Dat doet er toch helemaal niet toe? Het gaat mij hier om dat ik het rot vind dat mensen elkaars meningen niet kunnen respecteren en wil weten hoe je hier het beste mee om kan gaan
Ik vind dat je als buitenstaander daar niks over mag zeggen In jouw ogen is het zin door drijven maar je weet nog wat er binnenshuis speels
Huilt ze dan bv nooit als jij weg moet en echt niet thuis kan blijven? Hoe los je dat dan op? Hier was even huilen bij afscheid nooit gek, ik kon ze dan echt niet telkens weer uit die situatie halen...
Jammer dat je zo weinig verdere info geeft omtrent jullie situatie. Met meer info is het soms makkelijker de situatie vanuit een andere ooghoek te bekijken. Twee verhalen, twee kanten.. Neemt niet weg dat jullie opvoeding van jullie kind altijd voorop staat, maar soms ontstaat er weleens een situatie waarin je als ouders ook eens een stapje terug kan doen om eens te kijken of iets anders opgelost kan worden. Dat zeg ik niet in specifiek bovengenoemde situatie, maar je zegt zelf al dat het 1 van vele aanvaringen is. Als het dan zo vaak gebeurt, en ik hoor alleen jou kant van het verhaal, dan ben ik ook nieuwsgierig naar de andere kant.. Mensen kunnen je nu alleen maar helpen door advies te geven vanuit jou perspectief, maar misschien als we meer informatie hebben, kunnen we jou ook tips geven door anders in de situatie te gaan staan bijvoorbeeld of je schoonmoeder anders te benaderen.. Als je alleen tips wilt vanuit jou beleving van jullie probleem, los je niks op..
@Lizzy2019 Je vraagt hoe gaan we nu verder. Ik denk dat jullie even een time out nodig hebben. Volgens mij spelen er heel veel dingen. Die wij niet weten en die spelen wel mee in jou beeldvorming en mening van/over je ouders/schoonouders. Ik denk dat het goed is om even afstand te nemen.
Hoe vaak is zoiets al voorgevallen? Of schoot sm zomaar ineens uit haar slof? of was dit al de 20ste keer dat je het afscheid rekte tot iedereen er moederloos van werd? Dat dit gebeurde is niet oke en ik snap ook echt dat je haar daarom uit de auto haalt, maar dat moment had je dus wel voor kunnen zijn. Maar goed ik zal wel van de oude stempel zijn ofzo. Ik heb helemaal niks met die ubersofte opvoedingsmethodes van tegenwoordig. We creëren een verwende generatie met prinsjes en prinsesjes. Maar goed verder jullie opvoeding jullie keuzes. Kijk vooral naar wat je voor voorbeeld geeft aan je dochter. Het kan dus maar zo zijn dat zij in de toekomst helemaal geen zin meer heeft om contact met jou te hebben. Want zo los je dit soort dingen op toch als je het even totaal niet eens bent met je ouders of schoonouders.
misschien is dat het probleem, niet lullig bedoeld hoor maar als ze nooit zonder je is, dan is dat hetgene waar ze misschien moeite mee heeft gehad. En dat gaat ze dan niet leren als ze dan niet met oma mee hoeft.
Dus de situatie was: schoonmoeder haalt je dochter op, dochter huilt als ze in de auto gezet word, jij haalt haar er weer uit omdat jij denkt dat het niks word, schoonmoeder vind dat niet leuk en zegt dat je moet doorzetten, en jullie krijgen ruzie?
De dingen die voorgevallen zijn waardoor wij al geen vertrouwen meer hadden in eht oppassen Als baby haar niet terug krijgen als ze honger heeft en haar letterlijk uit haar armen moet trekken omdat ik haar moet voeden Dochter mocht bij een open raam spelen op de bovenste verdieping Dochter mocht in haar blootje rond lopen buiten met warm weer terwijl wij aangegeven hebben van te voren dat wij dit niet willen Dochter kreeg nootjes en hele druiven toen ze 2 was waarvan wij al van te voren gezegd hebben dat wij dit niet willen en dat druiven gesneden moesten worden Dochter had op een gammel fietstoeltje gezeten waarvan wij van te voren al gezhed hadden dat we dit niet veilig vonden Nog meer voorbeelden? Het gaat hier om vertrouwen het vertrouwen is onder het vriespunt omdat er niet naar ons geluisterd word en dan ook nog zo op onze opvoeding reageren
Of het is juist wel (onderdeel) van het probleem Daarom ook mijn vraag over de leeftijd.. Gaat je kindje al naar de peuterspeelzaal of zelfs al naar de basisschool? Is het bang zijn om verlaten te worden door mama, doordat ze te jong is om te snappen dat mama er altijd is of is het dwarsheid omdat ze geen zin heeft? Soms heeft het nl weleens zin om door te pakken, kijk maar naar bijvoorbeeld een afscheid op de kleuterschool. Maar dat doe je weer minder snel met een kindje van bijvoorbeeld 1,5 Soms,en ik zeg niet dat dit bij jullie zo is, begrijp ik die andere kant namelijk ook. Die andere kant moet jullie opvoeding natuurlijk respecteren, maar soms kan de andere kant ook weleens gelijk hebben, snap je? Maargoed, ik ken jullie niet, je schoonmoeder niet en met de weinige info die je geeft is het lastig om je passende tips te geven. Ik kan bijvoorbeeld wel zeggen, "verminder het contact" in deze situatie, terwijl "wordt zelf wat makkelijker" beter op zijn plaats zou zijn. Lastig...
Dankje, dit is wat duidelijker en heeft ook echt met veiligheid te maken. Dan snap ik dat jullie vertrouwen in je schoonmoeder flink aangetast is. In dat geval begrijp ik dan weer niet dat jullie haar in eerste instantie dan met sm meegeven in de auto? Mss geven jullie jullie bezorgde gevoel wel mee met jullie kindje en huilt ze daarom? In dat geval snap ik de paniekerige reactie. Ik zou er dan voor kiezen om de bezoeken altijd te doen met jullie erbij en pas weer 1 op 1 met oma als het vertrouwen meer hersteld is. Lijkt me rustiger voor alle partijen?
Wij wouden haar nog 1 laatste kans geven Omdat we het haar gunnen om op te kunnen passen maar dit is dus flink mis gegaan En dan zoveel ellende over ons heen krijgen ik ben er kapot van
Maar nu kies je ervoor om haar niet te leren dat het oke is om soms bij iemand anders te zijn. Dat op eigen beentjes leren staan begint nu al. Ze is geen baby meer. Ze is nog klein maar dit is wel het moment dat je je kind sociale omgang met andere mensen leert hebben. En dat pappa of mamma er soms even niet is om je handje vast te houden. Over een jaar gaat ze naar school, wat dan? Blijf je er dan ook bij zitten in de klas? Is het san oke dat ze ce halve school bij elkaar krijst in blinde paniek omdat ze geleerd heeft dat dat ‘normaal’ is? Als ze dit op deze manier met oma heeft of elke vorm van verandering dan zou ik echt gaan proberen om haar hier wat meer handvatten in te bieden dmv ervaring. Anders gaat ze het zo echt heel moeilijk krijgen. En jullie ook.
Dat is aan de ene kant heel lief van jullie, maar ook een beetje naïef misschien? Als het vertrouwen al zo is beschadigd en er al meerdere kansen zijn geweest, dan is de kans groot dat die éne laatste kans ook misgaat. Dan kun je beter iedereen in bescherming nemen, door de bezoekjes gezamenlijk te houden (voorlopig).