Ik kan niet meer slapen 's nachts, ben gebroken overdag. De beeb ligt overdwars, en wil steeds draaien maar dat lukt niet echt. Voel het wel des te meer! Ben moe moe moe, zie er zoooo opgezwollen uit.. ( + 18 kg! nu al...) Ben lijkbleek, mijn haar zit futloos, ben gewoon een wandelende walrus, tenminste zo voel ik me. Kortom, bleh! Zo dat moest er ff uit...
Kan deugd doen hé, zo even je gal spuwen! Wel, doe maar lekker, voel je je al de helft beter! Ik wens je toch nog veel succes in de komende weken. Maak er maar het beste van!
Als ze overdag te veel slaapt ga ik met haar spelen, of muziek opzetten oid .. en zodoende slaapt ze heerlijk snachts en mama dus ook! Dus misschien is dat een idee?
ja hahaha. Schaamde me gelijk al door dit onderwerp te plaatsen daar ik me natuurlijk wel bewust ben dat het een hemelsgeschenk is en niet vanzelfsprekend dat we een (nog) een kindje mogen krijgen. Maar moest gewoon ff mijn gal spugen inderdaad! En ja, heeerlijk, het lucht echt ff op!
Niet schamen, als je je daardoor beter voelt, kan je de rest van de dag weer beter door en dan blijf je tenminste niet met dat bluh-gevoel lopen!
Joh, ik voel me precies zoals jij! En ik ben nog maar 25 weken en mijn buik is niet eens enorm! Maar ik kan s'nachts bijna niet meer slapen (gewoon nu al he...) en ik ben ook helemaal klaar met mijn school. Dussuh niet schamen meid!
Witte ik ben er ook klaar mee.. Ik heb net keihard gejankt. Luchtte even op. Ik ben ook ong 20 kg aangekomen en mn ribben zijn helemaal beurs. Kan niet langer dan een uur zitten dan moet ik alweer helemaal gestrekt van de pijn. Wil soms gewoon mijn lichaam terug! (Maar als dat kleine meisje dan weer haar voetje uitsteekt, ben ik weer in de wolken)
ik heb het ook helemaal gehad. moet nog ongeveer 6 weken. maar slaap 's nachts bijna niet. word sowieso bijna elk uur wakker. ik slaap af en toe in een andere kamer omdat mn vriend dan gewoon door kan slapen. ik heb nu wel de griep en mn vriend had ook de griep. en dan slaap je toch sowieso al slechter. maar het is bij mij echt erg. ga ik proberen te slapen dan slaap ik hooguit een uurtje terwijl ik voor mn gevoel minstens 4 uren heb geslapen. dus dat worden nog 6 lange weken. en mn buik zit steeds meer in de weg. en weegt nu behoorlijk wat (ben maar 7 kg aangekomen) sorry voor het zeur verhaal. maar pfffff soms...........
Ik heb het eerlijk gezegd ook gehad hoor... Ik ben vandaag ook nog door mijn rechterbeen gegaan waardoor mijn rechterheup dus ontzettend pijn doet... Kan er bijna niet eens op staan laat staan lopen... Mijn beuk is groot en pijnlijk... Baby drukt tegen de longen aan. Rechtop zitten kan ik dus gewoon niet meer Krijg mijn schoenen niet fatsoenlijk aan doordat ik mijn ene been niet over de andere krijg... En omdraaien in bed wil niet meer... Opstaan wil haast niet meer... Mijn banden doen zeer.... Mijn blaas doet zeer Etc. Maar eigenlijk wil ik niet klagen....
Ik heb het ook helemaal gehad! Ben eigenlijk al behoorlijk lang aan het aftellen. De eerste 20 (!) weken misselijk en overgeven. Nu heb ik enorme rugpijn, zitten en rechtstaan is een hel Omdraaien in bed gaat gepaard met hevig zuchten en kreunen, langer dan 5 minuten wandelen ben ik helemaal buiten adem en moet om de 5 minuten naar het toilet! Ik voel me ook zo een enorme zaag ik kan alleen maar zagen dat ik wil datie komt, maar dat duurt toch nog wel een week of 9! pfffffffffft Dat lucht op
Het verbaasd me hoeveel dames er al een beetje zat van zijn en tegelijkertijd heb ik vreselijke medelijden, want sommige van jullie moeten nog zo lang wachten Ik ben het ook zo ontzettend beu! Ik heb geen vervelende zwangerschap, geen bekkenpijn (een beetje), ik houd geen vocht vast (althans, niet overdreven) en ik ga nog steeds als een wervelwind door het huis wat betreft schoonmaken, maar 9 maanden is zooooo lang! Ik ga nu de 39e week in en ik kan je vertellen, het is echt aftellen voor mij. Ik wil die kleine gewoon in mijn handen hebben en zien dat het gezond is. Jullie herkennen dit vast wel! Ik houd jullie op de hoogte. Groetjes Ellenore
hoi hoi schaam je maar niet hoor.ik ben het ook helemaal beu.ik loop al vanaf week 32 met een virus infectie die niet overgaat doordat mijn lichaam de kracht er zelf niet voor heeft en ik geen andere meds mag.ik slik als bijna 7 weken 8 paracetamol per dag zonder kan ik niet eens functioneren.ik slaap bijna niet en nu meneer ook nog eens met zijn koppie op mijn schaambot ligt te beuken.ben ik het echt zat. ik wil nu gewoon mijn kleintje vast houden lekker knuffelen enz.en ik wil mijn vriend weer normaal een kus kunnen geven zelf dat wil niet meer hahaha
Meiden allemaal succes met de laatste loodjes! Het is geweldig als de kleine er eenmaal is maar heel soms zou ik ook wel weer eens lekker een dagje zwanger willen zijn en gewoon niks doen
bij mij begint het slecht slapen ook al nu pfff als er iets frustrerender is dan is het wel niet kunnen slapen! en ik moet zelfs nog 15weken
Nou alleen al het feit dat ik hoor dat er meer dames even zoiets hadden van BLUH, hahaha, maakt het alweer een stuk makkelijker! Het gaat nu alweer n stuk beter!
Lieve dames! Ik leef helemaal mee en wat kan ik me nog goed herinneren hoe zat ik het was! Maar echt waar, het is het ZOOOO waard! hahaha. Een tip.. als het enigszins kan, ga niet zitten wachten. Kom in beweging, ga dingen doen, probeer je normale ritme en bezigheden te handhaven. Als je gaat wachten (zeker vanaf een week of 36) duurt het alleen nog maar langer! Andere tip: probeer overdag veel te rusten (tukje doen: 10 minuten?)... zo kom je toch nog aan je rust en is het 's avonds minder erg. En ga 's avonds niet naar het plafond zitten staren maar ga even uit bed. Plassen, een stukje lezen, even in de babykamer zitten etc. En ga daarna weer liggen en concentreer je om de beurt op al je lichaamsdelen: je buik als laatste.
Ik herken t heel goed! Zwanger zijn is vaak bluh! Ik voel me de hele zwangerschap iedere dag al ziek of op zijn best niet lekker. Dus eigenlijk ben ik er al zooooo lang helemaal klaar mee! Maar ja, we moeten toch door he. Gelukkig vind ik t nu op t einde niet echt zwaarder worden (natuurlijk krijg ik wel weer wat extra kwaaltjes en pijntjes, maar voel me niet zieker), dus... doorbikkelen maar. Er zit niets anders op En hou in je achterhoofd dat t soms gewoon even teveel wordt allemaal, daarna vind je wel weer vernieuwde kracht. Ff lekker janken en klagen, dan voel je je soms al wel iets beter...
Hier nog iemand die het al spuug zat is! Vooral die hormonen (DEmonen) vind ik zo erg.. bah. En ook al die mensen zeggen dat al mijn kwalen ERBIJ horen, terwijl dat niet zo is... het komt me m'n neus uit al die goed bedoelde adviezen.. en het feit dat ik zonder werk zit na m'n verlof blijkt m'n omgeving erger te vinden dan ik zelf... als het aan hun ligt ben ik een week na de bevalling weer aan het werk, want dat is goed voor m'n sociale contacten, ik ben 27 dus veeel te jong om thuis te blijven en etc... getver! haha