Je zal het goed bedoelen Maar met school hebben wij samen een plan bedacht hoe ze het beste naar school gaat We zijn daar druk mee bezig Helaas word dit door schoonouders niet geaccepteerd en hebben daar erg rotte meningen over
Oke dit is wel iets anders dan het niet eens zijn over de opvoeding. Dit is de veiligheid van je kind ondermijnen. In dit licht snap ik eigenlijk niet zo goed dat je haar überhaupt nog mee geeft. maar ik zou wel echt zoeken naar een manier om de paniek bij je dochter weg te krijgen voor die veranderingen.
We gaan dit idd ook doen het blijft alleen niet bij voorlopig maar bij definitief we hebben vaker pauzes in gelast en onze top is nu bereikt
Oke maar is er een bepaalde reden dat ze daar een extra plan voor nodig heeft? Want ik reageer nu vanuit de gedachtegang dat jouw dochter een doodgewone peuter is in de peuterpubertijd.
Maar om even terug te komen op mijn vraag Los of ze het wel of nier accepteren Hoe gaan we hier mee om Hoe krijgen we het weer gezellig met zijn allen Gesprekken hevben heeft geen zin Ik denk dat het hier ook een beetje ophoud we hebben zoveel geprobeerd
Ik vind niet dat ze een kans heeft gekregen... Ze heeft niet kunnen oppassen. Ik denk echt dat het lastig zal worden als jullie dochter naar school moet... Hopelijk heb ik ongelijk.
@Beheer willen jullie dit topic sluiten Ik had dit bericht niet moeten openen denk ik Bedankt voor alle berichtjes lieve mensen
Let it go, let it go. Loslaten... Niet specifiek in deze situatie maar laat je kind meer haar eigen dingen doen en ontdekken zonder jullie. Dat is voor iedereen uiteindelijk zo veel beter.
Misschien samen dingen gaan ondernemen, misschien alleen je man, dochter en zijn ouders... Niet noodgedwongen praten maar bv samen gaan zwemmen, naar de dierentuin of speeltuin... Op die manier kan je man tonen hoe de opvoeding echt werkt, zien ze de vast positieve kenmerken ervan, kunnen ze een band opbouwen met je dochter en moet je niet al op voorhand bang zijn over : wat gaan ze nu weer doen dat mijn vertrouwen schaadt... Je man is erbij...
Ja sorry hoor maar je geeft echt zoooo weinig informatie. Je reageert half op berichtjes, houdt belangrijke informatie achter. We lopen met z'n allen al 3 pagina's te trekken om iets van context te krijgen. We krijgen nu eindelijk een vaag beeld waardoor we misschien tips kunnen gaan geven en dan laat je je topic sluiten.. waarom? Als je naar je (schoon)ouders net zo communiceert als naar ons hier dan begrijp ik dat elk gesprek eindigt in ruzie.
Dit was wel voorkomen als je wat meer achtergrond info had gegeven. Het gewoon weer gezellig krijgen lijkt me knap lastig. Wellicht kun je we gezamenlijk uitjes plannen. Naar de dierentuin of de speeltuin? En haar mening over opvoeding hoef je misschien maar even niet te horen. Als jullie dochter ook al hulp krijgt bij bepaalde dingen zou je het probleem daar eens voor kunnen leggen?
Qua opvoedingsmethodiek, in mijn huis gelden mijn regels, bij de ene grootouders andere regels en bij de andere grootouders weer andere regels. Kinderen kunnen daar vrij snel onderscheid in maken. Neemt niet weg dat er vanuit de grootouders respect moet zijn voor jullie principes. Bijvoorbeeld geen snoep/suiker betekent ook echt geen snoep/suiker. Ik begrijp uit je eerdere post dat er door verscheidene voorvallen geen vertrouwen is in sm als oppas. Ik (met partner achter me) zou dan ook resoluut zijn en haar geen oppas kansen meer bieden. Waarom je dochter in paniek raakte begrijp ik nog niet zo goed uit je verhaal, maar jij als moeder kent je kind het beste. Wel weer ik uit ervaring dat ik vaak een panisch huilende dochter achter heb gelaten op het kdv - wat ik ontzettend lastig vond - maar na 5 minuten kreeg ik een filmpje van een vrolijk spelende dreumes/peuter. Zo ook bij oudste zoon toen hij naar de gastouder ging, vaak een appje na een paar minuten dat hij al weer vrolijk was. Het afscheid nemen is ook iets wat ze moeten leren. Dat terzijde, wellicht speelde er meer op dat moment, en was het niet het juiste moment om je dochter met oma mee te laten gaan.
Heeft je dochter dan iets dat ze een speciaal plan heeft om naar school te gaan? Normaal hebben ze oefen dagen en gaan ze naar school.. Ik heb het idee dat er veel meer speelt bij jullie zelf en jullie kind buiten het feit dat schoonmoeder rare gevaarlijke dingen doet..
Maar waarom dan? Ze kan haar kleinkind toch gewoon zien als ze op bezoek komt? Ik heb 2 kinderen met beperking en heb mijn moeder nooit op laten passen bijvoorbeeld, gewoon omdat ze niet alert genoeg is voor onze kinderen. Ze bedoelt het allemaal wel goed hoor, maar als dat voor ons niet fijn voelt, dan voelt je kind dat toch ook. Schoonmoeder past weleens op onze dochter (zoon niet meer, want die is nog ingewikkelder en te groot en snel voor haar), zij doet ook niet alles zoals ik het doe, maar respecteert wel onze wensen en is alert genoeg voor onze kinderen. Maar mijn moeder ziet de kleinkinderen gewoon als wij daar of zij bij ons op bezoek gaat en als ze eens wat met hen zou willen ondernemen, gaan we zelf gewoon mee, daar, opgelost. Dat laatste zou ik gewoon proberen met je schoonmoeder, er is altijd een middenweg in deze dingen en als ze dan alsnog jullie opvoeding bekritiseerd continu, kun je altijd het contact op een wat lager pitje zetten. Overigens vind ik het wel erg schadelijk dat je schoonmoeder zich blijkbaar zo laat gaan over de opvoeding met je dochter erbij, dat zou ik wel in de gaten houden. (Misschien in dit geval alleen in emotie)