen. De meiden hadden altijd vooral veen duplo, vooral de treinbaan was favoriet. Nu ze ouder zijn, zijn ze vooral geïnteresseerd in natuur en techniek: proefjesdozen, minecraftlego, etc. De jongste is een jongetje en die is gek op auto's én op alle verpakkingen van shampoo, zonnebrandcreme, etc. Hij wil de hele dag iedereen wassen, insmeren en vertroetelen en is daarmee zorgzamer dan zijn zussen óóit geweest zijn. Als ik dat dan zie ben ik zoooo benieuwd wat ze 'later' gaan worden. Als ik het nu moest zeggen, worden de meiden vast computerdeskundige en gymjuf en mijn jongste en aan auto's klussende schoonheidsspecialist.
Wat aangeboren vs aangeleerd ben ik het wel eens met Swaab. Veel word nu eenmaal in de hersenen al bepaald en vast gelegd. En daar is geen of jongensgebied of meisjesgebied Er zit veel meer variatie in. En idem wat karakter eigenschappen betreft. Als, in de tijd en locatie waar wij nu leven, een meisje helemaal blij is met meisjes dingen en rol dan is dat wat mij betreft geen probleem. Of het nu aangeleerd of aangeboren is of beiden doet er niet toe imo. Wanneer ik er problemen mee heb is als een kind zich anders moet gaan gedragen omdat bepaalde voorkeuren of eigenschappen niet bij het geslacht zouden passen. En daarom wil ik die ruimte ook wat meer gaan bieden. Maar ook beter op mijn uitspraken letten. En inderdaad ook huishoudelijke skills aanleren ed. Dat mannen vaker moeite hebben om over emoties te praten is ook een deeltje aan geleerd. En het lijkt mij ook een goede skill als ze wat makkelijker leren praten en niet altijd sterk hoeven te zijn. Om nog maar een voorbeeld te geven.
Wij kopen wel meer "jongensspeelgoed" voor ons zoontje. En nu hij zelf een voorkeur begint te krijgen merk ik ook wel dat hij heel erg verzot is op auto's en een bal. Of dat komt doordat we dat van begin af aan meer aan hebben geboden dan bijvoorbeeld een pop of dat hij het door zijn geslacht sowieso leuker vindt weet ik niet. Mocht hij graag met een pop o.i.d. willen spelen, dan is dat ook prima. Toen ik klein was hadden we overigens wel jongens- en meisjesspeelgoed in huis, maar ik was echt een poppenmama dus keek nooit naar het lego en de autootjes.
Mijn zoontje is nog maar anderhalf, dus dan heb je nog een stuk minder speelgoed dat specifiek op een jongen of een meisje is gericht. Ik heb in elk geval nog niets uit een jongenscategorie gekocht voor zover ik weet. Het zou mij ook echt niets uitmaken wat voor speelgoed hij mee speelt. Ik vind het wel opvallend dat ik dus geen enkele moeite doe om hem te interesseren in zogenaamde jongensinteresses, maar dat hij uit zichzelf een ontzettende fascinatie voor voertuigen heeft ontwikkeld. Zijn lievelingsspeelgoed is baby duplo (weet even niet hoe het heet) en bouwen en techniek zijn ook wel jongensdingen als je kijkt naar de reclames... Hopelijk wil hij later nog op ballet ofzo, gewoon gezellig met mama Edit: buurvrouw met zoon en oudere zus vertelde juist dat het best even heeft geduurd voordat haar zoon zich ging interesseren in wat hij zelf leuk vond. Hij heeft heel lang gewoon gedaan wat zijn zus leuk vond. Je hebt dus als ouder of zus in dit geval wel veel invloed op de eerste jaren, maar dat trekt vanzelf ook weer recht als je gewoon de ruimte geeft om steeds zelf te ontdekken.
Er staat hier een bak met auto's en een bak met barbies, mijn dochters spelen met allebei graag. Ook de grote elektrische trein vinden ze leuk. Maar dan rijd barbie er wel op mee... Dus tja, ik vind dat ze speelgoed vooral leuk moeten vinden, niet wat ik leuk vind voor mijn meisjes. Ik voed niet bewust gender neutraal op, maar ga mee in de interesses van mijn dochters.
Hier niet gender neutraal, simpelweg omdat mijn jongens er niet naar talen. Bij oma (waar ze vaak komen) zijn er ook poppen enzo, maar ze hebben er he-le-maal niks mee. Dus waarom zou ik het dan zelf wel in huis halen? Mochten ze iets willen hebben wat roze is of een poppenhuis of iets dergelijks, dan mogen ze dat gerust hebben. Maar vooralsnog vragen ze daar niet om en spelen ze liever met treintjes (Thomas de Trein), autootjes, Lego Minecraft, kindergereedschap enzo. O ja, we hebben wel een kinderkeukentje. (Is dat ook genderneutraal?)
Mijn schoonvader gaf ons toen S geboren was de kinder gereedsschapsset van mijn vriend van vroeger.. Y doet nu niets liever dan timmeren... en S speelt het liefst in de speelkeuken, boeiend! het maakt me echt helemaal niet uit waar ze mee spelen, als ze maar blijven ontdekken en doen wat ze leuk vinden. we hebben hier een echte meisjespop en ook een jongenspop en ze spelen beiden met allebei.. soms maken ze ruzie om wie met de poppenwagen mag lopen en soms om wie de brandweerwagen mag.. ik vind het allemaal goed...
Hier gaan we vooral mee in de interesse van onze dochter. Dus er zijn zowel autootjes, ballen, maar ook poppen, knuffels enzo in huis. In de praktijk speelt ze veel met blokjes, boekjes en knuffels. Qua kleding draagt ze allerlei kleuren, maar roze, koraal, mint en donkerblauw vind ik haar het mooiste staan. Ze draagt veelal broeken met een trui, maar ook jurkjes. Met 5/13 krijgt ze onder andere een keukentje en verschillende boekjes en ik overweeg een goedkoop treinsetje met diertjes om te kijken of ze dat leuk vindt.
Onze dochter is heel duidelijk in wat ze wil, ze heeft altijd al meer interesse gehad in auto's dan in poppen bijvoorbeeld. Ik, een echte poppenmoeder vroeger vroeg haar toen ze 4 werd wat ze voor haar verjaardag wilde hebben, ze was heel stellig, de ladderwagen van playmobil! ik nog proberen of ze echt geen poppenwagen wilde (die zijn zo gaaf tegenwoordig) maar nee! En het is de brandweerauto geworden en ze speelt er nog steeds graag mee. Ook wil ze vanaf dat ze een jaar of vijf is geen jurken en rokjes meer aan, ik kan praten als brugman maar zelfs voor een feestje krijg ik haar niet in een jurk. (en het staat haar zooooo mooi...) ze draagt dus altijd broeken met een shirt. Ze wil nog wel eens roze dragen, maar blauw is toch wel haar lievelingskleur. Ik ga overal maar in mee, het maakt haar diep ongelukkig als ik haar in een jurk dwing en dat zou ik niet willen.... zo ook met haar speelgoed. Pas geleden speelden ze met drie vriendinnen en twee vrienden buiten en toen speelden ze de boeren en de jagers (ze hebben geschiedenis gehad) de meisjes zouden "in het huis" blijven en het eten klaar maken terwijl de twee jongens gingen "jagen" nou mooi dat ze met de jongens ging jagen! "ik ga echt geen eten klaar maken hoor, ik heb een speer gemaakt om te jagen en mijn punt was veel scherper dan die van de jongens! (trots gezicht) Ik heb niet het idee dat ze geen meisje wil zijn, het is gewoon geen meisje, meisje. Maar haar lange bos blonde krullen mogen er beslist niet af en ze heeft in de zomervakantie oorbelletjes laten schieten.
@ Shakes; Hier ben ik het toch wel mee eens. Hoe vaak lees of hoor je niet dat jongens " stoere " kleding en kapsels (moeten) dragen, wat een stoere jongen, "echte mannen máken mannen" etc. Laatst hier in een topic( paar dagen terug) met de titel " zusje wordt altijd schattig gevonden". Hoe vaak krijgen mensen niet de opmerking na bijv 2 zoons : oh, met een meisje kun je lekker tutten, daar hebben ze zulke schattige kleding voor " Wat ik me oprecht afvraag, want ik vind de "toon" hier vrij tolerant over dit onderwerp: Hoe zou je het dan vinden als je zoon op ballet wil, als enige jongen in de groep? Of drastischer; travestiet wil zijn en zich wil laten opereren naar echt een vrouw? Dat je zoon dus een dochter wordt? Iets minder drastisch, maar hoe zou je het vinden als je dochter haar prachtige lange haar wil laten millimeteren, wil laten opscheren etc? Zijn wellicht wat extreme voorbeelden hoor, maar ik denk dat als je zelf in zo'n situatie zit, je er anders tegenaan kijkt. Ik denk niet dat je van te voren kunt zeggen (laat staan voélen) hoe je erover denkt mocht het jou betreffen. Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen dat iemand dit aanhoort en direct overgaat tot de orde van de dag.
Mijn dochter is een meisje-meisje. Roze, jurkjes, poppen, barbie, k3, my little pony, kant, roesjes, lange haren etc etc... en ik weet niet of ik hier 'schuldig' aan ben Zelf was ik altijd dat meisje dat in haar mooie roze jurk met ingevlochten haren ondersteboven bovenin een boom hing. Onderaan die boom mijn poppenwagen, dat wel masr een vrienden-vrouw Haar lange haren milimeteren, zou ik wel veel moeite mee hebben denk ik. Als mijn dochter homoseksueel zou zijn, dat mag, geen probleem, travestie zou ik ook even moeten slikken, hoewel ik altijd geniet van de shows. Wij leven in een homo-vriendelijke omgeving en mijn dochter vindt het ook heel normaal dat ome Kees en ome Jan getrouwd zijn... Maar echt gender neutraal? Ik doe er niet aan en denk ook dat het in deze maatschappij erg moeilijk is om zo op te voeden.