Sorry hoor, maar das toch zielig??? Om een jongetje in een jurk te stoppen... Ik vraag me dan echt af of de ouders het allemaal wel op een rijtje hebben. Ben t er wel mee eens dat scholen dit zouden moeten toelaten want dat staat er verder los van. Heb alleen wel grote vraagtekens bij de ouders!
Niemand stopt een jongen in een jurk. Het gaat over een kind wat zelf graag een keertje een jurk/rok aandoet.
ik denk dat sommige ouders vooral bevestiging zoeken dat ze zelf zo bewust en ruimdenkend opvoeden, zonder bij stil te staan op welke wijze dat invloed heeft op de ontwikkeling van hun kind, vooral in de puberteit. Ik lees hier met name een bevrediging van eigen ideeen, zoeken naar extremen in een land waar rolpatronen nauwelijks een rol spelen. Ik lees in vrijwel elke reactie van ts dat alle anderen vooral erg bekrompen en 'rolbevestigend' zijn. Krijg een behoorlijk een 'dharma en greg' gevoel bij agter: ik vraag me werkelijk af welke voorbeelden jij in ke leven hebt gehad dat dit zo belangrijk voor je schijnt te zijn. Een kind leert van de voorbeelden om zich heen. Zijn vader en moeder zijn voldoende voorbeeld hoe een man of een vrouw in het leven horen te staan. Dus daar zou ik naar toe werken als ik jou was. Als deze basis goed is, heeft peuterspeelgoed of vrouwenkleding voor jongens weinig toegevoegde waarde. En als deze basis 'rolbevestigend' is, dan helpen ze toch niet.
Ik vind roze echt helemaal niks voor jongens, laat staan voor mannen... vind het zo'n afknapper! Mn vriend gelukkig ook, brrr... Ik zou mn meisje ook geen jongenskleren aan doen. Ze is een meisje, en geen jongen. Mocht ze daar zelf later anders over denken moet ze het zelf weten, ik ga haar wel opvoeden met het vertrouwen dat ze altijd en overal bij me terecht kan met wat dan ook. Ze hoeft zich nergens voor te schamen, maar sommige ideeen over dat genderloze opvoeden hier vind ik echt te ver gaan! Kinderen kiezen inderdaad zelf wel wat ze uiteindelijk pakken om mee te spelen, heb zelf ook veel technisch lego gehad en hield niet van poppen, maar mn ouders hebben zich daar nooit bewust mee bezig gehouden hoor... Uiteindelijk gaat een kind toch doen wat hij of zij leuk vind, denk niet dat je met krampachtig genderloos-zijn daar iets aan veranderd... Sorry voor mn wat harde toon, maar mn nekharen gaan echt overeind staan van dit soort dingen... jongetjes in jurkjes naar school laten gaan kom op zeg...
Ja, dat snap ik! Maar dan nog vind ik het zielig en zou ik er als ouder wel wat van zeggen omdat ik zeker weet dat hij er gedoe mee krijgt. En ik vind daarnaast gewoon dat een jongen geen jurk hoort te dagen.
Rolbevestigend... mmm.... hier mag veel en ik kijk erg goed naar mijn kinderen wat zij leuk vinden. Zo is mijn zoontje geen typisch voetballend jongetje wat van auto's en treinen ed houdt.. Hij houdt van belletjes, touwtjes en spiralen ed. Dochter houdt daarin tegen van jurken, zwieren zwaaien, dansen, roze en bling... Dat heb ik haar niet geleerd of aangedragen (alsjeblieft zeg.. als mijn huis roze vrij zou kunnen zijn.. graag!) maar dat is echt een meisje.. Ze bepalen het zelf wel. En als mijn zoon heel graag een jurkje aan zou willen dan zou ik hem vragen waarom hij dat wil en hem uitleggen dat ik denk dat de andere kindjes in zijn klas dat heel raar zullen vinden omdat ze dat niet gewend zijn en hem misschien zullen pesten. Daarna mag hij zelf kiezen. (en ik hou mijn hart vast en sta standby...) Jurken en broeken hebben niets te maken met traditionele rollen en standvastigheid daarin. Je zoon leren om schoon te maken dichtbij zijn emoties te blijven, je dochter om haar eigen band te plakken, haar vrouwtje te staan en vooral je zoon niet continue 'je lekkere mannetje' te noemen..of 'je dochter bij elke kik op de pakken omdat ze zo snel piept'... DAT zal bijdragen aan kinderen die open in de wereld staan en zich vrij voelen om keuzes te maken en evenwichtige mensen te worden. Geen neanderthaler kerels en geen truttige meisjes maar XX en XY zijn gewoon verschillende bouwstene... daar verander je niets aan!
denk trouwens dat als iemand zn zoontje wijsmaakt dat het normaal is om in een jurkje of rokje de straat op te gaan, dat deze knul straks in de pubertijd een beetje in de war zal gaan zijn, want wanneer denk je dat je zoontje het niet meer leuk vind om in een jurkje te lopen? Als iedereen dat maar goed vind, of hem zelfs stimuleert omdat hij "zich uit", dan kan dat behoorlijk lang aan houden, tot het moment dat hem door anderen wel duidelijk gemaakt gaat worden dat het niet normaal is... Zie je je zoontje al thuiskomen van school, huilend, "mama waarom heb je niet gezegt dat jurkjes meisjesachtig zijn" Want reken maar dat er wel andere kinderen zijn die hem dat maar wat graag duidelijk maken, en ook niet snel zullen vergeten!
Precies Adi en Cygnet! Er is meer tussen de uitlopers: neanderthaler en het jongetje in de jurk. Als je heel krampachtig met de dingen omgaat, vaak als angst (=slechte raadgever) van het tegenovergestelde en je kind een rol probeert toe te bedelen die hem niet past, dan schiet je je doel voorbij en zal je juist het tegenovergestelde bereiken: de kans is groot dat je een wereldvreemd kind krijgt waarvan het idee tegenovergesteld was. Ik vraag me ook af in hoeverre het om het bevredigen van de eigen ideeën gaat in deze.
Ik ben er niet echt mee bezig. Mijn kinderen mogen spelen waar ze mee willen. Of dat nu poppen of auto's zijn,daar maak ik geen probleem van. Nu heb ik 2 meiden maar ook daar zit een degelijk verschil tussen. De oudste is echt een meisje-meisje heel zacht, prinsessen ballet en barbies zijn geweldig. De jongste is een echte rauwdouwer en klimt overal op is ontzettend ruig en laat niet over zich heen lopen. Maar... ze is wel weer een echte poppenmoeder. Allebei prima toch? Voor beide meiden kies ik verschillende kleding omdat het gewoon heel verschillende meiden zijn. De oudste is meer tuttig, de jongste is wat stoerder. Al heeft ze laatst voor dr zelf een prachtig jurkje uitgezocht haha. Zo lang zij zich lekker in hun velletje voelen vind ik het allemaal goed. Of dat nu supervrouwelijk is, jongensachtig of een beetje van allebei. Zolang ze maar gelukkig zijn..
Dat is tegenwoordig een stuk lastiger als toen ik kind was! De laatste 10-20 jaar valt me op dat kleding en speelgoed al maar rolbevestigender worden. Die arme meisjes mogen tegenwoordig alleen maar in knalroze rondlopen terwijl jongens veroordeeld zijn tot modderkleuren. In de jaren 70 droegen we gewoon allemaal oranje met bruin - nou ja in elk geval, je zag veel minder verschil tussen jongens- en meisjeskleding dan tegenwoordig. Toen ik kind was waren zulke griezelige merken als Jottum, Oilily en Cakewalk waren onverkoopbaar. Barbara Farber had je wel al, en die kleren waren heel erg unisex. Unisex was mode! Nou en qua spelen: jongens en meisjes moesten toen ik op de kleuterschool zat echt even veel tijd doorbrengen in de poppenhoek als in de bouwhoek. En toen we ouder waren leerden jongens net zo goed breien en haken als de meisjes leerden figuurzagen (vakken die helaas volledig verdwenen zijn uit de basisschool). Ik vind dat qua genderneutraliteit het voor kinderen tegenwoordig echt een stuk moeilijker is!
Dat is mij inderdaad ook opgevallen en niet alleen voor meisjes, maar ook voor volwassen vrouwen. Alsof we spullen - van auto's tot telefoontjes- alleen kunnen waarderen als ze roze zijn, ronde vormen hebben of volgeplakt zijn met glittertjes . Wat betreft gender neutraal opvoeden: ik vind het wel belangrijk dat mijn dochter alles kan doen wat ze wil. Ik zou het vreselijk vinden als zij op school wiskunde(b) of natuurkunde zou laten vallen, omdat te weinig meisjes deze vakken volgen. Maar voor haar opvoeding concreet nu betekent dat nog niet zoveel. Ze krijgt zowel traditioneel jongens als meisjes speelgoed, maar dat geeft bijna iedereen hier gelukkig. Ik denk trouwens wel dat kinderen gelukkiger worden als je ze zich enigszins laat aanpassen aan de maatschappij waarin ze leven, zelfs als je niet alle waarden en normen van die maatschappij deelt. Overigens vind ik wel dat meisjes zich tegenwoordig al veel te jong veel te sexy (ordinair) kleden en te veel make-up dragen en met hun lijf bezig zijn. De rol van uiterlijk lijkt veel belangrijker zijn geworden voor jonge meisjes dan het "vroeger " in mijn tijd was en hier zou ik mn dochter never nooit in mee laten gaan! Maar goed, dat wordt weer een hele andere discussie en gelukkig hoef ik me hier voorlopig nog niet druk over te maken...
Klopt idd! Maar gelukkig merk ik aan Thijmen dat bij hem op school de jongens ook in de poppenhoek spelen en de meisjes ook in de bouwhoek (en andersom). Maar verder klopt het wel dat dingen nu heel erg jongensachtig of heel erg meisjesachtig zijn.
Overdrijven is ook kunst zeg! Lag toch echt allemaal ook aan de sociale klasse en het milieu waaruit je kwam. Alles bruin/oranje hou op, schei uit zeg. Ja, het interieur ja. Er zullen wel meer veertigers zijn net als ik die kunnen beamen dat dat echt niet zo was! En bij mij op de kleuterschool MOCHTEN wij meisjes niet eens in de bouwhoek. VERSCHRIKKELIJK vond ik dat! Ipv solderen en figurzagen kregen wij meisjes handwerken (puke, brech, braak!). Dat had dus niet alleen te maken met de tijdgeest, maar ook aan waar je school stond en/of wat voor school dat was.
Onze meid is gek op roze en prinsessen. Niet omdat wij haar dat opgedrongen hebben, maar omdat ze dat gewoon leuk vindt. Maar had ze liever met "jongens" speelgoed gespeeld (wat ze overigens regelmatig doet), dan was dat ook prima geweest. Ik was vroeger ook niet van de poppen en de jurken. Mij maakte je het meeste blij met een paar laarzen en een flinke modderpoel. Ik dring onze meid niks op en duw haar niet een bepaalde kant uit. Ze mag zelf kiezen wat ze het leukst vindt. We zien vanzelf hoe ze zich ontwikkelt. Dat moet vanuit haarzelf komen en niet vanuit ons. Ik geloof dus niet zo in gender-neutraal opvoeden. Want naar mijn mening probeer je dan juist te benadrukken dat je kind niet duidelijk een jongen of meisje mag zijn.
Nou... ik ben 36 en ik had een originele bruin met oranje babykamer... En ik had dus bruin met oranje babykleertjes. Mijn ouders hadden ook prachtig (ahum) behang met grote bruine bomen erop...
Dat zeg ik; het interieur ja! Dat bruine behang hebben wij op een zaterdagochtend afgekrabbeld! Qua kleren had ik alle kleuren van de regenboog. Mijn moeder naaide en wij mochten zelf onze stofjes kiezen, hoe leuk was dat! Ik hield erg van knalblauw, knalgroen en knalrood.
Ik had het dus ook in kleren... Heb een foto waarin ik een gebreid bruin oranje babypakje (een one-piece zonder handige luieropening) aan had.... En dat zal niet het enige geweest zijn.
In je laatste stukje kan ik me wel vinden maar dan minder "extreem" als jij denk ik. Mijn zoon mag bijv. Van mij naar ballet als hij dat zou willen en als hij homo is houd ik nog precies even veel van hem. Dat jij vind/denkt dat op een christelijke school daar zo mee omgegaan wordt ben ik niet helemaal eens. Ik snap je gedachtengang op zich wel maar ik denk dat je afhankelijk bent van de juf of meester die je kind krijgt hoe hier mee omgegaan wordt... En jij noemt het een angst (over dat je bang bent dat je kind gepest wordt) en dit is ook wel een soort van angst maar ik vind dat je door die angst je kind wel kan beschermen Tegen de dingen die komen gaan. Je kan als ouder op je vingers natellen dat dat gaat gebeuren, een kind weet dit niet en moet daarvoor beschermd worden. Noem het een angst, prima! Maar liever een angst die mijn zoon beschermt tegen pesterijen dan dat mijn zoon straks daadwerkelijk gepest wordt. Dat jij aangeeeft dat dat ene kindje toevallig niet gepest werd oke... Maar iedereen weet dat dat dan een uitzondering op de regel is.
Jammer ook dat er nog steeds zo weinig meiden voor technische vakken en beroepen kiezen. Altijd maar die verzorgende en administratieve beroepen. Echt een gemiste kans vind ik dat.